Uitvoering

504 Coupé

Bouwjaar

1978

Jaar van aanschaf

2010

KM-stand bij aanschaf

278.000 km

KM-stand laatst

280.000 km

ERVARINGEN

280.000 km

2 november 2010

Tot het behalen van mijn rijbewijs had ik weinig bijzondere interesse in auto's, al vond ik de kever altijd wel erg leuk. Maar toen ik eenmaal legaal achter een stuur mocht plaatsnemen groeide mijn liefde voor auto's snel en met name de liefde voor oudere Peugeots.
Waar die liefde vandaan kwam? Ik zou het niet weten. Mijn vader heeft nooit Peugeot gereden en mijn eerste pakweg 10 ’wegwerpauto's’ waren ook geen Peugeots. Het zal dan misschien toch de enkele vakantie in Frankrijk geweest zijn. En van al die Peugeots wist ik precies welke de allermooiste ooit was: de 504 Coupé. Ik heb er zelfs wel eens van gedroomd. Mijn allereerste Peugeot (behalve die oude fiets) was dus een model van een grijze 504 coupé, gekocht in het Peugeotmuseum te Sochaux.
Maar in de loop der jaren boog mijn voorkeur qua auto's steeds verder om naar buitenbeentjes, de auto's die niemand anders wil. Ik kocht een Fiat Ritmo die een heel bijzonder plaatsje in mijn hart veroverde en ooit volledig gerestaureerd weer de weg op gaat. En toen ik dan toch eindelijk een heel klein beetje financiele mogelijkheden kreeg, werd mijn eerste ’echte’ Peugeot een 305. Van die keuze heb ik nooit spijt gehad, tot op de dag van vandaag rijd ik dagelijks 305 en alles bij elkaar genomen is dat de meest ideale auto voor mij. Toen ik achtereenvolgens de kans kreeg voor weinig een Zastava 1100 (wat zijn ze ongelovelijk aandoenlijk) en een Skoda 120 (precies zo eentje als mijn vader ooit had!) te kopen was mijn verzameling echt wel compleet en durfde ik niet eens te denken aan uitbreiding in welke vorm dan ook. Maar de liefde voor de 504 coupé bleef steeds latent aanwezig.

En toen kwam ik deze zomer ’mijn’ 504 coupé tegen. Een beetje verloren langs de weg tussen Amstelveen en Amsterdam, met een briefje ’te koop’ achter diverse ruiten. Eerst durfde ik niet eens te kijken want ik ging haar toch niet kopen. Maar iedere keer als ik haar tegenkwam ging het meer kriebelen. Toch maar eens gestopt en om de auto heengelopen. Wat een roest! Maar dan zal de prijs daar ook wel naar zijn... Toch maar eens mailen. Toch maar eens bellen. Toch maar een proefritje maken. En in september stond ze dan voor mijn deur.

Ik kan van alles vertellen over comfort, wegligging, prestaties, schoonheid, maar niets kan het gevoel beschrijven dat ik kreeg toen ik na al die jaren kon plaatsnemen in mijn 504 coupé en de koning te rijk over de weg zoefde. Met grijns van oor tot oor, zo blij als een kind.

Toch iets zeggen over de kwaliteiten van deze auto? Ten eerste de tijdloze schoonheid. Zoals iemand al over de 504 cabrio schreef: iedereen vind m mooi. Tot nu toe geldt dat ook voor mijn 504 coupé. Mensen in een Renault 4CV en een Citroen 2CV zwaaien ineens naar me. Afgelopen zondag stak zelfs een Keverrijder zijn duim op toen ik hem inhaalde! Dat soort dingen overkomt je veel minder in een 305, 120, 1100 of Ritmo.
En dan de prestaties. Deze 2-liter viercilinder is soepel en vlot, maar in combinatie met de 3-traps automatische versnelling doet het een en ander niet bloedsnel aan. Voldoende snel, dat zeker. De uiterst comfortabele fouteuils en de plezierige vering maken je al snel duidelijk dat dit geen raceauto is maar een Gran Turismo. Je mist dus niets qua snelheid.
De automatische versnellingsbak vind ik wat onrustig. Bij flink gasgeven schakelt deze terug met al snel een gierende motor zonder dat er echt een krachtexplosie plaatsvindt. En bij 120 maakt de motor ca 4000 toeren. Ook niet ideaal. Maar ook weer niet echt storend, in ieder geval niet tot het voorste zijruitje gerepareerd is en nu al ruizend alle motorgeluid overstemd.

Het interieur is zoals gezegd uiterst comfortabel. Fantastische fouteuils. Elektrische ramen. Voldoende ruimte voorin maar op de achterbank kun je eigenlijk alleen bagage kwijt. De ’omgekeerde stuurkolom’ waarbij alles (richting, verlichting, ruitewissers, contactslot) net anders werkt dan je gewend bent, vergt dus gewenning. Maar dat gaat toch sneller dan ik dacht.

PROBLEMEN

280.000 km

2 november 2010

Wat een roest! Pfff ik weet niet waar ik moet beginnen, eerst maar gewoon lekker rijden, de APK is pas over een half jaartje.

Al snel draaide ik de sleutel van het contactslot de verkeerde kant op toen ik de motor uit wilde zetten. Een raar geluid en de motor wilde niet meer starten. Diagnose: startmotor kapot. Startmotor uitgebouwd en naar garage gebracht maar er bleek niets mee mis. Startmotor weer ingebouwd en warempel, alles werkt naar behoren.
Niet lang daarna hoorde ik een hard schrapend geluid bij het linker voorwiel en toen was het al te laat. Vastgelopen rem met tot gevolg versleten blokken en schijven. Gelukkig waren deze via de Peugeot Club makkelijk te krijgen. Vervangen van de schijven is een lastige klus maar met hulp toch gelukt. En de vastzittende rem natuurlijk schoongemaakt. Sindsdien geen problemen meer.

Natuurlijk zijn er verder nog wel wat dingetjes. Het interieur is hier en daar behoorlijk versleten. Het chauffeursraam gaat niet helemaal soepel open en dicht. Er is lekkage in de kofferbak. De claxon werkt niet. En zo zijn er nog wel wat dingetjes die vroeg of laat moeten worden aangepakt. En dan die roest!

Maar die doen niets af aan dat onbeschrijvelijke gevoel als ik over 's lands wegen zweef.

EEN WEEKJE 504

Vanwege een technisch probleempje met de 305 was ik afgelopen week aangewezen op de 504. De eerste rit toverde direct een grote grijns op mijn gezicht, wat een fijne auto is het toch! Na een week leerde ik de auto wel echt wat beter kennen. Wat me meevalt, zeker als ik na een week weer in de 305 stap, is de grote stabiliteit van de 504, deze ligt als een blok op de weg. Ligt natuurlijk ook wel aan het gewicht dat flink groter is dan van de 305 maar ik denk dat de 504 door een lager zwaartepunt en andere hoogte/lengte/breedte verhoudingen ook wat minder windgevoelig is en minder helt in bochten. Dat rijdt fijn.
Nadelen heeft de 504 ook wel, maar nog niets eens zozeer in design. Waar ik me na een week echt aan stoor zijn de blower die een enorme herrie maakt, en om dezelfde reden het kleine raampje in de chauffeursdeur. Wat ook irriteert is de hendel van de richting, die meedraait met iedere stuurbeweging. Dus als ik rechtsaf ben geslagen dan geeft de auto richting aan naar links als het stuur (linksom) is teruggedraaid naar de neutraalstand. Dat is niet alleen irritant maar kan natuurlijk ook voor verwarring zorgen voor demedeweggebruikers. Ik heb dit al eens verholpen met WD40 maar het is net zo hard teruggekomen en wordt erger naarmate het kouder is.
En tot overmaat van ramp, vandaag wilde de 504 alleen nog maar starten met kabels, ik denk dat de zwakke accu het koude weer niet aankan. Dus was ik ineens aangewezen op mijn Zastava! Jammer dat ik daarvan nog steeds geen review kan aanmaken.

7,5