Skoda Enyaq iV 80 150kW (2021) #2
autoreview
Signalement
Uitvoering | Enyaq iV 80 150kW |
---|---|
Versnellingen | 1, Automaat |
Bouwjaar | 2021 |
Jaar van aanschaf | 2021 |
KM-stand bij aanschaf | 100 km |
KM-stand laatst | 39.000 km |
Hij is er!
- 100 km
Niet zo lang geleden besloten wij over te stappen van onze traditionele stationwagon (een Volvo V60 T3 1.6 R-Design) naar een volledig elektrische auto.
Waarom? Daarvoor waren een aantal verschillende redenen aan te wijzen (in willekeurige volgorde):
1. We reden (door Corona) steeds minder kilometers.
2. De alsmaar stijgende brandstofprijzen.
3. Verantwoord ondernemen (zakelijk aangeschaft, maar we rijden de Enyaq ook prive)
4. Er zat een grote reparatie aan onze vorige auto aan te komen. Zelfs met het uitvoeren van die reparatie zouden we geen garantie hebben dat we weer langere tijd gevrijwaard zouden blijven van problemen.
5. Eindelijk kwamen er elektrische modellen op de markt die aan onze eisen voldeden: ruim (want gezin!), voldoende bereik (+400 km.) en betaalbaar (al is dat natuurlijk relatief).
Goed, dan is het besluit genomen om over te stappen, maar welke moet het dan worden? Uiteindelijk kwamen wij al vrij snel uit bij de Skoda Enyaq iV80, vanwege zijn ruime interieur, grote laadruimte, geclaimde rijbereik en snelle levertijd.
Op basis van onze wensen kwamen we uit bij een Enyaq met de volgende opties:
- 80kW accupakket
- 125 kW snellader
- warmtepomp
- (zwart) lederen bekleding
- elektrisch inklapbare trekhaak
- comfortpakket
- sportpakket
- klimaatpakket
- familypakket
- infotainment plus
- 360 graden areaview
- assistentiepakket (ACC en travel assist)
- rubber laadvloerbescherming
De eerste 2 maanden
- 2.500 km
Zo, de eerste twee maanden met onze Enyaq zitten er op! En wat een maanden... het is wel echt even wennen, en dan niet eens zo aan de elektrische aandrijving, maar meer aan de hele ervaring.
Als eerste: het is onze eerste gloednieuwe auto. Dus het hele verhaal van opties tegen elkaar afwegen, een kleur kiezen, etc., etc. is toch net effe anders dan bij een gebruikte auto.
Maar dan; de eerste echte kilometers!
Wat is er fijn?
- Het keyless-entry systeem (Kessy in Skoda termen) werkt heerlijk. Je loopt naar de auto en bij het vastpakken van de handgreep ontgrendelt de auto meteen. Op zich niet zo bijzonder, omdat er tegenwoordig veel auto's zijn die zo'n systeem hebben, maar het Kessy-systeem heeft nog een leuk 'extraatje': je kunt de auto gewoon in "D" zetten en wegrijden, zonder dat je de startknop hoeft in te drukken en dat werkt in de praktijk echt heel goed.
- De ruimte! Ten opzichte van onze V60 zijn we er echt op vooruit gegaan. Qua bagageruimte scheelt het nog niet eens zoveel, maar op de achterbank zeker wel! Nu nog niet zo heel belangrijk, omdat onze kinderen nog klein zijn, maar toch wel erg lekker. Ook voorin ervaar je de auto anders dan een 'normale' stationwagon, en dat komt natuurlijk doordat je op het accupakket zit. In- en uitstappen worden er zeker een stukje makkelijker door, al kan ik me voorstellen dat kleinere mensen het gevoel zullen hebben meer in de auto te moeten klimmen.
- De hele rijervaring is veel relaxter dan in onze V60 (die ook al heel relaxed was!). Doordat de Enyaq geen traditionele versnellingsbak of automaat heeft zijn de versnelling en vertraging volstrekt naadloos. Rustig als je dat wil, maar ook best heftig als je vol 'gas' geeft. Ook het (regeneratief) remmen voelt al heel snel normaal aan en het zogeheten 'one-pedal-driving' wordt het nieuwe normaal. Je vraagt je alleen af waarom de auto niet helemaal zelfstandig tot stilstand kan komen.... als hij dat ook nog zou doen, dan kon het rempedaal wat mij betreft de deur uit ;-)
Is het dan allemaal alleen maar 'feest'? Nee. Er zijn zeker ook dingen die ik nu al irritant vind:
- Het verkeersborddetectie systeem. Het lijkt een handige gadget, maar in de praktijk werkt het (in Nederland) niet goed. Sterker, als je zelf niet oplet kan het voor gevaarlijke situaties zorgen! Wij hebben verschillende keren op de snelweg meegemaakt dat het systeem ergens een bord herkende met een lagere snelheid en dan meteen begon te remmen, en dan bedoel ik niet rustig snelheid terugnemen van 100 naar 80 ofzo, maar zelfs naar 60 of 50 willen gaan omdat er langs de kant een bord staat van een afrit of iets dergelijks. Dit hebben we dus gelijk maar uitgezet, want los van het 'gevaar' was het gewoon irritant.
- Het zal wel iets van 'nu' zijn en ik word zeker oud, maar er zit geen CD-speler meer in de auto. Op zich geen heel groot probleem, want ik gebruik al jaren een iPod... alleen die herkent het multi-media systeem ook niet! Jamaar je kunt toch gewoon muziek van je telefoon streamen, hoor ik iedereen roepen? Nou, niet dus... ik weiger abonnement(en) af te sluiten op Spotify oid om naar muziek te luisteren die ik allang in bezit heb (al dan niet met irritante reclame tussendoor). Dus uiteindelijk nu mijn muziekcollectie maar overgezet op een micro SD-tje en in mijn telefoon gepropt zodat ik alsnog naar mijn eigen muziek kan luisteren.
- Er zit een 'dubbele' klik in de selectiehendel van de automaat. Waarom is me een raadsel... en het lijkt niets toe te voegen. Als ik ga graven in het instructieboekje dan vindt ik vast waarom ze dit gedaan hebben, maar toch.
- Het touchscreen is voor de bestuurder prima te bedienen, maar voor de passagier soms toch wat lastiger. Misschien is het de manier waarop je voor het scherm zit, of de positie van de 'knoppen' op het scherm, maar je moet echt je (wijs)vinger volledig strekken om te voorkomen dat je per ongeluk met je een van je andere (gebogen) vingers ook iets bedient.
Zijn we blij met onze Enyaq? Jazeker! Voorlopig is het een heerlijk praktische reisauto die past bij deze tijd.
In een volgende bijdrage zal ik verder ingaan op het verbruik en de ervaringen met het hele traject dat hoort bij elektrisch rijden en laden.
Update 2: 3 maanden
- 5.000 km
Na de vorige update is er heel wat gebeurd met de L-519-PS, tijd voor een update.
Het verbruik:
Zoals de meeste elektrische rijders was ook ik erg benieuwd naar het verbruik als de temperatuur zou gaan dalen. We hebben er nu ongeveer 5000 km op zitten en vooral het rijbereik zagen we langzaam afnemen. Hoe kouder, hoe minder kilometers op een volle lading. Dit was natuurlijk ook verwacht, maar de vraag was vooral hoeveel minder ver we zouden kunnen komen. In de eerste maanden schommelde het gemiddelde verbruik (aldus de boordcomputer) zo rond de 17,7 KWh/100 km. wat overeenkwam met een bereik van ongeveer 400-450 km.
Over de laatste maand liep het steeds wat verder op en op een echt koude ochtend noteerde ik 24-25 kWh/100 km. wat neerkomt op een bereik van ongeveer 300 km.
Flink minder dus, maar nog steeds meer dan prima voor alles binnen Nederland.
Wat is (nog meer) fijn:
In de vorige update besprak ik al een aantal plus- en minpunten, inmiddels zijn er nog wat dingen bijgekomen (of die ik 'vergeten' was).
Wij vinden het namelijk erg prettig dat de Enyaq meerdere displays heeft. Dus niet alleen (zoals bijvoorbeeld Tesla) alleen een grote display in de middenconsole, maar ook een (kleiner) scherm op de plaats van de traditionele klokkenwinkel met net genoeg info om niet iedere keer opzij te hoeven kijken. Vooral prettig als je niet voor de Head-up display gekozen hebt, want dan heb je toch alle relevante info op een plaats waar je die verwacht.
Wij hebben de Head-Up display dus wel en die bevalt ook goed. Duidelijke, heldere graphics en netjes in het dashboard verwerkt, dus niet zo'n opstaand glazen schermpje (zoals bijvoorbeeld bij de modellen van PSA).
De betrouwbaarheid:
Helaas ging het daarna mis.... op 6 december wilde ik met de auto ergens heen en stapte in. Meteen verscheen er een melding op het display: zet de auto op een veilige plaats stil, nou dat was geen probleem: ik stond nog thuis voor de deur. Melding 2: neem contact op met de dealer. Ook dat was snel geregeld.
Zij konden echter niet direct iets voor me betekenen en zo werd, via de Skoda Assistance, een berger ingeschakeld. De auto werd opgetakeld en bij de dealer kreeg ik te horen dat het niet zo een-twee-drie opgelost zou zijn. Gelukkig is er dan vervangend vervoer en kon ik weer naar huis.
Het heeft daarna een flinke tijd geduurd voordat duidelijk was wat er aan de hand was. Deels de 'schuld' van de dealer (ze hebben de auto eerst een aantal dagen laten staan voordat er uberhaupt naar gekeken is), deels het gevolg van het feit dat het een relatief nieuw model is, met nieuwe techniek / aandrijving.
Na 2 weken werd duidelijk dat er een sensor *in* het accupakket defect was en dat deze vervangen moest worden. Er was echter nog geen zicht op de leveringstijd van het onderdeel. Onze dealer gaf aan dat ze een keer eerder een vergelijkbaar probleem tegen gekomen waren (met een elektrische Mii) en dat die auto er toen 2 maanden gestaan had. Geen hoopgevend verhaal.
Gelukkig kwam redelijk vlot het bericht dat het onderdeel (bij de importeur?) op voorraad was en dat het binnen een dag of twee binnen zou zijn. Daarna kon men aanvangen met de reparatie zelf, die ook nog flink wat tijd in beslag zou nemen, omdat het hele accupakket onder de auto uit zou moeten en daarna het accupakket ook open zou moeten om bij de betreffende sensor te komen. Beperkende factor was daarbij ook nog dat er maar 1 monteur de benodigde kennis had om aan de elektrische modellen te werken.
Inmiddels zijn we (bijna) 4 weken onderweg en is de sensor vervangen. We hebben de auto alleen nog niet terug omdat men nog twijfelt aan een aantal meetwaarden die gevonden werden bij de controles die uitgevoerd moeten worden. Men wacht nu op informatie van de importeur/fabriek om te kijken of er eventueel nog meer vervangen moet worden.
Ik had de hoop dat we onze Enyaq voor de jaarwisseling weer op de oprit zouden hebben, maar dat gaat zeker niet lukken.
Overall is het gewoon een gevalletje dikke pech. Auto's als deze zitten vol met complexe software, techniek en sensoren en dan kan het (helaas) wel eens gebeuren dat er (ook na zo'n korte tijd / weinig km) iets kapot gaat. Hoe vervelend dat ook is, ik heb er vrede mee.
Wat ons wél gestoord heeft is de manier waarop de dealer ons behandeld heeft / met ons gecommuniceerd heeft.
Ik heb zelf jaren in de after-sales gewerkt bij verschillende automerken en de relatie met je klanten staat of valt met de communicatie. Nadat de auto opgehaald was hoorde ik twee dagen niets. Zelf bellen leverde, via de centrale telefoniste, alleen het antwoord: "sorry mijnheer, hij is nog niet klaar." op, tja dat was me ook al wel duidelijk. Doorverbinden naar de werkplaats 'lukte niet' en op terugbelverzoeken kwam geen reactie.
Weer een paar dagen later maar eens een bezoek aan de dealer gebracht en rechtstreeks met de werkplaats gesproken. Daar bleek men onze verzoeken tot terugbellen nooit gehad te hebben.... jaja.
Gelukkig kon de After-sales manager wel wat meer duidelijkheid scheppen in het hoe en wat, en was hij eerlijk in zijn verwachtingen. Soms is 'nee' of 'ik weet het niet' ook gewoon een goed antwoord! Ook zijn directe nummer heeft er voor gezorgd dat het contact en de communicatie stukken verbeterd zijn.
Hoe lang het nog gaat duren? Geen idee.
Komt het nog goed? Vast wel, ik hoop dat in een volgende update de L-519-PS weer bij ons terug is.
Update 3: Hij (zij?) is terug!
- 5.300 km
Nou, en daar kwam dan ineens het verlossende bericht: de Enyaq is weer klaar, u mag hem komen ophalen.
Dat lieten we ons natuurlijk geen twee keer zeggen en inmiddels staat de L-519-PS weer voor de deur.
Uiteindelijk is een aansturingsmodule *in* het accupakket de grote boosdoener geweest. Het vinden van het probleem en de uiteindelijke vervanging hadden echter behoorlijk wat voeten in de aarde, met als gevolg dat we dus 5 weken zonder Enyaq gezeten hebben.
Goh, hoor ik de "technici" al weer denken: een module (lees sensor/regeleenheid) vervangen, da's toch een koud kunstje, komt vaker voor! Klopt..... in grote lijn. Ik heb echter de auto gezien en er komt bij een volledig elektrisch aangedreven auto toch wat meer bij kijken. Het ging namelijk (zie boven) om een module in het accupakket van de auto.
Om daar bij te komen moest het complete pakket onder de auto uit.
Ik mocht (van een afstandje) even kijken hoe dat er uit ziet: auto hoog op de brug, daaronder een soort schaarlift-in-miniformaat met daarop het accupakket (want zwaar) en vervolgens om dit alles heen een hoop afzetlint/hekwerk om te voorkomen dat er per ongeluk iemand een optater krijgt (zal proberen de foto's die in de werkplaats gemaakt zijn te achterhalen, als dat lukt zal ik ze posten).
Voor de buitenstaanders/sceptici/chagrijnen van deze wereld lijkt het dus een eeuwigheid, 5 weken, en hadden zij allang compensatie/geld terug/een andere auto geëist, maar als je éven wat dieper in de materie duikt dan ligt het allemaal iets genuanceerder: gaat er bij een auto met ICU eens iets stuk dan kan (over het algemeen) iedere monteur daar wel mee uit de voeten. Het hele verhaal elektrische auto heeft in korte tijd een enorme vlucht genomen, voor veel merken zijn de modellen die nu op de markt zijn, hun eerste ervaringen met deze manier van aandrijven. Gaat er dan ineens iets stuk dat thuishoort in het elektro-deel van zo'n auto dan is de kennis daarvan bij de werkplaats vaak nog beperkt (tot bijvoorbeeld 1 monteur die alle cursussen/trainingen gevolgd heeft). Daar komt dan (in ons geval) dan nog bij dat er een onderdeel vervangen moet worden dat geen enkele dealer (en misschien zelfs geen enkele importeur) op de plank heeft liggen.
Als je het dan zo bekijkt is 5 weken misschien niet eens zo gek.
Begrijp me niet verkeerd: vond ik het ### om 5 weken zonder onze net nieuwe Enyaq te zitten? Ab-so-luut!!
Probeer ik hier nu een lans te breken voor het "arme" autoconcern dat er toch ook niks aan kan doen? Nee ook niet.
Zoals ik eerder aangaf denk ik dat het gewoon een gevalletje domme pech is geweest. Niemand verwacht dat een dergelijke module na 3 maanden/5000 km de geest geeft, maar het blijft elektronica.
Ik hoop in ieder geval dat we deze episode kunnen afsluiten en door kunnen met genieten van de heerlijk (bijna) geruisloze kilometers.
De volgende grote update volgt eind februari als we richting de sneeuw gaan. Dat wordt een rit van zo'n 900 km. onder winterse omstandigheden en ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken ten aanzien van bereik, lengte van de laadstops, gemak van 'tanken', etc. etc.
To be continued!
Elektrisch op vakantie
- 10.500 km
De eerste echte lange rit met de iV80 zit er op!
Afgelopen voorjaarsvakantie stond, voor ons, de eerste echte lange rit met onze Enyaq gepland: wintersport in Oostenrijk. Ruim 1800 km heen-en-terug onder winterse omstandigheden.
Voor vertrek had ik (gelukkig) wat huiswerk gedaan en uit andere reviews al 'geleerd' dat we niet blind moesten varen op de door het navigatiesysteem voorgestelde route. De Skoda navigatiesoftware houdt namelijk geen rekening met de optionele snellaadfunctie (die volgens mij iedereen neemt?) en stuurt je voor laadstops richting punten waar je max. 50 kW kunt laden. Dat is gelukkig redelijk eenvoudig te omzeilen door bijvoorbeeld de ABRP-app te gebruiken. Wij gebruikten daarnaast ook de app van onze laadpas-provider Engie, maar daarover later meer.
Interieur & bagageruimte
De eerste praktische vraag/uitdaging: past het er allemaal in? Zoals ik in eerdere reviews al aangegeven heb, is de Enyaq echt een ruime auto. Voorheen was het in onze V60 altijd passen en meten en konden we zelfs een weekendje weg niet zonder dakkoffer. OK, toegegeven, dat was in een periode dat er kinderbedjes, kinderwagens en wat dies meer zij mee moesten, en ik weet ook wel dat een V60 geen V70 of zelfs een XC60 is, maar de bagageruimte van de V60 is me toch altijd wat tegengevallen. Nu paste alles netjes in de auto (zelfs de ski's, met dank aan het grote skiluik in de achterbank) en kon de dakkoffer thuisblijven. Gunstig voor het (stroom)verbruik ?. Minder fijn bij het gebruik van het skiluik is de bereikbaarheid van de gordelhouders van de achterbank: losklikken en vastklikken leverde steeds weer geschaafde knokkels op.
Rijden & Comfort
Elektrisch rijden blijft een genot. Altijd voldoende ‘power’ om heerlijk relaxed te rijden. Wij reden hiervoor al automaat (nouja, een DSG dan), maar het volledig traploos rijden is nog vele malen comfortabeler. Ook het schakelen tussen de verschillende standen heeft Skoda prima voor elkaar, waar bij traditionele automaten nog wel eens een seconde of wat vertraging zit tussen het selecteren van (bijvoorbeeld) de achteruitversnelling, gebeurt dat hier onmiddellijk. Ook de ACC werkt onder praktisch alle omstandigheden prima, al reageert hij soms wel wat abrupt op verkeer dat twee rijstroken (of meer) van je verwijderd is. Rechts inhalen (I know, I know...) vindt ie ook niet leuk, maar een lichte beroering van het gaspedaal is dan voldoende om de ingestelde waarde weer op te pakken.
Actieradius & laden
We hadden het natuurlijk al verwacht (en gemerkt), maar de beloofde 500+ km bereik worden in de winter bij lange na niet gehaald. ~300 km is een realistischer bereik bij temperaturen tussen –10 en 5 graden celcius. Voor mijn gevoel ligt er een omslagpunt zo rond de 5 graden boven nul, alles daaronder hakt er echt in qua bereik. Alles boven de 10 graden zorgt daarentegen voor een omslagpunt de andere kant op; het lenteweer van de afgelopen weken zorgt er voor dat het verbruik inmiddels weer redelijk stabiel is rond de 17 kWh/100 km. Ik verwacht dat dat in de komende maanden alleen nog maar zal verbeteren.
Met het eerder genoemd reëel bereik van rond de 300 km valt echter op een lange rit prima te leven omdat wij met twee kleine kinderen zelden langer dan 2 uur aan een stuk kunnen rijden. Ingelaste pauzes worden meteen ook maximaal benut, omdat de volledige tijd dat je stopt gebruikt kan worden om te laden (terwijl je normaal 5 minuten aan het tanken bent en de auto daarna eigenlijk ‘nutteloos’ stilstaat). Ook over de laadsnelheid weinig klagen. Van 20-80% over het algemeen snelheden gezien tussen de 40-120 kW, waarbij laadsnelheden van boven de 50-70 kW aardig lang vastgehouden werden. In de praktijk duurden laadstops daarmee zo'n 20-40 minuten.
Het laden zelf is echter wel een dingetje in het buitenland. Zoals eerder genoemd hebben wij een ‘tankpas’ van Engie. Deze werkt in Nederland bij (bijna) alle grote providers en zou (volgens Engie zelf) ook in het buitenland (bijna) overal moeten werken. In de praktijk blijkt dat echter nogal wisselend. De door Engie gebruikte App geeft op een kaart weer bij welke laadstations de pas geaccepteerd wordt, wij maakten echter verschillende keren mee dat dit niet het geval was. En dan kom je gelijk op het grootste knelpunt van elektrisch rijden anno nu: waar je bij een defect of gesloten tankstation gewoon 5 minuten doorrijdt naar het volgende tankstation ben je bij de laadpaal overgeleverd aan het (soms ronduit slechte) aanbod, of heb je niet meer voldoende lading om het laadstation waar jou specifieke pas werkt te bereiken. Meerdere passen aanschaffen lijkt ook niet per se een oplossing te zijn, ik sprak onderweg meerdere mensen die 3 of meer verschillende passen hadden en soms nog niet konden laden.
De oplossing die ons uiteindelijk het beste bevallen is is gebruik maken van een pagina met alle providers die onze pas zou moeten accepteren en er dan ‘gewoon’ een aantal proberen en dan bijhouden wat wel en wat niet werkt. Zo werd ons al snel duidelijk dat laden bij de grote spelers (FastNed, Ionity, Shell, etc.) prima werkte in zowel Duitsland als Oostenrijk. Overigens ondervonden we de minste problemen bij de (snel)laadstations langs de snelweg en de meeste problemen bij laadpalen binnen de bebouwde kom.
Grootste wens voor de toekomst: bij elke laadpaal kunnen laden met je bankpas/creditcard, net als bij ieder tankstation. Waarom dit nu nog niet kan is me een raadsel.
Maar naast de mogelijkheid om overal te kunnen laden, leert een lange vakantierit ons nog iets anders: het aantal laadpunten i.c.m. een grote(re) vraag en een niet overal aangepaste infrastructuur zorgt voor nieuwe problemen: laadpaalstress. Langs de Duitse autobahn werd duidelijk dat er grote verschillen zijn tussen de verschillende lokaties. De ene Raststatte heeft gewoon een aantal reguliere parkeerplekken voorzien van een laadpaal en gereserveerd voor elektrische auto’s, de andere heeft een geheel nieuw (en ruim opgezet) parkeerterrein ingericht. De voor- en nadelen zijn direct zichtbaar: in het eerste geval is er, in het geval de laadpalen bezet zijn, geen plek om “in de rij” te staan en zul je in de buurt een plekje moeten zoeken tussen het overige verkeer. Hierdoor is niet altijd duidelijk wie er “in de rij staat” om te laden en wie er “het eerst” was. Je zult dus in de buurt moeten blijven en zelf goed op moeten letten om te voorkomen dat iemand anders voorkruipt. Op kleinere lokaties langs de snelweg zorgde het grote(re) aanbod van elektrische auto’s er soms zelfs voor dat het overige verkeer geblokkeerd werd omdat gewacht moest worden voordat er getankt kon worden. De plekken waar de laadstations volledig gescheiden zijn van het traditionele verkeer zijn dan ook zeker aan te bevelen. Gelukkig heeft de Enyaq de mogelijkheid om tussenstops op te slaan in het navigatiesysteem, een functie waar wij dankbaar gebruik van hebben gemaakt.
Wensen voor de toekomst
Na ruim 10.000 km met de Enyaq zijn we nog steeds blij met ons besluit om elektrisch te gaan rijden. Toch zijn er ook een aantal wensen/punten waarop de Enyaq wat ons betreft verbeterd zou kunnen worden. De belangrijkste daarvan is wel het navigatiesysyteem: het is onbegrijpelijk dat het systeem geen rekening houdt met de (optionele) snellaad capaciteit van de auto.
Wat ik ook mis is de mogelijkheid om de verlichting permanent in te schakelen. Na jaren Volvo ben ik misschien verwend, maar ik vind het een stukje veiligheid om ook overdag permanent dimlicht te voeren. In iedere Volvo is dit standaard in te schakelen (want verplicht in de Scandinavische landen), maar in de Enyaq moet ik telkens bij instappen zelf op de verlichtingsknop drukken om het dimlicht te activeren.
Ook het LDW-systeem is niet permanent uit te schakelen. Wij rijden regelmatig over relatief smalle wegen (met onderbroken markering aan de wegrand), waarbij het niet mogelijk is om voldoende afstand te houden van de markering. Gevolg: het LDW systeem probeert voortdurend te corrigeren. Ook bij baustellen op de autobaan (met smallere rijstroken) geeft het systeem steeds de melding dat je niet in het midden van je rijstrook rijdt (terwijl dit wel het geval is). Eenmalig uitschakelen is voor de korte termijn een prima oplossing, maar voor de lange termijn zou het prettig zijn om deze functie permanent uit te kunnen schakelen.
In dezelfde lijn: waarom is het niet mogelijk om permanent in de ECO-modus te rijden? Dit even los van de discussie of je in een BEV uberhaupt meer dan een “normal” en “eco”-modus nodig hebt. Ook hiervoor moet ik iedere keer dat ik instap via de knop op het dashboard en dan het infotainmentscherm zelf de door mij gewenste stand inschakelen. Waarom is er geen mogelijkheid om deze settings ergens in het systeem op te slaan als ware het een ‘gebruikersprofiel’?
Update: 1,5 jaar Enyaq
- 31.500 km
Het is even geleden dat ik een update geplaatst heb over onze ervaringen met de Enyaq iV80. We zijn inmiddels ruim 1,5 jaar onderweg en na onze laatste (wintersport)vakantie leek het me tijd voor een nieuw verslag.
En dat wordt een verslag met weinig bijzonderheden: de Enyaq is een genot om in te rijden en na wat 'opstart' problemen (zie eerdere updates) is hij eigenlijk probleemloos gebleven. Wij zijn dus nog steeds erg tevreden over onze keuze om elektrisch en dan met name Enyaq te gaan rijden.
Het verbruik, oftewel het rijbereik, is voor 95% van de ritten in NL meer dan voldoende. In de zomer scoorden we gemiddeld ~17 kWh/100 km (~430 km), in de winter (op winterbanden) is dat ~22 kWh/100 km (~350 km).
Het scheelt dus best wel wat tussen zomer en winter, maar in de praktijk staan wij toch vaak na 2 uur rijden stil vanwege de kinderen. Als je dat dan combineert met laden is het tijdsverlies minimaal. Ter vergelijking: een ritje Oostenrijk (950 km) kostte ons (incl. 3 laadstops) 13,5 uur. Familie, op dezelfde dag (in een XC60 diesel), was over nagenoeg dezelfde afstand even lang onderweg.
Recent ook eens een vergelijking kunnen maken met een Tesla Model Y toen de buurman die besteld had als nieuwe "leaser". In grote lijnen zijn er veel overeenkomsten te vinden, en voor beide modellen valt wat te zeggen. Mijns inziens is de belangrijkste reden om voor een Tesla te kiezen ipv een Enyaq gebaseerd op 2 zaken:
1. Op dit moment heeft Tesla financieel de betere deal.
2. Tesla's eigen supercharge netwerk.
Ik heb niet alle details, maar van wat ik hoor kun je onder de 50K een Model Y met een behoorlijke uitrusting rijden. Voor een Enyaq iV80 ben je op dit moment zonder opties 55K kwijt.
Dan het superchargen: zoals verderop aangegeven navigeren wij op langere ritten niet met de fabrieksnavigatie omdat deze geen rekening houdt met onze (optionele) snellaadfunctie en (nog belangrijker) omdat deze niet realtime weergeeft of laadstations operationeel/vrij zijn. Voor zover ik begrijp gebeurt dit bij Tesla wel volautomatisch en dat heeft natuurlijk te maken met het feit dat alles ondergebracht is onder een dak.
Gelukkig is dit dus eenvoudig op te lossen met een app van een derde partij, maar het zou toch zeker tot de mogelijkheden moeten behoren om e.e.a. beter te integreren. Laat ik daarbij wel toevoegen dat wij geen gebruik maken van Skoda's eigen laadpassysteem/abonnement, dus wellicht dat het daarmee beter werkt.
Zaken waarop de Enyaq in mijn ogen 'beter' scoort dan de Model Y:
1. (Bouw)kwaliteit.
2. Comfort/bedieningsgemak.
Na anderhalf jaar intensief gebruik met twee kleuters en een hond aan boord werkt alles voorlopig nog perfect. En dat niet alleen, er is ook nergens een bijgeluid, rammel of kraakje te bekennen. En dat is, van wat ik hoor en lees, bij Tesla wel anders.
Het tweede punt valt natuurlijk uitgebreid over te discussiëren, maar ondanks dat ik prima overweg kan met een smartphone en tablet vind ik het toch echt een enorm stuk gebruiksvriendelijker om een sneltoets in te kunnen drukken ipv te moeten swipen/scrollen.
Toch zijn er na ruim anderhalf jaar ook wel zaken die beter moeten/kunnen:
Het navigatiesysteem heeft echt een update nodig. Op langere ritten waarbij een laadstop nodig is kun je niet vertrouwen op de standaard navi. Hij houdt geen rekening met de snellaadfunctie en geeft ook niet realtime weer of de laadstations beschikbaar/vrij zijn. Wij gebruiken dus een externe app, dat werkt, maar zou niet nodig moeten zijn.
Er schijnt een nieuwe versie te zijn en Enyaq rijders schijnen een brief te krijgen voor deze update, maar wij hebben nog niks gehoord (daarover zo meer).
Het verkeersborddetectiesysteem wil nog wel eens raar reageren: op de snelweg een (flauwe) bocht of kruispunt vooruit zien en daarop gas terugnemen terwijl dit niet het geval is. Hinderlijk en als je er niet alert op bent ook gevaarlijk. ACC houdt ook in bij rechts inhalen. Natuurlijk, dat is wettelijk niet toegestaan, maar het systeem grijpt ook in op het moment dat ik rechts voorgesorteerd rijdt bij het splitsen van b.v. snelwegen (met blokmarkering) waar 'inhalen' wel is toegestaan.
Dan het laatste grote 'pijnpunt' op dit moment, al is dat niet echt aan de Enyaq zelf te wijden: via oa. Tweakers had ik al aardig wat gelezen over de laatste update aan de software van de Enyaq. Vanuit de dealer bleef het echter stil en onze wintersport zat er langzamerhand aan te komen. Het leek mij wel handig om dan deze update binnen te hebben, dus ik heb zelf maar eens een belletje gedaan. De uitkomst: jazeker, ik kon een afspraak maken..... 5 maanden later!!! De reden: de update duurt een hele dag en de monteur moet er de (bijna) de hele dag bij blijven. De dealer bij ons in de buurt heeft verder maar twee (!) monteurs die gecertificeerd zijn om aan de Enyaq te werken, dus met de aantallen die Skoda verkocht heeft zitten die mannen tot over hun oren in het werk.
Verder kreeg ik ook te horen dat er een recall voor onze (vroege) Enyaq openstond: het accupakket moet er (weer) onderuit en gecontroleerd worden ivm. mogelijk overmatig verlies van capaciteit van individuele cellen. Alles moet worden doorgemeten en indien nodig moeten defecte/slechte cellen vervangen worden. E.e.a. valt gelukkig nog onder fabrieksgarantie, maar als ik voor ieder dingetje 5 maanden of langer moet wachten voordat ik terecht kan dan heeft Skoda echt nog werk aan de winkel.
Tegen de tijd dat e.e.a. uitgevoerd gaat worden zal ik hier weer een update plaatsen en ook mijn ervaringen met de laatste software delen.
Tot die tijd stekkeren en zoemen wij lekker verder.
Nieuwe software
- 39.000 km
Software update naar ME3.0:
Na maanden wachten mocht onze Enyaq eindelijk naar Muntstad voor de update naar ME3.0. Tegelijkertijd zou er een recall uitgevoerd worden m.b.t. het accupakket, de auto zou daarvoor (minimaal) 3 dagen bij de dealer staan. Vervangend vervoer was geregeld, de auto 's ochtends gebracht en gaan met die banaan....
Niet dus. Al na een dag kwam er een mailtje vanuit Muntstad: de auto kan opgehaald worden, ME3.0 is geinstalleerd, maar we hebben de recall niet uit kunnen voeren en moeten een nieuwe afspraak maken.
Zoals je begrijpt was ik "not amused". Telefonisch kon (of wilde) men niet in detail treden, maar toen ik aan de balie stond kwam het hoge woord er uit: voor de recall was speciale apparatuur nodig en die hadden ze niet.
HOEZO had je die niet? Ik maak 5 maanden van te voren een afspraak voor een service recall die Skoda voorschrijft! D.w.z. dat je alle documentatie hebt, aangegeven staat welke werkzaamheden uitgevoerd moeten worden en welke apparatuur/gereedschap je daarvoor nodig hebt.
Vervolgens kwamen er van allerlei "verklaringen" waarom de apparatuur er niet was. De enige juiste zat er niet bij: de planning/voorbereiding van de werkplaats was niet in orde.
Lang verhaal kort: aangegeven dat ik best een nieuwe afspraak wilde maken, maar er niet (weer) 5 maanden op wilde wachten.
Volgende dag gebeld door Muntstad en uiteindelijk kon ik 2 weken later terecht. Alle werkzaamheden zijn daarna (voor zover ik weet dan, he) uitgevoerd en that's that.
Wat valt op na ME3.0:
1. De Enyaq is inderdaad iets zuiniger geworden: bij zomerse temperaturen zat ik gemiddeld rond de 17 kWh/100 km, dat is nu rond de 14 kWh/100 km bij een gelijke rijstijl. Benieuwd of ik 's winters ook lager uit ga komen dan 22 kWh/100 km.
2. De auto laadt vanaf de update standaard tot 80%. Wil je meer dan moet je dat zelf handmatig instellen. Voorheen bleef het systeem staan op de laatst ingestelde stand. Zal wel met de levensduur van de accu te maken hebben.
3. Heb nog geen ervaringen met snelladen sinds de update, volgens Skoda zou dat ook sneller moeten gaan, maar voorlopig laden wij 99% van de tijd thuis.
Conclusie:
De Enyaq bevalt nog steeds goed. De dealer (Muntstad) helaas een stuk minder.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
PRIVATE LEASE Skoda Enyaq
Had je deze auto's al gezien?

Skoda Enyaq 85 Sportline
- 2025
- 5.000 km

Skoda Enyaq 60 Business Edition 58 kWh 180 PK | DEMONSTRATIEVOERTUIG | Automaat | Matrix LED Koplampen | Navigatie | Achteruitrijcamera | Climate Control | Adaptive Cruise Control | Parkeersensoren | Elektrische achterklep | Privacy Glass | Stoelverwarming | Lichtmetalen velgen |
- 2024
- 15.000 km

Skoda Enyaq 85 Sportline | Trekhaak | Canton geluidsysteem | Head Up Display | 360" camera | Elektrische stoelen |
- 2025
- 2.500 km