Uitvoering

Crossland X 1.2 Turbo 110pk Innovation

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2018

Jaar van aanschaf

2019

KM-stand bij aanschaf

12.000 km

KM-stand laatst

12.000 km

Op pad met de Crossland

12.000 km

4 september 2019

Omdat er nog niet zoveel reviews op Autoweek stonden over de Opel Crossland, besloot ik deze te schrijven.

Ik heb in de periode van 2007-2011 veel met Opels gereden. Dat gaf mij niet altijd de meest geweldige ervaring dus deze review zal enerzijds de veranderingen ten opzichte van die periode beschrijven, aan de andere kant zal ik proberen de auto te vergelijken met andere auto's waar ik in heb gereden, om zo een totaalbeeld te kunnen schetsen.

Laten we beginnen met instappen. De auto heeft vrij hoge deuren en staat volgens mij ook wat hoger op zijn pootjes. Dat zorgt voor een prettige instap. De deuren gaan ook vrij ver open. Eenmaal ingestapt stel je de spiegels en stoelen in naar eigen wens. Dat gaat vrij simpel allemaal, geen moeilijke hendeltjes. Vervolgens stel je de navigatie in. En daar scoort deze auto echt punten. De navigatie is meteen bruikbaar zodra je het contact aanzet, niet nog een minuut wachten tot het systeem opgewarmd is. Het systeem werkt ook lekker simpel, gewoon de straatnaam invullen en de navigatie bedenkt waar die straat ligt, en je kan direct rijden. De navigatie heeft duidelijk gesproken aanwijzingen.

Er zit uiteraard ook een radio in deze auto. De bediening daarvan is vrij simpel, je hebt een lijstje met voorkeurszenders waar je uit kan kiezen. De geluidskwaliteit vind ik wat minder. Muziek klinkt wat hol en blikkerig, stemmen daarentegen vind ik wel heel duidelijk klinken.

Als je gaat rijden met de auto in de bebouwde kom gaat dat echt prima. De auto heeft een opmerkelijk kleine draaicirkel waardoor je makkelijk straatje kan keren. Ook het zicht rondom de auto is goed. De vering vind ik een tikkeltje aan de harde kant, deze auto houdt niet van drempels. De versnellingspook vind ik lekker groot, ligt goed in de hand. Je maakt wel lange slagen zonder al teveel gevoel in wat de versnellingsbak nou precies doet. Ik heb met enige regelmaat dat ik van 2 naar 3 wil, en de auto niet direct lekker in de versnelling krijg. De koppeling is licht en heeft niet heel veel gevoel, maar hij pakt wel altijd goed op. Je hoort veel aandrijfgeluiden in de cabine, soms ook wat knarsende geluiden. Het is wat dat betreft niet de stilste auto.

Maar ook op de snelweg rijdt deze auto prima. Kleine oneffenheden worden goed verwerkt door de vering. Grotere oneffenheden heeft de vering wat meer moeite mee. Daardoor heeft de auto de neiging om soms wat te deinen over een weg die niet perfect glad is. Het is niet heel hinderlijk, maar het valt mij op dat andere auto's hier beter mee om gaan. Als je een keer hard door een bocht gaat, geeft deze auto niet veel heel vertrouwen. Het gaat uiteindelijk allemaal goed, maar de auto helt wat over en geeft geen duidelijke informatie wat het onderstel aan het doen is. Het kleine 1.2 motortje doet het overigens prima op de snelweg. Het vermogen komt snel beschikbaar. Daardoor accelereert de auto goed. Ik heb een paar keer geprobeerd om terug te schakelen om te zien of de motor dan meer vermogen levert. Het levert een hoop extra geluid op, maar volgens mij niet zoveel extra acceleratie. De motor levert vooral laag in de toeren dus zijn vermogen, wat in de dagelijkse praktijk prettig rijdt. De auto is daardoor goed in de tussenacceleratie, je gaat zo van 80 naar 100, 100 naar 120. Maar ook 150 heeft de auto geen moeite mee.

De auto heeft ook een snelheidsbegrenzer en cruise control. Die kan je via het stuur bedienen, gewoon aanzetten, instellen en gaan. De auto geeft op het scherm duidelijk aan wat je aan het doen bent en daardoor zijn de systemen simpel in gebruik. De auto pikt zelf ook snelheidsbegrenzingen op, als je van een 100 weg naar een 80 weg gaat, zie je dat op het scherm ook veranderen. Alleen de begrenzer veranderd niet mee. Dat vind ik een gemiste kans van Opel.

Dan het interieur. Wat mij opvalt aan de stoelen is dat deze in de onderrug vrij weinig ondersteuning geven, en bovenaan nét wat aan de korte kant zijn. Daardoor vind ik het geen stoelen om de hele dag op te rijden. Ook de middenarmsteun en de armsteun in de deur scoren niet zoveel punten bij mij. Ik vind de armsteun in de deur vrij hard, na een half uur raakt je elleboog wat geirriteerd. De middenarmsteun is net te klein, zowel in de lengte als in de breedte. Je kan er net niet lekker je arm op kwijt. Daardoor ga je na verloop van tijd in andere houdingen zitten om te proberen de druk van je schouders te halen. Het langste wat ik in deze auto heb gereden was 330km op één dag, en dat vond ik ook wel genoeg. Door het beperkte comfort geen auto om mee naar zuid Frankrijk te rijden.

De auto is achterin niet overdreven ruim, je kan er met kinderen of boodschappen prima zitten. Of je met vier volwassen personen in deze auto moet willen zitten weet ik niet, dat hangt ook een beetje af van de lengte. De kofferbak is prima, wel een wat hoge drempel maar verder gewoon veel bruikbare ruimte zonder rare fratsen.

Dus kort samengevat, wanneer zou je deze auto moeten kopen, en wanneer moet je hem laten staan? Ik denk als je een praktische auto zoekt voor niet al te lange ritjes, prettig rijgedrag en goed zicht rondom deze auto een goede kanshebber is. Rij je lange afstanden op de snelweg of rij je graag sportief, dan denk ik dat deze auto daar wat minder geschikt voor is.

8,5