Renault Clio 2.0 16V RS Cup (2009)

autoreview

Gebruikersreview

3 september 2010 om 21:59

Uitvoering	Clio 2.0 16V RS Cup
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2009
Jaar van aanschaf	2009
KM-stand laatst	49.000 km

Clio RS Cup

20.000 km
3 september 2010

De vraag is, ben jij er een of niet?

Zo ja, dan deert een wat harder onderstel niet of een wat hoger benzineverbruik. Opvallend uiterlijk is dan gewenst of wordt gedoogd. Dan kun je enkel lachen om de opmerking “dat moet je niet willen” (http://www.youtube.com/watch?v=o3olY_RDKbg, 1:17). Dat willen we juist wel!! Omdat het leuk is om een rotonde te nemen, om even om te rijden om die leuke bocht mee te pikken, om af te zakken naar de Nordschleife en om dit alles zo mogelijk dagelijks te beleven. De rest nemen we op de koop toe. En zo keihard is de rs ook weer niet. Zeer goede dempers filteren datgene weg waar andere auto’s overheen stuiteren.

Zo niet, dan telt optimaal comfort, dan gaan we rustig, bedaagd de bochten door, dan vinden we economie belangrijk, zijn we bezig met filosoferen achter het stuur, met andere zaken dan rijden, luisteren we naar de radio, dommelen half weg en wachten tot we er zijn en stappen dan opgelucht uit, blij het blik te kunnen verlaten.

In het laatste herken ik me niet. Vanaf het moment van instappen wil ik bezig zijn met autorijden, met LEUK autorijden. Klem me in, schroef me vast in die stoelen, geef me een direct stuurgevoel, laat me elke toestand van de weg voelen, geef me een neutraal, strak rijgedrag, remmen die doen wat ze moeten doen en meer, geef me het gevoel dat ik het ben die de grens bepaalt en niet de auto, laat me voelen dat de auto me een foutje vergeeft en laat me stoppen met het gevoel dat niet te willen.

Daarom koos ik de Clio RS in de Cup uitvoering. Zo onlogisch in de huidige tijd, maar zo leuk. Laat me svp even met rust met dat milieu en laat me genieten, geef mij die bochten van allerlei allure, desnoods het circuit en ik weet dat de rs zal leveren op elk moment, voorspelbaar, trouw en met volle teugen.

Ik zwijmel een eind weg met de RS, ik weet het, maar is er dan niets dat een probleem is?
Nou, kromme remschijven.

318mm doorsnee, brembo onderdelen en dat dat? Ja, voor mij ook een grote tegenvaller. Wordt door Renault gepromoot als halve circuitauto, reclamefilmpjes op de snelle stukken asfalt van de wereld en kan wat remwerking betreft leveren met een korte remweg, geen fading e.d., maar als prijs nieuwe schijven na minder dan 20000km. Dat is toch niet wat een koper van een dergelijk apparaat verwacht en heeft mij al doen omzien naar vervanging van de standaard remmen die wel doen wat beloofd is, maar dit zou niet nodig moeten zijn. Vervanging onder garantie stemt wat mild, maar ik wil met dit soort sores niet eens geconfronteerd worden. Klopt niet met het beeld dat Renault schept, ook al zijn de remmen kromgetrokken onder droge omstandigheden en een wat forser gebruik.

Zijn er nog positieve zaken te vermelden buiten het rijden om? Jawel, wat te denken van geen rammels, geen uitval, starten en rijden maar en een goede, klantvriendelijke service van de dealer (Arend Auto Eindhoven). Oh ja, en niet te vergeten, redelijk veel plaats en kofferruimte.

Is er verder nog wat te klagen? Niet over wat ik al niet wist bij aankoop, bijvoorbeeld een benzineverbruik van minstens 8,3 liter bij rustig rijden en een vering/demping waar je liefst niet mee in België komt.

Maar komop zeg, de volgende bocht roept, omlaag met die versnelling, naar beneden met die voet, het rijderswalhalla tegemoet.

Nu even nuchterheid troef

21.500 km
26 september 2010

Het eerste verslag ging over de emotionele rijderservaring. Mooi, maar het ontbrak aan feitelijkheden waar geinteresseerden ook op zullen zitten te wachten, dus tijd om van toon te veranderen.
Die verandering van toon is wel wat beperkt. Voor feitelijkheden als ruimte van binnen, afwerking e.d. is het beter om een van de vele verslagen te lezen van autojournalisten, ook op autoweek. Die hebben meer ervaring en kunnen beter vergelijken met andere merken en types.

Waar het mij om gaat, is het wijzen op zaken die ik opvallend vind of nog niet ben tegengekomen. Sommige zullen vooral voor collega RS-rijders zinvol zijn.

Een van die zaken is het ingebouwde GPS-systeem. Het is gebaseerd op Tomtom en heeft geen scherm-, maar een afstandsbediening. Dat is geen pretje. Erg omslachtig om een route in te voeren.

Verder valt onder het rijden op dat de versnellingen erg kort zijn. In de bebouwde kom in z’n zes rijden, is geen probleem met zo’n 1500 toeren. Naar de 120 tot 130 kilometer optrekken, betekent dan wel heel wat toeren erbij en dat gaat ten koste van de geluidsproductie. Vooral vanaf de 120 kilometer, treedt er een soort verheviging op. 115 kilometer is veel beter te doen. Conclusie is dat wat op het circuit enorm bijdraagt aan de sfeer, na een tijdje op de snelweg gaat tegenstaan.

Die korte versnellingen zijn er om een goede reden. De motor moet het echt hebben van hoge toeren. Zal ook te maken hebben met het gewicht van de auto (1245 kg) en het ontbreken van dat wat andere, vergelijkbare auto’s wel hebben, een turbo. Naar mijn idee zal ook de volgende Clio beschikken over die ondersteuning. Scheelt veel in de verbruiksopgave, al werd tijdens een test met een paar turbotypetjes duidelijk dat die uiteindelijk meer verbruiken als ze benut worden waarvoor ze bedoeld zijn. Dat is wel het voordeel van deze motor. Het minimumverbruik is vrij hoog, maar stijgt minder explosief.

Een van de grote voordelen van de atmosferische motor is de ogenblikkelijke reactie op het gas. Geen denkseconde voordat de turbo gaat blazen en geen overval op de voorwielen als dat gebeurt. Daardoor altijd, maar vooral in de regen gemakkelijker te bespelen. Het is geen kwestie van alles of niets.

Vanaf 5000 toeren begint de pret pas echt en gaat dan door tot ver voorbij de 7000. Die toerentallen zijn ook echt nodig. Op de Nordschleife zijn een aantal stijgingen, waar je vooral niet te vroeg wil schakelen, omdat anders de auto gevoelsmatig stil valt. Dus doorgaan tot het piepje komt. Dan is het wel een kwestie van snel reageren, anders komt de toerenbegrenzer er in en val je echt stil.

Op veel forums heb ik in het verleden gezocht naar adviezen over bandendruk e.d., vooral voor het circuit en dan krijg je hints die lopen van minimaal (1,8 tot 2,1) tot ver voorbij de adviesdruk die ligt op 2,3 tot 2,4. Er is dan sprake van 3 bar. Ik heb met de auto wat geëxperimenteerd en het is zonneklaar. De adviesdruk is het beste. Alles dat boven de 2,5 uitkomt is niet rijdbaar. De druk stijgt sowieso al minstens 0,3 bar, maar ook aan het begin van een rondje is het direct voelbaar. De grip wordt minder, het glijden heftiger en het ESP maakt overuren. Zelfs het stuurgevoel en de directheid hebben te lijden. De auto is minder goed te plaatsen en geeft minder goed aan waar de grens ligt. Ga daarom voor de standaard, rijdt het comfortabelst (boven de 2,4 wordt de auto stuiterig) en geeft de beste wegligging. Daarbij ga ik zelfs voor 2,3 voor en 2,1 achter. De banden blijken het ook te kunnen hebben.

In het vorige stuk zijn de remmen al negatief naar voren gekomen. Inmiddels zijn ze vervangen onder garantie en zullen we zien hoe deze zich houden onder zware omstandigheden. Toch nog even wat positiefs. Met vorige auto’s, o.a. de Seat Leon FR, gaven de remmen geen overtuigend beeld. Als je pedaalslag dubbel zo groot wordt voordat je genoeg remwerking hebt, ga je je toch een beetje zorgen maken. Dat is bij de Clio nooit aan de orde. Het pedaalgevoel is hard en blijft altijd constant. De slijtage aan schijven en blokken is zelfs vrij gering. Tegen de grens aanremmen is gemakkelijk. Wel moet de auto als het kan rechtstaan, anders heb je kans dat de achterkant wat anarchistisch gaat doen. Als dat gebeurt bij 170 km is het schrikken, al gebeurt er feitelijk niet eens zo veel.

Het ESP biedt zoveel voordelen dat ik het bijna nooit afzet. Het is een systeem dat laat ingrijpt en op dat moment is het ook nodig. Tests geven aan dat zelfs ervaren coureurs niet altijd sneller zijn met kwalitatief goede ESP-systemen. De Clio is overigens geen auto waar je zeer dankbaar moet zijn voor de verschillende hulpsystemen. Op zichzelf is het een prachtig uitgebalanceerde auto. Ga je over de grens, dan kunnen de voorwielen gaan glijden, maar dit is meestal erg kort. Direct voel je de auto iets afremmen door het glijden, naar grip happen en de baan weer aannemen die je had ingezet. Het geeft een heel natuurlijk gevoel en vertrouwen in de auto. Zet je de Clio geen hak door stomme dingen te doen, zal hij dat jou ook niet doen.

Zo, ik ga verder met het berijden van wat ik een van de leukste autootjes van tegenwoordig vind. Wanneer er nieuwe zaken of ervaringen zijn, meld ik mij wel weer.

Tijd voor verandering

49.000 km
20 augustus 2013

De Clio 4 is er al enige tijd en sinds kort is de RS versie leverbaar. Zoals verwacht met turbomotor, maar onverwacht met dubbele koppeling. Als eigenaar van een Clio 3 RS was ik erg gespitst op alle testen, reviews e.d. van de nieuwe en uiteindelijk heb ik er een aangeschaft. Tijd dus voor een eindconclusie na 49000 kilometers.

Betrouwbaarheid
Remschijven zijn vervangen en wat kleine zaken zijn aangepakt, zoals een loszittend hitteschild. Verder waren er totaal geen problemen. Bijzonder toch voor een auto die richting 8000 toeren kan draaien?
Toch ben ik regelmatig langs geweest bij de dealer vanwege geluiden van het onderstel. Nooit iets concreets gevonden en mijn conclusie is dat het Cup onderstel anders is en dat dit in de afrolgeluiden te merken is.
Verder geen rammels, trillingen of andere bijgeluiden. Opvallend voor een straf afgeveerde auto.

Verbruik
Laatste 2000 kilometer rustig gereden, verbruik 7,5 liter op 100 km. Let wel: minder zal het niet worden, veel meer wel, tot 24 liter bij topsnelheid in Duitsland.
Normaal rijdend tussen 8,2 en 9 liter.
Voordeeltje: euro 95 is mogelijk.

Weggedrag
Na bijna 50000 kilometer vaak scherp sturen langs rotondes en stoeprandjes is er geen enkele beschadiging op een velg zichtbaar.
Niet omdat er met de auto geen risico's genomen zijn, tenslotte rijd je een dergelijke auto niet voor niets, maar omdat de auto exact aangeeft wat er gebeurt, wat de ruimte nog is en letterlijk tot op de centimeter nauwkeurig is te plaatsen.
En dat gebeurt allemaal met een enorm enthousiasme.
Beter dan dit wordt het niet, ook niet omdat:

Comfort
Als het weggedrag met stip het sterkste punt is, is comfort het zwakste. De RS Cup is hard en waarschijnlijk een van de laatste in zijn soort. De Clio 4 RS die ik nu rijd, geeft de nieuwe marsrichting al aan. Nog wel stevig geveerd, maar veel en veel comfortabeler. Ook minder precies overigens, maar dat komt in een andere review wel naar voren.
Wat beter is? Moeilijk te zeggen en sterk afhankelijk van persoonlijke voorkeuren, maar wat mij opvalt, ondanks alle opmerkingen op allerlei forums over de teloorgang van de geest van de RS is dat ik in de paar maanden dat de nieuwe RS op de markt is, er al meer heb gezien dan de vorige in de bijna 4 jaar dat ik die reed.

Conclusie
Ik ben blij dat ik de Clio 3 RS heb mogen ervaren.
Snel, betrouwbaar, goudeerlijk. Dat zijn de ingrediënten waarmee je beste maatjes kunt worden met een auto.
Er staat nu ergens in het zuiden van het land een bijna nieuwe RS te wachten op een liefhebber die de kwaliteiten kan waarderen.
Wees er snel bij, want het is een uitstervende soort.