Renault Clio TCe 100 Bi-Fuel Zen (2021)
autoreview
35
Signalement
| Uitvoering | Clio TCe 100 Bi-Fuel Zen |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2021 |
| Jaar van aanschaf | 2021 |
| KM-stand laatst | 95.000 km |
De eerste 5000 kilometers
Afgelopen september liep het lease-contract af van ‘mijn‘ Ford Focus; een Titanium Business met een 120-pk diesel onder de motorkap, waarover overigens niets dan lof: 185.000 kilometer met exact nul mankementen en een doorsnee verbruik van 1:22. Uitstekende auto, die Ford Focus! Maar in plaats van een nieuwe lease-auto (Volkswagen verplicht dit keer) te bestellen ben ik gegaan voor de andere optie die mijn werkgever mij biedt: de cash-optie, ook wel mobiliteitsbudget genaamd. Waarom? Enerzijds kon ik mij niet vinden in de door mij te leasen auto’s (met als grootste bezwaar de forse maandelijkse bijtelling, want kleed maar eens een VW leuk aan) en anderzijds is de door mijn werkgever geboden alternatieve regeling helemaal zo slecht nog niet, dus ik ben eens gaan onderzoeken of het voor mij een interessant alternatief kon zijn. Met een totaal jaarkilometrage van 35.000 (15.000 zakelijk, de rest privé) ben ik aan het rekenen geslagen en ben uiteindelijk uitgekomen bij de nieuwe Renault Clio Bifuel (Dacia Sandero Bifuel overigens ook overwogen). Het werd een witte (zodat hij niet opvalt tussen de overige company-cars van de zaak) in een Zen-uitvoering. Hoogtepunten van die Zen-uitvoering zijn: handmatige airco, cruise-control, Android Auto (i.p.v. fabrieks-navigatie), 6-bak, 100 pk. (tegenover 90 pk voor de benzine gestookte variant), achterbank die zich in ongelijke delen neer laat klappen, electrisch te bedienen voorportierramen en wieldoppen i.p.v. lichtmetaal (daarover straks meer). Ik had er graag twee pakketjes bij besteld; het ene pakket bestond uit wat optisch glimwerk, het andere omvatte automatische airco, electrisch te bedienen ruiten achterin, automatisch dimmende binnenspiegel en nog wat kleinigheidjes. Alles voor een redelijke prijs. De levertijd gooide echter roet in het eten. Ik bestelde de auto 18 juni jongstleden bij Van Mossel Rotterdam-Zuid, maar die kon dan niet garanderen dat ik de auto nog dit jaar in ontvangst kon nemen. De dealer bood echter een prima alternatief: een witte Zen op LPG die ze al als voorraad-auto besteld hadden (productiedatum 24 maart) zonder verdere toeters en bellen. Ik heb ter plekke besloten dat dát ‘m dan maar moest worden. Wel nog een armleuning aan de passagiersstoel erbij besteld, want dat heeft de Zen-uitvoering namelijk niet standaard. Ik had overigens niets in te ruilen en kreeg daardoor een alleszins redelijke korting aangeboden. De Clio zou begin juli arriveren te Rotterdam, maar i.v.m. de inleverdatum van de Focus, mocht ik de Clio in de tweede helft van september afnemen, zonder aanbetaling vooraf. Er wordt door Van Mossel Rotterdam-Zuid in ieder geval prima meegedacht met de klant. Mijn referentiekader vormt dus een Ford Focus Wagon (2016) met een toenmalige nieuwwaarde van € 29.500 tegenover een nieuwe Clio Bifuel met een waarde van € 20.000. Appels met peren? Ja en nee, let me explain.
Uiteraard is de Clio een stuk kleiner, maar het grootste ‘verlies’ zit hem in de kofferbak. Op de achterbank is het een klein tikje minder en op mijn plek (links voorin) merk ik geen verschil in ruimte. Verder is de Clio vooral heel erg licht gebouwd t.o.v. de Ford. Een tik tegen het plaatstaal van de Ford werd beantwoord met een doffe tik; bij de Renault klinkt dat een octaafje of twee hoger. Die incasseert heus wel een deukje als daar één of andere onverlaat z’n portier tegenaan smakt. Tot zover de appels en de peren.
Hoe bevalt de Clio tot nu toe (nieuw afgeleverd op 16 september en op de dag van schrijven 5.400 km. op de klok met dank aan een vakantie aan de Costa Brava)? In één woord: uitstekend! Wat is mij zoals opgevallen de afgelopen 5 weken, zowel in positieve als negatieve zin?
Boven alles is de Clio comfortabel en stil. Het meest dat je hoort is het afrolgeluid van de banden (er zitten af-fabriek Bridgestones onder, ik ben zelf meer een Michelin-man dus dat komt over een jaar of anderhalf heus wel goed). De stoelen zitten erg gerieflijk, iets waarvan ik vreesde dat dat een pijnlijk achterwerk op zou leveren tijdens lange reizen, maar de trip naar Spanje bewees mijn ongelijk. Ook na uren, zitten ze nog steeds prima. Ik ben vooral erg blij met het feit dat mijn bovenbenen net boven de knie ook goed het zitvlak raken; bij de Focus zweefden ze net een stukje boven de zitting wat na uren sturen in een pijnlijk achterwerk resulteerde. Overigens is de stoelleuning verstelbaar middels een handle, i.p.v. een draaiknop. Iets waarover alle test-redacteurs schijnen te moeten vallen, want “dan kun je zo moeilijk een ideale zitpositie vinden”. Ik vind dat onzin, want er zitten genoeg tandjes in het verstelmechaniek om voor iedereen een prettige zithoek te kunnen garanderen. Daarnaast ben ik als vertegenwoordiger die z’n werk moet uitvoeren tussen de Waddenzee en het Belgische De Panne erg blij met zo’n handle. Je legt de rugleuning namelijk in één beweging plat, mocht je even behoefte hebben aan een power-nap. In de Ford draaide ik me wezenloos aan die knop.
Wat me verder in positieve zin opvalt aan de Renault Clio V zijn onder meer het prettig aanvoelende lederen stuurwiel, het erg heldere lichtbeeld van de standaard-led koplampen (wel met het handje de hoogte ervan instellen) en het duidelijke geluid tijdens het voeren van een telefoongesprek. De typische Renault radiobediening via de satelliet, rechts achter het stuurwiel is even wennen voor wie nooit eerder Renault reed, maar werkt op zich prima en logisch. Daarover gesproken: het geluid uit de speakers (alleen vóór) is acceptabel, maar meer ook niet. Ik ben ook erg content met Android Auto; wie dat heeft, ervaart de fabrieks-navigatie eigenlijk altijd als achterhaald. Het gemak ook waarmee je ‘swiped’ tussen Android Auto en de eigen Renault-architectuur is verbluffend eenvoudig. Dat heeft Renault prima voor elkaar, ook door de plaatsing van een mooi groot scherm met heldere graphics dat zonder te haperen reageert op zowel aanraken als voice-controlled commando’s. De Clio is ook standaard uitgerust met Lane Departure en –Keeping. Als je dat aanzet, vind ik dat het stuurgedrag kunstmatig aanvoelt. Dat komt volgens mij omdat het systeem voortdurend loopt te peilen of je je handen wel aan het stuurwiel hebt. Hemelzijdank is het met één simpele druk op een fysieke knop volledig uit te schakelen en dat blijft ook zo nadat je de auto uitgezet hebt en daarna weer gestart hebt. Het staat pas weer aan als je bewust de knop weer indrukt, dus geen hopeloos gezoek in een menu, alwaar je na lang zoeken het eindelijk hebt weten uit te schakelen, om er achter te komen dat het de volgende ochtend bij het starten gewoon weer aan staat. Hulde voor Renault hiervoor! Overigens herkent de auto ook verkeersborden welke een snelheidslimiet aangeven en zie je je afstand tot je voorganger in het (analoge) dashboard verschijnen in seconden of door middel van kleurtjes, al naar gelang je keuze.
Eerder stipte ik de kunststof wieldoppen al aan waarmee de Zen-uitvoering standaard uitgerust wordt. Afgezien van het feit dat ze er best goed uit zien, heeft Renault de stalen velg waarop de wieldop gedrukt zit, dusdanig vorm gegeven, dat de spaken van die stalen velg precies wegvallen achter de ‘spaken’ van de wieldop. Je moet er echt met je neus bovenop staan om te zien dat het wieldoppen zijn, en geen lichtmetalen velgen; echt knap gedaan.
Dan de machinerie: zoals gezegd doet het driecilindertje met turbo in alle rust zijn werk en heeft hij met zijn 100 pk. weinig moeite met de niet al te zware Clio (1.125 kg. rijklaar). Het verbruik tot nu toe van dit kakelverse motorblok is zo’n 1:15 op LPG en 1:19 op (premium 98) benzine, waarbij ik dien aan te merken dat ik geen ‘trapper’ ben en de techniek de tijd gun om op temperatuur te komen. Desalniettemin ben ik positief verrast door de matige consumptie van zowel LPG als benzine. Vermeldenswaardig is overigens dat de boordcomputer zowel het verbruik op LPG alsook op benzine bijhoudt. Dat is logisch zult u denken, maar niet bij een Renault Bifuel. Op het Renault-forum valt te lezen dat zowel de Captur alsook de Clio als Bifuel lange tijd deze toch wel basale functie ontbeerden, omdat kennelijk de boordcomputer zich geen raad wist met het hebben van twee brandstofsoorten aan boord. Nu is dat dus middels een software-fix opgelost. De LPG-tank is overigens op de plek gelegd waar normaal het reservewiel huist, en de vulopening van het LPG-systeem heeft Renault keurig verborgen achter het standaard brandstofklepje. Als je dat opent zie je dus twee vulmonden, beide voorzien van een kunststof dopje om vuil buiten de deur te houden. Ik rijd overigens iets meer dan 500 kilometer op een tank LPG met een netto inhoud van 32 liter (bruto 40 liter). Dat valt mij helemaal niet tegen eerlijk gezegd, want de beperkte actieradius zag ik toch wel als grootste nadeel van het rijden op LPG. Starten doet de Clio overigens direct op LPG (met een beetje benzine aangelengd), dus niet meer ‘ouderwets’ een paar minuten op benzine rijden, alvorens over te schakelen op LPG.
In het dashboard is trouwens een soort power-meter op te roepen: via een staafdiagram worden het op dat moment aangesproken koppel en vermogen afgebeeld. Grappig om te zien, maar in het vlakke Nederland voegt het niet zo veel toe.
Verder helemaal niets te mekkeren, zult u zich afvragen? Nou eigenlijk weinig, wat mij sterkt in mijn gevoel dat ik de voor mij juiste auto aangeschaft heb. Details om over te mekkeren zijn er natuurlijk altijd, zoals de bekerhouders die zich achter de handrem bevinden. Een beetje ter hoogte van je heupen, waardoor je een vreemde beweging moet maken om je bekertje koffie te pakken. In de Focus zaten de bekerhouder vóór de versnelligspook wat ik persoonlijk prettiger vind. Ander ‘klein leed’ zijn de op zich prima werkende cruise-control, maar die wel een beetje bruusk in werking treedt en het rubberachtig gevoel dat de versnellingsbak geeft bij het schakelen. Dat is waarschijnlijk typisch Renault, want ik had eens een Captur gehuurd tijdens een vakantie, en die schakelde precies zo. Maar wellicht komt er nog wat meer gevoel tevoorschijn als motor en versnellingsbak optimaal ingelopen zijn. Eigenlijk het enige irritante vind ik de armleuning links in het voorportier. Die is van hard plastic gemaakt en gaat op langere ritten behoorlijk pijn aan de elleboog doen. Ik heb er al een aantal keren een poetsdoekje onder gelegd en zal eens snuffelen naar een permanente oplossing hiervoor.
Ik heb de Clio gecalculeerd op 270.000 kilometers en ben van plan de lezers van Autoweek in principe ieder half jaar op de hoogte te houden van het wel en wee van de N-286-BT, los gezien natuurlijk van vermeldenswaardige hoogte- en dieptepunten ‘along te way’. Tot de volgende aflevering dus maar.
de eerste beurt
We zijn inmiddels 9 maanden verder; de Clio heeft zojuist zijn eerste échte onderhoudsbeurt gehad op 30.000 kilometer, dus de hoogste tijd voor een update. Maar voordat ik begin met de update, eerst even wat rectificeren uit de eerste aflevering.
Ik schreef dat er enkel speakers voorin te vinden zijn, maar dat is niet zo: er zitten wel degelijk speakers in de achterportieren. En dan het starten, waarvan ik schreef dat hij dat vrijwel direct op LPG doet. Dat behoeft nuancering: ja, bij temperaturen van zo rond de 20 graden schakelt de Clio binnen een seconde of 4 na het starten over op LPG. Maar in de winter is dat toch echt een ander verhaal: bij temperaturen rond het vriespunt blijft de BiFuel toch zeker 3 á 4 minuten op benzine draaien alvorens over te schakelen op LPG. Bij de technische gegevens staat overigens vermeld dat de Clio Bifuel 5 versnellingen heeft, maar sinds maart 2021 zijn dat er toch echt 6. De mijne heeft er dus ook 6.
Oh.....en er zitten geen Bridgestones onder, maar Conti's....
Na deze redactionele correctie zou ik m.b.t. de eerste aflevering verder nog willen zeggen dat de versnellingsbak nu redelijk soepel schakelt, maar dat het inleggen van de tweede versnelling, zeker in koude situatie, nog steeds met de nodige weerstand gepaard gaat. En die armleuning links in het voorportier: die is nog steeds knetterhard, ik gebruik er regelmatig een doekje bij om een pijnlijke elleboog te voorkomen.
Afgelopen februari had de Clio inmiddels 15.000 kilometers afgelegd, en alhoewel het eerste onderhoud pas bij 30.000 km. dient te gebeuren, heb ik de Clio toch naar de dealer gebracht voor nieuwe motorolie en een oliefilter. Per saldo is dat bij 15600 km. uitgevoerd en kostte me € 149,-. Ik ben erg tevreden met een onderhoudsinterval van 30.000 km., maar gedurende het inlopen van de motor achtte ik het beter om op de helft van de voorgeschreven kilometerstand de motorolie en het filter te laten vervangen. Het kost tenslotte niet de hoofdprijs en ik ben ervan overtuigd dat dit zich op lange termijn dubbel en dwars terug betaalt.
Over kosten gesproken, ik rij eigenlijk uitsluitend op LPG. Iedere 3 maanden tank ik 20 liter benzine (E5, bij voorkeur Shell V-power). Die benzine rijd ik dan in 3 maanden tijd op, door te starten natuurlijk maar ook door wekelijks een paar kilometer bewust over te schakelen op benzine om het injectiesysteem in conditie te houden. Op benzine rijd ik gemiddeld 1:14, maar dat wordt natuurlijk compleet vertekend door het feit dat het voornamelijk ‘koude’ kilometers zijn. Op LPG rijd ik gemiddeld 1:17 á 18, daarbij opgemerkt dat ik veel anticipeer en zelden te hard rijd. De totale kosten van de Clio houd ik bij op een Excel, waarin alle kosten zijn opgenomen, dus ook de afschrijving. Na bijna 31.000 kilometers bedraagt de kilometerkostprijs 20,5 centen. Ik vind dat zeldzaam laag voor een nieuw aangeschafte auto.
Afgelopen week is dus de eerste échte onderhoudsbeurt uitgevoerd bij Van Mossel Rotterdam-Zuid, waarbij niets bijzonders gevonden werd, behalve een stel versleten ruitenwissers. Ligt het aan mij, of gaan ruitenwissers tegenwoordig nog geen jaar mee? Ook heb ik een originele, vaste trekhaak laten monteren. Bij Renault kost dat € 950,-; het kan goedkoper, maar ik durfde er niet aan om dat bij een niet-Renault dealer uit te laten voeren. Ik had weinig zin in een ‘kerstboom’ op het dashboard, als gevolg van op hol geslagen electronica. De beurt zelf overigens kostte € 233 en de wissers kwamen op € 55.
Verder valt er eigenlijk bar weinig te melden. De auto rijdt nog precies zo zoals ik het afgelopen oktober beschreef. Ik ben nog steeds erg content met de keuze voor de Clio BiFuel. Echt niks te zeuren verder? Nou vooruit: het valt me op dat indien je 2 keer start binnen een korte periode, dat het MultiMedia-systeem dan even van de leg af is. Bij de tweede keer starten duurt het zo maar minúten eer dat alles normaal functioneert.
En als ik m’n telefoon aansluit via Android Auto, start direct Spotify op, terwijl ik naar de radio aan het luisteren was. Vrij irritant, maar het gekke is dat dit niet altijd gebeurt. Het zal dus wel aan mij liggen.
Voorts betrap ik de motor regelmatig op een ‘hikje’ bij het rijden op LPG; het voelt alsof de motor overschakelt van benzine naar LPG, maar dat is niet zo. Het lijkt erop dat het motormanagementsysteem een fractie van een seconde niet weet wat te doen. Ik had gehoopt dat er bij de beurt een software-update klaar zou staan om erin te schieten, maar helaas: die was er niet.
Toch nog best veel woorden vuil gemaakt om te zeggen dat de Clio het uitstekend doet en nergens écht steken laat vallen. Op naar de 60.000 kilometers!
Enkel details te melden
“Op naar de 60.000 kilometers!” waren de woorden waarmee ik in augustus m’n laatste update afsloot; maar de Clio eiste bij 45.000 km. toch echt weer een beurtje. Hoe kan dat, want de onderhoudsinterval is immers 30.000 kilometers? Nu ja, dat was dus mijn eigen schuld, omdat ik bij kilometerstand 15.000 zo nodig nieuwe olie en filters wilde. Daarmee had ik het onderhoudsschema (van A-beurtjes en B-beurten) eigenlijk in de war gebracht. Per saldo heb ik de Clio eind januari voor onderhoud weg gebracht naar de dealer bij een kilometerstand van 46.578. Kosten: € 294,- voor wat Renault een B-beurt noemt. Een bedrag dat overigens keurig vooraf gemeld was. Daarbij hebben ze de onderhoudsinterval ook weer gereset, dus de volgende beurt zal uitgevoerd moeten worden bij 75.000 km.
Waarom dan nu pas een update van de review? Nu, er viel domweg niks te melden want de Clio rolt onverstoorbaar door en een review mag toch lezenswaardig zijn, nietwaar?
Inmiddels zijn we weer 4 maanden verder, staat de teller op 57.154 en heb ik kleinigheidjes te melden. Eerst even een duik in het verleden, ik schreef namelijk dat de tweede versnelling zich maar moeizaam laat inleggen. Dat is nu niet meer zo: de pook glijdt er probleemloos in, hoewel het nooit een ouderwets, Japans klik-klak-bakje zal worden.
Verder ergerde ik me eraan dat als ik m’n telefoon aansloot, in de auto direct werd overgeschakeld op Spotify i.p.v. op radio te blijven staan. Ik heb inmiddels uitgedokterd dat de Clio niets te verwijten valt; mezelf des te meer. Het betekent gewoon dat ik kort daarvoor zelf naar Spotify heb geluisterd en de Clio neemt dat simpelweg over. Mocht het toch weer gebeuren, geen nood want ik heb inmiddels een klein knopje op de bovenkant van m’n ‘radio-satelliet’ (achter het stuur) gevonden, waarmee je zo weer terugschakelt naar de radio.
Bij koud weer blijft de alarmering ‘accuspanning laag’ terugkomen; ik blijf erbij dat Renault gewoon een te krappe accu gemonteerd heeft, maar ik vind het wel best zo. Na bijna 60.000 kilometers kraakt en piept er overigens nog niets, en dat mag toch ook wel eens gezegd worden.
Ik krijg wel regelmatig een waarschuwing ‘controleer inspuiting’, wat na enkele seconden weer vanzelf verdwijnt. Zo kreeg ik vorige maand ook ineens de waarschuwing ‘storing airbag’ te zien, waarbij gelijk een irritant oranje lampje bleef branden in het dashboard. Contact uit, even een minuutje gewacht, starten maar weer maar de melding bleef staan. Dan hoop je dat dat de volgende ochtend weer verdwenen is, maar helaas. Ik naar de dealer met de gedachte: hang er even de diagnose-stekker aan en reset die melding. Daar moest ik echter 3 weken op wachten, dus laat maar zitten denk je dan. Ik loop terug naar de auto, start en voilà: storing verdwenen! En niet meer terug gekomen ook trouwens. Maar ik meld het nog wel even bij de eerst volgende beurt, want die twee storingen staan vast gelogd in het besturingssysteem.
Verder heeft een onverlaat m’n linker buitenspiegel er finaal af gereden; hij hing enkel nog aan een draad te bungelen. Heb bij Winparts een compleet nieuwe unit besteld en bij Crop-paints de juiste primer, lak en blanke lak besteld. Via een Frans Youtube-filmpje gezien hoe je het spul monteert en het leed was alweer geleden. Maar ja, je bent wel een zaterdagmiddag en ruim € 200,- verder omdat een ander een bijzonder zwak ruimtelijk inzicht heeft.
Heb ik het toch maar mooi wéér geflikt; best veel woorden vuil maken aan een auto die eigenlijk nooit steken laat vallen en waarin ik iedere kilometer nog steeds geniet van z’n rijcomfort, rust aan boord, prettige stoel en zuinige inborst. Doe je goed, Renaultje!
De eerste Grote Beurt!
Midden december mocht de Clio naar de garage voor een A+B-beurt (dat is Renault-taal voor een ‘grote beurt’). Die is uitgevoerd bij 73.464 km. en geeft weer aanleiding om m’n review up-to-date te brengen. Er is overigens niks spectaculairs te melden. Alvorens de draad verder op te pakken, eerst nog even wat commentaar van mezelf op mijn eerdere opmerkingen uit het verleden. Soms kijk je na verloop van tijd wat anders tegen dingen aan.
#“Die incasseert heus wel een deukje als daar één of andere onverlaat z’n portier tegenaan smakt.” Ja hoor, dat is ook zo: ergens in oktober gooide een onbekende z’n portier tegen mijn rechter voorportier. Resultaat: een smerige diepe veeg. Ik laat het voorlopig even zo. Mocht ik nog meer schades ‘collecteren’ de komende tijd kan ik het misschien allemaal in één keer laten aanpakken.
#“Het meest dat je hoort is het afrolgeluid van de banden, dus dat komt over een jaar of anderhalf heus wel goed.” Nou, er staan inmiddels ruim 75.000 kilometers op de klok en van het vervangen van de banden is nog geen enkele sprake. Ik schat dat de (voorbanden) nog wel 50k meekunnen. Om over de achterbanden nog maar te zwijgen.
#“Het erg heldere lichtbeeld van de standaard-led koplampen”. Dat klopt nog steeds, maar het groot licht vind ik dan weer zwak, maar ja, wanneer gebruik je dat nu eigenlijk?
#“De typische Renault radiobediening via de satelliet, rechts achter het stuurwiel is even wennen voor wie nooit eerder Renault reed, maar werkt op zich prima en logisch.” Sterker nog, dit is een geweldig systeem met die satelliet. Als ik eens in een andere auto rij, mis ik het direct.
Afijn, de grote beurt. Ik had de Clio van te voren goed schoon gemaakt; van binnen, van buiten en ook de motorruimte opgeknapt. Het lijkt me voor een monteur prettiger werken aan een auto waar zorg aan besteed is dan aan een ‘frikandel’ (indachtig Joep).
Van tevoren werden de kosten door Van Mossel Rotterdam-Zuid duidelijk gemaakt, dus daar geen verrassingen en ik had vooraf drie issues te melden:
1. De af-fabriek gemonteerde accu blijf ik te zwak vinden; voortdurend een melding over ‘lage accuspanning’ (ook na een rit van 200 km.), dus gevraagd of ze de accu gelijk weer even aan de lader wilden hangen.
2. Ik had in een review alhier van een Captur-rijder iets gelezen over een terugroepactie m.b.t. de bedieningsschakelaar van de electrische ramen. De bediening van het linker voorportier voelde wat vaag; ik kan moeilijk het ‘kantelpunt’ bepalen tussen ‘stukje naar beneden’ en ‘in één keer helemaal naar beneden’.
3. De airbagstoring waar ik eerder over schreef was weer terug gekomen, maar nu bleef het lampje in het dashboard permanent branden. Irritant….
De beurt kostte uiteindelijk € 764,- wat best een smak met geld is. Wat werd daarvoor uitgevoerd?
• Nieuwe bougie’s (3)
• Nieuwe olie
• Nieuwe filters voor olie, lucht en interieur
• Additief aan de benzine toegevoegd
• Nieuwe gasfilters: 2 stuks (voor de vloeibare- en de gasfase).
• Verder alles wat hoort bij een A+B-beurt. Geen idee wat dat inhoudt, maar zal best op te zoeken zijn via Renault.nl
Overigens zijn die gasfilters op mijn eigen verzoek vervangen, dat hoorde eigenlijk niet bij deze beurt. Die twee filters samen kosten in totaal € 180.- dus dat verklaart ook wel een beetje de pittige totaalprijs voor deze beurt.
Tijdens de beurt werd ik gebeld door een service-medewerker van Van Mossel:
• De ruitbediening valt niet onder coulance. Vervanging van de bedieningsunit komt voor eigen rekening.
• De airbagstoring is het gevolg van een beschadigde kabelboom in het linker voorportier. Vervanging kost € 330,- waarvan 1/3 deel betaald zou worden door Renault.
• In totaal zou deze beurt dan € 1.177,- gaan kosten (slik).
Ter plekke heb ik besloten om de bedieningsunit van de electrisch bedienbare ramen níet te laten vervangen. Het is eigenlijk een maar een minor issue en ik kan er prima mee leven. Waar ik niet mee kan leven is dat ik twee derde moet betalen van de kosten voor het vervangen van de kabelboom (die is overigens verantwoordelijk voor de gordijn-airbag, de rest van de airbags werkt wel naar behoren). Ik kan er niet mee leven omdat a) de storing zich voor het eerst voordeed ín de garantieperiode (die liep tot 16.09.23) en b) ik vind dat ik van een nieuwe auto mag verwachten dat een kabelboom langer meegaat dan twee jaren. Dus issues twee en drie uit m’n puntenlijstje zijn niet uitgevoerd en daarmee kwam het eindbedrag uit op € 764,-. Sinds het bijladen van de accu overigens geen melding meer gehad over een te lage accuspanning, maar dat is slechts een kwestie van tijd natuurlijk….
Over die airbagstoring ben ik natuurlijk direct in de pen geklommen richting Renault Nederland. En vanmiddag werd ik gebeld: het betreft hier een productiefout. Renault zal nu sowieso 60% betalen van de reparatiekosten en voor de overige 40% zouden ze contact gaan opnemen met Van Mossel, want die kosten zijn volgens Renault voor rekening van de dealer. Volgende week komt men er bij mij op terug. Dus wie weet, heeft dit verhaal toch nog een happy ending.
Overigens, het betreft hier m’n eerste echte storing in twee en een half jaar tijd en 75.000 kilometer. Dat is toch eigenlijk hartstikke goed van die Clio? Wat mij betreft nog steeds vijf sterren waardig voor de betrouwbaarheid.
Idem voor de gebruikskosten: de kilometer-kostprijs bedraagt nu (na invoering van de grote beurt) 21,8 cent. Fantastisch toch na twee jaren? Alles wordt duurder in het leven, behalve het rijden in een Renault Clio op LPG kennelijk.
Dit was het voor deze aflevering. Jullie bedankt voor de interesse en tot het volgende epistel.
Opgelost!
Van de week werd ik gebeld door Renault Nederland inzake de airbagstoring die ik aangekaart had (zie review 04.01.24).
Renault bood mij een prima oplossing aan: de kabelboom wordt kostenloos (voor mij althans) vervangen. Dus dat probleem is ook weer uit de wereld geholpen.
En vanmiddag werd ik al gebeld door Van Mossel Rotterdam-Zuid: de kabelboom is binnen gekomen en de reparatie kon direct ingepland worden (februari).
Alle lof dus voor Renault-Nederland en Van Mossel. Dat mag ook wel eens gezegd worden.
Overigens, de melding ‘accuspanning laag’ verscheen vanmorgen weer terug in m’n dashboard. Daar kon je natuurlijk op wachten met deze kou :-)
De ton gepasseerd
Een heuglijk feit; de Clio is de kaap van 100.000km. gepasseerd. Sinds de laatste review is er eigenlijk niets noemenswaardigs voorgevallen. Op 16 september jl. werd de Clio 3 jaar en moest voor het eerst APK-gekeurd worden (jaja, benzine auto's pas na vier jaren, maar LPG en diesels moeten al na drie jaren gekeurd worden en mogen direct het daarop volgende jaar wederom langskomen voor een verse APK).
Ik heb de APK gecombineerd met een 'onderhoudsbeurt B' op 95.000 kilometer. Het beurtje zelf kostte € 330,-; ik kan uit de factuur nu niet precies opmaken wat daarvoor gedaan is, behalve olie verversen en een handvol pakkinkjes vervangen. Maar ik kreeg al ruim een jaar bij het starten heel af en toe de melding 'storing injectie'. Dus dat had ik gemeld en wat bleek: een uitlaatgassensor bleek kapot. Die sensor zelf kost maar € 59,-, maar inclusief arbeid, diagnostiek en testen kostte dit grapje alsnog € 268,-. Al met al een beurtje die net over de € 600,- ging.
Maar goed, laat ik me op het positieve focussen: 100.000 kilometers met een gasgestookte Renault Clio heeft exact twee storingen opgeleverd: een defecte kabelboom (onder garantie vervangen) en dan die uitlaatgassensensor. Toch helemaal niet slecht, lijkt me. Wellicht tijd om de uitspraak 'met de Franse slag' te herdefiniëren?
Een volgend onderhoud heb ik gepland rond de 120.000 km.
nieuwe pantoffels
Klein berichtje. Voor de APK (zie vorige update) vond ik de voorbandjes wat glad worden. Per saldo is dat setje Conti's 95.000 km. mee gegaan (km.stand vandaag: 106.000). Ik wilde eigenlijk gaan voor een set Michelin Primacy. Ik schreef al eerder dat dat ik de Clio tijdens ritten op de snelweg heerlijk stil vind; het meest in het oor springt het afrolgeluid van de banden. Dus ik ben eens gaan googlen wat nu zo'n beetje de stilste band zou moeten zijn die er te koop is in Nederland. Dat zou dus de Yokohama BluEarth-Es ES32 moeten zijn. Dat setje kostte me € 230,- all-in; fors minder dan de Michelins me gekost zouden hebben, maar ik verwacht er dan ook geen 95 duizend kilometer mee te gaan doen (65k?). Die zitten er nu dus bijna 4 maanden op en ik ben erg tevreden. Ze sporen goed en zijn inderdaad merkbaar stiller. Kan niet wachten tot m'n achterbanden aan vervanging toe zijn....
9,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
PRIVATE LEASE Renault Clio
Lease'm
Renault Clio TCe 90 Evolution
€ 414
