De Tweeling: Chryslers LH-platform

Het wordt al duidelijk uit de bovenstaande omschrijving van deze rubriek: 'De Tweeling' is er om opmerkelijke samenwerkingen tussen autofabrikanten boven tafel te halen. Toch wordt ook binnen hetzelfde concern soms één product op opmerkelijke wijze uitgemolken . Vooral in de VS is men daar goed in. General Motors heeft veel modellen in het verleden onder tal van merknamen uitgebracht, maar bij Chrysler koos men er in de jaren 90 zelfs voor om één en dezelfde auto onder drie verschillende typenamen in de showroom te zetten, maar wel allemaal als Chrysler. Dit was het geval bij de sedans die waren gebouwd op het 'LH-platform'.

Van de eerste generatie LH-auto's kennen we in Europa vooral de Chrysler Vision, die feitelijk een Eagle Vision is en dus op zichzelf al een interessant geval. Vandaag gaat het echter vooral om de tweede generatie van de voorwielaangedreven LH-bakbeesten, die zich vanaf 1998 aandiende. In de 'oude wereld' kregen we van Chrysler destijds de 300M voorgeschoteld, een naar Europese maatstaven enorme sloep met een opmerkelijk ver naar voren geplaatste cabine (cab forward design) en een imposante kont. Ondanks dat voor onze begrippen forse formaat was de 300M in de VS de kortere, sportievere auto van het stel. Hij moest concurreren met de middelgrote sedans van de bekende Europese premiummerken. In de VS was de basis voor die auto echter al gelegd door de Chrysler Concorde. Met een gelijke wielbasis, uitwisselbare portieren en een identiek dak was dat letterlijk een tweelingbroertje van de 300M, maar de Concorde beschikte over een compleet andere voor- en achterzijde. In plaats van de strakke, scherp gelijnde 300M-units kreeg de Concorde rondom een sterk afgerond design mee met een brede, laaggeplaatste grille. Kop en kont staken bovendien een stuk verder uit dan bij z'n 'sportieve' broertje, waardoor de Concorde maar liefst 254 mm langer was en in totaal dik 5,3 meter ver reikte.

De derde Chrysler-variant van dit model heette LHS en laat zich het beste omschrijven als een luxe alternatief voor de Concorde. De verschillen tussen die twee waren kleiner dan tussen de 300M en de Concorde, maar ook de LHS onderscheidde zich met een andere neus. Als duurder, luxer alternatief kreeg de LHS altijd een 3,5-liter V6, terwijl de eenvoudiger Concorde en de op Europa gerichte 300M het in de basisversie met een 2.7 moesten doen. Alsof het geheel nog niet onoverzichtelijk genoeg was, verscheen er in 2002 een Concorde Limited, een auto met de neus van de LHS. In dat jaar verdween de LHS als los model echter van het toneel.

Met drie modellen op dezelfde basis lijkt de markt voor grote sedans aardig afgedekt, maar dan ken je de Amerikanen nog niet. Om ook Dodge van een fullsize-sedan te voorzien, kreeg het LH-platform vanaf het begin gezelschap van de Dodge Intrepid. Die auto zat qua lengte tussen de Concorde/LHS en 300M in en kreeg eveneens een eigen kop en kont aangemeten. Verwarring compleet? Bijna: in Canada heette de grote Dodge namelijk Chrysler Intrepid.