Volvo V70 2.4 140pk Black Sapphire Edition (2004)
autoreview
Signalement
Uitvoering | V70 2.4 140pk Black Sapphire Edition |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2004 |
Jaar van aanschaf | 2007 |
KM-stand bij aanschaf | 110.000 km |
KM-stand laatst | 150.000 km |
ERVARINGEN
- 150.000 km
Vanwege ruimtegebrek zijn we onlangs van onze Golf V overgestapt naar deze V70. Een totaal andere auto. Op de snelweg heerlijk comfortabel en ruimte genoeg. De 2.4 5 cylinder roffelt er rustig op los en het maakt geen verschil of je 100 of 150 rijdt. De rust blijft aanwezig. Ik heb mijn V70 uit Duitsland laten halen. Het is een lekker aangeklede Black Sapphire Edition die behalve alle standaard goodies ook nog een Nokia Carkit, volleder, xenon en een HU 603 aan boord heeft. Afgezien van een automaat heb ik alles wat ik me kon wensen. Mijn rijstijl is al enigszins anders geworden. De Volvo is relaxter dan de Golf en je doet het automatisch wat rustiger aan. Ook al omdat de 5 cylinder best een slok lust wanneer hij de sporen krijgt. De auto staat achter op nivomat. Dat is enerzijds erg fijn maar anderzijds zorgt het ervoor dat de wagen wat hoog op zijn wielen staat. Verlaging is geen optie omdat dat icm de nivomatvering niet mogelijk is. Normaal gesproken worden al mijn auto’s verlaagd maar dit wordt de eerste in mijn bezit zonder verlagingsveren. Een V70 is geen sportieve auto en zal dat ook niet worden in mijn optiek. Dus waarom verlagen? De auto ziet er in Black Sapphire Trim wat mij betreft dik genoeg uit met de standaard 17’ Thor black Chrome velgen. 140 PK voor deze Zweedse reus leek mij in eerste instantie aan de lage kant. In de praktijk blijkt dat reuze mee te vallen. Het is gewoon een lekker vlotte auto en je hebt nooit echt te weinig trekkracht vind ik. Bovendien kun je het verbruik, wanneer je dat verkiest, goed binnen de perken houden. Met beleid rijden zorgt voor een verbruik van zo’n 1 op 11 hetgeen ik best redelijk vind voor zo’n grote 2.4. De draaicirkel is behoorlijk groot. Vergelijkbaar met mijn oude Alfa 156. En uiteraard moet je bij inparkeren goed opletten want met zo’n lengte is een kras gauw gemaakt. Ik heb nog te weinig km’s gereden om een goed oordeel te vellen maar tot op heden ben ik echt supertevreden. Aan niets is te merken dat de auto er inmiddels 112.000 km op heeft zitten. Alles functioneert naar behoren en er klinken geen kraakjes of piepjes. De vorige eigenaar uit Dusseldorf is er erg zuinig op geweest. Bij aankoop zaten trouwens alle rekeningen vanaf aflevering erbij. Ordelijke mensen die Duitsers!
UPDATE:
Inmiddels 150.000km probleemloos gereden. De auto heeft bij 148.000km een nieuwe distributieriem gekregen. Ook is de auto opnieuw uitgelijnd vanwege scheef afslijtende banden. Mijn Michelins waren na amper 12000km voor finaal versleten. Jammer dat de garage die de auto afleverde hiervoor geen enkele verantwoordelijkheid nam. Wat opvalt is dat de voorwielophanging af en toe kraakt bij koud weer. Verder een zalige auto om in onderweg te zijn.
PROBLEMEN
- 150.000 km
Nog altijd probleemloos. Het enige wat irriteert is het tikken van het blok bij een koude start. Dit schijnt te maken te hebben met het feit dat de 5 cylinder alle olie eerst goed rond moet pompen. Een "euvel" wat alle 5 cyl.benz motoren van dit type schijnen te hebben.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.