Designreview Mercedes 190: ‘Grootste Mercedes-Benz designprestatie ooit’
Terugblik naar topjaren
Mercedes-Benz bezigde geen holle frasen toen de W201, de Mercedes 190, werd gepresenteerd. “De nieuwe Mercedes-modellen zullen de komende jaren de norm stellen voor de techniek en de styling van compacte auto’s”, beweerde het merk. Er was geen woord aan gelogen. Na de CLE, CLA Concept en E-klasse gaat autodesigner Niels van Roij terug in de tijd om de Mercedes 190 te analyseren.
De W201-serie, zoals de Mercedes 190 in Mercedes-jargon heet, ging in productie na een langdurige verkenningsfase, waarin een grote verscheidenheid aan alternatieve concepten werd geëvalueerd en getest. Daarna pas werd het toen voor Mercedes-Benz gebruikelijke achtjarige ontwikkelingsprogramma geïmplementeerd. Als er één aspect is dat de W201 door deze uitermate grondige aanpak belichaamt, dan is het wel kwaliteit. Kwaliteit van technische specificaties, van passieve en actieve veiligheid, van aerodynamische vondsten en vooral: van kundige stijl.
Onder leiding van Chief Designer Bruno Sacco werd het onmogelijke mogelijk gemaakt. Door middel van de Vertical Affinity/Horizontal Homogeneity-principes werden modellen getekend die de belichaming waren van de exceptionele stand van de Mercedes-techniek.
Mercedes 190 is summum van designkunde
De Mercedes 190 slaagde erin de meest complexe visuele tour de force te volbrengen: de auto oogt als een uiterst samenhangend, optisch robuust en oneindig consistent ontwerp. Een model bovendien met de kenmerken van een – met betrekking tot grootte – veel meer substantiële auto. Deze vierwielige fata morgana is het summum van designkunde, vormkennis en proportioneel inzicht.
Het contrast kan niet groter zijn met de huidige werkelijkheid, want tegenwoordig is niets zo vluchtig als de wegwerp-Benzen van ‘Flash Gorden’, zoals de huidige Chief Designer van Mercedes-Benz onder collega-ontwerpers wordt genoemd. Daar waar het Bruno Sacco-werk tijdloos is, is de huidige designbaas gefocust op immer vergankelijke modegrillen, zowel voor zijn eigen presentatie- en kledingstijl als die van de automobielen die uit zijn brein ontspruiten. De slechte ingrediënten worden afgetopt met een saus van wansmaak: Sensual Purity is de conceptueel geheel loze kreet waarmee de huidige Chief Designer tijdens elke presentatie zijn werk duidt. Een met droevigheid overgoten, stijlloze benaming van een designvisie zonder diepgang – passend.
Dit verschilt drastisch met de ingetogen elegantie van Bruno Sacco-ontwerpprincipes. Gorden Wagener houdt van overdrijvingen en etaleert met veel bravoure zijn werk. Tekenend ook is zijn attitude tegenover de Sacco-periode. De door hem geopperde netvliesverschroeiende visuele ruis aan klaterchroom, onbezonnen lijnenwerk en goedkoop ogende agressie doen verwoede pogingen de aandacht af te leiden van de banaliteit eronder, met name ook als het de 190-nazaat A-klasse betreft. De tegenstelling tussen de twee maakt duidelijk hoe klein de betekenis van de driepuntige ster is geworden, ook al werd hij hij nimmer groter op het front van een Mercedes geschroefd.
W126 S-klasse was indrukwekkend...
De W126 S-klasse was groter, daarmee voor velen indrukwekkender door zijn staatsman-waardige aantrekkingskracht. Regeringsleiders waren er dol op.
W124 een designicoon...
De W124 was een designicoon van ongekende proporties, waarover volkomen terecht al boeken vol werden geschreven.
Maar de W201 was de meest indrukwekkende
De fysiek kleine W201 is echter de meest indrukwekkende Mercedes. Deze eerste Baby Benz trotseerde de zwaarste opdracht van allemaal. De 190 was een benchmark-auto, getekend onder de niet minder dan visionair te noemen Sacco. Ondanks de beperkte gestalte van de 190 is het daarom de grootste Mercedes-Benz designprestatie ooit.