Gereden: Ford Transit 310 L2H2 130 pk AT

Als er een Ford-logo op de neus van een bestelwagen staat, betekent dat sinds de introductie van de Transit Custom in 2012 dat er een grote mate van rijplezier aan dit segment is toegevoegd. Bedrijfsvoertuig of niet, Fords rijden bovengemiddeld prettig. Zo ook de grote Transit, die je onder meer dankzij de directe besturing binnen de kortste keren over rotondes sleurt alsof je in een personenwagen zit. Fords actuele 2,0-liter diesels, EcoBlue genaamd, zijn een stuk zuiniger dan de oude 2.2-versies, maar bleken in de nieuwe Transit Custom toch niet uit te blinken in raffinement. Het lijkt nu alsof de nieuwe automatische transmissie - Ford noemt die SelectShift - dat rauwe randje van die motoren wat uitvergroot.

Alleen met voorwielaandrijving

De automaat, een traditionele versie met koppelomvormer en zes overbrengingen, kan worden geleverd op een beperkt aantal uitvoeringen van de Transit, tegen een meerprijs van € 1.800. Verder is de keuze voor de meest luxueuze uitvoering Trend verplicht, net als voorwielaandrijving en één van de twee krachtigste motoren (130 en 170 pk). Dat betekent een vanafprijs van € 29.325 (exclusief bpm en btw. Dan zit je er meteen wel warmpjes bij, want de Trend (eigen meerprijs € 1.675) is keurig uitgerust, met onder meer kunststof laadvloer- en zijwandbescherming, airco, cruisecontrol, parkeersensoren en een multifunctioneel stuurwiel; het standaardmodel Ambiente heeft van zichzelf al een uitgebreid pakket veiligheidsvoorzieningen met onder meer Side Wind Stabilisation en Roll Stability Control en een op acht manieren verstelbare bestuurdersstoel. Dik voor elkaar dus.

Duimschakelaar

De nieuwe SelectShift-bak heeft een toepasselijke naam, omdat je hem handmatig kunt bedienen. Niet door de pook tikjes te geven of met peddels te flipperen, maar door met je duim een kleine tuimelschakelaar op de pook in te drukken. Op zich handig, maar je moet hiervoor steeds even een hand van het stuur nemen; stuurflippers zijn dan handiger. Je kunt zelf incidenteel ingrijpen in het automatische schakelproces of de pook in 'M' zetten en alle schakelbewegingen met de schakelaar uitvoeren. De neiging om zelf te schakelen ontstaat geregeld, omdat de bak te sterk op een laag verbruik is gericht en daarom telkens naar zo hoog mogelijke versnellingen en daarmee zo laag mogelijke toerentallen grijpt. Op zich mooi, maar de auto kan er helaas niet zo goed mee omgaan. Soms draait het blok maar 1.500 toeren (dat komt overeen met circa 80 km/h) en dat gaat gepaard met meer gedreun dan je lief is. Het komt ook naar voren bij stationair draaien en in fileverkeer. Kortom, je zet de bak al snel een tandje terug, voor een wat acceptabeler (hoger) toerental. Eigenlijk jammer, want de motor heeft 'onderin' power genoeg. Het schakelen zelf moet ook soepeler kunnen,want je krijgt nog wel eens een lichte schok te verduren. Dat kan echt beter - aan Ford om de programmering nog eens te herzien. De van zichzelf erg goed Transit zou er beslist van opknappen. En over dat verbruik: de testweek werd afgesloten met een niet bovenmatig gunstige 9,0 l/100 km. Bij de handgeschakelde versie die we eerder reden, was het verbruik lager. Kortom: twee keer nadenken of je de automaat echt nodig hebt. En zeker even proefrijden.