De historie van de BMW M5 Touring, de stationwagon waarover BMW bleef twijfelen

BMW en snelle stationwagons, het was altijd een ongelukkige combinatie. Terwijl Mercedes en met name Audi juist volop profiteerden van de magie van de moddervette über-station, hield BMW het bij de M5 op sedans. Desgevraagd werd er dan wat gemurmeld over stijfheid van de carrosserie, maar sinds er auto’s bestaan als de X5 M en X3 M, gaat die smoes niet meer op. De ‘ultieme M’ is volgens BMW (en niemand anders) zelfs de XM, een enorme SUV. Kom dan ook maar door met die M-Tourings!

Het goede nieuws: dat gebeurt nu. Tegenwoordig staat er voor het eerst in de geschiedenis een M3 Touring op de prijslijst bij BMW, terwijl de M5 Touring binnenkort zijn langverwachte vervolg krijgt. De eerste M5 Touring, en allereerste BMW M-Touring überhaupt, verscheen in 1992. De auto werd met de hand gemaakt op basis van de destijds vier jaar oude tweede generatie van de BMW M5, die van modelreeks E34. Net als bij de eerste M3 was er met die M5 wat raars aan de hand, want anders dan je zou verwachten was dit níét de modelvariant met de grootste motor. De 530i, 535i en 540i kregen een V8 mee, maar de M5 deed het ‘gewoon’ met een zescilinder.

Eigenlijk zelfs met twee zescilinders, want halverwege de levensloop van deze M5 werd de oorspronkelijke 3.5 vervangen door een 3.8. Dit gold ook voor de Touring, wat iedere individuele versie nog zeldzamer maakt dan de M5 Touring E34 als geheel. Dat zegt wat, want in totaal werden er slechts 891 M5 Tourings van dit type gebouwd. Met 315 of 340 pk, afhankelijk van de motor, is deze M5 naar hedendaagse begrippen niet eens zo heel snel meer. In de eerste helft van de jaren 90 was dat wel anders, en kon je er je medeweggebruikers serieus mee verrassen.

De E34 M5 kreeg altijd een handgeschakelde versnellingsbak, die je met een stevige hand van verzet naar verzet moest leiden. De zespitter geeft een heerlijk rauw geluid en de auto zelf is zo ingetogen dat een moderne XM er gewoonweg lachwekkend van wordt. Subtiele bumperrandjes, bescheiden logo’s en unieke 17- of 18-inch wielen onderscheidden hem van andere E34’s, maar alleen voor wie er oog voor had.

E61: in alles een supercar

Hoezeer BMW twijfelde over dat hele concept van de M5 Touring, bleek wel toen de E39 M5 ervan verstoken bleef. De eerstvolgende en vooralsnog laatste M5 Touring diende zich pas aan in 2007. Daar hebben we mazzel mee, want daarmee belandt de auto middenin de levenscyclus van wat zonder twijfel de gestoordste M5 ooit is: de E60. De stationwagon staat trouwens te boek als E61, omdat de nummers vanaf deze generatie per carrosserievorm verschillen.

Wie graag een supercar in stationwagonvorm wil, moet zeker eens een E61 proberen. Daarmee bedoelen we de prestaties, maar zeker ook de ongemakken die bij het bezit van een exoot komen kijken. Kapotlopende lagerschalen, storingsgevoelige SMG-bakken, knetterdure en akelig modelspecifieke onderdelen en een astronomisch verbruik vergen het uiterste van de toewijding van de eigenaar, maar dan héb je ook wat. Een vijfliter V10 helpt hier 507 pk op de been en maakt dit een stationwagon die tot op de dag van vandaag bizar snel is.

Met name de topsnelheid is bijzonder, want zonder begrenzer loopt zo’n M5 tot vér boven de 300 km/h door. Ondergetekende weet dat als geen ander, want hij zag achter het stuur van precies zo’n Touring de teller doorstomen tot 315 km/h – met nog kracht over.  Door de nukkige bak en het hoogtoerige karakter van de motor geeft hij zijn kunstjes niet zómaar vrij, maar dat maakt hem duidelijk anders dan de veel gemakkelijker RS6 uit deze periode. Ook met V10, trouwens. Wat een tijd.

BMW M5 E61 naast zijn veel bekendere, veel populairdere rivaal: de Audi RS6.

Van de BMW M5 E61 werden er iets meer gebouwd dan van de E34 Touring, maar met 1.009 stuks is dit eveneens een zeer zeldzame auto. Dat zien we uiteraard terug in de prijzen: waar een sedan de reparatiekosten op het dieptepunt van zijn prijsverloop soms niet meer waard was, is het oplappen van een M5 Touring eigenlijk altijd de moeite geweest. Áls je er het budget voor had, uiteraard.

De nieuwe M5 Touring wordt wederom een heel ander beestje. In plaats van een rauwe zes-in-lijn of een beestachtige V10 verwachten we nu de combinatie van een V8 en elektrokracht, oplaadbaar met een laadkabel. Aan pk’s ongetwijfeld geen gebrek!