Menu
Tussen 1985 en 1989 stond een ietwat opmerkelijk model op de prijslijsten van Citroën: de Axel. In feite was het een Oltcit, op zijn beurt weer een Citroën. Pardon?
De Axel die in de jaren tachtig in West-Europa was verkocht, was in feite een in Roemenië gebouwde Oltcit. Even graven. In 1976 stampten Citroën en de Roemeense autoriteiten een joint venture uit de grond die de naam Oltcit Craivoa kreeg. Het eerste deel van die naam, Olt, verwees naar de Roemeense provincie Oltenia terwijl het Cit-deel stond voor Citroën. Het Franse merk had een aandeel van 36 procent in het samenwerkingsverband en de Roemeense overheid nam de resterende 64 procent voor zijn rekening. Het doel van de joint venture: het produceren en verkopen van Citroëns voor de Roemeense markt, maar ook voor de export. Het voornemen was om jaarlijks 130.000 auto's te bouwen.
De Oltcit Special en Olcit Club, auto's die alleen op motorisch vlak van elkaar verschilden, waren sterk gerelateerd aan de opvolger van de 2CV die Citroën aanvankelijk in het vat had zitten. Begin jaren zeventig werkte Citroën in samenwerking met Fiat, dat sinds 1968 een aandeel van 49 procent in Citroën had, aan een opvolger van de Ami. In de ontwikkelingskamers van Citroën stond Prototype Y, een testconcept dat gebruikmaakte van het platform van de Fiat 127. In 1973 verkocht Fiat zijn aandeel in Citroën en daarmee kwam een eind aan een weinig succesvolle samenwerking, die in feite alleen de tweeling Citroën C35 en Fiat 242 tot gevolg had. Met het vertrek van Fiat kwam een eind aan de ontwikkeling van Prototype Y. Althans, zo leek het.
Een jaar nadat Fiat de handdoek in de ring gooide, kwam Peugeot om de hoek kijken. Dat merk stapte in een samenwerking met Citroën en ging door met de ontwikkeling van een compact model. Peugeot koos ervoor om de techniek van zijn eigen compacte model, de 104, toe te passen als basis voor de auto die in 1978 als Visa op de markt zou komen. Prototype Y-ontwerpen werden verkocht aan Roemenië en dat resulteerde in de geboorte van de al genoemde joint venture Oltcit Craiova, kortweg Oltcit.
Oltcit leverde zijn driedeurs hatchback als Special, een versie die net ook in de Visa leverbare 652 cc tweecilinder boxermotor in de neus had liggen die 34 pk en 49 Nm leverde. Zijn topsnelheid: 121 km/h. Hoger op de ladder stond de Club 11, een variant met onder de kap een 1.129 cc viercilinder die het tot 57 pk en 79 Nm schopte. De krachtigste variant, de Club 12, kreeg de 1.299 cc viercilinder die 62 pk en 96 Nm leverde, goed voor een topsnelheid van 157 km/h. Wie die viercilinders bekend vindt klinken, kunnen we geruststellen. Deze motoren werden, net als de transmissie, geleend van de Citroën GS.
De Citroën Axel zoals die tussen 1985 en 1989 in Nederland werd verkocht, was in feite niets meer dan een Oltcit met Citroën-beeldmerken. Een succes werd de op papier gunstig geprijsde Axel niet. De auto werd bij zijn introductie op zowel technisch als designvlak als ouderwets bestempeld en kwalitatief voldeed de Roemeen-met-Franse-achtergrond niet helemaal aan de Europese verwachtingen. In 1987 tikte je in Nederland 12.450 gulden af voor een Axel 11 met 1.129 cc viercilinder. De 12 TRS, met 1.299 cc vierpitter, moest in dat jaar 15.075 gulden opbrengen. Ter vergelijking: de basis-Visa (met tweecilinder) wisselde vanaf 13.875 gulden van eigenaar.
In totaal zijn tot begin jaren negentig 60.184 Olcits als Citroën Axel naar Europa, het Midden-Oosten en Zuid-Amerika verscheept. Citroën trok zich in 1991 terug uit het Roemeense avontuur en de Roemenen gingen zelf met de Oltcit verder, al werd de auto nu omgedoopt tot Oltena. Een nieuwe naamswijziging vond in 1994 plaats toen Daewoo Heavy Industries een samenwerkingsverband met de Roemenen aanging. De Oltena kreeg daarna de naam Rodae op zich geplakt, maar in 1995 werd definitief de stekker uit de productie van het model getrokken.
De discussie is gesloten.
Reageren is niet meer mogelijk.
