Toyota Aygo 1.0 12v VVT-i (2007)

autoreview

21 augustus 2007 om 00:00

Uitvoering	Aygo 1.0 12v VVT-i
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2007
Jaar van aanschaf	2007
KM-stand bij aanschaf	10 km
KM-stand laatst	0 km

ERVARINGEN

21 augustus 2007

Tot eigen verbazing heb ik na een zoektocht naar een nieuwe auto gekozen voor de Aygo. De vorige auto had 3 ton gereden en was voor mijn gevoel aan verversing toe. Ik wilde liefst een nieuwe. Een nieuwe diesel werd te gek (wat een prijzen, jakkie als je in NL en niet in BE woont).
Nog even gezocht naar een jonge Honda Civic maar die kon ik niet gevonden krijgen naar mijn zin. Een nieuwe basis Punto leek me erg mooi maar durfde ik qua betrouwbaarheid niet aan.
Na een proefrit bleek die gekke Aygo helemaal niet gek. Zeker niet voor dat geld.

Nu na de eerste 1000 km kan ik een wat uitgebreider mening geven.
Na maanden wachttijd was de lol er eigenlijk al een beetje vanaf. Na de eerste dag heb ik me ook echt even afgevraagd wat ik in hemelsnaam voor een overdekte fiets gekocht had. Had ik niet beter een gebruikte Corolla of whatever kunnen kopen...
En toch overtuigt het gekke ding me na een paar dagen!

Even wennen als je uit een totaal andere andere auto komt en het vergelijkingsmateriaal een grotere Skoda Superb is. Niet eerlijk vergelijken want dat is 3 keer de nieuwsprijs van een Aygo.

Wat echt uitermate goed bevalt is dat het een lekker bakkie is. Hij rijdt pittig, scheurt fijn door de stad en op de snelweg valt ie helemaal niet tegen. De stoelen vind ik zeer goed (verbazing alom). Ik heb niet het gevoel in een klein ding te zitten. Voorin voelt het echt als een grotere auto. Ik vind het weggedrag helemaal niet verkeerd. Remmen fantastisch, zicht goed. In het begin was het even wennen aan de grote vaste hoofdsteunen die wat zicht belemmeren maar hindert nu niet meer, mede door de fijne buitenspiegels. Achterin zit nooit iemand omdat het een woon-werk vervoer-ding is. Die ruimte is beperkt maar voor mij onbelangrijk. Ook boodschappen doen gaat goed. Ik kan een tas makkelijk kwijt en anders op de achterbank. Ben ook verbaasd dat er met de bank plat twee enorme dozen van zuilspeakers gewoon in gingen. Prima dus.
De afwerking bekoort mij wel. Geinig, vrolijk en aan alles zie je dat op kostenbesparing gelet is. Maar het functioneert allemaal prima. Ik verwacht geen zogenaamde VW degelijkheid en kan prima leven met een bijna kartonnen hoedenplank en deurtjes die geen kluisdeurgevoel geven.
Motortje is fijn, pittig en soepel. Volstaat echt prima op de snelweg. Redelijke pk’s voor zo’n licht ding. Newtonmeters vallen tegen dus wat er overblijft als je gepakt en gezakt met vieren op pad gaat, geen idee maar het is voor mij niet van belang. En hij hoeft ook niet door het Tatra gebergte.
Moet bij inhalen soms terug naar vier maar toeren maken is geen probleem. Ik vind het ’meekomen in het verkeer’ echt goed. Ben daar op dit punt positiever over dan ik met een Honda Jazz 1.2 was (die is een stuk zwaarder).
Al met al ben ik dus best blij geworden van dit autootje. Bijna alle reviews van de drieling zijn positief en ik moet echt erkennen dat ik na wat wennen echt enthousiast aan het worden ben. Tuurlijk ook ingegeven door zijn strakke prijs en nog fijner: het verbruik! Daar wordt ik echt helemaal blij van. Ik heb nu drie keer gemeten (niet steeds een gehele tank maar wel representatief beeld). Tot de 800 km reed ik 1 op 17,5. Na de 800 km haal ik ineens 1 op 18,4. Ik rij dagelijks ca. 75 km waarvan 80% snelweg. Smorgens is dat in de spits (rij dan 100 a 125) en savonds rij ik 135 terug (tellerstanden, deze liggen ca 8% hoger dan werkelijk)). Rest is stukje stad met een trits stoplichten. Van dat verbruik wordt ik dus helemaal vrolijk. En trouwens ook bij voorbaat al van de lage kosten van beurten, banden, het accuutje etc. Dat is toch echt een voordeel van klein rijden.
Tot zover niets dan lof (zeg maar net als de rest van de reviews).

Er zijn echter 3 minder vrolijke zaken:
De eerste is een psychologische. De Aygo is natuurlijk prima en volstaat. Maar gevoelsmatig is het geen auto waar ik me een stoere vent in voel zeg ik maar heel eerlijk. Tuurlijk weet je dat van tevoren. Wellicht dat een peugeot 107 3 deurs net iets meer ’body’ heeft maar ik vind het eigenlijk zo irrationeel dat ik er maar overheen stap. Als ik ooit geld teveel krijg zou de Aygo om deze reden echter wel eens verleden tijd kunnen worden. Of om de volgende twee:
Het tweede Aygo bezwaar is dat ik ’m ondanks zijn snelweg kwaliteiten toch echt wat zijwindgevoelig vind. Daar heb je gelukkig niet dagelijks last van maar wel met enige regelmaat. Bij harde wind vind ik de auto ook een beetje zoekerig worden en heb ik graag 2 handen aan het stuur. Dat heb ik met eerdere auto’s nooit zo gehad, ook niet bij een swiftje. Wellicht dat een bandemaat breder iets oplost maar dat zie ik tzt wel.
Het derde bezwaar is het meest prangende voor mij. De gordel zit te hoog! ik ben redelijk klein (1.72) en die gordel zit irritant in mijn hals. Steeds in de kraag van mijn overhemd of er boven. Dat is bah! Nog afgezien van het feit dat het niet echt een veilig gevoel geeft. Bij een beetje aanrijding hoop je dat het ding niet je strot afsnijdt. Dat is dus een minpuntje. Ik weet niet of op de + versie de gordel in hoogte verstelbaar is. Het zou voor mij reden geweest zijn dat extra geld ervoor uit te geven als het zo is (en ik het geweten had).

Tot slot over de basisuitvoering: ik wilde het voordelig houden. De 5 deuren leken me handig (en welkom bij inruil). Een Airco hoef ik niet, electrische ramen zeggen me ook niets maar de centrale deurvergrendeling mis ik wel een beetje. Maar zonder is prima te leven. En bij een zwarte kleur maakt het ook niet uit dat de klinken en spiegels niet in kleur gespoten zijn.
Standaard wel stuurbekrachtiging en een radio/cd speler met in de basisuitvoering 2 speakers.
Over die laatste: dramatisch. Ok het werkt en je luistert radio maar de geluidskwaliteit evenaart die van mijn wekkerradio van 7 euro niet. Het is een droevig kwaliteitje. Je zou het als optie (peu, cirto) gekocht hebben voor 350 euro. Ik zou me redelijk bekocht voelen. Maar goed dat zijn geen echt wezenlijke zaken.
Conclusie: fijn, leuk ding met een paar mitsen en maren. Maar ook fijn 30% goedkoper dan een compact (als Corsa, 206, Yaris) dus neem ik wat voor lief. En als dank word je getrakteerd op een 3 pitter met een super verbruik!

Update april 2008 na 12.500 km.
Auto ingeruild op een peugeot 107 automaat (goeie restwaarde bye the way). Dat geeft al aan dat de Aygo erg goed bevalt want is dezelfde auto als de 107. Ik merk dat ik bijna standaard de Aygo neem ipv de andere 2e auto. Hij rijdt zo makkelijk. Heerlijk in de stad maar ook al het woon werk verkeer op de snelweg is hartstikke goed te doen. Ik blijf verheugd over het super verbruik van altijd tussen 1 op 17 en 1 op 19,5 bij 130 op de teller (dagelijks woon werk verkeer is ca. 65 km snelweg en 15 stad. Zijwindgevoeligheid heb ik eigenlijk in de praktijk geen last. Die enkele keer is echt overeen heen te komen bij erg slecht weer dus beetje aanpassen. Gordel die in de nek zit nog steeds irritant. Verder is het 3 cilindertje wel een knorretje maar hindert eigenlijk niet echt. Laadruimte wordt natuulijk ook niet groter maar die heb ik ook niet nodig. Perfect autootje zeker gezien prijs, kwaliteit, verbruik en overige kosten zijn erg laag. Waardering aangepast omdat het ding het echt verdient. Voor woon werk verkeer ook echt voldoende comfort voor mij.

PROBLEMEN

21 augustus 2007

Af en toe heel klein trillinkje/rammeltje in portier. Laat ik met een beurt naar kijken.

Update april 2008 bij 12.500 km.
Kleine rammeltje nooit meer teruggekomen.
Geen enkel probleem gehad.

9,0