Volvo V50 2.0 D Momentum (2006)

autoreview

Volvo V50
Volvo V50Volvo V50Volvo V50Volvo V50Volvo V50Volvo V50Volvo V50Volvo V50 - interieurVolvo V50 - interieurVolvo V50 - interieur

Signalement

UitvoeringV50 2.0 D Momentum
Versnellingen6, Handgeschakeld
Bouwjaar2006
Jaar van aanschaf2006
KM-stand laatst0 km
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

ERVARINGEN

Zoals reeds te lezen in de ’my review’ over mijn vorige wagen, ben ik medio maart 2006 van een saab 9-3 S 2.0 LPT met LPi-installatie overgestapt naar een volvo V50 2.0D Topline.

De Topline was een actiemodel van Volvo n.a.v. het autosalon in Brussel ( januari 2006). Voor een zeer beperkte meerprijs (ik dacht een 2.500 EUR) op de basisversie kreeg je een Topline, zijnde een momentum met lederen zetels en parkeersensoren achteraan. Een echt koopje dus.

Bovendien was er ook nog een officieuze promotie op het mobilitypack (upgrade audio + dvd-navigatie voor 2.000 EUR) en was de dealer ook nog zo vriendelijk om mij 4% korting te geven op de basisprijs.

Voor goed 30.000 EUR (Belgische prijzen) had ik een spiksplinternieuwe wagen met alles erop en eraan (t.t.z. toch de opties die ik graag wou).

Wat voor een V50 2.0D is het nu uiteindelijk geworden ? Wel, een metallic zwarte zonder dakrails (verpest anders de zuivere lijn van de V50) met 17’ vijfspakige velgen (sculptor) en quartzbeige (een kleur tussen lichtgrijs en beige in) lederen zetels en deurpanelen in een zwart interieur. De afwerking is in aluminium. Al zeg ik het zelf, een ware beauty.

Niet te donker door de quartzbeige zetels en deurpanelen, niet vlekgevoelig door het leder en het voor de rest zwarte interieur. De aluminiumafwerking contrasteert trouwens prachtig met het zwarte interieur. Ik vind de combinatie een echte aanrader (eerlijkheidshalve dien ik te melden dat deze combinatie mij werd aangeraden door de verkoper) en heb al héél veel complimenten gekregen hierover. De verkoper wist mij trouwens te melden dat in de periode dat de auto in de showroom stond (de auto werd een 3-4 weken vroeger geleverd dan voorzien - levertijd van nog geen 6 weken - en de papieren dienden nog te worden geregeld ...), verscheidene andere mensen zich door mijn auto hebben laten inspireren voor het samenstellen van hun auto.

Wat was de concurrentie en waarom uiteindelijk voor de volvo gekozen ?

Mercedes B 200 cdi : Ik vind het nog steeds de mooiste monovolume en hij rijdt echt wel goed. Alleen voelde ik mij zo opgelicht toen ik de wagen begon samen te stellen dat ik uiteindelijk gedegouteerd was. Op een wagen met een vanafprijs (in België) van 27.000 EUR dien je zaken als elektrische ramen achteraan, hoogteverstelling stuur, bepaalde airbags, deftige zetels, manuele airco, eenvoudige radio-cd, ... allemaal nog als optie te bestellen en te betalen en dit aan prijzen die je met verstomming doen slaan (ok, het was mijn eerste keer bij een mercedesgarage, maar toch ...). Aan interessante pakketten of uitrustingsniveau’s hadden ze bij Mercedes België voor de B-klasse trouwens ook nog niet gedacht. M.a.w., elke kleine optie was de ’volle pot’ te betalen. Om die wagen een beetje leuk aan te kleden (ik spreek zelfs niet over gelijkwaardig aan de volvo) was ik ettelijke duizenden euro’s meer kwijt. Bovendien, hoe je het ook draait of keert, de volvo rijdt een stuk strakker (is ook niet onlogisch gelet op het verschil in concept) en heeft een correcter imago (’liever 10 sterren in mijn voorruit dan 1 op mijn capot’). Bovendien had ik schrik voor problemen daar dit de laatste mercedes is die nog adhv de oude methode werd ontwikkeld (nadien - ik dacht vanaf de nieuwe S-reeks - zijn de controles en testen blijkbaar stukken strenger geworden ingevolge de vele klachten over de dalende mercedeskwaliteit). De volvo daarentegen was toen al meer dan een jaar effectief op de markt en de kinderziektes waren er uit.

Saab 9-3 1.9 TiD sporthatch vector : kwam ook ettelijke duizenden euro’s duurder uit en ik was/ben niet echt te spreken over ’mijn’ Saabgarage. Voor het overige deed deze auto niet echt onder voor de volvo maar was ook niet merkelijk beter zodat uiteindelijk voornamelijk de prijs de doorslag heeft gegeven. Daarnaast heb ik ook hoe langer hoe minder vertrouwen in Saab/GM. Puur subjectief, ik weet het maar toch ... (en ik ben zelf van oorsprong nochthans een Saabfan)

Tja, en de volvo had eigenlijk alles: leuk uiterlijk, prachtig interieur, fantastisch rijden, redelijke prijs en een sympathieke autofiele verkoper (bij sommige andere verkopers had ik soms de indruk dat ze eigenlijk niet van auto’s hielden maar dat het gewoon hun job was) dewelke begreep dat auto’s niet alleen een vervoermiddel of een statussymbool zijn.

Hij was zelfs zo vriendelijk om op eigen initiatief - en zonder meerprijs - een speciale mattenset te bestellen (dewelke afgewerkt is met een in het interieur passende, contrasterende bies) daar hij was vergeten dit voor te stellen maar wist dat deze set beter stond in het door mij gekozen interieur (hij heeft trouwens gelijk).

Hoe bevalt de auto mij tot nu toe ? Wel, zeer goed !

MOTOR: In het begin vond ik het een lawaaierige, brute motor. Misschien dat dit eerder kwam doordat ik daarvoor een Saab benzine reed dewelke uitermate zacht liep (in die mate zelfs dat mijn broer - dewelke toendertijd weliswaar met een citroën DS reed - zich aan een stoplicht eens oprecht afvroeg of mijn motor niet was stilgevallen) en zijn kracht zeer gelijkmatig vrijgaf. Bij de 2.0D voel je de turbo er echt wel invliegen bij ongeveer 2.000 toeren. Vergeleken met andere diesels is het echter een zeer aangename en stille krachtbron. Ik moet toegeven dat ik ondertussen het machtige koppel echt wel ben gaan appreciëren. Weet je, het is uiteindelijk gewoon anders rijden. Na 12.000 km kan ik zeggen dat ik het een zeer goede en krachtige motor vind.

WEGLIGGING : In één woord : fantastisch. Stabiel tot op zeer hoge snelheden, plakt aan de baan en rondt bochten als de spreekwoordelijke kart. Ter illustratie : het is mij gelukt om mijn rechtervoorband aan flarden te rijden omdat ik op een autostrade niet had gemerkt dat hij aan het leeglopen was. Zo stabiel ligt de auto op de weg. Bovendien was zelfs met 1 band aan flarden en aan een hoge snelheid (120-140km/h) de auto nog veilig op de pechstrook en tot stilstand te brengen. Daarnaast vind ik de afstelling van het onderstel niet oncomfortabel (in tegenstelling tot wat soms wordt beweerd). Hulde aan Ford !

Ingevolge de 17’ velgen en de bijgevolg vlakkere en bredere band, heeft de V50 merkelijk meer last van spoorvorming dan mijn oude saab (die had wel nog 15’ velgjes dacht ik). De verkoper had mij hiervoor gewaarschuwd toen ik aangaf dat ik de 17’-velgen wel knap vond zodat ik dat de wagen eigenlijk niet kan kwalijk nemen. Het is gewoon het gevolg van een keuze.

EXTERIEUR : Persoonlijk hou ik wel van de volvo-stijl. De brede schouders, het geblokte uiterlijk, de wat rondere vormen ... stoer zonder agressief te zijn. Uiteraard maken de 5-spakige 17’ velgen het volledig af. In België wordt de V50 standaard met dakrails geleverd maar die heb ik er laten afhalen. Ik vind dat de dakrails de mooie, strakke lijn van de V50 een beetje verpesten.

INTERIEUR : Vanbinnen is de V50 een van de allermooiste wagens aller tijden. Het strakke, sobere (is niet hetzelfde als kille) interieur met de zwevende middenconsole is gewoonweg ’af’. Er is wel hoegenaamd geen opbergruimte. Het handschoenkastje is piepklein (zeker indien je navigatie neemt) en in de portiervakken kan je amper een cd of een wegenkaart kwijt. Oplossing : navigatie en i-pod (er zou binnenkort voor de V50 een i-podconnectie op de markt komen). Persoonlijk begrijp ik al die mensen die hun hele hebben en houden meesleuren in hun auto niet goed en vind ik het belangrijker dat het interieur prachtig is afgewerkt dan dat je een nijlpaard kan meenemen in het portiervak. Indien je echter wel veel opbergruimte wenst : Geen V50 kopen !!!

De ergonomie en het bedieningsgemak zijn ook dik in orde. Ik heb ook alles naar wens kunnen instellen zonder de handleiding te moeten nemen. Met andere woorden, alles zit waar het moet zitten en is makkelijk te bedienen (behalve het achterste mistlicht dat verstopt zit achter het stuur).

Af en toe lees je wel eens dat mensen het interieur van de V50 ’krap’ vinden. Ik ben niet van de grootsten noch van de zwaarsten zodat mijn mening mogelijks niet voor iedereen geldt, doch ik heb nog nooit het gevoel gehad dat de auto ’krap’ is (al kan ik mij voorstellen dat een monovolume of SUV meer plaats bieden voor de bestuurder).

’Er is wel niet veel knieruimte op de achterbank’, wist mijn schoonvader (wel van het grotere en zwaardere type) te melden. dat is waar, je kan er comfortabel zitten maar om daar als volwassene een hele dag door te brengen, dat lijkt mij teveel van het goede. Daar bij mij de achterbank slechts af en toe wordt gebruikt door volwassenen en nooit voor echt lange ritten, vond ik dat geen minpunt.

Maar de zetels, zalig ! Ingevolge de vele instelmogelijkheden duurt het wel een tijdje eer je de ideale zithouding hebt gevonden maar eens je die gevonden hebt, zit je FANTASTISCH. Zelfs nog iets beter dan in de toch ook al wel fantastische saab-zetels. Veel steun en toch comfortabel.

De koffer is niet groot (416l onder afdekhoes) maar wel goed bruikbaar (vrij rechthoekig). Waar mijn (andere) broer met zijn bmw 3 touring de kinderbuggy diende te demonteren, krijg ik een vergelijkbaar model zo in de koffer (inclusief de rest van de babybenodigdheden).

GEBRUIKSKOSTEN : In het begin reed ik 7,8l/100km. Vanaf 6.000km is dit beginnen dalen tot heden 6,9l/100km. Persoonlijk vind ik dit vrij veel. Ik had iets minder verwacht (laten we zeggen een 6l/100km). Het kan uiteraard aan mijn rijstijl en mijn dagelijks woon-werkparcours liggen.

Ter vergelijking : met de saab 9-3 2.0 LPT op LPG (LPi-installatie) haalde ik ongeveer 10l/100km (zelfde parcours en rijstijl). Ik denk nochthans dat de auto ondertussen volledig is ingereden (ik heb immers al 12.000km gereden). Ik heb trouwens geen olieverbruik of iets dergelijks te melden.

Ah ja, nieuwe banden (ik dacht 205/55 Michelin Sportcontacts of zoiets) zijn een kostelijke grap : ongeveer 250 EUR (inclusief monteren en uitbalanceren) per band bij mijn bandenboer.

VEILIGHEID : ’t Is een volvo, dat zegt al genoeg. Airbags overal en hij voelt aan (maar rijdt niet) als een kluis. Vergeleken met de B 200 cdi scoort volvo zeker omdat bij volvo alle veiligheidsvoorzieningen standaard zijn. Ter illustrattie : Er is iemand een tijdje geleden tegen mijn achterzijde gereden. De andere wagen (mitsubishi galant) is perte totale, bij mij was er hooguit een deukje in de achterklep.

Voor de rest zitten alle courante elektronische veiligheidssystemen (ABS, ESP, ...) er ook op.

De actieve veiligheid is met de fantastische wegligging, de 136pk en de 320-340 nm uiteraard ook in orde.

UITRUSTING : Ik heb wel het mobilitypack hetgeen eveneens een upgrade van de audio inhoudt zodat ik niet kan oordelen over de standaardinstallatie, maar ik vind de audio bij mij fantastisch klinken (alvast stukken beter dan in de 9-3 of de B). De dvd-navigatie werkt ook zeer goed en precies (al laat hij je soms - gelukkig zelden - al eens een afslag nemen om je dan meteen terug de oprit te laten nemen om op dezelfde autoweg verder te gaan).

Enkel de airco vind ik niet aangenaam werken bij zeer warme temperaturen. Hij blaast dan veel te hard en maakt verschrikkelijk veel lawaai. Bij zeer warme temperaturen zet ik de automatische stand uit en regel ik handmatig de ventilator. Dit zou een ford-kwaal zijn.


SAMENVATTING :

positieve punten :

- prachtige wagen
- rijdt heerlijk
- ergonomie
- veilig
- redelijke prijs

negatieve punten :

- geen opbergruimte
- weinig knieruimte op de achterbank
- airco blaast te hard als hij hard moet werken
- verbruik (?)

conclusie : de V50 2.0D voldoet aan mijn (hoge) verwachtingen maar overtreft ze ook niet. Een prima auto voor een goede prijs.


PS : foto’s komen nog

PROBLEMEN

- Bij 6.000 km melding van de boordcomputer dat ik op onderhoud diende te gaan (alhoewel een eerste onderhoud normaliter bij 20.000km is). Na contactname met de dealer en nazicht (resetten boordcomputer) was alles opgelost. Toeval of niet, vanaf dan is ook het verbruik drastisch beginnen dalen (zie supra).

- Lekke en kapotte voorband (onbekende oorzaak)

- Ongeval met blikschade (gelukkig niet in fout). Vervangen achterklep.

- Verbuik blijft redelijk hoog 6.9l/100km (1 op 14,5 zoals men in Nederland zegt). Is dit normaal ? Daar ik niet weet of dit als normaal kan worden bestempeld (gelet op mijn vaste trajecten en rijstijl), evalueer ik de kosten voorlopig nog als goed (ik gun de V50 momenteel nog het voordeel van de twijfel).

9,0
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (3)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.