Citroën 2CV (1957) - In het Wild

We hebben in de rubriek 'In het Wild' al meermaals stilgestaan bij Citroëns 2CV, maar dat waren alle zogenaamde Besteleenden of ombouwauto's van Lomax en Burton. Nog niet eerder richtten we ons spotlights op een langs de weg geparkeerde reguliere 2CV, want die zie je nog zo vaak dat ze in die zin (hoe leuk ze ook zijn) eigenlijk nog niet zo heel spotwaardig zijn. Maar voor dit exemplaar maken we direct een uitzondering. De Citroën 2CV die AutoWeek-forumlid Johan82 vastlegde is er eentje van een zeer 'vroege' lichting.

Je hoeft geen twee keer te kijken om te zien dat dit echt een oudje is. Dat begint al aan de voorkant, met de grote grille met het grote logo erop en de 'ribbels' over het plaatwerk. Ook de motorkap is anders dan bij later 2CV's, want het deel achter de voorschermen (met de koelsleuven erin) hoort erbij en gaat dus ook mee omhoog. Een ander belangrijk onderscheid is dat deze Eend nog suicide doors heeft. Aan de achterkant zijn de verschillen met latere en meer voorkomende Eendjes nog opvallender. Het oprolbare stoffen dakje gaat namelijk veel dieper door naar beneden, het achterruitje is een slag smaller en onderaan het kontje zitten veel kleinere achterlichten. Nog een belangrijk verschil: hij heeft geen derde zijruiten.

Het is dus een heel oude 2CV, alleen is het even de vraag hoe oud precies. Volgens de kentekengegevens en het plaatje achterop komt de klassieker uit 1957, alleen zijn er enkele zaken die we in dat licht niet helemaal begrijpen. De uitsparing voor het kenteken achterop lijkt bij een nóg oudere 2CV te horen en van deze specifieke achterlichten en het reflectortje linksachter weten we vrijwel zeker dat die in 1957 niet meer op de 2CV zaten. Het grootste vraagteken zetten we bij wat er op de C-stijl gebeurt. Daar verwachten we knipperlichten die er als een soort bolletje op zitten, of helemaal geen knipperlichten. Er lijken echter uitklap-knipperlichten te zitten en dat heeft de 2CV voor zover ons bekend nooit af fabriek gehad. Al met al krijgen we de indruk dat er, ook als we de kleuren op de auto zien, het één en ander is verspijkerd aan deze 2CV. Mocht iemand meer licht op deze zaken kunnen werpen, dan horen we dat graag in de reacties.

Wat wél zeker is, is dat de huidige eigenaar alweer 14 jaar geleden de papieren van deze leuke Eend in handen kreeg. We kunnen ons goed voorstellen dat de 2CV sindsdien haast uitsluitend met goed weer naar buiten is gegaan, of hij wordt heel scherp bijgehouden. In concoursstaat verkeert hij zeker niet, maar er zijn heel wat veel nieuwere 2CV's op de weg die er minder knap bij staan. Wel spotten we op het rechter spatbord zio op het oog enige roestvorming. Gelukkig is het erg makkelijk werken aan Eendjes en is het niet moeilijk om eventueel vervangende onderdelen te vinden. Zo'n bijzonder oudje zal hoe dan ook wel bewaard blijven. Gelukkig maar, want dit is toch hartstikke leuk?