Uitvoering

Sapporo 2000 GSR

Versnellingen

5, Handgeschakeld

Bouwjaar

1982

Jaar van aanschaf

2009

KM-stand bij aanschaf

90.000 km

KM-stand laatst

91.000 km

Eerste verslag.

91.000 km

3 februari 2011

Ondertussen alweer sinds een jaar of twee in het bezit van een Mitsubishi Sapporo 2.0 GSR van 1982. Duitse import en door de eigenaar zelfs thuis bezorgd. Papieren, boekjes en extra remblokjes erbij. Er zat zelfs een set winterwielen bij! Daar heb je natuurlijk niets aan met zo’n auto, want ’s winters komt ze echt niet buiten! Km-stand is nu 91.000 en een beetje. Auto is enkele jaren na nieuw de showroom te zijn uitgereden opnieuw gespoten omdat er van een serie Sapporo’s de blanke laklaag op plaatsen losliet. Op zich fijn, maar toen heeft men de motorruimte niet meegenomen, zodat daar wat vliegroest zat, ook op het huis van het luchtfilter zat roest. Niet ernstig, maar het zag er natuurlijk niet uit en het scheelt in de taxatie… Ondertussen behandeld, zodat de roestduivel even weg zou moeten blijven. Verder is de auto haast in nieuwstaat (interieur ruikt nog bijna nieuw). Bij de RDW vonden ze het leuk zo’n auto weer eens op de brug te hebben en ik ontving dan ook een aantal complimenten. Ik stond er ook breed glimlachend bij, vooral omdat een paar van die handelaartjes die er stonden met zo’n blik van: “ach, weer zo’n ouwe roestbak”. Nou ja, dat zijn ook lang niet altijd de slimsten en de auto had wel een beetje dat imago natuurlijk. De auto kwam in één keer glansrijk door de keuring (incl. APK).

De auto heeft nog wel de lijnen van een echte coupe waarbij de gebogen achterruit en het ontbreken van raamstijlen ook bijdraagt aan dit beeld. Het eerste model Sapporo heeft wel wat meer stijlkenmerken, of zo je wilt design-elementen. Zo liggen de klokken dieper en in kokers, is het hele dashboard wat aparter en is de plafondverlichting bijna futuristisch voor die tijd. Ook de koplampen liggen verdiept in de carrosserie, wat best mooi is. Mijn Sapporo is t.o.v. dat eerste model wat strak/glad getrokken. Wel heeft de mijne ook tot in de stoelen en bank wegschuifbare hoofdsteunen. Toch een grappig elementje.

Goed, hoe rijdt dat dan, zo’n ouwe bak?
Ik moet zeggen: ronduit fijn!
Qua comfort kan ze nog aardig meekomen met veel moderne auto’s. Best stil ook (stiller dan mijn lease Coltje met 1.1 blokje uit 2008).
De auto is verder prima overzichtelijk, wat van menig nieuwe auto niet gezegd kan worden.
De afwerking en gebruikte materialen zijn duurzamer dan menig nieuwe auto met hard-plastic delen. Nog geen rammeltje of kraakje. Bekleding is ook lekker dik (Pullman) en als nieuw.
Schakelen vergt iets meer gevoel dan bijv. mijn Galant. Daar merk je wel het verschil in tijd.
Alle klokken zijn goed afleesbaar en alle hendels en knopjes zitten op logische plaatsen en goed onder handbereik. Soms is de overzichtelijkheid een verademing in vergelijking met een aantal nieuwe auto’s waarbij het doel leek het dashboard zo vol mogelijk te stoppen met knopjes.
De Sapporo kan verder prima meekomen met het huidige verkeer (0-100 binnen de 10 seconden) en remmen (schijfremmen rondom) doet ze ook prima.
Topsnelheid is niet van belang; je gebruikt dit soort auto’s niet als race auto. Dus ga je er ook niet snoeihard de bocht mee om, zodat de afwezigheid van echte sportwagen kwalificaties geen enkel probleem is; destijds is de auto verkocht als sportieve coupe en misschien voor die tijd was de auto ook wel een beetje sportief, zeker de Turbo uitvoering. Naar huidige maatstaven echter is de Sapporo minder sportief dan mijn Galant.
Ruimte? Ach, het is geen balzaal binnenin, maar met meer dan twee zitten we er toch niet in en dan is de ruimte voldoende. Kofferruimte is eveneens voldoende; zoveel hoeft er nooit mee.

Problemen.
Tot nu toe geen enkel probleem. Heel erg veel rijden we niet met de auto, maar het is een Mitsubishi, dus in principe erg betrouwbaar.
Wat wel lastig is, is het verkrijgen van bepaalde onderdelen. Met name plaatwerk, interieurdelen (zo ben ik nog op zoek naar een frame t.b.v. de radio-cassette combinatie en een zwarte gril) alsook koplampwissers is lastig. Tja, ze konden nogal roesten destijds (wat in die tijd zo’n beetje alle auto’s wel vrij hard deden), zodat er niet al te veel meer over zijn. Van de Turbo uitvoering zijn er al niet veel verkocht destijds, zodat deze helemaal uniek is.

Tuurlijk, er is sinds 1982 veel veranderd op autogebied. Vooral op veiligheidsgebied en comfort-verhogende snufjes. Desondanks doet zo’n Sapporo het vandaag de dag wat mij betreft helemaal zo slecht niet. Ik vind het bijv. beter rijden en beter en mooier afgewerkt dan een Golf III. Wat dat betreft is de Golf er in de jaren gigantisch op vooruit gegaan, daar waar een nieuwe Lancer er weliswaar goed uitziet en goed is uitgerust, maar wel hard-plastic delen heeft. Ik hoop in ieder geval nog vele mooie zomers van de Sapporo te mogen genieten.

8,0