Volvo S60 T8 Polestar Engineered (2022)

autoreview

Volvo S60 T8 Polestar Engineered (2022)

Signalement

UitvoeringS60 T8 Polestar Engineered
Versnellingen8, Sequentiële Automaat
Bouwjaar2022
Jaar van aanschaf2025
KM-stand bij aanschaf49.125 km
KM-stand laatst0 km
Lezerswaardering: 60%
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

De lange weg naar de S60

*Liefde op het eerste gezicht*
Sinds de introductie van de S60 (en daarnaast de V60) in 2019 vond ik dit al een adembenemend mooie auto. Mooier dan de 3/5-serie. Mooier dan de C-klasse (óók heel mooi) en veel mooier dan de A4. En dan vooral de sedan. Ja, ja… Geheel tegen de stroom van de SUV-sering in vind ik een sedan nog altijd de mooiste carrosserie.
Misschien ben ik een beetje bevooroordeeld over het design van de S60 omdat ik hiervoor jarenlang een Volvo V40 heb gehad: veruit mijn beste auto ooit. Door mijn positieve ervaring heeft mijn zusje ook een V40 gekocht. En kort daarna ook mijn broertje. En zowaar werden wij een heus Volvo familie.

*De lange weg naar de S60 die uitkwam op een SUV*
Een nieuwe auto rijden is voor mij niet weggelegd. Auto van de zaak is geen optie en als particulier een nieuwe auto van deze klasse aanschaffen is voor de meeste werkenden van ons niet weggelegd. It is what is. Als ik ooit zo’n auto wil hebben, dan moet ik er geduld voor hebben: laten afschrijven en er goed voor sparen.
In de tussentijd ben ik getrouwd en hebben we een prachtige dochter gekregen.
En dan ga je ineens ook aan praktische dingen denken, waar je voorheen niet stil bij hoefde te staan. De logische keus zou dan een V60 zijn, maar mijn vrouw heeft eoa afkeer tegen stationwagons. Mevrouwtje wil graag een ‘hoge auto’, want die zijn ruimer (niet waar), veiliger (ook niet helemaal waar) en heeft ze lekker veel overzicht op de weg (oke, dat is waar). En dus moest ik – in het belang van mijn gezin – er aan toegeven en mijn droomauto opgeven om op zoek te gaan naar een SUV…
Persoonlijk heb ik niks met SUVs. Niet alleen draag ik dan bij aan de SUV-sering op straat, maar ik zei altijd “die ga ik wel rijden als ik oud word”. Blijkbaar ben ik sneller oud geworden dan ik dacht…
Sommige SUVs zijn wel stoer, maar dat zijn ook meteen de duurste. Denk aan een XC90, Range Rover, Audi Q8, G-wagon. Nogmaals, voor de meeste werkenden onder ons niet weggelegd :’).

Een SUV die wij beiden wel mooi vonden, was de XC90 en de XC40. De XC60 niet, want die lijkt teveel op een V60 maar dan met flink wat overgewicht. Voor dat geld koop je toch liever gewoon een dikke V60? Anyway. De XC90 konden we snel afstrepen. Veel te groot en veel te duur in aanschaf en in onderhoud. Ik sta soms dan ook versteld hoeveel ik er zie rondrijden, dat ik dan denk: “waar doen ze dat toch van?” Mijn vrouw en ik hebben beiden een goede baan, maar hoe gek ik ook op auto’s ben, zo veel geld (en maandlasten) zou ik nooit voor een auto willen reserveren.
En dus richtte ik mijn pijlen op een mooie XC40. Zoekfilter: full option, mooie velgen en een laag kmstand, want ik wil minstens 5 jaar met een auto doen en die moet daarna niet volledig afgeschreven zijn door z’n hoge kmstand. Wat me al snel tegenviel was hoe duur een mooi full-option exemplaar is. Je komt toch snel uit op zo’n ±€35.000.

En dus ging ik mijn zoekveld verbreden naar ook andere merken en die kwamen met dezelfde zoekfilters snel ±€10.000 goedkoper uit. Denk aan een Kia Sportage, Hyundai SantaFe, Nissan Qashqai en nog paar modellen. Leuk, een Volvo rijden, maar geld is geld en het groeit bij ons niet aan de boom. Uiteindelijk is het toch een Nissan Qashqai geworden voor ±€21.000. Ook deze auto, full-option in Tekna+ uitvoering met een laag kmstand. Mooie auto, al zeg ik het zelf en vooral mijn vrouw is het helemaal blij mee. Happy wife, happy life :).

*3 maanden later*
Inmiddels zijn we 3 maanden verder en hebben we aardig wat kms erop zitten met de Qashqai. En ik kan er maar niet aan wennen… Ik kan geen prettige zitpositie vinden en de auto is toch wat krapper van binnen dan je zou denken. En waar ik mij het méést aan stoor, is dat de stuur niet midden in je gezichtsveld zit, maar lichtelijk naar links. Is dit iemand met een Qashqai die dit toevallig leest al ‘es opgevallen of zit dat echt tussen mijn oren?
Anyway, uit verveling zoek ik wel ‘es naar (onbetaalbare) mooie auto’s op internet en de mooiste exemplaren deel ik dan met mijn broer. Op een dag – ergens in begin januari – kwam ik een mooie S60 T8 Polestar Engineered in de kleur Thunder Grey tegen. Die leek precies zoals ik ‘m in mijn stoutste dromen zelf had geconfigureerd. Ik dacht “die is zo weg” en tot mijn verbazing bleef ‘ie nog aardig lang te koop. Zo lang zelfs, dat ik 3 maanden later een financiële meevaller heb gehad waardoor die auto inééns binnen handbereik was. Maar mijn nuchtere, bescheiden kop hield mij nog lang tegen. “We hebben al een mooie Qashqai voor de deur, een S60 (erbij) zou echt overdreven zijn.” Inruilen is natuurlijk een optie, maar ik weet dat je daar nooit de hoofdprijs voor krijgt en ik vertik het om duizenden euro’s aan afschrijving in 3 maanden tijd voor lief te nemen.
“Maar wat als ik een mooie korting kan afdwingen – want de auto staat al 3 maanden te koop – en wat als ik tóch een mooie prijs voor de Qashqai krijg?” Ik dacht fuck it, ik ga het gewoon proberen. Gebeld. Afspraak gemaakt. En op een zaterdagochtend samen met mijn broer hélemaal naar het einde van de wereld in Terneuzen gereden voor een proefritje van nog geen uur. Ter info: Terneuzen is bijna 3 uur (enkele rit) rijden van waar ik woon. Mijn vrouw verklaarde me – terecht – voor gek.
Eenmaal daar aangekomen werden we ontvangen door de verkoper. “We komen voor de S60 waar we vanmorgen voor gebeld hebben”. Hij kijkt ons aan en zegt droog “Ohhh, die is net een uur geleden verkocht”. En een ongemakkelijk stilte van zeker 3 seconden volgde… “Grapje, daar staat ‘ie.” Flauwe grap, maar we konden er achteraf wel om lachen. En ja hoor, daar stond ‘ie dan in al zijn glorie. Nog mooier in het echt dan op de foto’s. We zijn er omheen gelopen, er in gekeken, maar ja, wat wil je zien aan een nagenoeg nieuwe auto waar de kop net vanaf is? En die ook nog met 24 maanden garantie komt? Ik geloof het wel. Laat me maar een rondje rijden.
Na de proefrit gingen we zitten voor het belangrijkste deel: de onderhandeling. En boy wat viel dat tegen. Ik kreeg €1.000 korting, maar vervolgens kwam er nog €895 aan afleverkosten bij. En voor de Qashqai kreeg ik nog maar net €18.000. Voor de inruilprijs was ik al bang, maar ergens hoopte ik toch dat ze er meer voor wilden geven. Maar die schijnkorting van €105 viel bij mij in de verkeerde keelgat en daardoor was ik snel afgehaakt. Teleurgesteld zijn we weer 3 uur lang naar huis gereden.

*Misschien toch?*
In de week erna ben ik er nog een keer voor gaan zitten. Ik had het financiële plaatje eerder al op een rijtje gezet, maar ditmaal mét behoud van de Qashqai. Wat zijn we kwijt aan belasting? Verzekering? Brandstof? En kan het allemaal uit naast onze andere wensen die we nog hebben? Ik ben dan ook financieel adviseur van beroep, dus dit soort dingen komen van nature. En het kon allemaal nog net uit.

Ik heb mijn eindbod en gewenste voorwaarden per e-mail toegelicht en op Verzonden geklikt. Als dit ‘m niet wordt, dan mocht het niet zo zijn en moet ik het gewoon laten lopen, want je moet ergens de grens trekken…

Een paar van de voorwaarden die ik per e-mail stelde:
- Eindbod inclusief Volvo Premium Selekt afleverpakket
- Auto op transport naar Volvo Zwolle om hem daar op te halen
- Polestar Engineered badge vervangen door een Polestar badge met alleen de ster erop
- Ohlins dempers afstellen op de meest comfortabele stand
- Accudegradatietest waaruit blijkt dat de staat van de accu bóven de 90% is

Tot mijn verbazing kwam er de volgende dag een e-mail binnen. Ze gingen akkoord met mijn eindbod en de voorwaarden, maar ze konden géén accudegradatietest uitvoeren omdat de auto net een paar weken te oud is? “Hij is uit week … en voor een accudegradatietest moet ie minimaal uit week … komen?” Vreemd verhaal. Is er iemand die dit kan bevestigen of ontkrachten? De accu is mijn grootste zorg in de komende jaren, dus ik wilde die geruststelling wel zwart op wit hebben en ze konden mij per e-mail toezeggen dat S60/V60 nieuw 40 km elektrisch kan rijden en dat deze auto dat ook doet.

Het verbruik – zowel elektrisch als benzine – ga ik de komende tijd goed bijhouden en ik zal proberen om deze review regelmatig te updaten.

En dit was mijn verhaal hoe ik de nieuwe eigenaar ben geworden van een mooie S60 :)

Wordt vervolgd!

8,0
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien

Gerelateerde forum topics

Lezersreacties (8)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.