Mitsubishi Space Star 1.3 GLX (1998)
autoreview
16
Signalement
| Uitvoering | Space Star 1.3 GLX |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1998 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand bij aanschaf | 139.500 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Wat een riante tweede auto!
Onze tweede auto was een Suzuki Swift 1.0 GC (dus een 5-deurs). Die heeft voor zijn afmetingen uitzonderlijk veel interieurruimte (zelfs volwassenen hebben achterin veel beenruimte), hij is zuinig en toch vlot. Maar uit veiligheidsoogpunt (geen hoofdsteunen achterin, klein licht model dat al in 1989 op de markt kwam), nu we ook met de tweede auto wat meer moeten rijden met kinderen of volwassenen achterin, en omdat de Swift hoge onderhoudskosten heeft veroorzaakt, was het tijd voor wat anders. Onze wensen: drie hoofdsteunen en drie driepuntsgordels achterin, een prettige zitpositie ook voorin, maar toch niet al te zwaar en redelijk zuinig. Daardoor vielen kandidaten af als de Mazda Demio (stukken krapper dan die Suzuki), kleintjes als Opel Corsa (te krap en/of geen hoofdsteunen achter en/of nog te duur) en kleine middenklassers (meestal geen hoofdsteunen achter bij modellen van voor ca. 2000 en/of te zwaar en/of onzuinig).
Bij verder zoeken kwam ik op een Space Star uit: 1100 kg wegenbelastingtarief, niet al te lang (net 4 meter), maar wel aardig ruim en als GLX met een voor zijn tijd riante uitrusting (4 keer airbag, 4 electrische ramen, electrisch bedienbare en verwarmde spiegels, toerenteller). Bovendien hebben veel Space Stars airco, omdat dat destijds voor een geringe meerprijs leverbaar was. En ons exemplaar heeft ook nog lichtmetalen velgen, mistlampen, electrisch af-fabriek ingebouwd schuif-kanteldak, electrische raambediening achter. Fully loaded dus, op de fabrieksradio en metallic lak na. Er zie ook nog een trekhaak op. Wel zo handig als je af en toe de fiets van kind of echtgenoot wil meenemen. We hebben standaard achterin een trekhaakdrager liggen (voor 1 fiets, dan is die drager relatief licht en compact)
De 1300 motor is op papier niet al te krachtig voor deze auto. Maar het valt in de praktijk toch helemaal niet tegen. Ook bij lage toerentallen trekt het motortje er heel acceptabel aan. Hij is weliswaar hoorbaar maar zeker niet lawaaiig. Op auto(snel)wegsnelheid laten de rijwind, maar vooral afrolgeluiden zich veel meer horen dan de motor. Bovendien is hij voor een auto van deze afmetingen, gewicht en bouwjaar heel zuinig: wij rijden er (bij temperaturen van ca. 17 graden) ongeveer 1 op 15,5 mee (wat stadsverkeer, deels 80-wegen en deels autoweg, maar weinig autosnelweg). Prima basismotor dus. Wie volbeladen met een flinke aanhanger de buitenlandse heuvels of bergen in wil, kan beter een krachtiger motorvariant kiezen.
Het comfort is prima. De zitpositie is merkbaar hoger dan in een 'gewone' auto, met ook een bijbehorende makkelijke instap. De stoelen zijn echter niet al te breed. Wie een wat forser lichaam heeft zal vooral de stoelzittingen te smal kunnen vinden. Het stuur staat relatief vlak. Dat stoort ons niet, maar duidelijk is dat de Space Star meer voor comfortabel dan 'sportief' vervoer is ontworpen.
De achterbank biedt behoorlijk wat hoofd- en beenruimte, de bagageruimte is vergelijkbaar met genoemde Megane e.d. en bovendien makkelijk te beladen omdat er geen opstaande rand is. De achterbank is verschuifbaar en opklapbaar in ongelijke delen, bovendien is de rugleuning verstelbaar. Dat maakt een flexibele keus tussen comfort en ruimte op de achterbank enerzijds en bagageruimte anderzijds mogelijk. Met opgeklapte bank is de laadvloer helemaal vlak, prettig voor de praktische bruikbaarheid.
Er zijn ook diverse bakjes en vakjes, o.a. een lade onder de rechter voorstoel. Het dashboardkastje is echter nogal klein uitgevallen.
Het weggedrag is ook goed voor comfortabel vervoer. De demping had wel wat straffer mogen zijn, op langere hobbels deint de auto licht na. Of wellicht moeten er nieuwe schokdempers onder.
Overigens heeft de Space Star een goede naam qua betrouwbaarheid, maar er zijn toch wat model-eigen problemen waarvan ons exemplaar er ook meerdere had:
- te ruime versnellingspookgeleiding. Daardoor is zelfs in een versnelling de pook vele centimeters heen en weer te bewegen. Dat lost de garage op met een nieuwe geleiding en een kwartier tot een half uur werk, niet al te duur dus;
- electrisch raam weigert omhoog te gaan vanuit de onderste stand(vooral linksvoor). Klembeveiliging reageert te gevoelig. Heb ik opgelost door de raamgeleiding met een niet-vettig smeermiddel soepeler te maken (Teflon-spray). Hoe lang dat effect heeft moet nog blijken;
- roest bij motorkap middenvoor en op kofferklep direct onder de ruit. Nog niets aan gedaan ('t is een oudere auto en 't zijn geen dragende delen);
- uitvallende segmenten van de cijfers op het centrale info-display (dit was bij ons exemplaar niet het geval). Soms kan het opnieuw solderen (aantippen) van de contacten op de print helpen.
Het info-display herbergt een boordcomputer. Maar alleen met een af-fabriek Mitsubishi-radio is het makkelijk om te schakelen tussen momentaan verbruik, gemiddeld verbruik en resterende reikwijdte. Zonder zo'n radio kan dat ook wel, maar daarvoor is een trucje nodig dat niet in de gebruiksaanwijzing van de auto staat en dat je niet al rijdend kan uitvoeren.
Ons exemplaar had een niet-werkende luidspreker linksvoor. Dat lag aan een slechte stekkerverbinding in de deur. Kwestie van meermaals los- en vastschuiven in combinatie met contactspray.
Alles bij elkaar een fijne wagen die voor velen als eerste auto prima zal voldoen. Voor ons, als tweede auto, is hij riant!
Helaas, niet probleemloos...
Een maand of wat verder heeft de Space Star zich verder bewezen als een ruime, praktische auto. Comfortabel ook, alleen het geluidniveau bij 120 km/h is heel acceptabel maar niet heel laag. Verder is de zitting van de bestuurdersstoel wat doorgezakt, maar de zijwangen van die zitting niet. Daardoor blijken die zijwangen toch wel wat in je heupen te duwen. 't Is niet echt irritant, maar als dit onze eerste auto was, zouden we daar wat aan laten doen.
Nog niet genoemd is de kleine draaicirkel van 9,6 m! Dat is echt een kleine autootjesmaat, de meeste auto's van ca. 4 m lang hebben meer ruimte nodig. Heel praktisch bij parkeren in nauwe parkeergarages, op krappe parkeerterreinen, en bij fileparkeren in een klein gaatje.
Benzineverbruik heeft nog steeds ca. 1 op 15 bedragen. Op de lange baan wordt dat zelfs nog minder. Uit de officiele verbruikscijfers blijkt dat flink optrekken met hoge toerentallen relatief veel brandstof kost ('stadsverkeer'). Maar de Space Star leent zich best voor 'het nieuwe rijden', ondanks de beperkte motorinhoud, zolang je geen grote haast hebt of helling-op moet rijden. Dan kan het nog wat zuiniger dan wij er mee rijden.
Bij het rijden over verkeersdrempels wil de achterkant nogal makkelijk op de weg slaan. De auto heeft een trekhaak, wellicht is die door de vorige eigenaar flink gebruikt met als gevolg versleten schokdempers achter. We zien het nog even aan, gezien het onderstaande.
Helaas heeft deze Nederlandse Japanner (of is het een Japanse Nederlander) ons qua kosten/betrouwbaarheid tot nu toe wat teleur gesteld. Goed, het is ook al een 11 jaar oude auto. Maar we hebben in 4 maanden tijd nu ook 4 problemen erbij gekregen, en dat is echt meer dan we bij vorige auto's hadden.
Met een hoorbaar versleten aandrijfas kan je niet blijven rijden. Vervangen door een sloopexemplaar, zo'n 400 euro inclusief de tijdrovende montage. Een defecte signaalgever voor snelheidsmeter en kilometerteller. Is voor de APK sinds de vernieuwde regels geen probleem meer, maar praktisch in het dagelijks gebruik is dat natuurlijk niet. Overigens is daardoor de kilometerstand nauwelijks opgelopen de afgelopen maanden, maar in werkelijkheid hebben we er nog wel zo'n tweeduizend km meer mee gereden. Vervanging kostte ongeveer 80 euro inclusief montage, dus dat is te doen. Een vrij bekend Space Star-punt overigens.
Verder willen de electrische ramen af en toe niet omhoog. De anti-klembeveiliging werkt dus te gevoelig. Dit is ook een bekend Space Star-probleem, en voor zover ik op fora gezien heb, is hiervoor geen andere oplossing dan vervanging. Er zijn wel berichten over smeren van de geleiding, maar steeds zonder mededeling dat dat werkelijk langere tijd geholpen heeft.
Verder wil het slot in de bestuurdersdeur af en toe niet open of dicht. Loopt kennelijk ook te zwaar. Nog niet verholpen, meestal lukt het nog wel.
Overigens, beide sleutels vallen uit elkaar. Het kunststof deel is op den duur niet bestand tegen het verdraaien van de sleutel (en dat doen we heel normaal, niet woest of te krachtig). Vooralsnog met tape opgelost (de enigszins elastische tape die ook voor het afdichten van luchtkanalen wordt gebruikt, die kan je er strak omheen wikkelen).
Vanwege deze problemen de beoordelen voor 'betrouwbaarheid' op 'gemiddeld' gezet (drie sterren). Kosten staan nog op vier sterren, maar dan ook nog maar net, vanwege het lage verbruik....
De eerste APK in ons bezit
Gisteren is de Space Star de eerste maal sinds wij de auto hebben APK gekeurd. Dat viel mee: 2 banden, een ruitenwisser (de plastic bevestigingsclip van het blad aan de arm was kapot gegaan), een liter olie, wat remvloeistof, wat accuwater. En de kosten van de APK zelf (geen onderhoudsbeurt laten uitvoeren). Totaal 300 euro.
De voorportierramen willen nog steeds niet goed dicht als je ze (bijna) helemaal opent. Niet zo'n groot probleem in dit jaargetijde. Een werkende oplossing (anders dan hele raamaandrijfunit vervangen) ben ik nog niet tegengekomen. Er staat wel iets op fora over smeren van de raamgeleiding, wat wellicht even werkt, maar niemand meldt dat dat permanent soelaas biedt. Nieuw is dat het linker voorportier niet goed ontgrendelt en vergrendelt met de afstandsbediening. Loopt wellicht te stroef, er komt een raar geluid uit. Met de sleutel in het slot gaat het wel goed. Daarmee is alles wat electrisch is in het voorportier niet in orde (geweest): raam, slot en luidspreker.
Het rijgedrag is na een jaar ervaring nog steeds comfortabel. De auto voelt groter aan dan hij is, door de heel acceptabele ruimte, maar ook door het grote, wat vlak staande stuur met ondanks de bekrachtiging nogal indirecte overbrenging, het vrij onderstuurde weggedrag en de redelijk soepele vering. Niet geschikt voor de sportieve rijders onder ons, wel voor de comfortzoekers.
De kleine draaicirkel blijft ons verbazen, wat is dat handig!
Het benzineverbruik is na de afgelopen koude periode uiteraard wel omhoog gegaan, nu ca. 6,8 l/100 km (dus toch nog bijna 1 op 15). Wij klagen niet.... Ben benieuwd hoe lang de koppeling het nog uithoudt, want die grijpt erg hoog aan (maar slipt nog niet).
Het hele concept van de auto overtuigt. De kinderen zitten liever achterin de Space Star dan in onze 'grote' auto (Mazda 626), en mijn partner rijdt inmiddels ook liever in de Star dan de 626. Eigenlijk zou er een XL-uitvoering van dit soort auto moeten bestaan. Alleen de kofferbakgrootte houdt niet over voor gezinsgebruik, tenminste als er een LPG-tank in zou moeten (gezien mijn jaarkilometrage). Tot nu toe hebben alleen Seat met de Altea en Renault met de Modus zoiets gedaan. Maar de Seat is eigenlijk net onnodig groot en zwaar. En dat geldt ook voor de actuele Kangoo en Berlingo. En de Modus heeft in XL-versie al minder te bieden dan de gewone Space Star... maar wie weet wat de fabrikanten ons nog gaan brengen. Voor het moment gaan we natuurlijk door naar het volgende jaar met deze vroege paarsblauwe Space Star (inderdaad de kleur en uitvoering van het promotiemateriaal van destijds).
De bekende dingetjes....
Een korte update dit keer. De Space Star ging steeds zwaarder schakelen. De pook ging vooral met warm weer heel moeilijk voorwaarts en achterwaarts, zijwaarts ging als vanouds. Bleek bij de garage dat de schakelgeleidestang verroest was. Ontroesten en invetten volstond, voor luttele tientjes. Linksachter lijkt de auto volgens de regelmatige chauffeuse een 'rammel' of 'bonk' te hebben. We zullen zien, als ik er eens in rijdt. Voorlopig gaat hij gewoon verder. De koppeling houdt het nog steeds, ondanks dat die zo hoog aangrijpt. In het huidige winterweer doet hij het goed. De Vredestein zomerbanden blijken het naar zomerbandmaatstaven in de sneeuw redelijk te doen.
APK 2011, banden, remmerij, distributie, schakelme
In maart de APK voor 2011 gehad. Dat kostte twee nieuwe banden. Ze waren hol afgesleten, met als gevolg te weinig profiel aan de buitenkanten van het loopvlak. Zal de bandenspanning beter in de gaten moeten houden.... Verder distributieriem incl. spanrol, remblokken voor en wielremcylinders achter. Inclusief grote beurt (ook filters, bougies vervangen enz.)
We hebben opnieuw de kunststof geleidebussen van het schakelmechanisme laten vervangen. De pook had weer veel speling gekregen (in de versnelling ca. 5 cm speling), maar ergelijker was dat het inschakelen van de vijfde versnelling meestal 2 pogingen vroeg. Is na vervanging weer opgelost, maar duidelijk is dat de Space Star een subtiele schakelhand vraagt, anders verslijten die bussen nog sneller dan in de ca. 20.000 km bij ons.
Dit alles kostte ons ruim 1100 euro. Slik! Zo lopen de onderhoudskosten gestaag op. De vraag 'zou u weer een auto van dit merk kopen' gewijzigd van 'ja' in 'misschien'.
Rond de jaarwisseling, met de snerpende kou toen, liet de accu het 's ochtens meermaals afweten. Even met hulpkabels starten hielp wel, maar dat is natuurlijk lapwerk. Nieuwe accu erin gezet, sindsdien start hij weer direct.
De roest op de voorrand van de motorkap breidt zich uit, nu over de halve breedte, en achter is roest bezig om een extra afwateringsgaatje naar de binnenkant van de achterklep te maken. Staat iets shabby, maar is op deze toch al wat gehavende auto geen ramp. We hebben ondertussen aan de zijkant tegen een betonnen paaltje aangezeten. De onderkant van de rechterachterdeur en de buitenzijde van de dorpel daar zijn behoorlijk geschaafd en ingedeukt. Jammer, maar we laten het zo, reparatie kost waarschijnlijk meer dan de auto nu waard is. En hij rijdt er niet minder om!
Getik en onderstelslijtage
Sinds enige tijd hoorden we van rechtsvoor getik komen, vooral bij uitrollen en flauwe bochten naar rechts. In eerste instantie dacht ik aan een versleten homokinetische koppeling van de rechter aandrijfas. Links hebben we dat ook gehad, en het kan best zijn dat het rubber hoesje rechts over die koppeling inmiddels stuk is. Maar het geluid was anders: echt tikken, geen kloppen of bonken. En bij gasgeven in de bocht juist geen geluid. Op de brug ermee, daar bleken de rubber hoesjes allemaal OK. Niet OK: de linker stuurkogel heeft inmiddels speling (je kan het linkerwiel een cm. bewegen zonder dat het stuur beweegt). En de bevestiging van de stabilisatorstang rechtsvoor is stuk. Het viel me al op dat de auto vooral met rechts zo soepel over een hobbel rijdt. Van extra overhellen geen last, daarvoor nemen we de bocht kennelijk niet snel genoeg :). Maar van deze punten verwacht je geen getik. Bleek dat 1 van de moeren van het rechter voorwiel niet vast genoeg zag. Wel klemvast, maar net wat minder aangedraaid dan de rest. Wat vaster draaien met de momentsleutel, en we rijden tikvrij. Niet ernstig allemaal, maar toch om de zoveel maanden steeds weer van die 'dingetjes'. Kost ook steeds weer wat geld. Daarom kosten terug gezet naar 3 sterren.
Overigens is een strip van het originele Mits. schuifkanteldak naar beneden gekomen. Plastic pinnetjes zijn afgebroken. Opnieuw: niet erg, maar opnieuw ben ik van de afwerkingsdegelijkheid van de Space Star niet onder de indruk. Mijn eerdere Franse auto's waren in dat opzicht beter.
Ondanks alles: het blijft een heerlijk ruime, comfortabele, compacte, wendbare en vrij zuinige auto. Het concept klopt gewoon.
APK en wat het kostte
't Is weer APK-time geweest. De schade: 678 euro, voor een kleine beurt, remvloeistof vervangen, remleiding ontroesten, en een draagarm vervangen door een nieuwe, incl. stuurkogelhoes en aandrijfashoesklem. De stuurkogel was versleten, en die worden niet los geleverd, alleen in een complete draagarm. Zat natuurlijk ook nog eens muurvast, dus ze zijn er lang mee bezig geweest. Voor dat bedrag hebben we geen betere andere auto, maar opnieuw vind ik het onderhoud aan de SpaceStar niet goedkoop, al is het inmiddels een oudere auto.
De vorige APK was overigens een stuk goedkoper, toen waren we voor 123 euro klaar.
De totale onderhoudskosten hebben nu ongeveer 2600 euro bedragen over ongeveer 42000 km en 4 jaar. Dus gemiddeld ongeveer 6,2 cent per kilometer en 650 euro per jaar. Met een huidige waarde van 500 euro is de afschrijving tot nu toe 750 euro per jaar. Het hangt er uiteraard van af hoe lang we er nog mee vooruit kunnen, maar de post afschrijving is vanaf nu bijna nul.
Wel duidelijk is dat je met een klein nieuw autootje niet duurder uitbent, en rekening houdend met de belastingvrijstelling van de afgelopen jaren zou je goedkoper uitgeweest zijn. Maar een Space Star is qua ruimte en rijcomfort wel een stuk beter dan een echt kleintje, en denkelijk ook qua passieve veiligheid. Autorijden kost nu eenmaal geld, dus vooruit maar weer!
En nu weer de ontstekingsmodule...
Na een bezoek bij een vriendin wilde de auto niet meer aanslaan. Garage heeft hem opgehaald. Bleek de electronische ontstekingsmodule defect (zit direct onder de verdelerkap). Nieuwe van Mitsubishi kost ca. 500 euro, een nieuwe bij een andere leverancier ca. 230 euro. Plus montage, onderzoekskosten en ophaalkosten. Dat zal wel zo'n 500 euro worden. Opnieuw: 't is niet de meest onderhoudsvrije auto en ook bepaald niet de goedkoopste in onderhoud....
Opnieuw hebben we afgewogen of we met deze auto nog verder moeten gaan. Maar voor 500 euro heb je geen andere.
.... en de schakelgeleiding, en de binnenverlichti
Die ging niet meer aan als je het linkerportier opendeed. Onhandig in dit jaargetijde, te meer omdat de zoemer voor vergeten verlichting het dan ook niet doet. Maar dit was zelf simpel te verhelpen: de deurschakelaar, die trouwens niet aan de scharnierkant van de deur zit maar aan de onderkant onder het portierslot, bleek geen massacontact meer te maken. Losschroeven (1 schroef), contactspray erover, vastschroeven en we hebben weer licht bij instappen.
De schakelgeleiding is, zoals al gemeld, een zwak punt. Die is inmiddels zo ruim geworden, dat het af en toe moeilijk is de 1 in te schakelen. De truc: manchet optrekken (alsof je achteruit wil gaan rijden), pook iets naar links (maar niet te ver!) en dan gaat het wel. Dit is irritant en kan ook tot per ongeluk achteruit inschakelen leiden. Morgen komen er al voor de derde keer nieuwe kunststof geleidebusjes op het schakelmechanisme.
... en niet starten, en de uitlaat en APK
Een week of wat geleden de auto even verplaatst. En twee dagen later wilde hij niet meer starten. Meermaals geprobeerd, ook nog een halve dag en nog een dag later, maar nee. Balen, de ontstekingsmodule is al vervangen, we willen niet aan de gang blijven. Op internet naar een vervanger gezocht. Maar toen ik op stap wilde om een ander te kopen, toch nog maar eens geprobeerd. En zowaar, eerst weifelend alsof hij op 2 cylinders liep, maar na een seconde of 5 liep hij normaal. Sindsdien geen startprobleem meer gehad. Vette bougies? Wie zal het zeggen....
Sinds enkele weken kwam er een lichte ronk uit het vooronder, gecombineerd met een lichte benzinegeur na de koude start. En afgelopen maandag veranderde die lichte ronk in een krachtige snerp. De afspraak voor de APK was al gemaakt. Met de sound van een lawaaiige sportuitlaat (even gas geven is zo erg leuk, voor eventjes tenminste) naar de garage. Die constateerde dat de voorste uitlaatpijp ook met het lasapparaat niet meer te redden was. Een nieuwe erop dus maar. Kost weer een paar honderd euro, maar dan is dat weer OK.
Eerder 2 nieuwe achterbanden gekocht. De oude waren versleten. De Vredestein T-Trac Si is niet de meest slijtvaste band. Nu T-Trac 2, ben benieuwd of die langer meegaan. Zo heel veel rijden we nu ook weer niet met deze auto, dus een jaar of wat moet kunnen. En dan zal hij toch echt wel op z'n eind gekomen zijn.
Verder voor de APK 0 problemen. Ook wel eens fijn. Ben benieuwd hoe lang we nu zonder problemen kunnen rijden....
APK 2015, wielophanging, uitlaat, roest
In het afgelopen jaar is er voor de verandering eens niets aan de hand geweest. Voor de APK-keuring zijn er echter meteen 4 reparaties e.d. nodig geweest.
Een lagerbus van een geleidearm van de achterwielophanging rechtsachter was verdwenen. Bij het losmaken brak een speciale bout af. Zit nu een nieuwe geleidearm op.
De uitlaat bleek niet meer over de hele lengte dicht te zijn. Het slechte stukje is er tussenuit gezaagd en daar is een stuk pijp overheen gelast.
De chassisbalk rechts voor bleek door roest te zijn aangetast. Daar is nu een plaatje ingelast.
Voorts zijn remleidingen ontroest en getectyleerd.
Kortom, het was weer feest! De rekening bedroeg een kleine 600 euro, niet onredelijk gezien de werkzaamheden. Hopelijk kunnen we nu weer even vooruit, maar als een auto op kritische plaatsen gaat doorroesten, is meestal het einde in een of twee jaar in zicht.....
Nog 1 jaar hopen we
't Was weer tijd voor de APK. Die mocht niet te veel geld kosten. De carrosserie is bepaald de mooiste niet meer, te weten dof en vaal, overal krassen en deukjes, 1 grote deuk, zichtbare roest aan motorkap en achterklep. Belangrijker: er is vorig jaar aan gelast. Dat doet vermoeden dat er meer roestschade gaat komen. Dan kunnen flinke kosten beter in een andere auto worden gestoken. Afgelopen jaar, na die best dure APK, geen kosten meer gehad.
De APK, een nieuwe achterruitenwisser, een liter olie, een aandrijfashoesklem, en lassen van roestschade van de balk onder de motorsteun, en een leenauto voor 20 euro, dat alles samen kostte 245 euro. Zeker niet te veel om weer even vooruit te kunnen. Nog een jaar, hopen we, en dan zien we wel weer.
Aanrijding, en motor werd te warm
Een aanrijding! Niet ernstig, bij lage snelheid rechtsvoor een andere auto linksachter geschampt. Richtingaanwijzer stuk en spatbord ingedeukt. Richtingaanwijzer bij webwinkel in Duitsland gekocht voor 20 euro of zo, en gemonteerd. De deuk laten we zitten, het is niet de eerste en niet eens de grootste. De lak is inmiddels dof en verkleurd. Met Commandant 4 krijg ik dat (met de hand) niet meer glad. Met ook nog zichtbare roest op motorkap en achterklep is het mooie er nu toch echt wel af.
De dag nadat de zijruit uit onze andere auto spontaan was geknapt, telefoon van de vrouw. De temperatuurmeter schiet ver in het rood, toch naar huis rijden? Nee dus! Gelukkig is ze gestopt zodra ze dat zag. Geparkeerd laten staan en niet meer mee rijden graag! 2 auto's is dus ook niet voldoende om altijd mobiel te zijn..... De volgende dag gewapend met liters koelvloeistof naar de auto toe. Erin gieten is even hard er aan de onderkant weer uit lopen. Bleek simpel: de slangklem waarmee de slang onderaan de radiator vast zit, was doorgeroest en gebroken. De slag was losgeschoten, dus liep het hele systeem leeg. Nieuwe slangklem gekocht en gemonteerd, liters vloeistof van de Action erin en we konden weer rijden. Tenminste, enkele km's want toen moest er nog een liter of 2 bij, omdat lucht uit het systeem was ontweken. Naderhand nog twee keer het koelvloeistofpeil in de radiator gecontroleerd (moet tot boven de bovenste lamellen staan). En nu doet ie het weer, zo te merken is de koppakking nog heel. Kosten in totaal 13,67 euro. Gelukkig kon ik dit zelf, scheelt kosten.
Afscheid en conclusie
Vandaag hebben we definief afscheid van de Space Star genomen. Vorige week hebben we er nog flink mee gereden en dat ging prima. Toen mijn vrouw enkele dagen later wilde wegrijden, klonken er onheilspellende krakende geluiden vanuit het vooronder. Toch nog mee naar het werk van mijn vrouw gereden, maar daar vandaan vertrekken zat er niet meer in. De auto was rechtsvoor duidelijk wat ingezakt: veer gebroken. Later vonden we op onze oprit een stuk veer. Opmerkelijk: die had niet alleen een nieuw breukvlak, maar aan de ander kant ook, maar dan met roest erop. De veer was kennelijk eerder al gebroken, waar we niets van hebben gemerkt, maar nu was er nog een stuk afgebroken. Blijkt een kwaaltje van met name 1.3 liter Space Stars van de eerste bouwjaren te zijn. De vraag was dus: veer laten vervangen? Onze overwegingen: dat kan, maar bij een oude auto kan dat tegenvallen i.v.m. vastzittende delen van de wielophanging. Over enkele maanden komt de APK weer, wie weet wat er dan aan moet gebeuren. Er zit ook onderhoud aan te komen, eigenlijk zou de distributieriem vervangen moeten worden. De carosserie ziet er langzamerhand triest uit: dof, aan alle kanten bekrast, twee flinke deuken en nog diverse kleinere, roest op motorkap en kofferklep, en algen die zich er niet af laten poetsen (zwarte aanslag). Kortom, daar gaan we geen geld meer in steken, ondanks dat we er net twee nieuwe goede banden op hadden laten zetten. Na bijna 8 jaar dienst is het bij ons wel mooi geweest.
Overigens, de garage die hem bij het werkadres van mijn vrouw heeft opgehaald, heeft er een nieuwe veer onder gezet, en gaat kijken of ze hem met nog 2,5 maand APK toch nog kunnen verkopen voor een paar honderd euro. Verdwijnt hij toch nog niet direct de shredder in, we hopen dat iemand er dan toch nog wat plezier aan zal beleven.
De Space Star zal ons bijblijven als een verbazend ruime en toch redelijk compacte en goed manoeuvreerbaar auto door zijn kleine draaicirkel. Met de 1,3 l motor is hij bovendien vrij zuinig (rond 1 l. op 15 km, op de lange baan rond 1 op 17) en niet te zwaar (1100 kg tarief). Als 1.6 of 1.8 is hij natuurlijk pittiger, maar ook duurder in gebruik. Zijn weggedrag is goed genoeg bij normaal gebruik. Wie wat kritischer is, merkt een sterk onderstuur, vrij indirect werkende stuurinrichting, en een wat te slappe demping waardoor verkeersdrempels rustig genomen moeten worden. Heb je bij normaal rustig gebruik verder geen last van.
Zijn technische degelijkheid is ons niet meegevallen. Aan de motor ligt het niet, maar we hebben er toch wel wat onkosten buiten het reguliere onderhoud aan gehad hoewel we enkele kleinere problemen niet hebben laten oplossen (raam dat niet goed naar boven wil, rammelende wielophanging achter, lawaaiig portierslot) en hij heeft ons een keer laten staan met een kapotte motormanagementmodule.
De kosten zijn desondanks nog wel acceptabel, Als je alles optelt schrik je natuurlijk wel, ruim 22000 euro, dat komt neer op ongeveer 30 cent per kilometer all-in. Bij een kilometrage van 10000 per jaar op benzine is dat niet heel veel, maar bij een gebruiksduur van bijna 8 jaar ook niet weinig.
Alles bij elkaar bewaren we er toch goede herinneringen aan. Het concept overtuigt ook nu nog, er zijn maar weinig concurrenten. De Nissan Note, de Renault Modus en de Honda Jazz, dat is het wel. De Kia Venga/Hyundai iX20 zijn niet ruimer, wel zwaarder en minder zuinig in gebruik.
Nu de kinderen bijna het huis uit zijn, hebben we geen ruime tweede auto meer nodig. Zijn opvolger is een Renault Clio III vijfdeurs, die is van binnen veel kleiner, ook al scheelt het aan de buitenkant bijna niets. Maar die rijdt een stuk beter, is als het goed is zeker zo zuinig en hopelijk nog iets zuiniger, en biedt in onze uitvoering ook meer moderne luxe. Behalve dan de electrische ramen achter, maar daar kunnen we wel zonder. We zijn benieuwd!
Auto is geëxporteerd
Onze Space Star is volgens de gegevens van de RDW inmiddels geëxporteerd. Of hij nog ergens een derde leven gaat krijgen, of dat hij als onderdelendrager gaat dienen weet ik niet. Het verbaast me wel een beetje dat er toch nog handel in deze nogal treurig ogende auto zat. Hoewel, zijn voorganger, een Suzuki Swift, is ondanks flinke roestschade toch ook nog geëxporteerd en niet in NL gesloopt.
6,5
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
