Deze Fiat Tempra is even hoekig als vergeten - In het wild

Aan temperament ontbrak het de Fiat Tempra wellicht iets, maar dat maakt het even hoekige als inmiddels uitgestorven model anno 2025 niet minder bijzonder. Ooit zo normaal, maar inmiddels een regelrechte exoot voor wie er oog voor heeft. De Tempra werd tijdens de Autosalon van Genève in 1990 voor het eerst in levenden lijve getoond en werd door de Italianen gepresenteerd als hét model dat de Regata moest doen vergeten. In het C-segment voerde Fiat toen al twee jaar de bepaald niet onverdienstelijk scorende Tipo, maar wie in dat marktsegment een sedan of stationwagon wilde, had aan Fiat geen goede partij. Op vergelijkbare wijze als Tipo-voorganger Ritmo in de vorm van de Regata sedan- en stationbroers met een andere modelnaam kreeg, riep Fiat de Tempra in het leven om die functies naast de Tipo op zich te nemen.

Fiat Tempra: hoekigheid kent geen tijd.

Het hoekige lijnenspel van de Tempra werd net als dat van de Tipo onder leiding van niemand minder dan Ercole Spada van het Italiaanse I.DE.A. Institute op papier gezet. Spada en zijn schetsvrienden smeten tot diep in de jaren 90 maar wat graag de liniaal op tafel. Zo kregen ook de Alfa Romeo 155, Lancia Delta en Kappa en zelfs de eerste generatie Daihatsu Move onder Spada-regime een hoekige verpakking aangemeten. Bij de Tempra was er pas écht sprake van rechtlijnigheid. Ook het dashboard van het model werd doorspekt met kaarsrechte lijnen.

In Brazilië - waar de Tempra voor de lokale markt werd gebouwd - bracht Fiat een tweedeurs-Tempra op de markt die met een tweeliter turbo leverbaar was. Van dergelijk warmbloedig temperament is bij deze rode Fiat Tempra geen sprake. Dit exemplaar - eentje van voor de in 1993 doorgevoerde facelift - slaat zijn vierkante snuit tegen de vliegen en muggen dankzij een 1.6 viercilinder die een bescheiden 77 pk op de been brengt. Dat was de basismotor voordat de Tempra onder het mes ging, maar Fiat besloot dat een nog geen 70 pk sterke 1.4 na de facelift ook prima als basiskrachtbron kon fungeren. Voor meer benzinepit kon je bij de Nederlandse Fiat-dealer aankloppen voor een 113 pk sterke 2.0. De zakelijke rijder werd op zijn wenken bediend met een 65 pk sterke turboloze 1.9 of 1.9 mét turbo die 90 pk nagelende diesel-pk's naar de voorwielen stampte.

Een fikse vleug 80's, dat digitale instrumentarium.

Dat de Tempra nog echt een kind van de late jaren 80 was, bewees het model ook met zijn instrumentarium. Hoewel de naamloze instapuitvoering net als de daarboven geplaatste S-versie een analoge klokkenwinkel hadden, werden de SX-varianten voorzien van een interieur dat Michael Knight er ongetwijfeld bijna van wist te overtuigen om KITT om te ruilen voor een bonkige Italiaan. De rode Tempra op de foto's moet het zonder meegespoten bumperwerk doen en is dus overduidelijk niet uitgevoerd in SX-trim. Al die bescheidenheid heeft zo zijn charme. Dat vonden de vorige eigenaren van deze Tempra ook: hij bleef tot 2011 bij zijn eerste eigenaar, vertoefde vervolgens tot 2020 bij zijn tweede baasje en bleef vervolgens tot 2024 bij zijn derde eigenaar. Sindsdien is de Tempra bij zijn huidige eigenaar. Hopelijk is dat voor alle betrokkenen een gelukkige combinatie.