De Tweeling: Ford Thunderbird – Mercury Cougar

De aanleiding voor dit artikel is natuurlijk de Ford Thunderbird die collega Michiel Willebrands in de Barrelbrigade ten tonele voert. Ter meerdere eer en glorie van zijn niet al te frisse exemplaar concentreren we ons in dit artikel op de tiende generatie van de ‘dondervogel’, die van ’88 tot ’97 de Ford-showrooms opluisterde. Ook bij eerdere generaties was de hoger gepositioneerde Cougar vaak een neef van de Thunderbird, maar voor het overzicht beperken we ons tot het ‘nineties’-exemplaar. Dat is voor Thunderbird-liefhebbers niet bepaald het hoogtepunt van de reeks. De grote coupé beschikte nog over achterwielaandrijving en een V8, maar ook over een uitwisselbaar koetswerk dat z’n Thunderbird-genen alleen in de opvallende achterlichten – bij Michiel overigens kapot – tot uiting bracht.

Zo’n neutraal model is in theorie een uitstekende basis om zonder veel moeite tot een model van een ander merk te verbouwen. Vaak grijpen autofabrikanten daarvoor naar een ander front, met de typische kenmerken van dat merk, en een kont met andere lichtunits. Door alleen motorkap, lichtunits, achterklep en bumpers te vervangen, blijft de carrosserie gelijk en dat levert enorme (productie-)voordelen en besparingen op. Zo deed Mercury dat ook bij onder meer de Grand Marquis, een neef van de Ford Crown Victoria.

Mercury Cougar

In het geval van de Cougar besloot het merk echter dat deze methode te eenvoudig was. De grote coupé kreeg daarom een koets die voorbij de gigantische portieren volledig afwijkt van de Thunderbird. De zijschermen van de afgeleide zijn totaal anders, met een bijna vierkant achterste zijruitje en een vrijwel verticale achterruit. Ook het achterste is helemaal ‘Mercury’, al komt de in deze periode veelgebruikte eenvoudige stijl wel overeen. De portieren zijn gewoon uitwisselbaar en ook aan de voorzijde zijn de overeenkomsten tussen de Thunderbird en de Cougar overduidelijk.