Menu
| Uitvoering | XC40 T5 Twin Engine R-Design |
|---|---|
| Versnellingen | 7, Automaat met dubbele koppeling |
| Bouwjaar | 2020 |
| Jaar van aanschaf | 2020 |
| KM-stand laatst | 4.017 km |
In augustus 2019 de Volvo XC40 T5 Twin Engine R-Design besteld, in exact dezelfde uitvoering en kleurstelling als op de marketingfoto's van Volvo: wit met zwart dak en 20" wielen.
Na lang wikken en wegen toch besloten om niet voor een volledige elektrische auto te gaan in verband met het aantal kilometers dat ik jaarlijks maak. Had geen zin in laadstress onderweg naar afspraken, dus uiteindelijk is het een hybride geworden. Beste van beide werelden op dit moment, in mijn optiek.
Verder waren de vernieuwde BMW X1 en de Volvo V60 kanshebbers voor een plekje op de oprit. Maar de BMW is toch al weer enigzins gedateerd qua uitstraling en interieur. Bij de V60 vond ik de zitpositie te laag, ik ben 1.90 meter en daardoor moest ik me als een slangenmens in de auto laten glijden (bij wijze van spreken).
Na ruim 5 maanden wachten kon de auto worden opgehaald bij de dealer. Aangezien ik destijds alleen de T4 benzine had gereden, was het hopen dat de T5 Twin Engine minimaal net zo aangenaam reed als de T4 dat al deed. Ik kan jullie vertellen, dat doet die.
De T5 Twin Engine is en voelt weliswaar een stuk zwaarder dan de T4 of T3 versies doen, maar persoonlijk vind ik dat dit wel solide gevoel geeft, net wat hoogwaardiger. De vering is aangepast aan het hogere voertuiggewicht, waardoor het nemen van bochten meer dan prima gaat. Voor mijn gevoel is de besturing van de Twin Engine ook een tikkeltje zwaarder dan bij de T4, die stuurde echt heel erg licht. De Twin Engine stuurt zelfs op de lichtste stand al een tikkie zwaarder. Je kunt de stuurbekrachtiging zelf ook nog zwaarder instellen in het 'individual' menu.
De auto rijdt heerlijk comfortabel. Goede zitpositie, ruim en licht interieur (panoramadak) en fijne stoelen. Bij de T4 vond ik de automaat af en toe niet echt bij de les, net te traag af en toe. Daar heeft deze Twin Engine geen last van, hij schakelt soepel en snel. De overgangen van elektrisch naar benzinemotor gaan vrijwel onmerkbaar. Als de accu helemaal leeg is en je dus alleen de verbrandingsmotor gebruikt, merk je wel dat met name bij stationair toerental voor het stoplicht er een lichte trilling voelbaar is in het stuur.
Ondanks de 281 PK is deze auto niet gemaakt om echt sportief mee te rijden, daar is hij te hoog en te zwaar voor. Lekker relax cruisen, dat is waar deze auto het beste tot zijn recht komt. Wat overigens niet wegneemt dat de auto bij het stoplicht snel weg is en altijd voldoende trekkracht tot zijn beschikking heeft.
Wat enorm bijdraagt aan het comfort aan tijdens het rijden, is dat bij optrekken en korte ritten vrijwel alleen de elektromotor wordt aangesproken. Heerlijk rustig aan boord! Zelfs als de verbrandingsmotor bij moet springen voor snelle tussensprints of inhaalacties, blijft het rumoer op een zeer acceptabel niveau. Met de geluidsisolatie zit het dus wel snor bij deze auto. De autopilot functie werkt met name op de snelweg erg prettig en zorgt ervoor dat je nog wat comfortabeler van A naar B komt.
Met name het interieur en de gadgets aan boord hebben me over de streep getrokken om niet voor een BMW X1 te kiezen. Het entertainmentsysteem van Volvo werkt intuïtief en reageert snel op aanrakingen. In eerste instantie leek het me niet heel ergonomisch dat sommige functie instellingen zoals temperatuur en stoelverwarming in het touchscreen waren ondergebracht.
Nu is dat ook minder handig, áls je deze functies ook daadwerkelijk via het scherm bedient. Groot voordeel is dat het spraaksysteem (voice command) in de auto zo goed werkt, dat je eigenlijk nooit het scherm hoeft aan te raken om de temperatuur in te stellen, de ventilator harder/zachter te zetten of stuur/stoelverwarming aan/uit te zetten. Met voice command zeg je gewoon wat je wilt en het wordt naar wens ingesteld. Alle veel voorkomende functies zijn op deze wijze te bedienen. Veilig en comfortabel.
Zoals gezegd is er uiteindelijk gekozen voor de T5 Twin Engine versie. In de stand 'Hybride' kom je met een volle acculading 40 kilometer ver. Niet schrikbarend veel, maar als je de auto regelmatig aan de laadpaal kunt hangen, kun je wel een zeer gunstig verbruik realiseren. De T4 versie rijdt zo'n 10l/100 terwijl ik op dit moment met iets meer dan 4000 KM op de teller op een gemiddeld verbruik van 3.8l/100 zit. De 'cost of ownership' pakt daarom in mijn geval bij de Twin Engine een stuk voordeliger uit dan bij de T4 190PK. Zeker door de 50% reductie van MRB tot en met 2024, tel uit je winst.
Voordelen:
- comfortabele reisauto
- ruim interieur, zowel bagage als passagiers
- luxe aan boord (full option)
Nadelen:
- duur
- elektrisch rijbereik beperkt
- dode hoek naar achteren
Kortom een heel fijne, comfortabele auto waar je zorgeloos veel kilometers mee kunt maken.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
