Volvo V60 D6 AWD Plugin-Hybrid R-Design (2014)

autoreview

7 januari 2017 om 12:41

Uitvoering	V60 D6 AWD Plugin-Hybrid R-Design
Versnellingen	6, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2014
Jaar van aanschaf	2016
KM-stand bij aanschaf	74.000 km
KM-stand laatst	90.000 km

EINDVERSLAG

90.000 km
7 januari 2017

INTRODUCTIE
============
Ondanks mijn leeftijd (het zesde decennium is zeer nabij) en teruggang in de sector waarin ik werk (Olie & Gas), kom ik toch steeds weer aan een nieuwe baan. Ik prijs mij gelukkig daarvoor. De crisis en de onrust in de markt hebben de laatste jaren voor veel baanwisselingen gezorgd. Plezierig bijverschijnsel is het wisselen van (lease-) auto, want dat is inherent aan mijn werk. Sommigen zouden dat niets vinden, maar ik vind dat erg leuk. Hoe vaker een andere auto, hoe beter. Bij de diverse sollicitatiegesprekken komen de 'zakelijke wielen' dus altijd aan de orde. Een werkgever bood mij een functie aan tegen een lachwekkend laag salaris en als ‘leasebak’ een VW Up. Ik heb niets tegen een VW Up, maar dat vind ik toch echt een te kleine auto voor zakelijk en privé gebruik. Ik sloeg het aanbod af. Bij een andere procedure slaagde ik wel. Tijdens de gesprekken had ik mijn toekomstige werkgever over de ‘Up’ verteld. In het arbeidsvoorwaardengesprek bleek dat men dat goed onthouden had. Ze durfden mij niet minder dan een Volvo V60 Plug-in Hybrid aan te bieden, haha. Dat ‘durven’ was natuurlijk een geintje, maar dat ik een V60 beschikbaar kreeg niet! De auto bleek eigendom van het bedrijf en stond al even niets te doen in de parkeergarage bij gebrek aan een berijder. 7% bijtelling was voor mij voldoende reden direct akkoord te gaan. Wat een vette bak! Ruim tien jaar geleden reed ik een BMW 530d en ik dacht dat ik nooit meer op dat niveau zou gaan rijden…

Waar het bij deze auto natuurlijk allemaal om gaat is de onderscheidende techniek. De combinatie van een potige vijfcilinder diesel, een elektromotor, vierwielaandrijving en een mooie sequentiële zesversnellingsbak, zou de ‘fine fleur’ van hybride technologie moeten vertegenwoordigen. Ik was benieuwd.

Om met de deur in huis te vallen: deze ‘Volvo V60 D6 AWD Plugin-Hybrid R-Design’ is een hééél andere auto dan ik verwachtte. Een maximaal vermogen van 285 pk en een koppel van 640 Nm zet een mens volledig op het verkeerde been. De Zweed is dus geen sportauto maar een hele fijne en comfortabele metgezel. Daar kwam ik al snel achter.

CARROSSERIE EN INTERIEUR
=========================
Ik ben niet echt van de stations, maar de V60 vind ik, net als de Clio Estate, werkelijk prachtig in balans. Het is waarschijnlijk de mooiste auto die ik ooit reed. Ik vind dat de Volvo V60 precies de juiste ‘touch’ heeft van chique, sportiviteit en representativiteit.

De auto is echt superzwaar. Ga maar na: een vol getankte V60 Plug-In Hybride mét bestuurder weegt bijna twee ton! Ik woon in een wijk met werkelijk belachelijke hoge snelheidsdrempels. Ik vermoed dat door het enorme gewicht van de auto de carrosserie enigszins tordeert, want met het (stapvoets) ‘nemen’ van die hobbels piept en kraakt de auto dat het een aard heeft. Als ik de wijk uit ben dan hoor ik niets meer. De deuren van deze Volvo vallen, uiteraard, met een mooie plof dicht en zo hoort dat ook bij een auto van deze prijs. Nogmaals, wat een prachtige buitenkant!

Van binnen is het niet anders. Fantastische stoelen, geweldig gestileerd interieur en uitstekende fysieke ergonomie. De ruimte op de achterbank is voldoende en belangrijk beter dan bijvoorbeeld bij BMW. De achterbak is sterk verkleind door de accu’s maar dat deert mij niet. Er blijft ruimte zat over en de laadruimte is lekker hoog en dat is wel heel makkelijk. Het dashboard en de boordcomputer zijn een rommeltje, maar na een tijdje went dat wel. De operationele interface tussen mens en machine, als ik het zo mag noemen, heeft beslist niet het niveau van, bijvoorbeeld, het VW concern. Het doet me aan de Ford Focus denken die ook vol zit met onlogische keuzes ten aanzien van lay-out en bediening. Maar uiteindelijk went alles. De materiaalkeuze en afwerking zijn prima, maar beslist niet onderscheidend.
 
AANDRIJVING / BRANDSTOFVERBRUIK
================================
De eerste kilometers pakten echt totaal anders uit dan ik had verwacht. Met dat enorme vermogen en koppel veronderstelde ik een soort raceauto te gaan rijden. Iedereen die dat ook verwacht moet een andere auto kiezen, want ik denk dat de Volvo één van de minst sportieve auto’s is die ik heb gereden. Maar dat is beslist geen diskwalificatie. Deze V60 is namelijk wél de meest comfortabele en relaxte auto die ik ooit heb gehad. De auto isoleert je van zijn omgeving en brengt je in alle rust en comfort van A naar B en dat is best lekker na een drukke dag.

Je kunt kiezen uit 3 rijmodussen: ‘Pure, Hybrid en Power’. In de Pure modus rijdt de V60 alleen elektrisch, behalve wanneer je het gaspedaal te ver indrukt, dan springt de dieselmotor bij. In Hybrid regelt de auto zelf voor de beste balans tussen elektrische en dieselkracht. In Power heb je beide aandrijvingen voor de snelle sprint. Maar verder is het is erg onrustig rijden in de Power modus. Er is evetueel ook nog een ‘Save’ button. Dan genereert de dieselmotor elektriciteit terug naar de accu’s.

Dat je echt heel hard kan optrekken bij een verkeerslicht is een mooie bonus, maar heeft weinig met sportiviteit te maken. Maar, eerlijk is eerlijk, heel leuk is dat wel. Je moet van zeer goeden huize komen om deze auto in je spiegel te krijgen bij een stoplichtsprint. Het enorme koppel is bovendien ook prettig en veilig op de snelweg. Power is er dus altijd. De versnellingsbak is subliem en schakelt onvoorstelbaar soepel, zonder schokken én op de juiste momenten. De auto kan ook op alle wielen worden aangedreven via het AWD knopje op het dashboard. Ik heb er even gebruik gemaakt na wat sneeuwval en ijzel en dan is het echt super. Wat AWD doet bij vlot rijden met grip en bochtengedrag heb ik nog niet uitgeprobeerd. Let wel op: rijden met vier aangedreven wielen kost meer brandstof.

De motoren dan. Dat zijn er twee. De vijfcilinder diesel kan ik kort over zijn. Power zat, maar niet echt stil en dus wel aanwezig. Het is verder een fijne motor die, zeker het enorme gewicht in aanmerking nemende, redelijk goede verbruikscijfers laat zien. Ik kom, zonder elektrische ondersteuning, op ongeveer 6,5 liter/100km (1:15,4). De elektromotor laad ik op in de parkeergarage op mijn werk. Na 3 uur zijn de accu’s vol en de boordcomputer geeft dan aan dat er 50 km op de accu’s kan worden gereden. Ik rijd echt zéér relaxed naar huis. Dat is 33,8 kilometer Randstad met binnenweg, stukje snelweg en veel verkeerslichten. Ik red dat net op een volledig geladen accu. Als ik thuis ook zou kunnen laden dan zou ik woon-werk en vice versa volledig elektrisch kunnen rijden.

Het is heerlijk rijden op elektriciteit, maar op de snelweg is er regelmatig te weinig trekkracht en dan schakelt de V60 zelf de diesel bij. Ik gebruik de hybride technologie dus nog onvoldoende. Maar dat komt door een gebrek aan laadpalen. Aan de technologie en de samenwerking tussen elektrische en fossiele aandrijving mankeert niets. Accu’s moeten vooral lichter en sneller oplaadbaar worden en een groter bereik krijgen. Ik denk dat Tesla dat beter onder de knie heeft.

ONDERSTEL EN BESTURING
========================
Geen sportieve auto noemde ik deze V60. De vraag is natuurlijk wat ik versta onder ‘sportiviteit’ bij auto’s. Ik spreek hier uiteraard voor mijzelf, maar voor mij is een sportieve auto er één die vooral communiceert met de berijder. Daar heb je een optimale besturing voor nodig, gevoel met koppeling en gaspedaal, een onderstel wat ‘informeert’ over de condities van het wegdek, handelbaarheid, dociliteit, enzovoort. Het zijn allemaal zaken waar de Volvo V60 Hybride niet echt thuis geeft. De auto voelt zwaar en bijna lomp aan. Het sturen gaat volledig gevoelloos. Op de snelweg vind ik de auto niet erg koersvast, maar dat kan aan bandenspanning liggen of staat van de banden. Ik hoor daar niemand over, dus dat moet ik even uitzoeken. Ik heb nog geen kilometers op de Autobahn gemaakt. De automaat is heerlijk, maar het ontbreken van een koppeling is bij een ‘stevige’ rijstijl een gemis. Op smalle weggetjes in de Ardennen, Eifel of Alpen verwacht ik niet dat deze auto in zijn element is. Maar dat moet ik nog ervaren en daar zal AWD ook wel een positief effect hebben. Comfort wordt met hoofdletters geschreven. De demping is uitstekend en het weggedrag is stabiel en uitermate rustig vanwege het hoge gewicht. Na een lange rit stap je volkomen ontspannen uit (wauw, wat een stoelen) en dat is wel even wat anders dan bij een echte ‘sportieve’ auto.

UITRUSTING
===========
‘Mijn’ V60 is zwart met een R-Design pakket. De auto staat op Bridgestone Potenza, gemonteerd op 18 inch wielen. De spiegelhuizen zijn zwart en er is geen lettertje op de buitenzijde te zien. Aan de achterzijde een nep-diffusor en twee dikke uitlaatpijpen. Nee, dit is geen muurbloempje. De uitrusting is volgens mij bijna ‘full options’ met standverwarming, verwarmde achterbank en stuur, leren bekleding en ongelofelijk veel andere ‘goodies’, te veel om op te noemen. Helaas geen BLIS (Blind Spot Information System) wat nota bene een Volvo uitvinding is. De standverwarming is te bedienen met de Volvo On Call app. ’s Avonds even programmeren en in de ochtend staat er een ijsvrije en warme auto voor je klaar. Geweldig. Normaliter treed ik bij mijn reviews wel in detail over de uitrusting. Dat doe ik nu niet want het is te veel om op te noemen en ik verwijs naar internet voor meer informatie. O ja, deze wil ik nog wel aanhalen: de Harman Kardon geluidsinstallatie is ronduit genieten, maar geen standaarduitrusting.

STORINGEN
==========
Ik rijd relatief kort in deze V60 om iets over betrouwbaarheid en storingen te zeggen, maar ik ben alert. Als de auto stilstaat en de dieselmotor draait dan komt er ergens uitlaatgas in het interieur. Dat is niet goed en moet ik snel naar laten kijken. De kraakjes bij het nemen van verkeersdrempels neem ik voor lief. Verder geen bijzonderheden.

TUSSENSTAND
=========================
Ik vind deze Volvo V60 D6 AWD Plugin-Hybrid een hele fijne auto, daar hoeft geen misverstand over te bestaan. De auto is echter veel te duur. Ik heb er geen last van door de lage bijtelling, maar 71.000 euro gaat mijns inziens nergens over. Dit soort auto’s hebben alleen maar bestaansrecht vanwege de oude bijtellingsregels. Milieuwinst haal je nauwelijks door de geringe actieradius op elektrische stroom. Het doet niets af aan het feit dat ik voorlopig in een geweldige auto rijd.

EINDVERSLAG
===========
De werkgever heeft besloten de Volvo te verkopen. Jammer, want de Volvo is een fantastische auto. Na een half jaar rijden en voortschrijdend inzicht heb ik weinig toe te voegen aan het bovenstaande. Een vakantie in de Alpen mét sneeuw en gladheid maakte wel duidelijk hoe super handig AWD is. De Autobahn is natuurlijk gemaakt voor de Volvo: na acht uur rijden stap je gewoon fris uit! Dat de zware auto geen berggeit is, zoals ik had verwacht, klopt wel. Natuurlijk, hij gaat als een speer omhoog, maar haarspeldbochten en smalle bergweggetjes zijn niet het ideale terrein voor deze zware hybride.

Ik schrijf over uitlaatgassen in de auto. Die blijken te maken te hebben met gebruik van de standkachel. Als de auto is voorverwarmd, dan komen er na het starten ‘gassen’ in de auto. Wellicht is het geen uitlaatgas, maar iets anders. De garage kon niets vinden. Het zij zo. O ja, de Bridgestones zijn vervangen voor Michelins en de verbetering was ronduit spectaculair. Betere demping en veel koersvaster.

Maar het is wel duidelijk denk ik, dit was een erg fijne en comfortabele auto. Op naar de volgende…