Volvo V60 D4 R-Design (2014) #2
autoreview
Signalement
Uitvoering | V60 D4 R-Design |
---|---|
Versnellingen | 6, Sequentiële Automaat |
Bouwjaar | 2014 |
Jaar van aanschaf | 2014 |
KM-stand bij aanschaf | 13 km |
KM-stand laatst | 192.000 km |
Een verse V60
Vandaag het begin van een nieuw hoofdstuk in het boek over mijn wagenpark. De door mij bestelde V60 is eindelijk gearriveerd en de auto heeft mijn initiele verwachtingen overtroffen.
Aangezien ik nogal gecharmeerd was van het rijgedrag van de BMW, leek dat een voor de hand liggende optie om als volgende leasewagen te nemen. Echter, in de tussentijd is de Touring-versie niet meer fiscaal gunstig te leasen. Op zich vind ik het niet erg om voor 25% bijtelling te gaan, maar als je een BMW neemt, kun je niet met stoffen bekleding, stalen velgen en halogeenpitjes aan komen zetten. En helaas kwam de configuratie die ik wilde op ongeoorloofde bedragen uit. Hierdoor zou ik mijn kinderen maar twee keer in de week warm avondeten kunnen voorschotelen. Nee helaas, met pijn in het hart moest ik vaststellen dat het deze keer niet ging lukken.
De twee andere opties op mijn shortlist waren de nieuwe Mazda 6 Sportbreak en de Volvo V60.
Met name de exterieurlijnen van de 6 vind ik geweldig; ik heb de auto een paar keer in het Soul Red voorbij zien rijden, en wat zag dat er fantastisch uit. Dit was de eerste keer in mijn leven dat ik serieus een rode auto overwoog. Een testrit was snel gepland, en het rijden in de Mazda beviel best goed. Fijn stuurgedrag en een soepele motor van 150pk Dat kwam tenminste in de buurt van een Beamer. De enorme ruimte in de achterkant was een grote pre ten opzichte van de BMW, en het feit dat deze auto erg gunstig geprijsd is duwden mij verder richting de streep: 35k voor de SkyLease+ uitvoering.
Het interieur beviel me echter wat minder, en dat is iets wat meer Japanners hebben. De navigatie-unit bevatte weliswaar TomTom, maar zat in de console gepropt als een after-market unit. De stoelen hadden een net iets te korte zitting, waardoor mijn benen net niet genoeg steun hadden, en de divese modules in het interieur hadden hun eigen kleur lampjes en displays, waardoor de eenheid ver te zoeken was.
En dat terwijl de buitenkant zo geweldig mooi was, ik vond dat contrast oprecht jammer. Een echte dissonant.
Verder wilde ik eigenlijk het two-tone lederen interieur met sportstoelen, maar dat bleek alleen op de GT-M uitvoering leverbaar. Evenals diverse andere accessoires.
Waarom is dat toch altijd bij Japanse merken? Waarom kun je bepaalde accessoires alleen krijgen op het topmodel, die ook nog eens in een fiscaal ongunstige staffel zit? Hierdoor werd het derde alternatief namelijk een stuk interessanter, en uiteindelijk de winnaar.
De derde optie op mijn lijst was de Volvo V60. Vroeger liep ik met een grote boog om dat merk heen, omdat de termen "hoornen bril", "corduroy" en "sigaren" er onlosmakelijk mee verbonden waren, en bovendien, ik was nog lang niet boven de 50 jaar oud. Ik had al wel eens proefritten gemaakt in twee V50's, maar die hebben me niet kunnen overtuigen. Maar goed, sinds een aantal jaren hebben ze in Zweden het roer omgegooid en komen er alleraardigste creaties tevoorschijn.
Maar nog altijd had je twee problemen: of je had de D2 in een zware auto, en de gezapige Geartronic automaat. De eerste was fiscaal gunstig, maar niet vooruit te branden (zie ook mijn Ford Focus review, een familielid) en de automaat was echt iets voor senioren.
Maar toen was er ineens een persbericht waarin de nieuwe V60 werd aangekondigd met een vernieuwde 8-traps automaat en een D4 motor van wel 180pk. Ik sprong gelijk op.
WAT!? riep ik luid door de woonkamer. Dat was precies wat ik zocht: een slanke, fraai gelijnde wagen waar mijn gezin in past, maar die wel potent genoeg was om mij te doen glimlachen. Wow, ik was onder de indruk, dat moest ik zelf gaan zien.
De proefrit van de D4 met automaat beviel goed. De auto was helaas wel nog een tikkie kleiner dan de BMW 3, en dat was wel een minpunt. De bagageruimte in de Dreier was genoeg om op vakantie te gaan, maar het hield niet echt over. En de V60 was zelfs nog zo'n 30 liter minder... Maar de rest van het verhaal viel wel gunstig uit.
De dikke motor was zelfs met automaat fiscaal gunstig te leasen en zelfs met alle opties die ik belangrijk vond kwam de catalogusprijs een stuk lager uit dan bij BMW.
De Volvo-verkoper die mij te woord stond was -ironisch genoeg- zelf ook een BMW-rijder en hij adviseerde mij om voor de R-Design uitvoering te gaan. Hij zei, dat die qua rijden het dichtst in de buurt van een Beamer kwam. Ook de stoelen waren beter, vertelde hij.
Al vrij snel zit je bij Volvo op zetels van volleder, maar het leer dat ze gebruiken, is erg glad, en dat was dan ook een van mijn kritiekpunten: je glijdt alle kanten op.
Echter, bij de standaard-uitvoering van de R-Design krijg je zetels lijkend op alcantara. Lekker stroef maar toch zacht. Ik was om, want die stoelen waren precies wat ik wilde.
Uiteindelijk is de configuratie samengesteld en heb ik het volgende genomen:
- V60 R-Design D4 181pk
- Geartronic 8-traps automaat
- Black Sapphire metallic
- 18" Ixion velgen
- Business Pack Connect (Sensus navigatie, park assist, high performance audio)
- Winter Line pakket (Xenon, dimmende/inklapbare spiegels)
- Verlichtingspack 2
- Stoelverwarming
- Stuurwielverwarming
- Regensensor
Jammer dat Ember Black niet te leveren was op een R-Design, want dat zou echt een geweldige kleur zijn in combinatie met die accenten.
Ik heb er pas een paar honderd kilometer opzitten, maar er vallen me nu al een paar dingen op.
Het exterieur ziet er super uit; aanvankelijk leken de sportpijpjes met de 18" velgen mij wat flashy, maar in het echt staat het geweldig mooi!
De zwarte hemelbekleding in combinatie met het verlichtingspakket maken de binnenkant af. In het donker is het een erg mooie werkplek om te mogen vertoeven, je hebt geen last van overheersende lampjes en dergelijke. Ook de stoelen zitten vooralsnog koninklijk, echt heel fijn.
De navigatie vond ik eerst wat omslachtig, tot ik een tip kreeg om de spraaksturing te proberen. Ik moet nog eea leren, maar de resultaten tot nog toe zijn bemoedigend. Toen het systeem in de juiste modus stond, verstond het systeem alle adressen die ik noemde. Leuk, eindelijk iemand die naar me luistert... :-)
Het rijden in de V60 bevalt ook erg goed. Het motorblok moet nog inrijden, maar wat een kracht ligt daar onder de kap, vet! De automaat schakelt welhaast perfect op en terug en is goed bij de les. Ik ben onder de indruk. De 180pk komen met gemak los, en je moet echt oppassen om niet 150+ te rijden. De wagen is erg stil van binnen, maar als je het gaspedaal diep intrapt komt er een beestachtige grunt los die je binnen twee seconden op illegale snelheden brengt. Waarna de serene rust wederkeert. Echt een heerlijke snelwegcruiser.
Het enige waar de BMW in excelleerde is de wegligging en het stuurgedrag. Ondanks de R-Design uitvoering, met 15mm verlaagd chassis, sportievere vering en besturing etc, is de BMW agieler, levendiger, met name in de bochten. Ook de achterwielaandrijving maakt een verschil.
Yep, de Duitser blijft de benchmark wat betreft Freude am fahren, maar deze V60 komt wel akelig dicht in de buurt, voor heel wat minder geld. En dat voor een Volvo, nota bene. Met al diens gevoel voor understatement.
Ik zal de komende tijd weer updates plaatsen zodra er wat interessants te melden is; de komende tijd ga ik heerlijk genieten van de wittebroodsweken. Ik ben weer helemaal happy.
Een verlate update
- 12.500 km
Mijn intentie was om rond de 5000km een eerste update te schrijven, maar helaas is het er niet van gekomen. Er is in die periode veel gebeurd, want in die 3 maanden heb ik al 12500km op de klok gezet. Geen slechte oogst, zullen we maar zeggen.
De vele uren die ik er in heb mogen spenderen zijn me erg goed bevallen. Het sportonderstel met de 18" velgen geven de auto een wat sportieve vering en demping, maar ik ervaar het als prettig: je voelt goed wat de auto doet, maar het is nooit oncomfortabel. Ook vrouwlief is erover te spreken, zij rijdt ook graag in de auto.
De BMW was comfortabeler afgesteld (geen M-onderstel) dan de V60, maar toch reed hij nèt iets beter. In beide auto's voelt het insturen lekker vlezig, maar ook hier wint de Duitser nipt. Er is dus wel een verschil tussen de twee, maar het gat is behoorlijk klein, dus lees deze paragraaf als een compliment aan de V60.
De combinatie van 180pk met de vernieuwde automaat bevalt ook meer dan uitstekend, ik heb nog geen moment noodzaak gehad om de bak op de sportstand te zetten, laat staan op de handbediening. Dat was in de 508 wel anders. Ik heb 'm uiteraard wel eens op sport gezet, maar dat was puur voor de fun-factor.
Voor het dagelijkse forenzen is de standaard prima: de automaat is goed bij de les, schakelt op tijd terug en weer op, lekker soepel allemaal. Koffiedrinken in de file kan dus zonder knoeien, als dat je ding is. Ik kan er op dit moment geen slechte dingen over zeggen. Top!
Qua verbruik zit je op redelijk gemiddelde cijfers die je bij dit soort auto's ziet. Dus geen 3.8 l/100km, maar eerder 6.2. En sinds de wintersloffen eronder liggen is het gestegen naar 6.5 l/100 km. Ik vind dat redelijke waarden voor een auto van 180 pk met een automaat, maar ook echt niet meer dan dat.
De meedraaiende koplampen blijken ook een aanwinst. Het effect is subtiel, maar in de stad doet dat toch meer dan je denkt. De stoel- en stuurverwarming bevallen me ook uitstekend in deze frisse tijden (ook al is het nog geen echte winter), maar van mij hoeft de auto niet de laatste stand te onthouden. Elke keer als vrouwlief de auto heeft, gaat de stoelverwarming op drie. De dag erna stap ik mijn auto in en wordt mijn derrière gebrandmerkt met ovloV...
De twee zitmachines zitten verder trouwens prima, zoals Volvo betaamt, al heb ik wel een klein kritiekpuntje op de sportstoelen: de zitting is net 2-3 cm te smal. Tijdens het rijden drukt de opstaande zijwang ongemerkt een klein beetje tegen je dijbeen, waardoor je een beetje een dof been kunt krijgen. De cruise control aanzetten zodat je kunt verzitten is dan de oplossing, of je houding iets aanpassen. Maar los hiervan is het prima uit te houden, ook op lange afstanden.
De armsteun in de middenconsole is te kort, vind ik. Ik hou ervan om mijn elleboog op de steun te laten rusten en dan mijn hand op de pook dan wel aan het stuur te houden. Beide standjes lukken maar nèt, mijn elleboog steunt dan op het randje. Van mij hadden de american-sized gaten voor de drinkbekers iets kleiner gemogen, ten faveure van een ruimere armsteun.
De navigatie-unit werkt op zich ook naar behoren, de routes zijn een stuk zinniger dan die van de 508. Wel heb ik gemerkt dat hij tijdens het rijden de route wel eens een beetje aanpast, ook al zijn er geen files, maar dat is verder geen issue. Het invoeren van bestemmingen via de spraaksturing gaat verrassend goed.
Wat niet zo intuïtief werkt, is het feit dat je in je navigatiescherm twee verschillende menu's hebt: eentje door op de grote OK knop te klikken (of het wieltje op je stuur), de andere door een tweede keer op de NAVI knop te drukken. De menu's lijken op elkaar, maar verschillen wel op punten. Soms is het dus even zoeken.
Wat ver-schrik-ke-lijk op de zenuwen werkt, is dat het woord "de" verkeerd wordt uitgesproken, de spraaksynthese maakt er "déééé" van. Er liggen al wat brokjes tandglazuur en vlokken schuim op de vloermatten, kan ik je vertellen.
Neem bij déééééé volgende rotonde dééééééé eerste afslag naar dééééééé snelweg A2.
F*** wat is dat irritant na drie dagen!
Ik heb het stomme wijf maar de nek omgedraaid en ik zet de gesproken navigatie alleen maar aan als het echt niet anders kan. Wel handig zo'n mute-knop, zou ik thuis ook moeten hebben... ;-)
Wat is er nou zo moeilijk aan om een goede stembegeleiding in te bouwen? Word je in de ene auto door nazi Helga gecommandeerd, krijg je in de volgende een vriendelijke receptioniste met een spraakgebrek. Als er nou een blonde Zweedse schone in beeld zou komen, dan was het gebrek zo vergeven...
Het pairen met bluetooth kostte me enige moeite en ik ben er niet geheel tevreden over. Ik had eerst android 4.2 draaien, en daarmee werkte het vrij goed: bellen, contacten synchroniseren en audio streamen werkte allemaal. Af en toe eens een hapering, maar dan was een reboot van de telefoon de oplossing. Niet ideaal, maar het werkte.
Sinds kort heb ik een upgrade naar 4.4.4 gedaan, maar dat gaat niet fijn. Als ik de auto toesta om ook berichten te lezen, of om audio te streamen, dan gaat de verbinding stuk. Continu blijft de verbinding dan klapperen en is er niets mee te beginnen. Ik heb nu met pairen alleen bellen en synchroniseren van contacten toegestaan, en dat werkt vrij goed. De verbinding wordt dan in 1x opgebouwd en blijft dan stabiel. Na een paar weken is een reboot van de foon soms nodig.
De audiokwaliteit in de Volvo wordt doorgaans geroemd, en ik kan zeker stellen dat de high performance audio bovengemiddeld goed is. Wel vind ik dat in de voorgaande Volvo's de kwaliteit van het geluid beter was, wat ik mij zo herinner. In de V60 heb ik de hoge tonen moeten opstuwen om de muziek helder weergegeven te krijgen. Het is zeker geen Dynaudio zoals de Premium Audio van de oudere modellen.
Al met al wel een positief oordeel over de audio: het steekt nog altijd boven de kartonnen ijsbekertjes uit die je in andere auto's geleverd krijgt.
Mijn conclusie tot zo ver is dan de V60 een aangename reisgenoot is die je zonder gedoe naar je bestemming brengt. Je kunt heerlijk comfortabel zoeven, of je kunt de grenzen van het toelaatbare opzoeken. De auto doet beide en hij voelt gretig.
De minpunten zitten zoals gebruikelijk bij moderne auto's vooral in het infotainment systeem. De slechte spraaksynthese doet afbreuk aan de beleving. Het werkt echt op de zenuwen, omdat het woord "de" nogal vaak voorkomt in onze taal.
Verder is de gare bluetooth integratie een vlek op het blazoen, al vermoed ik dat Google ook het een en ander te verwijten valt door een slechte BT-implementatie in hun laatste android releases.
Ik kijk met plezier uit naar de volgende 12500km...
Zomer 2015
- 36.000 km
De zomervakantie is nu aangebroken en sinds de laatste update is er een hoop asfalt onder de auto voorbijgekomen. De afgelopen paar maanden zijn zonder al te grote bijzonderheden gepasseerd. Alhoewel...
Bij het wisselen naar de zomerbanden kwam de man van de Profile gniffelend de wachtkwamer binnen met vier rubbertjes in zijn handen. Of ik iets gemerkt had qua comfort, grapte hij, de sufferd van een dealer was ze vergeten de transportrubbers uit de vering van de auto te halen. Ik kaatste de bal een beetje terug dat dit wel de tweede bandenwissel in zijn zaak was, maar ik vond het wel een mooi verhaal.
De eerste drie dagen erna heb ik serieus overwogen om terug te rijden en de rubbers terug te laten plaatsen, want de auto was ineens veel zachter geworden. De wegligging was merkbaar anders geworden. Ik heb het erbij gelaten en met een paar dagen wennen was het wel OK.
Een kleine domper was ook een defect aan de airco. Van de ene dag op de andere sloeg het apparaat op hol: bij koud weer blies het ding poollucht over mijn tenen en met warm weer werd de volledige motorwarmte in mijn gelaat geblazen. Niet een beetje warm, want ik kon mijn hand bijna niet in de luchtstroom houden. Het bleek een defecte klepregeling te zijn, en na vervanging was alles weer normaal. Het euvel is dus keurig verholpen door de dealer.
In de meivakantie heb de auto aan De Grote Proef blootgesteld: met de familie op vakantie. De rit was gepland naar Zuid-Frankrijk, teneinde de vele regengebieden te vermijden die over Europa heen trokken. De bagageruimte bleek meer dan afdoende voor onze trip van 10 dagen. De rolhoes kon nog dicht en ik had geen dakkoffer nodig. Dat was een hele opluchting, want de BMW had iets meer liters dan de V60. De Volvo daarentegen was net iets praktischer van vorm, waardoor er meer naast elkaar ging.
Op de dag van vertrek leek het me verstandig nog even snel een litertje olie mee te nemen, voor het geval dat. Tot nog toe had de auto nul komma niks gebruikt, maar het is de goden verzoeken als je niks bij je hebt, nietwaar? Wie schetst mijn verbazing dat geen enkel tankstation de juiste olie op de plank heeft staan? Dat nieuwe D4-blok lust namelijk alleen 0W20, en dat is geen typefout.
Ik ben bij 5 tankstations geweest en niemand had ervan gehoord. "Nee meneer, u bedoelt vast 0W30, want zelfs BMW's rijden op 0W30". Ja, moet je mij vertellen, wijsneus, ik heb een BMW gehad, maar ik heb ook het Volvo-boekje gelezen. 0W20.
Dan maar zonder reserve-olie op vakantie.
Later, bij de eerstvolgende beurt, heb ik de Volvo-dealer maar om een fles gevraagd, en de beste man bevestigde dat de olie slecht verkrijgbaar was. Gelukkig zit er geen Volkswagen tweetakt-dieselmotor in mijn auto, want dan zou ik mij serieus zorgen maken.
Enfin, de rit van en naar Zuid-Frankrijk verliep fantastisch. De zomerbanden reden een stuk prettiger en ook het verbruik daalde scherp met bijna 0.7 l/100km. De automaat was een genot, ook in de bergen: geen moment heb ik de bak op manueel hoeven zetten.
Kort na de meivakantie kreeg ik een nieuwe telefoon in mijn bezit en hiermee was gelijk ook het bluetooth issue verholpen. Deze foon draait op Android 5.1.1 en zowel gesprekken als audio streamen gaan gewoon goed. De verbinding blijft stabiel en tot nog toe heb ik geen crashes mogen ervaren.
Bottom line: ik ben nog steeds erg tevreden over mijn keuze voor deze auto. De motor is top, de automaat is heerlijk en met de minpunten is goed te leven.
Update 5/2017
- 127.000 km
Er zijn inmiddels weer veel kilometers onder de auto vandaan gegleden en tot nog toe zonder al teveel spannende dingen.
Wel heb ik gemerkt dat met name de achterbanden last hebben van cupping; de bandenspecialist zegt dat het vaak voorkomt tegenwoordig door de grote en met name brede wielen die onder auto's gezet wordt.
Het was dat de laatste set winterbanden aan de zomerwissel toe waren, want de herrie was werkelijk ondraaglijk. Inmiddels liggen er verse zomerbanden onder en is het weer aangenaam stil in de auto.
Buiten het normale onderhoud heb ik eigenlijk geen gedoe gehad: geen olie bijvullen, niks.
In de afgelopen meivakantie ben ik ermee op vakantie geweest en de 2500km gingen rap op de klok. Lekker de uitlaat schoonblazen in Duitsland, heuveltjes klimmen in Zwitserland, de schokdempers testen in Italië, het kwam allemaal langs.
Het einde nadert 3/2018
- 167.000 km
Er is een flink tijd verstreken en daarmee zijn er vele kilometers asfalt onder de auto heen gegleden. Over een paar maanden loopt het contract af, maar dat duurt nog een half jaartje ongeveer.
Met de auto is intussen weinig echt spannends gebeurd buiten regulier onderhoud en bandenwissels.
Hij is wel een keer bij de garage geweest omdat het motorstoringslampje aansprong, maar de auto wel vol vermogen bleef leveren. Beetje de EGR schoonpoetsen etc en het issue was verholpen. Ik heb het lampje niet meer gezien sindsdien.
Het verbruik over de afgelopen 365 dagen ligt zo op de 1:16,9, wat iets gunstiger is dan het gemiddelde van de tankpasgebruikers, dat is 1:16,3. Echter, sinds de vorige beurt in oktober/november, waarbij ook de winterbanden zijn gemonteerd, is het verbruik wel wat slechter geworden. De afgelopen maanden is het op 1:15,5 uitgekomen.
De auto is een fijne metgezel gebleken met een comfortabele insteek. Ondanks de rappe automaat en de 180pk met sportonderstel is het geen boendermachine. Anderzijds kan ik er ook niets negatiefs over zeggen, want zo is de auto nooit ontwikkeld en rijd ik uitgerust en relaxed van A naar B.
Ik merk alleen niet een begeerte om te rijden met deze auto, wat ik met een BMW of een Alfa wel heb. Die geven je het fijne gevoel van "ja ik mag weer rijden, lekker". En dat gevoel blijft kriebelen, zeker als er weer zo'n mooie rode Giulia langs komt zoeven op de snelweg... :-)
Het is klaar 10/2018
- 192.000 km
Na een krappe vier jaar heb ik uiteindelijk een dikke 190k km op de teller mogen zetten en ik moet zeggen de afgelopen jaren zijn letterlijk voorbijgevlogen. Zoals uit de eerdere updates al blijkt zijn er weinig echt grote problemen naar boven gekomen.
Zo terugblikkend heb ik gemerkt dat de 18" velgen wellicht too much zijn voor deze auto. Niet omdat ze niet mooi zijn, maar omdat de banden erg snel slijten en gaan cuppen. Ik heb nu al zeker drie keer gehad dat de auto op de brug stond en dat er toen geconstateerd werd dat de binnenkant dicht op het canvas zat.
Bij de laatste keer hebben ze de auto compleet opnieuw uitgelijnd, en dat heb ik toen wel gemerkt met rijden. In positieve zin, want de wagen reed veel beter dan daarvoor. Wat dat voor effect heeft gehad op de slijtage kan ik niet vertellen, want het uitlijnen was nog maar 5000 km geleden gedaan, met een nieuwe set banden.
Voor de rest heb ik me prima kunnen vermaken in de auto; de stoelen zijn best goed, al heb ik altijd gehad dat de rechter zijwang van de zitting in mijn dijbeen bleef drukken. Niet heel hard, maar net genoeg om op lange stukken een dof gevoel eraan over te houden.
De periode met de V60 sluit ik zeer zeker positief af, maar de volgende auto is er toch weer eentje waar menig autohart sneller van zal gaan slaan. Binnenkort zal ik daar dan ook een nieuwe review voor opstarten, dus je zult nog even geduld moeten hebben.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.