De Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel Agila

Over die kentekenplaat...

De Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel Agila
De Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel AgilaDe Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel Agila

In de klasse van de allerkleinsten, het zogenaamde A-segment, telt elke cent. Logisch gevolg is dat we nergens zoveel samenwerkingen en ‘rebadges’ zien als hier. Opel deed het in 2000 met de Agila, die in feite en Suzuki Wagon R+ was.

Het opmerkelijke aan die keuze is dat de Wagon R+ een ontzettend Japanse auto was. Het hoge, smalle koetsje van het kleine ruimtewonder kan alleen maar in het land van de rijzende zon zijn bedacht en doet denken aan de typisch Japanse ‘kei cars’ die daar overal te vinden zijn.

Zo’n kei-car ís de Wagon R+ overigens niet, al scheelt het niet veel. De Wagon R+ was een net iets bredere versie van de Wagon R (zonder ‘+’ dus) die in Japan sinds 1993 op de prijslijst stond. Ook van de eerste generatie van die kleine, hoge Wagon bestond een R+-versie, een maf blokkendoosje met staande koplampunits en in de achterbumper verwerkte achterlichten.

De tweede generatie van de Wagon R was duidelijk als zodanig herkenbaar, maar tegelijkertijd ook heel wat conservatiever dan z’n voorganger. Dat gold ook voor de Wagon R+, die opnieuw voor de Europese markt werd voorzien van een grotere motor dan het Japanse origineel. In het geval van de tweede Wagon R+ ging het om een 1,3-liter viercilinder.

De Tweeling: a href=

Suzuki Wagon R, dus zonder '+'

Dit is de auto die Opel in 2000 tot basis van z’n eigen ruimtelijke kleintje maakte. Lekker makkelijk, maar toch deden de Duitsers wel degelijk moeite om een eigen saus over het blokkendoosje te gieten. De 1.3 van Suzuki werd vervangen door 1.0- en 1.2-motoren van eigen makelij en het interieur werd onder meer voorzien van een Opel-stuurwiel en een andere radio.

Aan de buitenzijde onderscheidt de Agila zich door een eigen grille met – uiteraard – het Opel-logo en andere achterlichtunits met ronde elementen. Ook de bumpers moesten eraan geloven. Opel koos aan de achterzijde voor een exemplaar zonder nummerplaatuitsparing, omdat die plaat in een daartoe bestemde uitsparing op de achterklep kon worden gemonteerd. De bijpassende verlichting bevindt zich bovenin de bumper en schijnt omhoog, zoals dat ook bij onder meer de Astra F het geval was. Interessant is dat op dit vlak niet Opel, maar Suzuki de concessie deed. Bij de Japanner zat de nummerplaat wél in de bumper, maar bleef de Opel-uitsparing in de klep intact. Om dat feit te verdoezelen, kregen veel uitvoeringen van de Wagon R+ een stevige, zwarte handgreep mee die precies in dat vak past.

 

De Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel Agila

De Tweeling: Suzuki Wagon R+ - Opel Agila

Overigens bleven Suzuki en Opel ook bij de opvolgers van deze auto’s dikke vrienden. Dat leverde opnieuw een Agila en de Suzuki Splash op.

Foto zilvergrijze Wagon R: Wikimedia Commons/M.rJirapat

Lezersreacties (11) (gesloten)

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.

Reactie verwijderen

Weet je het zeker dat je dit bericht wilt verwijderen?

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens

De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.