Pontiac GTO (2004) #2
autoreview
Signalement
| Uitvoering | GTO |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2004 |
| Jaar van aanschaf | 2019 |
| KM-stand bij aanschaf | 153.300 km |
| KM-stand laatst | 156.200 km |
Bucketlist item
Ik schrijf deze review vanuit een retrospectief. De GTO is inmiddels al een aantal jaren niet meer in bezit. Deze heb ik rond de verkoop verwijderd, omdat het meer vragen opleverde dan antwoorden tijdens de verkoop.
Enfin, over de GTO zelf:
Ik kijk vaak youtube, en dan met name naar Amerikaanse Youtube kanalen in de automotive. O.a. Cleetus McFarland, MotorTrend's Roadkill Garage, etc. Dat werk.
Ikzelf ben aardig handig, werkzaam als Automotive Engineer en heb mijn eigen werkplaats op de boerderij van mijn ouders. Ik ben dus niet bang om mijn eigen handen vies te maken.
Ook lijd ik aan ADD of een vorm van ADHD (zelfdiagnose, niet officieel). Dat leidt soms tot impulsieve ingevingen, intense focus, analyses, afwegingen en tot slot beslissingen. De aankoop van deze GTO was dan ook geen uitzondering... :)
Als kind zijnde droomde ik altijd al van een auto met een v8. Zo had ik wat jaren voor de GTO een CLK 500, maar die kwam met een luie 5-traps automaat en met 300pk was die wat aan de tamme kant voor een 5.0 V8.
Na het zien van de eerdergenoemde Youtube kanalen besloot ik de markt van LS1/LS2 gemotoriseerde auto's in de gaten te houden. En dan met name de handgeschakelde versies. Want Amerikaanse automaten zijn "Ka-U-Tee" als je van performance houdt.
Diverse Corvette C5's en Camaro's passeerden de revue totdat opeens deze GTO op marktplaats tevoorschijn kwam. Schappelijke vraagprijs, alleen een beetje ver weg (helemaal in het verre oosten vh land).
Direct contact gelegd, afspraak gemaakt en daar heen gereden.
De GTO was van een Antiliaanse vent, die "ge-emigreerd" zou zijn (daarover later meer), en stond nu al 1,5 jaar stil op het erf van diens broer, wie echt een zeer excentrieke vent was. Beeldt je even in: Grote Antiliaanse vent, goude tanden in zn mond, pakkie shag, super vriendelijk, overall aan, op klompen en dan met een zwaar achterhoeks accent. Ik kwam niet meer bij van het lachen. Geweldige vent. Ook was hij technisch zeer onderlegd. Hij had een prachtige 1e Generatie Camaro in de schuur staan waar geen euro op bespaard was. Volledig resto-mod en een bizarre motor erin, met AN-koppelingen, alles verchroomd... heel indrukwekkend.
Dat gaf mij een redelijk geruststellend gevoel dat er met die GTO 'niet zo heel veel mis zou kunnen zijn'.
Famous last words... :S
Maar ook; daarover later meer.
Een rondje rondom de GTO liet blijken dat alle waar naar zijn geld was: Afschuwelijke 20 inch Barracuda wielen, Banden zwaar uitgedroogd, Remschijven roestig & krom, uitlaat stonk te rijk, lak niet origineel en de accu was dood... Uiteraard geen mogelijkheid om de auto te rijden ivm schorsing en op een brug bekijken kon ook niet.
MAAR.... Limited Slip Differentieel, Een handgeschakelde 6.0 V8 (geswapped van 5.7 LS1 naar 6.0 LS2 onderblok), met een scherpe nokkenas die voor een welbekende onregelmatige stationairloop zorgde. En ja; dit is 'een ding' in de Amerikaanse V8 -wereld.
De motor werd aangezwengeld met startkabels en BROOAAAAP.-Bwaab-bwub-bwub-bwub-bwub-bwub-bwub-bwub-(enz).
Mijn brein: VERKOCHT!
Mijn mond: "VERKOCHT!"
Mijn geweten: "Weet je het zeker vriend?"
Een deal werd gesloten, auto overgeschreven op naam en een week later heb ik de auto opgehaald incl. de originele wielen erbij (gelukkig).
Opweg terug naar Noord-Holland diverse fotograverende autospotters gezien, praatjes gemaakt bij het tankstation en de Mac... Ja, dit was wel een unieke aankoop. Maarja, wat was de daadwerkelijke technische staat van de auto?
Haha lulhannes
Eenmaal thuis was het onderzoeken geblazen. Wat is er mis mee en wat niet?
Eerste stap; nieuwe accu erin en de hefbrug op rijden met dat ding.
Dus die GTO gaat langzaam omhoog, en langzaam maar zeker krijg ik de staat van de bodem te zien. Ik noteer:
- Bodemplaat over de volle lengte ingedeukt her en der.
- Uitlaat gemaakt van veel te dikwandig staal (lees: Steigerpijp).
- Uitlaat was 'true-dual' en dus geen cross-over van de ene cilinderbank naar de andere. Hierdoor klonk hij dus nogal 'sixties'. Niet passend bij de auto.
- Uitlaat bevatte geen katalysatoren meer. Leuk voor de APK.
- Stabilisatorstangrubbers en diverse draagarmrubbers opgesleten.
- Uitlijning achterste draagarmen volledig van de kaart.
- Motorcode matcht niet met wat er op de VIN staat.
- Voorste chassisbalken en bumperbalk uit het lood.
Conclusie; Deze GTO heeft Dukes-of-Hazard capriolen uitgehaald, motorblok kapot gereden, op zijn Antiliaans weer terug in elkaar geboerd met een andere (woeste) motor en vervolgens via Curacao als 'verhuisgoed' naar NL gekomen.
Goh, wie had dat gedacht... Lulhannes.
Naja, ik liet mij niet kennen en ben langzaam een voor een het lijstje afgelopen.
Eerst de motor een nodige beurt gegeven. Nieuwe olie, filters, poelies, spanrollen en multi-riemen. Daar werden de bijgeluiden al een stuk minder van.
Een olie catch can zorgde vervolgens dat er geen olie meer gesproeid werd door de motorruimte.
Vervolgens heb ik de originele velgen gerestaureerd en voorzien van gebruikte Continental banden.
Nieuwe draagarm- en stabi- rubbers her en der, en nieuwe (prijzige) remmerij van EBC deden de rest voor het onderstel.
Wat betreft onderdelenvoorziening kan ik stellen: Wat een DRAMA.
Het moet OF uit de VS komen (LS motoren en Pontiac), OF mondjesmaat uit het VK (Vauxhall Monaro) of nog erger: Australie (Geboorteland van deze verAmerikaanste Holden Monaro).
Alles is kneiterduur door de verzendkosten en heffingen, en keuze is beperkt. "Roll with the big boys" zeggen ze dan...
Daarna ben ik met een maatje, die lasser was, aan 'Project: Uitlaat' begonnen. Man man man, wat een werk was dat. Er moesten 2 flex-pipes tussen, om vibraties tegen te gaan, 6 nieuwe hangers, 2x universele 200cell sportkatalysatoren er tussen en dan nog een cross-over stuk tussen beide zijden. Uiteindelijk 3 weken verder, maar dan heb je ook wat...
Althans; dat dacht ik.
Wat was er loos: De auto was verder prima maar werd evengoed afgekeurd op het CO gehalte. Oorzaak: De performance nokkenas. Deze zorgt voor een te rijk mengsel bij stationair toerental en geen katalysator die dat weet te compenseren.
Met mijn handen in het haar begon ik mijn opties te herzien. Ik postte het op Instagram en zodoende kwam ik via via bij KC-performance uit in Helvoirt. Saab en GM specialist met een rollenbank.
De auto werd daar grondig onder de loep genomen en er moest een compleet nieuwe mapping in de ECU komen van ECU Masters. Nou... vooruit dan maar.
2 lambda sensoren werden gemonteerd en de motor werd uren lang tot op het randje afgesteld. Het was een gevoelige balans tussen CO en Lambda waarden. En als positief lichtpuntje: ruim 414 pk aan de wielen, en 450pk aan de krukas! Hell Yeah Brother!
Met een miniscuul dichtgeknepen oogje op een minimale afwijking van CO werd de GTO toch nog APK goedgekeurd.
Toch nog licht aan de horizon!
Althans dat dacht ik....
Wokkel & een crimineel verleden
Zoals hierboven beschreven had de GTO een paar discutabele off-road ervaringen meegemaakt.
De bodemplaat onder de voorstoelen was dusdanig naar binnen geslagen dat het frame van de bestuurderstoel was gescheurd bij de rugleuning rechts. Ook stond de bodem in de voetenbakken licht gebold naar binnen toe.
Het stoelframe wist ik te lassen, en was snel opgelost. Maar die bodem was toch nog wel andere koek. Met zware hamers en warm stoken met een verffohn wist ik toch het ergste terug in vorm te meppen. Uiteraard ging het ten koste van de lak her en der, maar met wat nieuwe lak en undercoating was dat ook weer beschermd tegen de elementen.
Toen begon het werk aan de voorste bumperbalk. Ik heb er helaas geen goed beeldmateriaal meer van maar deze was helemaal plat en krom getrokken als een wokkel door een semi-frontale impact na de vermoedelijke landing. Nieuwe bijnaam: GTwOkkel :)
Door de klap was de bestuurderschassisbalk lichtelijk omhoog gebogen.
In mijn constante Marktplaats-drang vond ik echter een andere GTO welke de achterzijde volledig in puin had gereden tegen een lantaarnpaal. Dus ik dacht: SCORE! Dan kan ik een compleet vers front van af halen om de mijne te repareren!
Eenmaal contact gelegd met de verkoper kwam het verhaal al snel bij mijn GTO. Na het delen van wat foto's volgde de opmerking:
"Oh die ene van die Antiliaanse Jongens uit Rotterdam?"
>"Uhh Rotterdam? Ik heb hem toch echt ergens in de buurt van Groenlo gehaald..."
"Ja. Rotterdam. Ik ben er ook wezen kijken voordat ik mijne kocht. Echter had ik een Politiemaatje mee die het kenteken na heeft getrokken en mij met klem adviseerde er ver van weg te blijven..."
>"Holy-moly... vertel!"
"Auto stond op een zwarte lijst. Ofwel een soort 'Most Wanted' lijst van de Politie. Openstaande vergrijpen: Wegrijden van de politie, openstaande boetes, (vermoedelijk) wapenbezit en drugsrunnen, noem maar op!"
"Uhm... okee bedankt voor de info denk ik...?"
Uiteindelijk wist ik ook via een politievriend de status van het kenteken te achterhalen, en het bovenstaande werd bevestigd. HEFTIG! Ik heb zo een donkerbruin vermoeden dat de vorige eigenaar is "ge-emigreerd" achter de tralies ipv een ander land...
Echter nu de auto op mijn naam stond, was deze status niet automatisch gewist! Foutje van het systeem van de politie. Dus let goed op wanneer je vermoedelijk een ex-criminele auto koopt!
Uiteindelijk werd het front van de schade-GTO niet los verkocht en wist ik met behulp van zwaar materieel (lees: een shovel) het chassis van mijn GTO weer recht te drukken. De bumperbalk heb ik met houten matrijzen weer enigszins in vorm weten te krijgen zodat het front weer in elkaar paste.
Al met al: niet slecht. Picobello BV tot uw service!
En waarom al dit werk? Omdat de voorbumper 10mm lager hing aan de ene kant t.o.v. de andere kant... Tsjah, het kan ver gaan met die dwangneuroses.
Een andere dwangneurose vond ik in de koplampen. Deze waren vervangen voor aftermarket exemplaren met [*kots!*] Angel Eyes :s
Gelukkig vond ik een manier om de Angels Eye ringen permanent uit te schakelen.
Tot slot werden een Seat Cupra bumperlipje en BMW e36 compact kofferbakspoilerlip gemonteerd en zodoende was het uiterlijk een beetje in ere hersteld.
Aan de binnenzijde heb ik relatief weinig hoeven doen. Afgezien van het gescheurde stoelframe heb ik enkel de de hemelbekleding opnieuw bekleed en de belachelijk ingekorte versnellingspook verlengd. Er zat namelijk al een short-shift kit van B&M in, maar met een pookje van hooguit 10 cm was dat geen doen. Wederom een indicatie dat de vorige eigenaar er niet veel van snapte.
De motorruimte heb ik echter ook op weten te knappen. Door de kromme chassisbalk zaten de airco condensor en radiator scheef in het front. Door de chassiscorrectie was dit niet meer het geval.
De K&N performance intake was los geplaatst in de motorruimte en was dus in feite een HOT air intake. Van een ABS kunststof bak wist in een perfecte pasvorm afschermkap te fabriceren, gouden hitte werende tape er omheen en voila. Een ECHTE Cold Air Intake. Scheelt ongetwijfeld weer een pk of 20.
Zou de ellende dan nu toch echt over zijn?
Haha. Never!
Laatste trap na, vlak voor de verkoop
Ruim een jaar verder kwam ik tot de conclusie dat de afgelopen 2000 kilometer die ik er in totaal mee heb mogen/kunnen rijden, niet per se een plezier heeft opgeleverd. JA: ik heb een bijna WOK-gerechtigde GTO van de ondergang gered. Maar toch reed ik iedere keer op eieren. Dat had zo zijn redenen:
De banden die ik gemonteerd had waren gebruikt, 9 jaar oud, maar evengoed in prima staat met ruim profiel. Ik vond de auto simpelweg het geld niet meer waard van nieuwe banden, met een vooruitzicht dat de auto toch al nooit meer dan een 6,5-je zou kunnen worden op het spectrum van liefhebberij, en dat ik hem wellicht snel in de verkoop zou doen.
Met zulke banden begint je onderbewustzijn toch op te spelen wanneer je de 200km/h overschrijdt. Toch bang voor een klapband met die half-gare wokkel...
Daarnaast had in die kleine 2000 kilometer zowel de koppeling HULPcilinder als de HOOFDcilinder het begeven. Beide afzonderlijk van elkaar. Er zat nog geen 200km tussen beide euvels. En beide waren een bitch om te vervangen, zowel technisch als financieel. En uiteraard beide vlak voordat er een potentiele koper op de stoep stond...
Al met al heb ik veel van deze auto geleerd. Zo kan ik het volgende concluderen:
1: Never meet your heros:
Als klein jochie van 8 was dit mijn droomauto in 1998, als Holden Monaro gelanceerd. Bekroond als een van de mooiste en snelste sub-supercars uit zijn tijd.
2: Reviews uit Amerika zijn niet representatief:
Reviews over de GTO luidden: "One of the best interiors you can find in a GM product". Dit zei echter meer over GM dan over de GTO. Wat een rammelkast.
3: Het malle ding was best zuinig op de snelweg!
Gemiddeld 1 op 10! Met zijn lange 6e overdrive versnelling (2000tpm bij 130km/h) scheelt echt een hoop. En die beul van een motor valt zowat in slaap bij deze snelheden. Die hoeft niet hard te werken.
4: Best een comfortabele reisauto:
Isolatie is goed, stoelen zitten lekker en besturing gaat licht. Enkel de centerforce sport koppeling was wat zwaar.
Tevens dacht ik dat 1:10 wel aan de gekke kant zou zijn voor een reisauto. Maar inmiddels rijd ik een Audi S6 4.0T biturbo en daarmee rijd ik ook doodleuk naar Oostenrijk.
5: Amerikaanse budget-performance is niet onze Budget Performance:
In de VS kan je alles wat met GM LS1/LS2 V8 motoren te maken heeft op elke straathoek vinden, liggen er 3 onderdelenautos op elke sloperij en zijn de verzendkosten nihil. Voor ons Europeanen zit er helaas een giga exoten tax op alle onderdelen. Ze zijn hier niet origineel geleverd en dat merk je in alles wat je voor dit ding moet kopen.
6: Echt sportief is het niet:
Mijn CLK reed beter en stuurde strakker. Dit wiebelt, waggelt en gaat met je aan de haal zodra je de 450pk aanspreekt. Daarnaast: zelfs met EBC remmerij raken de remmen snel overkookt bij de snelheden die deze beul weet te behalen. Typische 90's kwaaltjes.
7: Don't judge a book by it's cover:
Vriendelijke en technisch onderlegde kerel of niet, laten we eerlijk zijn; ik ben gewoon hard genaaid met de aankoop van dit hok. Gelukkig wist ik de schade binnen de perken te houden doordat ikzelf handig ben en over de middelen beschik om dit recht te breien.
8: Ik kan met een gerust hart slapen:
De GTO is inmiddels verkocht, en door die persoon weer verkocht aan een Tjech die hem heeft geexporteerd.
Hij zal geen ellende meer veroorzaken. Althans... niet meer in Nederland :)
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? nee
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
