Renault Mégane Estate dCi 110 GT-Line (2011) #9

autoreview

Renault Mégane Estate dCi 110 GT-Line (2011)

Signalement

UitvoeringMégane Estate dCi 110 GT-Line
Versnellingen6, Automaat
Bouwjaar2011
Jaar van aanschaf2014
KM-stand bij aanschaf51.085 km
KM-stand laatst63.000 km
Lezerswaardering: 86%
Disclaimer MyReview

De beschrijvingen en reacties in de rubriek Myreview Auto zijn gebaseerd op persoonlijke meningen en ervaringen van gebruikers. DPG Media probeert de authenticiteit van deze persoonlijke meningen en ervaringen zo goed mogelijk in te schatten, maar kan niet verantwoordelijk worden gehouden voor de inhoud of de gevolgen van deze meningen en ervaringen. In Myreview Auto zullen zowel goede als slechte ervaringen worden geplaatst. DPG Media betaalt geen vergoeding voor de ervaringen of laat deze op een andere manier beïnvloeden. De redactie kan uitingen die niet voldoen aan de huisregels of onrechtmatig zijn te allen tijde aanpassen of verwijderen.

Het is niet toegestaan zonder toestemming van DPG Media de informatie van Myreview Auto te gebruiken voor of te verspreiden via andere media.

Eerste verslag

  • 63.000 km

Inleiding
----------

Na 5 jaar in een Peugeot 206 SW 1.6 Hdi (zie review op deze site) werd het tijd voor een andere auto. Belangrijkste reden: mijn linkervoet kreeg behoefte aan een automaat. Een min of meer noodzakelijke overstap, dus.

Nu is een automaat natuurlijk geen straf, maar als liefhebber schakel ik liever zelf. Gelukkig is er tegenwoordig zoiets als een automaat met dubbele koppeling. Nog steeds niet hetzelfde als een handbak, maar het komt in de buurt. Je kunt daarvoor bij verschillende merken terecht. Zo heeft de VW-groep de DSG, Alfa de TCT, om er maar eens een paar te noemen. Mijn voorkeur ging uit naar Renault, met een EDC. Een diesel, want ik rijd zo’n 30.000 kilometer per jaar.

Na lang zoeken (want de nodige wensen) vond ik ‘m: een Renault Megane Estate 1.5 DCI Gt-line, uit 2011. Met 51.000 kilometer op de klok. Na 4 maanden en 12.000 kilometer kan ik er wel iets meer over vertellen.


Aanschaf
-----------

Even iets meer over de zoektocht: ik heb vooraf in verschillende uitvoeringen proefgereden, om te bepalen welke versie het beste mij me zou passen. De Dynamique (op 16 inch) vond ik iets te soft, de Bose (op 17 inch) vond ik te stoterig. De Gt-line bleek aan al mijn wensen te voldoen: met het sportonderstel strak sturend zonder stoterig te zijn, zeer fijne stoelen voor mijn postuur (lengte 1,83 m, gewicht 70 kg). Bovendien mooi compleet. Oh, en (meestal) een analoge snelheidsmeter; ik kan maar niet wennen aan de digitale uitvoering.

Gedurende een half jaar waren Autoscout en Autotrader mijn beste vrienden. Gebruikte Gt-lines met de 1.5 DCI motor zijn er genoeg. Ook automaten zijn er voldoende. De combinatie beperkt het aanbod tot zo’n twee tot drie stuks. Vaak met behoorlijk hoge kilometerstanden. Of met een kleur die niet door de keuring kwam.

Uiteindelijk vond ik ‘m bij een Renault-dealer in Zutphen. Een auto waar netjes op was gepast, dat was aan alles te zien. Na een uitgebreide proefrit, en een goed bod voor de 206 SW, ben ik sinds begin juni eigenaar van deze auto.


Interieur
----------

Zoals vermeld betreft het een complete uitvoering. Een paar zaken verdienen een speciale vermelding. Zo zitten de sportstoelen me als gegoten, ook na een ritje Oostenrijk van zo’n 10 uur. Keyless entry is geweldig. De audio is goed, ook met dank aan de vorige eigenaar die een Pioneer subwoofer in heeft laten bouwen. En de rust in het interieur is heerlijk.

Qua ruimte: zowel voor- als achterin (met dank aan de wielbasis van 2,70 m) prima. En een grote bagageruimte, niet vaak nodig, maar wel prettig.

Wat er mist? Voor mij niet zo veel. Een panoramadak was leuk geweest, net als stoelverwarming en xenon verlichting. Ik vond een half jaar zoeken lang genoeg.


Exterieur
----------

Het is een zwarte Megane Estate, waarbij de ‘dark metal’ onderdelen (zoals de dakrails, de spiegels en de lichtmetalen wielen) mooi uitkomen. De auto staat op 17-inch, met bandenmaat 205/50. Die vullen de wielkasten mooi op.

Ik merk dat de auto indruk maakt. Waar ik met de 206 SW nog wel eens geen voorrang kreeg bij een wegversmalling (en ik wel voorrang had), is dat met deze auto nog niet gebeurd. Ook op smalle wegen gaan andere auto’s verder aan de kant dan ik gewend was. Grappig om te merken.

Al met al vind ik het een mooie combinatie om te zien. Sportief chique, zullen we maar zeggen.


Motor & techniek
--------------------

Het 1.5 DCI blok draait al wat jaartjes mee bij Renault. In deze uitvoering levert de motor 110 PK / 240 NM. Je trekt er de klinkers niet mee uit de straat, maar het is ruim voldoende. In Nederland kom je niets te kort, op de Duitse autobaan kun je comfortabel 150 km/h rijden, in de Oostenrijkse bergen zou iets meer power welkom zijn.

Het blok springt zuinig met brandstof om. Het verbruik varieert van een kleine 1:18 (retourtje Oostenrijk met 150 km/h waar mogelijk) tot ruim 1:22 bij normaal woon-werk verkeer. Gemiddeld doet-ie nu 1:20,7, waarbij het genoemde retourtje Oostenrijk een behoorlijk negatieve invloed op het gemiddelde heeft. Bovenstaande cijfers zijn gemeten aan de pomp, de boordcomputer is overigens verbazend accuraat. Met een tankinhoud van 60 liter kom je vrij gemakkelijk tot een actieradius 1100-1200 kilometer.


Hoe rijdt dat nou?
---------------------

Bij het instappen merk je dat de stoelen stevig zitten, en je goed vasthouden. De sleutel houd je op zak, keyless entry gaat een stapje verder dan alleen instappen. Voet op de rem, en starten maar. Bij lage snelheden voelt het stuur prettig licht, zodra de snelheid oploopt wordt het zwaarder, zoals het hoort.

Het onderstel voelt stevig aan. Toch kun je met normale snelheden over drempels rijden, wel zo prettig. In bochten blijft de auto mooi vlak.

Wat ook opvalt is het lage geluidsniveau, ook bij hogere snelheden. Het draagt bij aan het comfort. De EDC doet z’n werk ongemerkt, of je nou rustig rijdt of wat steviger. Zelf schakelen kan, in de praktijk gebruik ik het zelden of nooit.

Even iets over de EDC in de bergen: ik had er al over gelezen, toch was ik onder de indruk. Waar de bak bij normaal Nederlands gebruik zo rond de 2000 toeren schakelt, houdt hij bergop de versnellingen veel langer vast. En bergaf remt hij keurig af op de motor. Ik heb niet één keer de neiging gehad om handmatig in te grijpen.


Plus en min
--------------

+ EDC is een juweeltje
+ sportief & comfortabel
+ complete uitrusting
+ zuinig

- iets meer power zou mogen


Samenvatting
----------------

Net als bij mijn vorige auto eerst een kanttekening vooraf: alles is relatief, ook hoe je tegen een auto als deze Renault Megane Estate aan kunt kijken.

Voor mij voldoet de auto volledig aan mijn verwachtingen. Hij stuurt mooi sportief, en is daarnaast comfortabel, met een bijzondere vermelding voor de fijne stoelen en de rust in het interieur. De EDC functioneert feilloos, een mooi stukje techniek. Hij is zuinig, ik vind 1:22 een mooie waarde voor een dergelijke auto. En tot slot vind ik het een mooie auto om te zien. Sportief chique, wat mij betreft.

7,5
  • Betrouwbaarheid
  • Prestaties
  • Comfort
  • Kosten
  • Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja

Lezersreacties (1)

Reageren

Maak melding van misbruik

Let op! Deze functie is niet bedoeld om zelf een commentaar toe te voegen. Optioneel kun je er een opmerking bij plaatsen.

Er is iets mis gegaan. Probeer het later nog eens of e-mail ons.