AutoWeek.nl heeft je steun nodig

We zien dat je een adblocker gebruikt. Dat vinden we jammer, want alleen dankzij advertenties kunnen we autoweek.nl gratis toegankelijk houden. We willen je vragen voor autoweek.nl een uitzondering te maken. Wil je jouw adblocker voor ons pauzeren? Zo werkt het

Skoda Yeti 1.2 TSI Active (2014)

autoreview

18 december 2014 om 10:43

Uitvoering	Yeti 1.2 TSI 105pk Active
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2014
Jaar van aanschaf	2014
KM-stand bij aanschaf	10 km
KM-stand laatst	26.000 km

Heerlijke auto met karakter

5.500 km
18 december 2014

INTRO
Ik haalde mijn nieuwe Jungle Green Skoda Yeti Active 1.2 TSI op in augustus 2014, bij garage Broekhuis in Assen. Na een leven lang voor mijn plezier (maar als ZZP-er wel zonder BPM en BTW) in pick-ups te hebben gereden vind ik het langzamerhand tijd om het wat rustiger aan te gaan doen met mijn werk. Ik haal dan mijn 1225 uur per jaar misschien niet meer, en ik heb geen zin om alsnog een heleboel BTW en BPM te gaan betalen voor een auto die ik al heb.

Dus tijd voor een 'normale' auto. Maar welke? Ik had me in tientallen jaren niet zo in moderne middenklassers verdiept maar nu werd het tijd. Smaken verschillen natuurlijk, maar tjonge, wat zijn auto's lelijk geworden! Agressieve rotsmoeltjes met van die boze stripverhaalgluipoogjes, steil oplopende taillelijn, en daardoor een dikke kont en een ongelukkige bochel. Propvol functieloze vouwen, puisten en deuken. Geen harmonie in het lijnenspel. Van binnen een ergonomische ramp aan knopjes en frutsels.
Een redelijke kandidaat was nog de VW Golf Variant maar die is nogal duur, en de bitse behandeling bij de Groningse VW-dealer inspireerde ook niet bepaald tot een langer gesprek. Skoda leek me ook wel wat. Maar de onder het zelfde concern vallende Skodadealer toonde zich ook al niet zo enthousiast.
Een andere kandidaat was de Ford C-Max, want ik ben nogal onder de indruk van die driecilindermotortjes en ik zou bij Ford een hoop terugkrijgen voor mijn Ford Ranger. De C-Max reed ook best lekker. Maar hij heeft wel alle hierboven genoemde nadelen van de moderne middenklasser. Bovendien ben ik met mijn laatste Ford Ranger, de belabberdste auto die ik ooit gehad heb (zie mijn review van de Ford Ranger XLT in Autoweek), zowel door de fabriek als door de importeur honds behandeld. Dus nee, geen Ford, geen C-Max.

Skoda bleef wel kietelen, zowel de Octavia Combi als de Yeti. En dus na consultatie van Google naar Broekhuis in Assen, waar ik te woord werd gestaan door een buitengewoon vriendelijke en correcte verkoper. Hèhè. Het werd de Yeti. Het enige rationele argument was dat die wat hoger zit dan de Octavia. De gevoelsmatige doorslag gaf het model: stoer en met karakter, zonder agressief te zijn. Volgens zowel de proefrit als alle tests die ik bij elkaar had gegoogeld was de 1.2 TSI motor sterk genoeg; sterkere versies overstegen ook het budget. Dat laatste was ook een belangrijke reden om de goedkoopste versie, de Active, te kiezen. Bovendien liet dat ruimte om zelf accessoires te kiezen en te monteren. Alle Skodarijders opgelet: Superskoda.com is waar je wezen moet voor accessoires! Ook weer een Webasto sunroof laten monteren, dat heb ik liever dan zo'n helemaal glazen dak.

De TSI-motor is een verhaal apart. De 1.2 die in de Yeti zit is de CBZB motor uit de vorige Golf (de VI) en de Caddy. Dat wil zeggen: helemaal van aluminium, één nokkenas, twee kleppen per cilinder, en nokkenasaandrijving met een ketting. De nieuwe Golf en de Octavia hebben een nieuwere versie, met gietijzeren cilinderblok, twee riem-aangedreven nokkenassen en vier kleppen per cilinder. Dat type heet dacht ik EA211.
Het eerst (en als enige) zul je waarschijnlijk in de folders en tests het verschil zien bij het koppel van de motoren. Dat is bij de CBZB 175 Nm vanaf 1.550 toeren, en bij de EA211 al vanaf 1500 toeren.
De motoren zien er wel totaal verschillend uit: de nieuwe zit modieus onder een grote zwarte plastic kap, en van de CBZB kun je zo'n beetje alles zien. Inclusief de bougiekabels met een beschermende mantel. Over die mantel bestaan twee lezingen: 1. tegen marters, 2. om de bougiekabels te beschermen tegen de hitte van de nabije turbo.
De verdere technische gegevens en prestaties zijn identiek en je moet lang googelen voor je erachter komt welke TSI je hebt. Geen wonder dat de dealer het eerst ook niet wist...
Het valt sowieso niet mee om wat meer te weten te komen over de techniek van je Skoda. De importeur liet weten dat ze niets meer hebben dan wat er in de folder staat. Mm, niet zo geïnteresseerd in geïnteresseerde klanten dus. Goed dat er Google is. Prachtige TSI zelfstudiegids gedownload. Helaas in het Russisch, maar met mooie plaatjes...
De CBZB motor heeft geen onbesproken verleden: een serie had slechte nokkenaskettingen die uitrekten waardoor de nokkenas op een gegeven moment een paar tandjes oversloeg en aargh... Ik ben er maar van uit gegaan dat dat probleem nu onder de knie is.

RIJDEN
Ik heb inmiddels ruim 5000 km met de Yeti gereden. Wat een genoegen! Het is een heerlijk gooi- en smijtautootje. Alles gaat even licht en makkelijk. De stoelen zitten prima. Het motortje trekt al (een beetje) vanaf stationair en is zeer 'drehfreudig.' De versnelling zegt plok-plok (die van de Ford Ranger zei ongeveer Vgloep-Kerrroek). De koppeling komt over een groot traject in aangrijping en is dus goed te doseren, en parkeren kan meestal zonder gasgeven. De wegligging doet denken aan die van de Mini (de echte, bedoel ik): als een rolschaats. Het interieur is degelijk maar lekker simpel, ook al weer zo'n opluchting na de Ford. De Yeti trekt ook vlot op. Topsnelheid heb ik nog niet gecontroleerd maar het zal ongetwijfeld ook 'genoeg' zijn.
Een lichte (max 850 kg) Kip caravan trekken ging ook prima. Alleen dan moet je er even aan wennen dat je bijvoorbeeld bij invoegen op een snelweg beter wat verder kunt doortrekken in de versnellingen dan de 2500 toeren waar je aan gewend was. 90 km/u met caravan gaat zowel in 5 als 6 goed; ik ben er nog niet uit wat het beste is - het verbruik is dan vrijwel gelijk.
Het verbruik is tot nu toe gemiddeld 1 op 13,6. Het verschilt echter sterk per situatie. Denemarken op en neer met de caravan leverde 1 op 11 à 12 op, een expeditie van ruim 500 km van mijn noordelijke woonplaats naar de Rampstad (en gelukkig ook weer terug) inclusief files 1 op 13,4, en een periode van rustige weggetjes in de provincie rond de 1 op 15. De matige stroomlijn van de Yeti is wel merkbaar: volgens mijn display verbruikt hij bij 130 km/u bijna een liter meer per 100 km dan bij 120 km/u.

MAAR...
Alleen maar rozengeur en maneschijn dus? Nee. De vering doet 4x4-derig aan, wat natuurlijk geen toeval is. Kleine oneffenheden zoals wegmarkering en klinkers worden sterk doorgegeven, zowel wat het gevoel als wat het geluid betreft. De wielophanging lijkt erg hard, zowel wat de ophanging als wat de schokbrekers betreft. Ik las in een Duitse 100.000 km-test echter dat na die afstand die schokdempers wel hebben geleerd dat ze niet moeten schokken maar dempen. Mm. De banden geven, afhankelijk van het wegdek, veel herrie door, veel meer dan de motor. Windgeruis is er ook wel (niet zo verbazend met de 'stroomlijn' van de Yeti) maar dat is veel zachter en minder onaangenaam aan de oren.
Grote hobbels zoals drempels worden echter weer prima genomen - soepel en zonder op de aanslagrubbers te bonken. De Yeti lijkt een grote veeruitslag en sterk progressieve vering te hebben. Prima.
De Yeti is beroemd om zijn binnenruimte en vele handige vakjes. Beiden vielen me tegen. Het 'hok' achter de voorstoelen is niet erg groot. (De andere auto in de huishouding, een Toyota PicNic van 1999, de laatste goeie Toyota, doet bij ongeveer dezelfde buitenafmetingen veel ruimer aan.) Er zijn wel veel vakjes (inclusief de laden onder de stoelen die van Superskoda komen) maar die zijn allemaal erg klein. Het tunnelbakje stelt ook weinig voor.
De instap is minder makkelijk dan je bij die hoge zit zou verwachten. De drempels zijn erg hoog en breed, en je houdt je broek niet schoon (wat je broekspijpen betreft, bedoel ik). Overigens zie je onder meer aan die drempels hoe ontzettend degelijk de Yeti is gebouwd. Hoe dat gaat zie je op een erg interessant filmpje dat je kunt vinden door te googelen op 'Skoda Yeti Production'.
Verder mopperen. De binnenspiegel zit te laag en belemmert daardoor het uitzicht. Veel hoger kan-ie ook niet, vanwege de vrij laag geplaatste achterruit. Eens kijken wat daar aan te doen valt. De radio in de Yeti Active is matig. De antenne en de luidsprekers waren ronduit slecht. Dus een langere antenne erop en eindelijk die JBL-set uit de kast gehaald. Dat scheelde! Bij het monteren van die luidsprekers in de portieren zag je trouwens ook weer hoe stevig en zorgvuldig de Yeti is gebouwd. Maar vrij stom dat die luidsprekers tegen je kont 'praten.' Dat hebben ook andere Skoda's, zelfs de Superb. Simply Stupid, Skoda.

Wordt vervolgd.

SAMENGEVAT
Heerlijke auto, karakter, rijdt erg prettig, maar veel afrolgeluid van de banden.

Gewoon doorgaan

26.000 km
19 mei 2016

KILOMETERSTAND 26.000
Inmiddels zijn we anderhalf jaar en 20.000 km verder. De Yeti blijft erg goed bevallen. Hij rijdt erg lekker. Alles gaat even makkelijk en soepel, en toch strak. En de 1.2 motor is verrassend pittig.

MOTOR
Mijn zorg in het vorige review was de motor, en die zorg is nog steeds niet helemaal weggenomen. Vooral in Duitse autobladen staan droeve verhalen over die nokkenasketting, en eigenlijk nog meer over hoe Volkswagen en de dealers daarmee omgaan. Mooi artikel in AutoBild met iedereen ernstig in net pak, maar ondertussen...
De praktijk is veel zonniger. De Yeti is afgelopen zomer met ons met vakantie naar Zwitserland geweest. Ook dat was een waar genoegen. Het motortje deed geweldig zijn best en sleurde de lichte Kip caravan met gemak en enthousiast gegrom de bergen op. Zonder Kip kwamen natuurlijk ook de wegligging en de wendbaarheid op de smalle steile bergweggetjes goed tot hun recht, wat mijn vrouw de opmerking ontlokte dat ik zeker dacht dat ik weer op de motor zat.
De motor (die van de Skoda bedoel ik) en ik zijn er nu aan gewend om af en toe tot 4 of zelfs 5000 toeren door te trekken en dan gaat het behoorlijk vlot. Sinds Zwitserland lijkt alles ook nog makkelijker te draaien. Bij hogere toeren laat de motor een welhaast agressief maar natuurlijk nog wel beschaafd gegrom horen, de kleine deugniet. O ja, inmiddels een 100.000 km-test van een Polo met dezelfde motor gevonden (AutoBild 41 van 2012): 'Die Vermessung von Zylindern und Kolben ergab keinen nenneswerten Verschleiß der Bauteile, auch mit der Steuerkette und dem Kettenspanner ist alles o.k.' Mooi.
Overigens hebben nieuwe Yeti's nu allemaal dubbele nokkenassen met riemaandrijving. (Waarvan een Engelse test weer zei dat die nèt even minder lekker lopen dan de ketting-TSI...)

TECHNISCHE INFORMATIE
Over techniek gesproken: technische informatie hoef je van importeur en dealer niet te verwachten. Maar via Google vond ik de site https://erwin.skoda-auto.cz/erwin/showHome.do van waaraf je na wat zoeken voor 5 Euro per uur een schat aan documentatie kunt downloaden, waaronder het complete werkplaatshandboek. Er is ook overeenkomstige info over de andere VAG-merken te vinden.

DEALER
Over de dealer gesproken: verkopers, receptioniste en monteurs van Broekhuis in Assen zijn erg goed èn erg aardig. Maar meneer Broekhuis vergeef ik nooit dat hij me destijds als een kwajongen naar de bank stuurde om bij de aflevering contant te betalen. Dat er eens een klant zonder betalen vandoor is gegaan is zijn probleem, niet het mijne. En als Heren ga je niet zo met elkaar om. Je vindt hetzelfde verschijnsel bij andere grote organisaties zoals politie, NS, Rijkswaterstaat en KPN: de werkers doen hun stinkende best, de laag erboven is niet altijd even sociaal vaardig. Zo, dat lucht op.

VERBRUIK
Het verbruik van de Yeti blijft sterk afhankelijk van het gebruik. Het gemiddelde is 1 op 14,5. Ik vind dat wel netjes. Met caravan ligt het rond de 1 op 11. In rustige Groningse streken met een dito bestuurder is het 1 op ruimschoots 15. De 'stroomlijn' van de Yeti speelt natuurlijk vooral een belangrijke rol op de snelweg. Bij een expeditie vanuit het hoge noorden naar de Rampstad op een zeer winderige dag met 5 Bf en steeds 110 op de cruise control was het gebruik op de heenweg tegen de wind in 1:11, in de luwte 1:14 en op de terugweg met de wind mee 1:16.

KNUTSELEN
Inmiddels heb ik het nodige aan de Yeti geknutseld, met als topper de montage van een met leer bekleed stuurwiel. (Daar moet je niet aan beginnen als je niet heel precies en heel zeker weet hoe het moet met de elektriciteit, anders krijg je de airbag in je gezicht en dat leidt tot langdurige arbeidsongeschiktheid.)
Ook dat vakje voor de zonnebril gemonteerd, maar daar moet je heel hard met twee duimen op drukken om je glaasjes te pakken. Niet zo clever. Ook een met leer beklede en van rood stiksel (nou jij weer!) voorziene versnellingspook gemonteerd. Alles van Superskoda. Kort geleden ook de slechte radio vervangen, wat, doordat ook al de luidsprekers waren vervangen, tot een bevredigend resultaat heeft geleid. De antenne blijft het zwakke punt, zo verzekerde me ook iemand van een accessoirehandel. Amazon.com in Duitsland verkoopt JVC- en andere radio's compleet met een per autotype verschillend paneeltje dat in het dashboard past. Prima. Je moet dan ook een speciale kabelbundel voor het can-bus systeem bestellen. Dat functioneerde meteen perfect. Ongelofelijk. Overigens: het blijft idioot dat de speakers van de Yeti tegen de stoelen praten. En de tweeters tegen je pols, als je de handen aan het stuur houdt...

HET MOPPERHOEKJE
Zoals bij elk auto vallen er ook bij de Yeti na wat langere tijd wat minder positieve zaken op.
De zitting van de stoel is voor mij te vlak, waardoor ik langzaam onderuitglij. Eens kijken of er niet een blokje onder kan worden gemonteerd. (Ooit op een MX5 deurstoppers van de Gamma onder de voorste bevestigingspunten gemonteerd; ging prima.) De eerste versnelling is laag, wat prettig is bij manoeuvreren en rijden met de caravan. Maar de tweede en derde zijn juist erg hoog gegeard. Daardoor moet je vooral als je rechtsafslaat meestal terug naar z'n twee, en als je bijna stilstaat voor een stoplicht dat net op groen springt, terug naar die lage 1. Anders kom je onder de 1000 toeren uit. Wel vreemd, want verderop zijn de 'gaten' juist klein, en schakel je makkelijk van 3 naar 5.
De banden doen het uitstekend maar zoals in het eerste review vermeld maken ze een hoop herrie. Ik hoop dat de Conti's snel versleten zijn zodat ik ze door Michelins kan vervangen ;-).
De binnenspiegel zit veel te laag en beneemt je een groot deel van het zicht rechtsvoor je, zoals op kruisingen, invoegstroken op snelwegen etc. De consequentie is om de stoel dan maar in zijn laagste stand te zetten maar daarvoor koop je natuurlijk geen Yeti. Het lijkt misschien nogal triviaal maar het is erg hinderlijk en het maakt de Yeti minder geschikt voor bijvoorbeeld ouderen dan je misschien zou denken. Hetzelfde geldt voor de hoge, brede drempels. De buitenspiegels zijn vrij klein; je moet bij invoegen dus wel links van je kijken. Maar daar zit... de heel brede B-stijl. Je moet dus echt ver links àchter je kijken. En dat is ook weer iets wat de Yeti ondanks de eerste indruk minder geschikt maakt voor ouderen.
Overigens brengt de stevige bouw van de auto erg dikke raamstijlen met zich mee. Dat geldt voor de voorruit- en B-stijlen, maar de achterste zijruitjes (waar net die scooter rijdt) zijn van binnen ook veel kleiner dan je van buiten zou denken.
In het eerste review heb ik al gemeld dat de ruimte in de Yeti me wat tegenvalt (dat ligt ook aan mijn verwachtingen, natuurlijk). Daarbij is niet onbelangrijk dat de achterstoelen loodzwaar zijn. Die haal je er niet even met één hand uit voor een expeditie naar Hornbach. Gesteld al dat je zou weten waar je die stoelen moet laten.

WAT IK VOLGENDE KEER ANDERS ZOU DOEN
Ik heb destijds de goedkoopste versie van de Yeti gekocht om de goed-Groningse redenen dat het niet te veel mocht kosten. Achteraf had ik desondanks een paar dingen anders gedaan. Dat komt ook doordat de folder van de Yeti wat dit betreft grote verwarring zaait. Ik had niet gerekend op een plastic stuurwiel, benzinedop met slot, en een vakje op het dashboard zonder deksel. Ik had bijvoorbeeld toch dat leren stuurwiel en versnellingspook besteld (maar had dan natuurlijk de bevrediging van de doe-het-zelver gemist). Ook had ik, ondanks dat ik dat op vorige auto's nauwelijks gebruikte, de op afstand bedienbare deursloten genomen. Dat gewriemel met de sleutel in de benzinedop was me dan ook bespaard gebleven.
En last but not least had ik, alvorens te beslissen, ook nog proefgereden in de Octavia Combi. En had dan hopelijk gemerkt dat die lang zo lekker niet rijdt...