Volvo S60 2.4 D5 (2001)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | S60 2.4 D5 |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2001 |
| Jaar van aanschaf | 2001 |
| KM-stand bij aanschaf | 5.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
ERVARINGEN
Rij-impressie Volvo S60 D5
Rijbewijs-killer
Bij een tussentijds bezoek aan de Volvo-dealer in verband met een verbrijzeld mistlampglas van mijn S60 2.4 140 pk informeer ik naar de S60 D5. Deze nieuwe dieselversie oefent een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij uit. Waarschijnlijk is het de herinnering aan de Passat TDI die mij mateloos nieuwsgierig maakt naar de versmelting van de prachtige S60 met een moderne krachtige dieselkrachtbron. De 163 pk en 340 Nm van Volvo"s nieuwe vijfcilinder common-rail diesel zijn in elk geval veelbelovende waarden en ik hunker ernaar de D5 eens aan de tand te voelen. Dealer Hooftman kan mijn interesse in de diesel wel waarderen en vindt het geen probleem de demo-auto een dagje aan mij uit te lenen. Op een herfstachtige donderdagavond neem ik de sleutels in ontvangst en stap in de Ash Gold pearl metallic D5. Het begin van een fantastische en tegelijkertijd ontnuchterende ervaring…
Het omdraaien van de contactsleutel maakt aan alle twijfels over het nut van deze proefrit een einde: dit is een volstrekt andere auto. De motor laat er geen twijfel over bestaan welke brandstof hij tot zich neemt. Het zijdezachte snorren van mijn eigen S60 is vervangen door een gedempte subsonische roffel. De zware koppeling verraad dat hier een ware koppelbeul onder de kap ligt. De eerste versnelling is zoals bij de meeste diesels vrij kort, maar zodra het tweede verzet is ingelegd en de toerenteller het getal 2000 aantipt, treedt er een versnelling in die zo fenomenaal is dat je van schrik het gaspedaal lift, uit angst om voorbij de horizon gekatapulteerd te worden. De enigszins zwaarlijvige indruk die de S60 in benzine-uitvoering maakt, is bij de D5 volledig verdwenen. In elke versnelling herhaalt de common rail diesel zijn spectaculaire krachtsvertoon. Nog indrukwekkender dan de acceleratie vanuit stilstand is de tussenversnelling bij snelheden ver boven de 100 km/h. Moeiteloos sleurt de krachtbron de 1507 kilo zware wagen in de richting van de 200 km/h. Zelfs als bij snelheden boven de 180 km/h het gaspedaal wordt gevloerd, worden nog flinke porren in de rug uitgedeeld. Het motorgeluid is bij deze inspanningen uitermate inspirerend, maar nooit opdringerig of hinderlijk. Deze Volvo diesel zingt onder alle bedrijfsomstandigheden een ingetogen en fraai gecomponeerd lied. Genietend van het snelheidspotentieel realiseer ik me dat deze D5 een ware rijbewijs-killer is. Alleen chauffeurs met een ijzeren discipline en een mateloos respect voor onze nationale snelheidslimieten zullen met deze auto uit de klauwen van de flitsbrigade kunnen blijven.
Véél te snel komt de volgende dag het moment dat ik de D5 weer bij de dealer moet inleveren. De zelfontbrander heeft zijn dynamiek en elan slechts kunnen tonen tijdens wat snelle sprintjes op de A12 en wat bochtenwerk in de buurt van Gouda. Te weinig om een totaalindruk te krijgen, maar voldoende om de D5 met overmacht de koppositie te doen innemen op mijn lijstje ’kanshebbers volgende leaseauto’. Ik moet nog zien of er een concurrent is die deze positie serieus kan bedreigen voordat mijn lease-contract over twee jaar afloopt…
PROBLEMEN
Zie het voorgaande kader
9,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren