Renault Clio TCe 90 Energy Expression (2013) #3

autoreview

19 december 2013 om 23:39

Uitvoering	Clio TCe 90 Energy Expression
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	100 km
KM-stand laatst	23.500 km

INTRODUCTIE

4.500 km
19 december 2013

Na een jaar Ford Focus shortlease was ik aan de beurt voor een volgende auto. We mogen op ons werk niet klagen, maar we kunnen maar net consolideren en de baas had daarom toch wat moeite met een auto uit de Golf/Focus/Astra klasse. Mmm. Ik beloofde hem om over een kleinere auto na te denken. Ik had eigenlijk direct een Clio op mijn netvlies. Die had ik al zien rijden en vond het een gelikt wagentje om te zien. Diezelfde avond eens een beetje rondgekeken op internet en de volgende dag de auto 'live' bekeken in de showroom. Inderdaad zag dat er goed uit en het scheelde écht wel geld. Als ik de Clio zou gaan rijden dan was ik maar 93 euro (netto) per maand kwijt aan fiscale bijtelling! De testjes op internet bekeken en die waren allemaal vol lof over deze supermini uit Frankrijk. Ik was overstag en heb de leasemaatschappij laten weten dat ik graag een zwarte TCe wilde met lichtmetalen wielen. Het werd een Expression met als extra een middenarmsteun die ik achteraf heb laten monteren. Tegen mijn gewoonte in had ik geen proefrit gemaakt en ik was dus een tikje onzeker. Als het maar niet tegenvalt… Hieronder mijn eerste bevindingen.

Carrosserie en interieur

Er staat, ondanks het compacte formaat, best wel wat voor de deur. Het is geen ‘Cliootje’ meer, maar een auto met een kloek voorkomen. Het exterieur, dat is de lezer inmiddels wel duidelijk, vind ik prachtig. Die Laurens van den Acker heeft in mijn ogen een ‘statement’ gemaakt: ook een compacte auto kan echt mooi zijn. Hoe bevalt het verder in de praktijk? Dat ga ik hierna verder uiteen zetten.

De deuren voelen nogal licht aan, maar vallen toch wel mooi in het slot. De blikkerigheid valt alles mee en de achterklep sluit zelfs zeer solide. Helemaal top: de motorkap wordt open gehouden door mooie (hydraulische?) steunen. Dat is volgens mij wel bijzonder in deze klasse. Het interieur vind ik ook wel mooi vormgegeven, maar niet zo spectaculair als de buitenkant. Lekker strak, prima materialen en een leuke ‘iPad’ in het midden. Ik heb een losse armsteun achteraf laten monteren. De stoelen zitten heerlijk en geven ook redelijk wat steun. Niets aan af te dingen. Ventilatie en verwarming werken goed. Ruimte voorin is prima en achterin zou ik het als 'functioneel' willen betitelen. Het blijft natuurlijk een auto uit het B-segment en eigenlijk niet optimaal om achterin volwassenen te vervoeren . De kofferbak is voor deze klasse ronduit groot en daar heb ik elke week met de ‘grote boodschappen’ veel plezier van. De Clio heeft een lekker klein leren stuur dat heerlijk beet pakt. De zwarte lak waar sommige interieurdelen mee zijn afgewerkt zijn inderdaad besmettelijk, maar een hydrofiel doekje doet wonderen. De geluidsinstallatie vind ik geweldig. Het is blijkbaar erg persoonlijk, want de meningen verschillen blijkbaar als je de reviews leest. Ik gebruik een USB stick, want ‘streamen’ vind ik te veel gehannes. Het multi-media systeem werkt prima. Het ziet er grafisch leuk uit, het touchscreen werkt goed en over de navigatie geen klachten. De dame praat een beetje afgebeten, maar de instructies en de kaarten zijn eenvoudig maar heel duidelijk. De algehele afwerking lijkt tot nu toe verrassend goed. Renault had natuurlijk vroeger niet zo’n beste reputatie, maar dat is verleden tijd, lijkt het. De eerste dagen hoorde ik hier en daar een kraakje. Die zijn op miraculeuze wijze verdwenen en sindsdien is er niets meer te horen.
Nog een opmerking over de dode hoek schuin achter, waar met name de autotesters over klagen: leer op de spiegels achteruit te rijden en dan heb je nergens last van.

Geen kritiek? Natuurlijk, altijd wel iets. De bediening van de cruisecontrol met drie verschillende knoppen is echt onwijs onhandig. Hoe kunnen ze zo’n stom systeem verzinnen? Het went, maar dat het (veel) beter kan bewijst de concurrentie. Bij een lage zonnestand schittert de verchroomde rand rond de klokkenwinkel wel heel erg fel. Een gematteerd randje had beter geweest. Het make-up spiegeltje zit aan de bestuurderszijde en dat is aan de verkeerde kant mijnheer Renault!
De telefoon in het multimediasysteem heeft geen ‘favorieten’ en dat is onhandig. Je moet steeds terugzoeken in het telefoonboek of in een lijst met recent gebelde nummers. Onhandig is dat je info uit de boordcomputer niet in één overzicht hebt. Je moet steeds door het menu heen ‘browsen’ met het knopje op de stengel van de ruitenwisser. Je hebt dus niet in één overzicht de temperatuur, tijd, brandstofverbuik en dat soort zaken voor je neus. Niet erg, maar 'een beetje dom'.
Wat ik steeds maar weer tegenkom in allerlei auto’s: geen lichtje in het achtercompartiment. Allemachtig, dat is zo onwijs onhandig. Wat kost dat nou helemaal? Ook irritant, geen tassenhouder of hoe noem je zo iets, aan de achterkant van de voorstoelen.
Wat ik erg mis is de parkeerassistent achter, de piepjes, u weet wel. Kon ik niet meer bestellen. Ik vind dat dit gewoon standaard op elke auto moet zitten, net als achterruitverwarming. Daar heb je echte iedere dag plezier van.

Aandrijving

Een 900 cc driecilindermotortje. Kan nooit wat zijn. Het is hetzelfde verhaal als bij de Focus. Nagenoeg alle reviewers vinden dat je ‘goed mee kunt komen’ maar meer ook niet. Ik denk toch dat de meeste berijders het potentieel van deze motor niet weten te benutten. Het klinkt wat belerend, maar ik denk echt dat het zo is. Dit is, net als de Ford Ecoboost drie cilinder, een toerenmachientje. Overschakelen bij 2500 toeren naar de volgende versnelling gaat ‘m niet worden. Dan begint het pas. Bij te lage toeren schakelen valt de motor terug en het is niet goed voor de levensduur van dit soort motoren. De 0.9 TCe draait met het grootste gemak 4000 toeren per minuut en (veel) meer. Je rijdt hem dus niet op koppel maar op toeren. Het is misschien even wennen, maar als je de angst voor hoge toerentallen laat varen, dan ben je bij het verkeerslicht met gemak het eerste weg. Op de snelweg kun je bij 120 gewoon terug naar vier. Dan trekt de Clio als in no-time naar zeer illegale snelheden. Als je dat wilt natuurlijk. In mijn praktijk rijd ik meestal op ‘Eco’. Doet ook niemand, want dan ‘presteert-ie niet’. Ook mis. Gewoon een kwestie van wennen en een beetje aanvoelen. In de gewone stand is de motor een tikkie onrustig en komt de turbo er wat abrupt bij. In de Eco stand ontwikkelt de motor wat meer lineair zijn kracht en is hij ook niet zo nukkig in koude toestand. In Eco ben je nog steeds vlot genoeg en kun je prima meekomen. Maar, dat is waar, boven de 4000 toeren is het over. Een beetje ‘poken’ op de snelweg moet je dus niet doen in Eco. Maar lekker rustig ‘cruisen’ gaat uitstekend. Gewoon even uitproberen en dan rijdt het heerlijk en meer ontspannen met de Eco stand ingeschakeld!
Het geluid van de motor klinkt prima, behalve stationair (maar daar heb je weinig last van vanwege het start-stop systeem). Je hoort de turbo lekker meeblazen en dat vind ik wel een gaaf effect. Er wordt in de diverse reviews veel geschreven over windgeruis in deze Clio en dat is, vind ik, wel terecht. Er is wel wat over op te merken. Tot 120 km/uur is er niets aan de hand en is het stil tot redelijk stil in de auto. Daarboven hangt het sterk van de windrichting af. Als de wind van voren komt wordt het boven de 120 km/uur toch wel onrustig in deze Clio. Als het niet of bijna waait of de wind komt van achteren dan blijft het ook bij hogere snelheden redelijk stil. Ik denk dat een eigenaar die in een kustprovincie woont het anders zal ervaren dan iemand uit het oosten van het land waar het doorgaans toch wat minder waait.
Maar, al met al, de Clio heeft een heel mooi stuk techniek onder de kap en is, als je wilt, best een lekker scheurautootje.

Brandstofverbruik

Ja, daar knappen we niet echt van op. De 14% bijtelling dankt de Clio aan de lage CO2 uitstoot vanwege het bescheiden brandstofverbruik. Mijn ervaring is echter dat deze auto een flinke slok lust. Ik baseer alles op de boordcomputer, dus als ik lieg, dan is dat in commissie. Ik rijd doorgaans (90%) van de tijd rustig. Veel grote stad en Randstad ‘stop-and-go’ verkeer. Als het rustig is geef ik de Clio van jetje. Gewoon omdat ik het leuk vind en omdat de Clio zo’n lekker machientje is. Al met al geen type verkeer waar je mooie verbruikscijfers mee scoort en die 10% ‘trappen’ helpt natuurlijk ook niet. Maar zo rijd ik al mijn hele leven. Ik haal nog geen 1:15 en dat vind ik uitgesproken onzuinig voor dit type auto. Ik reed ooit een BMW 530D (E39) en die was stukken zuiniger!

Onderstel en besturing

Misschien wel het beste van deze Clio. Vind ik. Wegligging? Alle autotesters noemen de Ford Focus als de ‘benchmark’. Zonder twijfel heeft de Focus een prima onderstel, maar de Clio laat ‘m alle hoeken zien. Deze Renault stuurt messcherp, licht, direct en met gevoel. De Clio blijft volkomen neutraal in snel genomen bochten en helt nauwelijks over. Fantastisch gewoon. Het comfort is helemaal in balans met het scherpe onderstel. Niet te zacht maar met een prima demping. Uiteraard beweegt de auto wat meer op grote hobbels en verkeersdrempels, maar dat is inherent aan het lagere gewicht. Stabiliteit en stuurgevoel op de snelweg? Helemaal top. Ongelofelijk goed zelfs. O ja, de Clio koppeling werkt lekker licht en hij schakelt als de beste. Zoals de autojournalisten dan zeggen, een echte ‘rijdersauto’.

Storingen

De binnenspiegel laat zich niet met het tuimelknopje op de antiverblindingsstand zetten. Even naar laten kijken. Verder geen bijzonderheden.

Tussentijdse conclusie

Prima auto. Mooie styling en toont net even wat stoerder dan de concurrentie. Precies het juiste formaat voor iemand die wat goedkoper wil gaan rijden en toch niet te veel ruimte wil inleveren. Achterin te krap voor wat langere volwassenen. Zeer bruikbare kofferruimte. Redelijk complete uitrusting met wat ergonomische missertjes. Goed algemeen comfort, redelijk geluidsniveau. Uitstekende besturing en echt geweldige wegligging. Mooi motortje en prima geschikt voor vlot en zelfs, met wat aandringen, snel autorijden. Niet echt zuinig. Voor de Autobahn minder geschikt denk ik. Bij hoge snelheden gaat dan toch het windgeruis vermoeiend worden, maar dat heb ik nog niet uitgeprobeerd. Al met al ben ik tot nu toe heel tevreden. Wordt vervolgd.

UPDATE

6.000 km
9 januari 2014

Net na de jaarwisseling was het eindelijk zover. Een uitje naar de Eifel. Ik was bijzonder nieuwsgierig naar de prestaties van de Clio op de Autobahn en in de ‘bergen’. Mijn ervaringen vond ik opmerkelijk, met name op de snelwegen bij onze oosterburen.
De route van de Nederlandse grens bij Venlo naar het hart van de Eifel leidt over Autobahnen die af en toe stevig omhoog gaan. Daar kan de kleine driecilinder niet geweldig mee uit de voeten. Sowieso is, zoals ik al verwachtte, deze benzine-Clio niet de beste keuze voor de Duitse snelwegen. Ik denk dat de koppelrijke diesel veel geschikter is. De maximum snelheid die ik er met de grootste moeite wist uit te persen was 152 km/uur op de teller. In zijn vijfde verzet welteverstaan. Terug naar vier en het Cliootje trekt met gemak naar hogere snelheden, maar dan maakt het motortje zulke hoge toeren dat je er bang van wordt.
Wellicht dat op vlakke Autobahnen en windje in de rug het allemaal wat makkelijker gaat. Maar op basis van deze eerste ervaring heb ik niet het idee dat de Duitse snelweg het optimale werkterrein is van de Renault Clio 0.9 TCe. Maar, dat is allemaal bekeken vanuit het perspectief dat deze wegen er zijn om lekker te ‘planken’. Dat is natuurlijk een beetje onzinnig. Als je er op een andere manier naar kijkt dan valt het allemaal wel mee. Bij 130 tot 140 km/uur is de Clio stil tot rustig (mits geen wind tegen) en kun je je comfortabel en vlot genoeg verplaatsen. Mede, natuurlijk, dankzij het geweldige en stabiele onderstel. Maar, lekker meeblazen op de linker baan, vergeet het maar. Het enorme verschil met de Ford Focus 1.0 100 pk kan ik niet begrijpen. De verhouding gewicht en vermogen is nagenoeg identiek met de Clio. Echter, de Focus suist in alle stilte met hoog tempo en het grootste gemak over de Duitse snelwegen. Vreemd.
Dan het goede nieuws. De ‘bergwegen’ van de Eifel. Geweldig gewoon. Hoewel de Eifel absoluut gezien geen grote hoogtes kent, zijn er bergwegen te vinden die echt aan die kwalificatie voldoen. De hoogteverschillen zijn niet zelden aanzienlijk. We reden een weg met een afdaling van zeker twintig minuten door onbewoond gebied. Prachtige route met haarspeldbochten en al, het leek echt op een weg in Oostenrijk. Dit is dus wél het terrein van de Clio vanwege de superieure wegligging en messcherpe besturing. Wauw, dat was echt leuk! Misschien dat in de Alpen fading een rol zou kunnen gaan spelen, maar hier geen last gehad. Omhoog is nog leuker. Je hoeft niet te letten op oververhitte remmen en de Clio vliegt omhoog van bocht naar bocht en de 900 cc motor draait met onvoorstelbaar enthousiasme. Geweldig dus. Ik zou hier wel eens een RS uit willen proberen.
Op de rit terug naar huis lekker rustig gecruised met 130 km/uur. Dat ging stukken beter dan op de heenweg waar ik met opzet probeerde met hoog tempo te rijden. Dat was doodvermoeiend door het geschakel van 4 naar 5 en vice versa. In Nederland stak in de buurt van Utrecht een stevige wind vanuit het westen de kop op. Gezakt naar 115 km/uur op de cruisecontrol want anders werd het toch wel wat rumoerig. Ondanks dat sommige reviewers van mening zijn dat het wel meevalt ervaar ik dit aspect echt wel als een nadeel van de nieuwste Clio.
Wat ik eerder schreef is onverkort van toepassing. Geen storingen en mankementen. Gemiddeld verbruik volgens de boordcomputer is 6,7 liter/100 km.
Ik vind de Renault Clio nog steeds een hele mooie kar. Zeker geen perfecte auto, maar wel een erg leuke!

EINDVERSLAG

23.500 km
1 augustus 2014

Nog even en dan kan ik de Clio weer inleveren. Ik wissel sneller van banen en auto’s dan van schoenen. Gelukkig houd ik van afwisseling… Er staat bijna 24.000 km op de Clio en ik durf een statement aan: het is de beste auto die ik ooit heb gereden! Met ‘beste’ bedoel ik dan de prijs-kwaliteitverhouding. Aan de paar kleine ontwerpfoutjes van deze auto wen je of heb je slechts incidenteel last. Ik heb hiervoor eigenlijk alles al geschreven en daar sta ik nog volledig achter. Sterker, ik ben alleen maar positiever geworden. Zelden heb ik zo fijn gereden. Ik vind het design van binnen en van buiten nog steeds van een onvergelijkbare klasse. Ik zag onlangs een gele RS staan met zwarte 18 inch wielen. Allemachtig, die auto trekt net zoveel bekijks als een Italiaanse sportwagen. Voor ongeveer 27K! Maar goed, mijn ‘gewone’ Clio was dus helemaal geweldig. Van de belangrijkste nadelen, windgeruis (bij harde wind) en beperkte ‘Autobahn-prestaties’ heb je niet altijd of zelden last. Van de voordelen heb je iedere dag plezier. Geen storingen (de dag/nacht stand van de binnenspiegel heeft zichzelf opgelost) en geen rammels! Alles is superdegelijk gemaakt en testers die over het materiaal van het interieur zeuren, ach, laat ook maar. Prestaties? Ronduit ongelofelijk. In de stad, op binnenwegen en in de bergen is dit een weergaloos scheurijzertje door de waanzinnig gretigheid waarmee de 3 cilinder toeren maakt. Op de snelweg tot, pakweg 150 km/uur, overigens ook. Wegligging? Grandioos. Geloof mij, ik weet waar ik over praat. Onderstelcomfort: super voor een dergelijk type auto. O ja, de geluidskwaliteit van de handsfree telefoon is waardeloos. Nou ja, dan maar een beetje schreeuwen. Wel een opmerking: voor een leaserijder die wat goedkoper wil rijden is dit de ideale auto. Moet je natuurlijk niet zo’n gezin zijn met van die lange puberslungels, want dan is de Clio echt te klein. De bijtelling is een lachertje en verder is het een representatieve en sportieve auto waar je zakelijk en privé netjes voor de dag mee kunt komen. Maar… het brandstofbereik valt tegen. Als leaserijder lig ik daar niet van wakker, maar met de diesel ben je als privérijder beter bediend. Maar dan zit je weer aan een veel hogere aanschafprijs en verzekeringspremie en wegenbelasting.
Nog een paar weken en dan is mijn symbiose met de Clio ten einde. Per 1 september staat er een VW Polo 1.2 TDI Bluemotion voor mij klaar. Dat karretje moet geloof ik nog maar een paar maanden mee. Ik houd mijn hart vast, een driecilinder diesel met 75 pk…

7,5