Volvo XC40 Recharge Core (2023) #2

autoreview

29 januari 2024 om 14:28

Uitvoering	XC40 Recharge Core
Versnellingen	1, Automaat
Bouwjaar	2023
Jaar van aanschaf	2023
KM-stand bij aanschaf	12 km
KM-stand laatst	18.078 km

Volvo XC40 Recharge: ontspannen(de) reisgenoot

9.720 km
29 januari 2024

We moesten er zo’n negen maanden op wachten, maar dan heb je ook wat.
In ons geval een Volvo XC40 Recharge Single Motor Extended Range in Core-uitvoering. Inclusief extra getint glas achter en twee extra pakketten, te weten ‘Driver Assist’ en ‘Climate’.
Het eerste pakket is een aanvulling op de standaard aanwezige veiligheidsvoorzieningen en het tweede omvat stuurverwarming, verwarmbare voorstoelen en een warmtepomp.

In vier maanden tijd zijn bijna 10.000 kilometers onder de 19-inch All Season-banden weggerold. In alle comfort en met een gemiddeld verbruik van net onder de 19,0 kWh/100 km. Dat laatste valt me enorm mee, want de vormgeving van de Volvo oogt niet meteen als prijswinnend-aerodynamisch. Het zegt waarschijnlijk veel over de efficiëntie van de nieuw ontwikkelde elektromotor die de achterwielen aan het werk zet. Of over mijn rijstijl...

Vier maanden en bijna tienduizend kilometers zijn ruim voldoende voor een gedegen eerste indruk en die is buitengewoon goed. De wat hogere zit is fijn, de stoelen zitten ook na uren nog uitstekend en de ruimte aan boord is voor ons meer dan toereikend. Ook als er volwassenen achterin meerijden.
Maar de grootste verbetering ten opzichten van onze vorige auto, een Volkswagen ID3, is het bedieningsgemak. Eerlijk is eerlijk: De ID.3 had ook veel kwaliteiten, maar leverde regelmatig de nodige ergernissen op. Zie mijn review: Volkswagen ID.3: haat-liefde verhouding… op Autoweek.

Als je dat wilt, kun je aan een stevige knop draaien om het volume van de radio te veranderen. Voor diezelfde handeling zit ook een knop op het stuur, maar je kunt het ook aan Google vragen!
Roep ‘Hey Google…’ of druk daarvoor op een ander knopje op het stuur en vraag wat je wilt. Het volume hoger of lager zetten? De stoel- of de stuurverwarming aan- of uitzetten? De verwarming links hoger en rechts wat lager? Iemand bellen? Een adres opzoeken of een snellader in de buurt? Van zender wisselen of je speellijst uit Spotify afspelen? Je gemiddelde verbruik en overblijvende range uitrekenen? De spraakbesturing werkt verbazend goed en dat maakt rijden in de Volvo fun en veilig.

Nog een verschil met de ID.3: het navigatiesysteem laat zien met welk accupercentage je op de ingevoerde plek van bestemming aankomt en die schatting klopt verdraaid aardig! Mocht je het niet redden met de aanwezige kilowattjes, dan volgt een laadadvies met meerdere opties.
Dat snelladen verloopt ook nog eens veel sneller, met dank aan de warmtepomp. Ik was blij als de ID.3 meer dan 50kW haalde; bij de XC40 scoor je met gemak het drievoudige en meer.

Vooruit, nog maar eentje: de updates komen nu wel probleemloos over-the-air binnen. De Volvo app attendeert je erop en na afloop laat-ie weten dat het updaten geslaagd is. Zo simpel kan het zijn Volkswagen… Er zijn inmiddels een paar van die verbetersessies geweest en die hebben direct effect: de radio start nu snel na het aanzetten (dat duurde daarvoor een paar seconden) en de richtingaanwijzer voor linksaf hapert niet meer (is me drie of vier keer overkomen). Er is onderhuids vast meer gebeurt, maar dit is me in ieder geval opgevallen.

Al met al wordt duidelijk waar de kop van deze review vandaan komt: de Volvo XC40 Recharge is een comfortabele en ontspannende reisgenoot omdat de systemen je rijgenot effectief ondersteunen.

Is er echt niks te wensen of te zeuren? Ja, ik mis de matrix-ledverlichting van de ID.3 – wat was die enorm goed! En wat jammer dat Volvo die veiligheidsvoorziening niet als losse optie levert, want die had ik dan zondermeer aangevinkt bij de bestelling.

Als er meer kilometers op de teller staan, meld ik me met nieuwe praktijkervaringen.

Volvo XC40 - update vanuit Zweden

18.078 km
24 juni 2024

Inmiddels zijn er bijna negen maanden verstreken sinds de aflevering van onze XC40 en de teller staat op het moment van schrijven op ruim 18.000 km. Zo’n 8000 km meer dan het vorige verslag en dus tijd voor een update.

Het antwoord op de vraag of de vol-elektrische XC40 nog steeds een ontspannen(de) reisgenoot is, kan kort zijn: jazeker! Dat bleek wel weer tijdens de rit naar Zweden waar wij op het moment dat ik deze review typ op vakantie zijn.
Wie denkt dat alleen in Nederland XC40’s op elke straathoek staan, kan ik melden dat ze hier (momenteel verblijven wij in de omgeving van Stockholm) ook razend populair zijn. Maar vooral Tesla’s van het type 3 en Y zie je hier overal. Sowieso zijn EV’s erg in trek, in ieder geval in dit deel van Zweden. Dat levert ontmoetingen op met Chinese EV’s die je in Nederland (nog?) niet zo vaak ziet van o.a. Xpeng en Ora.

Korte terugblik
Misschien goed om nog even aan te geven wat voorafging aan onze XC40. Onze eerste EV was een Renault Zoe. Een lekker compact en zuinig karretje dat op het moment van aanschaf zéér aantrekkelijk geprijsd was, in aanmerking kwam voor de bekende SEPP-subsidie én geleverd werd met een gratis laadpaal. De ideale aanbieding om kennis te maken met een EV!

Omdat de Zoe in de praktijk toch wel erg krap bleek te zijn op de achterbank, volgde een Volkswagen ID.3. Dat bleek een EV met twee gezichten. Enerzijds ruim, comfortabel en redelijk zuinig, maar met hinderlijke missers qua bediening en informatievoorziening. Vooral het gemis aan info over laadpunten op langere ritten zorgde voor laadstress tijdens de vakantieritten. Dus startte de zoektocht naar een EV die ruim, comfortabel, makkelijk te bedienen en economisch in het gebruik was én de laadstress weg zou nemen. Dat bleek de XC40 te zijn.

Meteen maar even doorgaan op dat bedieningsgemak. Er is steeds meer te doen over de schermen in EV’s: je moet er alles mee bedienen en dat leidt de aandacht af. Terechte kritiek lijkt me, maar de XC40 is misschien een uitzondering, want je kunt enorm veel bedienen met spraakopdrachten. Het systeem van Google is écht goed en gebruiksvriendelijk. Of je nou de route wilt invoeren, een lader onderweg zoekt of de temperatuur wilt aanpassen: stel je vraag en het wordt geregeld.
Goed, terug naar de Volvo: wat zijn de belangrijkste ervaringen van de afgelopen acht maanden?

Verbruik en Range
Wij hebben destijds bewust gekozen voor de Extended Range versie omdat wij er grotere afstanden mee willen kunnen afleggen zonder om de haverklap te moeten laden. Volgens de WLTP-gegevens zou 571 km haalbaar zijn. In de praktijk ligt de range tussen de 350 km in de winter en ruim boven de 450 km met zomerse temperaturen zoals die nu in Zweden heersen. Dat is bij maximaal 90% lading, zoals door Volvo aanbevolen en in combinatie met een rustige rijstijl. Snel rijden betekent nou eenmaal snel weer moeten laden…
Voor ons is die range meer dan voldoende om zonder laadstress onze reisdoelen te halen. Die stress is überhaupt geen issue omdat de Volvo aangeeft wanneer en waar geladen moet worden. Daar komt bij dat in Zweden ruim voldoende laadmogelijkheden te vinden zijn, zowel in de steden en dorpen als op de doorgaande routes.

Voor de reis naar Zweden is die reikwijdte dus geen probleem geweest. Na zo’n 2,5 uur rijden vinden wij het tijd voor een kop koffie, plaspauze en/of een rondje benen strekken. Qua zit achter het stuur is dat niet nodig, want die is prima! Als je dan toch stopt, kun je meteen de accu bijladen. Van tijdverlies vanwege het laden is dus niet of nauwelijks sprake.

Deze keer hebben wij onderweg uitsluitend de laders van Tesla gebruikt. Wat een geweldig netwerk is dat: telkens zijn meer dan voldoende snelle laders beschikbaar en op de handige app van Tesla zie je meteen hoeveel je laadt en wat het kost. Kom daar maar eens om bij al die andere aanbieders met hun ondoorzichtige en vaak erg hoge prijzen waarbij je vaak weken later pas op je bankrekening ziet wat je moet betalen. Nog even over dat laden: de Volvo weet raad met lekker hoge laadsnelheden, waardoor dat ook nog eens lekker snel verloopt.
Het gemiddelde verbruik ligt nu na bijna 2500 vakantiekilometers op 17.0 kWh/100 km. Rijdend in de stad of over binnenwegen is een verbruik van rond de 14 kWh/100km mogelijk. Op de soms glooiende snelwegen met ca. 105 - 110 km/uur loopt het op tot zo’n 20 kWh/100km.
Ik gebruik One Pedal Drive (OPD) niet omdat ik het niet comfortabel vind rijden – “zeilen” en zelf remmen heeft mijn voorkeur.

Comfort
De comfortabele stoelen met de elektrisch verstelbare lendensteunen zijn al genoemd, maar zoals hierboven al vermeld, draagt ook het infotainment systeem bij aan het rijgemak. Veel zaken zijn met stemopdrachten te bedienen, waardoor je je handen aan het stuur kunt houden en niet op het touchscreen aan de slag moet. Verder bevalt de standaard geluidsinstallatie prima - wij hebben de set van Harman Kardon nog niet gemist.

Wat bevalt?
Nou, de lekker ruime en praktische deurvakken en ruime middenconsole. Ze waren een belangrijke reden om af te zien van de Polestar 2 hoewel ik die eigenlijk mooier vind.
Bovendien zijn die vakken met een soort vilt gevoerd, dus er rammelt niets.
Over ruimte gesproken: De kofferbak is lekker ruim en onder de laadbodem bevindt zich ook nog een handig vak waar je het nodige in kwijt kunt. Bovendien is er een ‘frunk’ die groot genoeg is om je laadkabels (zowel AC als DC) in kwijt te kunnen. Handig tijdens de vakantie.
Het infotainmentsysteem van Google is top! Het scherm is goed afleesbaar en de menustructuur is prima te doorgronden.
Het zicht naar voren is uitstekend en dat is een groot verschil met onze vorige ID.3 waarvan de A-stijlen het zicht in de bocht soms behoorlijk beperkten.
In de donkere maanden word je dankzij de zelfdimmende spiegels (ook de buitenspiegel links en rechts!) niet verblind: veilig en comfortverhogend.
De app blijkt prima te functioneren en geeft info over de locatie en de laadtoestand, maakt het mogelijk om het laden op een gepland moment te starten, te verwarmen/koelen en biedt de mogelijkheid om deuren op afstand te openen of te vergrendelen. Verder krijg je inzicht in het verloop van de over-the-air-updates, die probleemloos binnenkomen.
Tot slot rijdt de XC40 gewoon lekker: stil, soepel en vlot genoeg voor een snelle inhaalactie.

Wat kan beter?
Tijdens het laden zie je hoeveel kiloWatts in de batterij verdwijnen en wat het accupercentage bedraagt. Het zou handig zijn als je in op datzelfde scherm ook ziet hoeveel kilometers range je erbij krijgt. Dat kan alleen als je overschakelt naar de range assistent, een andere app op het scherm.
De achteruitrijcamera geeft een slecht, vrijwel onbruikbaar beeld in het donker. Bovendien wordt de camera snel vies vanwege het ontbreken van een automatisch openende en sluitende afdekking. Dat was bij de ID.3 wel goed voor elkaar.
Ik mis een ‘dark mode’ voor het navigatiescherm. Op wat somberder dagen vind ik het scherm soms wat te fel en zou ik het graag in de donkere stand zetten die je ’s avonds wél automatisch krijgt. Of zie ik een mogelijkheid over het hoofd om dit toch zelf in te stellen?
De adaptieve cruisecontrol heeft moeite om de ingestelde snelheid vast te houden op hellingen en bij afdalingen. Het verschil kan oplopen tot wel 5 kilometer en dat kan precies genoeg zijn om te worden geflitst. Of om achteropkomend verkeer te hinderen.

Conclusie
Het zal je als lezer duidelijk zijn, dat wij tevreden Volvo XC40 rijders zijn. De plussen overstemmen duidelijk de verbeterpuntjes en dus gaan we lekker verder met elektrische kilometers maken.

Tot de volgende update.