Renault Clio RS (2013) #2

autoreview

19 december 2019 om 19:25

Uitvoering	Clio RS
Versnellingen	6, Automaat met dubbele koppeling
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2019
KM-stand bij aanschaf	107.900 km
KM-stand laatst	123.300 km

Aankoop van een klein bommetje

111.700 km
19 december 2019

Na 6.5 jaar te hebben rondgereden in een knalgele Peugeot 107 werd het stilaan tijd voor een opvolger voor ons tweede autootje. Met nog slechts 128.000 kilometer op de teller voldeed de Peus op zich nog prima, maar met twee kinderen begon vooral de afwezigheid van vijf deuren in de auto mijn vrouw steeds meer te irriteren. Aangezien zij ook nog elke dag voor haar werk op en neer gaat van Arnhem naar Zutphen was iets meer “auto” onder haar kont ook geen overbodige luxe. Verder moest het een compacte auto zijn, maar wel liefst een slagje groter dan een A-segmenter waardoor je al snel in het B-segment terechtkomt.

De zoektocht naar een opvolger ging niet over één nacht ijs. De eis van vijf deuren was een harde eis, waardoor een aantal leuke kandidaten afvielen. Zelf wilde ik graag een plezierig sturende auto met voldoende pit. Dus ik zag mijn kans schoon om een vermakelijke hot hatch op de kop te tikken. Altijd al wel eens gewild. De Ford Fiesta ST leek mij een heerlijke auto, maar was alleen met drie deuren te vinden. De Polo GTI was geen optie omdat je dan met ons budget uit zou komen op de beruchte 1.4 TSI GTI. Met een grote boog omheen lopen, dus. De Giulietta QV is nog even in beeld geweest, maar was als tweede auto toch wel aan de forse kant. De Renault Clio had als voordeel dat mijn vrouw die van begin af aan erg leuk vond. Ik zei dat is prima, maar dan gaan we kijken naar de R.S.. En zo geschiedde.

Het doel was om een R.S. te vinden met niet meer dan 100.000 kilometer, een aantoonbare onderhoudshistorie en origineel in Nederland geleverd. Wat betreft de laatste twee punten is de opdracht geslaagd. De kilometerstand betrof bij aankoop echter 107.900 kilometer. Dat viel binnen de acceptabele marge, zullen we maar zeggen. Sowieso is een grens trekken van 100.000 kilometer nogal arbitrair natuurlijk. Ik zag op de verschillende sites ook nog een aantal mooie exemplaren van de derde generatie Clio met weinig kilometers. Gezien de vele goede recensies over deze auto nog even ter sprake gebracht dat die auto een goede optie is, maar u raadt het al, de drie deuren waren echt een no go. De Clio IV R.S. die het uiteindelijk is geworden stond te koop bij Peugeot dealer Nefkens in Veendam en viel met name in de smaak bij ons vanwege de zwarte kleur. Mooi onopvallend. Veel uiterlijke opsmuk hoeft niet, de kracht hoort van onder de motorkap vandaan te komen. Daarnaast heeft de auto leren bekleding, stoelverwarming en 18 inch velgen. Die velgen maken het plaatje helemaal af. Gelukkig geen zwarte exemplaren die je zoveel tegen komt, maar gun metal wat mooi afsteekt tegen de zwarte kleur van de carrosserie. Ik gok dat weinig mensen in de gaten zullen hebben dat het een bijzondere Clio is. Kenners zullen overigens heus wel de dubbele uitlaten, diffuser, typische velgen, afwijkende bumperwerk, iets langere achterspoiler en het (bescheiden) R.S. logo op de neus en de kont van de auto herkennen.

De auto werd bij me thuis afgeleverd als service omdat ik in Arnhem woon en Veendam niet bepaald naast de deur ligt. Erg netjes. De aflevering was helaas niet zo netjes. Twee banden waren conform afspraak vervangen, maar de banden waren van het merk Achilles. En dat viel tegen. Na minder dan een week rijden viel het op dat de wielkast bekleding voor los aan het laten was. Nadat de auto op de brug stond bij de plaatselijke Renault dealer, waar ik na overleg met Nefkens naar toe was gegaan, kwam er een vreemde diagnose. Het bleek dat de schroeven onder de voorbumper ontbraken. De bumper zat dus niet helemaal vast. Verder was de voorste bodemplaat afgebroken op het punt waar de bumper vastgeschroefd moest worden. De voorste bodemplaat moest dus vervangen worden. Onder garantie is het euvel opgelost. Ik vroeg me echter wel af of de auto wel serieus bekeken is voor aflevering, ondanks dat ik betaald had voor een afleverpakket (de Nefkens autosfeer garantie). Beide autosleutels werden geleverd met een lege batterij. Eentje deed het helemaal niet meer, de ander was bijna leeg. Na amper 2000 kilometer rijden verscheen de melding op het dashboard dat de olie bijgevuld moest worden. Ik hoopte maar dat ze de motorolie niet hadden afgevuld voor aflevering. Dat lijkt inderdaad het geval nu ik 1400 kilometer nadat de boel laatstelijk was bijgevuld heb gepeild en zag dat er hooguit een vijfde van de hoeveelheid was verdwenen tussen het bovenste en het onderste streepje op de peilstok.

Sinds de aanschaf zijn er 3800 kilometers gereden. Genoeg voor een eerste indruk. Als je instapt vallen een aantal leuke details op. De randen van de ventilatieroosters zijn rood, de stiksels van het leer zijn rood, de automaatpook heeft rode accenten, de deurpanelen zijn rood en de gordels zijn rood. Op het dashboard is bij de bijrijderskant het logo van Renault Sport te zien. Het R.S. logo is ook op het met fijn zacht leer beklede stuur te zien. Bovenaan het stuur bevinden zich rode stiksels, maar die zijn na zes jaar vaal rood verkleurd en pluizig. Het materiaal rondom de elektrische raambediening begint er stilaan wat minder fraai eruit te zien en de eerste tekenen van slijtage zijn daar zichtbaar. Het leer van de stoelen ziet er nog goed uit. De kuipvorm van de bestuurdersstoel is heerlijk en grijpt je echt vast. Jammer is wel dat de zitting veel te kort is voor mijn lengte van 1.90 meter. De stoel kan laag worden versteld, maar naar mijn smaak net niet laag genoeg. Ergonomisch is het dashboard van de Clio geen topper. De bediening van de stoelverwarming is niet te vinden op het dashboard, maar op een slecht zicht- en voelbare plek op de stoel zelf. Het touchscreen ziet er grafisch redelijk uit, maar van radiostation veranderen doe je door op het pijltje naar boven of beneden op het scherm te drukken. Dat leidt af van het autorijden. De reactiesnelheid van het scherm is te traag. Dat is irritant als je wilt bellen en de contactenlijst van je telefoon door moet scrollen. Een veel gehoorde klacht van mensen die je belt in de auto is dat ze je niet goed kunnen verstaan. De weergave van de navigatie, die afkomstig is van Tom Tom, laat aan helderheid niets te wensen over en is goed.

De R.S. in de configuratie zoals ik hem heb ontbeert een Cup onderstel. Daarmee is het onderstel in de normale stand comfortabel en prima geschikt voor alledaags gebruik. Je kunt er dan je ritjes mee maken zonder echt te merken dat je een vlotte bak rijdt, behalve dan dat je uiteraard nergens ooit vermogen tekort komt. Ondanks dat het een R.S. is, is de auto vrij allround inzetbaar. Mocht je het willen, dan kan ook een Clio R.S. als boodschappenauto fungeren, of het gezin met kleine kinderen vervoeren mits er niet teveel bagage mee wordt genomen. Geen van de passagiers zal klagen over een gebrek aan comfort.

Zelfs in de sportstand blijft het comfort in het onderstel grotendeels behouden. Het grootste verschil zit hem in de gasrespons die veel directer wordt en de buitengewoon amusante plofjes die vanuit de uitlaten te horen zijn. Het zorgt ervoor dat je wordt uitgenodigd om sportief te gaan rijden. Optrekken is een waar feest en op het moment dat je je voet van het gas af haalt zijn de eerdergenoemde plofjes uit de uitlaten verslavend om aan te horen. Ik rijd hele stukken met de radio uit. Het geluid van de speakers is toch ondermaats. Het sturen gaat in de sportstand een tikkeltje zwaarder met voldoende gevoel. Bij gas geven treedt wel geregeld koppelstuur op. Het is te merken dat de auto meters naar de buitenkant gedrukt wordt. De tractie kan bij vol gas ook beter, maar dat zal ongetwijfeld te maken hebben met het koude weer en, voor een groot deel, met de Vredestein voorbanden en Achilles achterbanden waarmee de auto is afgeleverd. Geen top combinatie. In de toekomst moeten er betere banden onder. De koets geeft bij het betere bochtenwerk geen krimp. De combinatie met de krachtige motor zorgt ervoor dat het leukere gooi- en smijtwerk wel aan de Clio R.S. besteed is. In de racestand worden de elektronische hulpsystemen uitgeschakeld en mag je het als bestuurder helemaal zelf uitzoeken. Omdat je dan ook zelf moet flipperen krijg je het gevoel dat je Gran Turismo op de PlayStation aan het spelen bent. Heel vermakelijk. Op bochtige boerenweggetjes is het dan goed toeven. Remmen, schakelen, sturen, accelereren en weer opschakelen met de flippers. Auto en bestuurder zijn even helemaal een. Het verschaft ongeëvenaard rijplezier. Zeker ook omdat de flippers lekker groot zijn, geplaatst zijn op de stuurkolom en mede daardoor prettig bedienbaar zijn.

De automaat werkt traag en maakt niet altijd de juiste keuzes. Tot dusverre stoor ik me er niet eens zozeer in de sport- of in de racestand het meeste aan. De verklaring is hiervoor dat je zoveel voldoening uit het onderstel en het geluid haalt, dat die automaat de pret niet kan bederven. Juist in de comfortstand dient de automatische transmissie echter ook met beleid bediend te worden. Met het gaspedaal kun je wat spelen zodat er niet te laat wordt opgeschakeld, want de neiging om te laat te schakelen is er meer dan eens. Niet wat ik gewend ben van een moderne automaat.

Alhoewel ik dichtbij de Duitse grens woonachtig ben, is de Clio R.S. nog niet op de Autobahn uitgelaten. Daar nodigt dit speelse karretje ook niet heel erg toe uit. Landweggetjes, bochtjes en korte stukken accelereren zijn meer zijn ding. Het geluidsniveau op de snelweg blijft wat motorgeluid betreft enigszins binnen de perken maar ook niet meer dan dat, met 130 per uur maakt de motor net iets boven de 3000 toeren. Op hogere snelheden is er veel windgeruis langs de spiegels te horen. De topsnelheid heb ik dus nog niet uitgeprobeerd, maar ben wel van plan dat eens te gaan proberen. Ook om te voelen hoe stabiel de auto dan nog op de weg ligt. In de volgende update van deze review zal daarover vast iets te lezen zijn. De komende periode zal gebruikt worden om dit gifkikkertje beetje bij beetje beter te leren kennen en vooral te genieten.

Wordt vervolgd.

Eerste onderhoudsbeurt

120.000 km
9 juli 2020

Na 120.000 kilometer op de teller verscheen de melding op het dashboard dat er onderhoud verricht moest worden. Om die reden een afspraak gemaakt bij Renault specialist Van den Brink in Arnhem om de auto eens grondig door te lichten. Uiteindelijk zijn onder meer de voorbanden vervangen, nieuwe bougies geplaatst, de benodigde filters vervangen, de motorolie ververst, de remblokken achter vervangen en de multiriem is vervangen. De kosten logen er niet om, een slordige 1400 euro. Daarbij dient aangetekend te worden dat op de nieuwe banden absoluut niet is bespaard. Ik heb gekozen voor de Michelin Pilot Sport 4. Het was vandaag regenachtig en wat direct merkbaar is, is dat de voorbanden niet langer zo gemakkelijk doorslaan bij het wegrijden. Verder liggen de banden ook echt sinds vandaag onder de auto, dus een gedegen oordeel is nu door mij nog niet te geven behalve dan dat de eerste indruk een goede is. Ze zijn al wel even uitgeprobeerd.

Sinds 1 juni heeft mijn vrouw een andere baan op fietsafstand van het huis, waardoor de Clio R.S. ineens nog maar heel weinig kilometers maakt. Absoluut geen reden om hem weg te doen, des te meer kan de wagen nu namelijk als pretmachine gebruikt worden. Om de zoveel tijd wil ik nog wel eens besluiten om het beestje uit te laten. Zeker met de lange zomeravonden kan dat uitstekend. Het leuke daarbij is dat mijn broer na mijn enthousiaste verhalen ook een Clio R.S. heeft gekocht, een Trophy. Zie de bijgevoegde foto’s, waarbij de beide zwarte scheurijzertjes naast elkaar staan. Redelijk in de buurt liggen een aantal verlaten landweggetjes waar het gewoon fantastisch sturen is. Een avondje gaat dan snel voorbij.

Pluspunten van deze generatie R.S. zijn het brede inzetbereik en het onderstel. Al eerder in deze review is vermeld dat je aan comfort, ondanks het sportonderstel, maar weinig opofferingen hoeft te doen. Tegelijkertijd is de wagen echt heel fijn door bochten heen te trekken. Veruit het meeste geld en energie lijkt bij de ontwikkeling gestopt te zijn in het onderstel en de motor. Op andere onderdelen laat Renault wel wat steken vallen. Vooral wat betreft de automaat. Zoals al eerder gezegd is de automaat veel en veel te traag. Flipperen blijft leuk, het is alleen wel frappant dat je terugschakelt en dat je dan de naald van de toerenteller in eerste instantie nog steeds omhoog ziet gaan. Een ander minpunt is dat er bij bepaalde weersomstandigheden en snelheden flink windgeruis te horen is. Dat schijnt een kwaal te zijn van de bouwjaren 2013 en 2014 van de Renault Clio. Onder de maat is ook de kwaliteit van de speakers en de lichtopbrengst van de halogeen koplampen.

Is er voor de rest nog iets te vermelden? Ja, de motor verbruikt van begin af aan olie. Ongeveer een liter op 5200 kilometer. Aangezien er geen blauwe rook uit de uitlaten of prestatieverlies door mij waarneembaar is, laat ik het voor wat het is. Voor het overige geen klachten nog over de betrouwbaarheid. De onderhoudsbeurt was weliswaar duur, maar het betrof louter vervanging van versleten onderdelen. Er is (nog) niks kapot gegaan. Snel afkloppen.

Ingeruild

123.300 km
7 april 2021

Vroeger dan voorzien de auto weer van de hand gedaan. Er werd al weinig in gereden doordat mijn vrouw een baan dichtbij huis kreeg. Daar kwam voor mij vervolgens maandenlang thuiswerken door corona bij. De Clio werd sporadisch gebruikt. Zonde van de auto en zonde van het geld. Af en toe een pretritje kon daar niet langer meer tegenop. Mijn mening om de auto toch aan te houden veranderde. Daarom het besluit genomen om twee auto's in te wisselen voor één nieuwe. We kijken het even aan zo. Ik ga deze pretmachine zeker missen, maar de vervanger mag er ook zijn. Het moge echter duidelijk zijn dat ik veel plezier heb beleefd aan de Renault Clio RS.

7,5