Volkswagen Vento 1.8 90pk CL (1996)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Vento 1.8 90pk CL |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 1996 |
Jaar van aanschaf | 2024 |
KM-stand bij aanschaf | 117.200 km |
KM-stand laatst | 125.500 km |
Na 29 jaar geschikt als daily?
- 125.500 km
Onverwachts werd mij een aanbod gedaan. Voor €500 kon ik een Volkswagen Vento overnemen en dat wel van de eerste eigenaren. Nu moest ik hier eerst wel even over nadenken. Ik had namelijk een auto die mij prima beviel, een Polo Variant, ook van de eerste eigenaren. Maar toen duidelijk werd dat dit wel een redelijk bijzondere uitvoering was kon ik het toch niet laten dit geweldige aanbod te accepteren.
De Vento in kwestie is op papier een CL uitvoering. Maar in de praktijk niet zomaar een CL. Het is een Atlantic. Met bijpassende Atlantic stickers. En dan nog een heel lijstje niet standaard opties:
- Automaat
- Pareleffect lak, Mystic Blue
- Elektrische ramen
- Centrale vergrendeling
- Donkere achterlichten
- Elektrisch schuif-kanteldak
- Lichtmetalen 14 inch velgen, type Orlando
- 1.8 motor met 90pk
De Vento was ooit een demo auto. Vandaar de leuke uitvoering en alle extra opties waarschijnlijk. En is in januari 1996 op kenteken gekomen. Vervolgens in december 1996 verkocht aan de eerste particuliere eigenaren. Deze hebben de auto gehouden tot december 2024 en na 29 jaar ben ik nu de tweede eigenaar.
Er was wel een probleempje. Of meerdere problemen. Het eerste probleem is dat dit de dagelijkse auto moest worden ter vervanging van de Polo. Drie auto's was teveel.
Het tweede probleem was roest. En niet zo'n beetje ook. Maar toch viel het ergens wel mee.
Het grootste probleem was een fors roest gat bovenop de dorpel bij het linker achterportier. Daarnaast was het einde van de linker dorpel helemaal weggevreten. En op de passagiersdeur zaten grote roestplekken. En daarbij zou de APK over een maandje of twee ook nog verlopen.
Toch maar voor de APK gegooid. Helaas afkeur. Niet op roest, maar op droogtescheuren in de banden. Zo kwam er dus nog een probleem bij. Geef je dan op? Of ga je door? Het probleem was een beetje dat de motor heel mooi liep en de versnellingsbak gigantisch soepel schakelde. Dus toch maar nieuwe banden gekocht, echte Vredestein All seasons. En toen werd de auto wel goedgekeurd en kon er doorgepakt worden. Zo is het volgende vervangen:
- Nieuwe distributieriem (geen waterpomp, die klonk nog goed, maar daar komen we later op terug)
- Nieuwe banden dus
- Nieuwe bougies en kabels
- Verse olie en filter
- Plaatje op de dorpel gelast
Dat laatste bleek nog wel redelijk lastig. Omdat het nieuwe stuk voorgevormd plaatwerk niet helemaal zover door liep als de roest die weggehaald moest worden. Maar uiteindelijk is het gelukt.
Dus nu kon de Polo verkocht worden en er gereden worden met de Vento. Niet heel lang echter. De temperatuur bleek toch niet genoeg te stijgen en bij rijden op snelheid toch weer te dalen. Thermostaat stuk. Welke in de winter nog vervangen is. Daarna ging het een stuk beter.
Een maand of twee later was de auto toe aan het betere las en spuitwerk. Het laswerk heb ik laten doen, maar het spuitwerk heb ik zelf gedaan (met verschillende mate van succes). Toen de achterbumper van de Vento werd gehaald bleek dat er achter de bumper ook grondig laswerk nodig was. Hele stukken plaatwerk waren veranderd in rotte stukken roest.
Al met al het volgende gedaan:
- Achterkant dorpel links
- Wielkastrand op twee plekken
- Twee forse stukken achter de achterbumper bij de wielkasten.
- Op al deze plaatsen spuitwerk en daarbij ook de rechter voordeur.
- Daarnaast de elektrische ramen nieuwe mechanismes laten plaatsen in alle deuren behalve de bestuurdersdeur. Die was nog wel goed.
Toen dit alles klaar was kon ik dus zonder zorgen genieten van de Vento. Diezelfde avond lag er een plasje koelwater onder de auto. Bij draaiende motor kwamen er druppels naar beneden. De waterpomp was lek. En dus kon het hele zootje weer los. Riem eraf, nieuwe waterpomp erop, al vervangen riem er weer op. Leermomentje.
En toen weer kunnen rijden. Echter tijdens het rijden klonk er een raar jankend geluid. De distributieriem die weer erop was gezet bleek iets te strak. Dus dit moest afgesteld worden. Namelijk ook niet best voor de rest van de componenten van de motor.
En dan eindelijk, nu al 3 maanden lang, heb ik de Vento kunnen gebruiken als dagelijkse auto. En in die tijd ook zonder grote problemen. Nou ja, bij de twee achterramen is het gebruikte motortje links al kapot. En rechts is alleen het mechanisme vervangen en is het oude motortje ook stuk. Ik heb al deurpanelen liggen voor handslingers. Dit moet nog een keer omgebouwd gaan worden voor de achterramen.
Wel ben ik er ook mee naar Engeland geweest. En na al dat onderhoud heeft de Vento deze marteling zonder problemen doorstaan. En de auto kunnen tonen op het Festival of the Unexceptional. Waar de auto toch wel wat bekijks kreeg.
Ondertussen heb ik ook een sportstuur gemonteerd, origineel VW en ook geleverd op de Vento GT. En een iets modernere VW Gamma 5 radio, met bluetooth module aangesloten op de CD-wisselaar. Echt ideaal als je een origineel ogende radio wilt met modernere functionaliteit.
Dit najaar staat er weer een heel lijstje om aan te pakken naast gewoon onderhoud:
- Einddemper uitlaat, verrot van binnenuit en begint steeds meer lawaai te maken en te rammelen.
- Schokbrekers voor.
- Automaatbak olie verversen, moet iedere 60.000km vraag me af of het ooit gedaan is.
- Plaatje lassen in de vloer waar een roestplekje zit.
- Remmen, schijven en blokken voor.
Nu de Vento Atlantic zelf:
De Vento, is net als mijn Passat, een geweldig trage en gemoedelijke auto. De Vento voelt wel wat moderner aan dan de Passat. Stuurt iets lichter, carrosserie voelt wat stijver aan en het oogt allemaal ietsje moderner met digitale km teller en klok. In Mystic blue is het ook een geweldig mooie auto. Afhankelijk van het licht is de auto donkerblauw of donkerpaars. De kleur vlamt als het ware.
Het interieur is nog redelijk netjes en na een grondige schoonmaakbeurt na aankoop ook weer redelijk schoon. Echter sommige vlekken in het hemeltje krijg ik er niet uit. De stoelen zijn typisch jaren 90. Zwart grijs met gekleurde accenten en patroontjes in de bekleding.
Gebruiksgemak:
Door z'n opties, die veelal ook nog werken, is de Vento een praktische auto voor dagelijks gebruik. De Centrale vergrendeling zorgt ervoor dat je niet vergeet deuren op slot te doen en werkt ook op de kofferbak en het klepje van de tankdop. De elektrische ramen zijn ook een fijne toevoeging, al zijn ze wel storingsgevoelig.
Qua ruimte is het vooral voorin ook prima voor elkaar. De bestuurdersstoel kan nog veel verder naar achteren dan voor mij nodig is. Op de achterbank is het wel iets krapper qua been en knieruimte. Maar nog steeds voldoende. Hoofdruimte is er zowel voor als achterin meer dan voldoende. Ook zijn de deurvakken en het dashboardkastje ruim bemeten. Er zijn echter geen vakjes rond of onder het stuur. De deurvakken achterin zijn echter zo goed als nutteloos.
Het grootste voordeel van de Vento ten opzichte van de Golf is natuurlijk de gigantische kofferruimte. Destijds de grootste in zijn klasse en praktisch net zo groot als in de Passat. Op vakantie gaan met alle bagage die je nodig bent is geen probleem bij de Vento. De kofferklep zelf beschikt over een vernuftige dubbele scharnierconstructie in combinatie met gasveren waardoor de klep verder uit de weg klapt dan bij de Passat. Ook de tildrempel is wel aanwezig maar niet te hoog.
Rij-eigenschappen en comfort:
De 90pk 1.8 motor, zelfde als in mijn Passat, loopt soepel en redelijk stil. De modernere injectie-unit pakt mooier op dan in de Passat en is minder gevoelig voor zaken als veranderingen in het weer. Nu lijkt een 0-100 in 15,3 seconden erg traag. Maar dat valt in de praktijk erg mee. Ik kan bijna gewoon meekomen met het moderne verkeer als ik doortrap. Maar dat doe ik niet want dat is te duur qua verbruik. Acceleratie is dus traag, maar wel heel soepel en moeiteloos ook wanneer je niet veel gas geeft.
Eenmaal op snelheid rijdt de auto gewoon prima. Door de versleten schokbrekers wel iets deinend. Dit wordt binnenkort gelukkig verholpen. Verder is de Vento redelijk stil ondanks de zelf uithollende einddemper en is windgeruis slechts een klein beetje aanwezig vooral door het elektrische schuif-kanteldak. Het bochtenwerk gaat lang niet gek met de Vento. Wanneer de schokbrekers vervangen zijn zal het nog verbeteren, maar de auto stuurt scherp en vrij direct. De stuurbekrachtiging is niet te licht maar ook niet te zwaar. En het sportstuur ondersteunt dit goed.
De automaat schakelt geholpen door de koppelomvormer heel soepel en moeiteloos door de versnellingen. De motor draait ongeveer 3000rpm bij 100km/u. Wat prima acceptabel is en niet meer dan bij de vijfbak van mijn vorige Polo. De kick-down werkt ook nog goed. Al probeer ik het gebruik hiervan te vermijden.
Daarmee komen we ook bij het comfort. De automaat maakt het rijden uiteraard zeer comfortabel. Niet zelf schakelen. Soepele schakelmomenten. Veel koppel. Het rijden is op deze manier zeer aangenaam en ontspannend. Vooral bij files is het veel comfort ten opzichte van een handgeschakelde auto. Het is wel jammer dat er geen indicator op het dashboard is welke versnelling je geselecteerd hebt. Dit is alleen zichtbaar bij de automaathendel.
De stoelen zitten goed en bieden voldoende steun. Ook zijn ze in hoogte verstelbaar. In combinatie met een in hoogte verstelbaar stuur is zo een goede rijpositie te verkrijgen. Wat jammer is, is dat het stuur niet telescopisch verstelbaar is, waardoor het stuur toch een tikkeltje te ver weg staat voor mijn voorkeur. Ook de hoofsteunen zijn goed verstelbaar, zowel in hoogte als in de hoek.
Verbruik:
Dit was het breekpunt. Als het verbruik zo hoog was als altijd werd verteld over ouderwetse automaten, dan kon ik de auto echt niet lang houden voor dagelijks gebruik. Men zei altijd dat zelfs een Polo 1.4 automaat uit die tijd 1 op 11 reed.
Bij de eerste cijfers leken mijn bedenkingen de waarheid te worden. 1 op 10,8. Niet geweldig. Maar het was winter en er waren best wat korte stukjes mee gereden van en naar de werkplaats.
Tot mijn verrassing was na de tweede keer tanken het verbruik gezakt naar 1 op 12,3. Let wel, met een kapotte thermostaat in de winter.
Nu, na ruim 8 maanden kan ik zeggen dat de auto veel zuiniger is dan ik had gedacht. Zelfs zuiniger dan ik had gehoopt.
Gemiddeld totaalverbruik is nu gezakt naar bijna exact 1 op 13.
Mijn laatste tankbeurt heb ik een recordgemiddelde tot nu toe gehaald.
Namelijk 1 op 14,7.
Compleet overzicht, zie:
https://www.spritmonitor.de/de/detailansicht/1597800.html
Uiteindelijk is de aankoop van deze Vento een experiment. Ik had de Polo helemaal niet weg willen doen. Maar toch kon het niet laten de Vento aan te schaffen. Tot nu toe pakt het experiment redelijk uit. Uiteindelijk best veel kosten gemaakt om de auto weer op de rails te krijgen. En het vervolg zal nog meer kosten om de auto rijdend te houden. Maar ik vind het wel de moeite waard. Er zijn er niet veel meer van over en het is toch net wat meer auto dan de Polo. Dit zal dan toch wel een blijvertje zijn denk ik.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Lezersreacties (0)
Reageren