Mercedes-Benz 230 E (1984)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | 230 E |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 1984 |
| Jaar van aanschaf | 2010 |
| KM-stand bij aanschaf | 115.000 km |
| KM-stand laatst | 122.500 km |
Van een oud vrouwtje geweest.
Verslaving? Anderhalf jaar geleden mijn eerste oude Benz aangeschaft, nu heb ik er al drie voor de deur. Hoe komt dat zo? Mja, hoe komt zoiets?
Die zandbeige W123 230E waar ik tegenaan liep, was zeldzaam gaaf, echt zo goed als nieuw, en de prijs was wel erg aantrekkelijk. Uniek eigenlijk. En dat geld stond toch maar tegen zeer lage rente te verstoffen op de bank. Dus...
De collectie bevat nu een W124 300E, een W123 240D, een 300SE en daarbij deze W123 230E.
Het verhaal erachter:
Bij advertenties wordt te pas en te onpas de afkorting z.g.a.n. gebruikt, Zo Goed Als Nieuw. In dit geval te pas; de Benz lijkt net uit de fabriek te komen. Geen deukje, krasje, roestplekje of rammeltje te bekennen. Gebruikssporen? Een vlek op de bekleding, een de afdruk van twee stickers in de lak. Dat is het.
Op een van de stickers stond CH. Zwitserland, het Mekka van de oldtimer. Naast het maken van kaas en horloges hebben Zwitsers het vertroetelen van hun auto's als tijdspassering. Zwitserland is niet voor niets het favoriete autoland van Marco Hof, bekend specialist op het gebied van oude Mercedessen. De mijne is door hem in 2009 naar Nederland gehaald.
Tot 2009 heeft de zandbeige W123 maar één eigenaar gehad: mevrouw Lucienne Herensperger uit Glattbrugg. Ze liet haar auto elke twee jaar na het afleggen van zo'n 8000 km grondig nakijken bij een officiële Mercedesdealer, zo valt te lezen in het nauwgezet bijgehouden Wartungsheft. Uiteraard werd de wagen gestald in een verwarmde garage, dat spreekt.
In november 2009 belandde de Benz bij zijn eerste Nederlandse liefhebber. Deze man, een echte autofanaat, beschikte echter over weinig zitvlees en was alweer bezig met zijn volgende project, waarbij de 230E een beetje in de weg zat met zeer prettige gevolgen voor de vraagprijs. Mooi voor mij!
Hoe bevalt het?
De Motor & de Voortbeweging:
De W123 was ik al gewend, dacht ik; het afgelopen jaar heb ik bijna 15.000 km afgelegd met een 240D. Het verschil tussen beide Benzen is echter een stuk groter dan je zou verwachten. Voor het grootste deel heeft dat te maken met de motor. De diesel van de 240D is een echte prehistorische knorrepot (ontwerp uit de jaren 50) die in een landbouwtrekker niet zou misstaan. Absoluut niet te vergelijken met een moderne direct ingespoten diesel. Toeren maakt het ding met luid hoorbare tegenzin en uit krap 2400 cc haalt de machine slechts 72 pk en een armoedig koppel van 136 nm.
Het ontwerp van de benzinemotor uit de 230E dateert uit de jaren 80 en heeft brandstofinjectie. Met 136 pk is de 1350 kg zware Mercedes een zeer krasse bejaarde. In een seconde of 10 zit je op 100 km/u. Daarbij maakt de automaat vlot wegwezen heel eenvoudig. Doordat de hoogste versnelling nogal kort is, bij 100 km/u draait de motor zo'n 3000 toeren, reageert de wagen ook bij hogere snelheden lekker pittig op het gaspedaal.
De automaat schakelt soepel, haast zonder schokken.
Benzineconsumptie? Reken op 1 op 10.
Sturen & Remmen
Doordat de wagen zo vlot is, voelt hij een stuk moderner aan dan de 240D. Daar komt bij dat deze 230E wat strakker op de weg lijkt te liggen. Kan komen door de lagere gewicht van de motor, maar waarschijnlijker is het dat het secure onderhoud hier zijn vruchten afwerpt.
Wel is het daardoor extra oppassen: deze achterwielaandrijver is bepaald niet fool proof. Geen ABS, CSC of hoe die electronische toevoegingen ook mogen heten. Glibberig wegdek en een bocht? U staat zo achterstevoren. Gaat het net regenen en ligt er zo'n lekker olielaagje op het asfalt? De 175-bandjes bezorgen u gegarandeerd een hartverzakking bij plotselinge remmanoeuvres.
Bij droog weer is het minder link. Wel maken de banden bij iets te zwierig genomen rotondes spectaculaire geluiden die niet schoonmoedervriendelijk zijn.
Rechtuitlopen doet de 230E prima. Van zijwind heb je zelfs minder hinder dan in een W124.
Het Zitten
Het comfort is ook naar huidige maatstaven heel behoorlijk. Bij legale Nederlandse maxima blijft het redelijk stil in het interieur. Afhankelijk van de weersomstandigheden en het wegdek hoor je de wind, de banden of de motor het duidelijkst. Heel anders dan bij de diesels, daar wordt de herriewedstrijd overtuigend gewonnen door het motorgeronk! De stoelen, daar zit je vooral op, niet in. Dat geeft niet, ze veren best aangenaam en even lekker wat bochtjes nemen laat je met dit oudje wel uit je hoofd. De vering is heel comfortabel. Een verkeersdrempel wordt met de W123 een onbetekenende oneffenheid. Ruimte heb je zat, ook achterin zit je als een, tja, taxipassagier.
De Knoppen en zo.
De bediening is simpel, al zitten sommige knoppen op een gekke plek. 't Werkt vaak net even anders dan standaard. Dat ligt aan de eigenwijze opvattingen van de fabrikant. Een voorbeeld is de handrem. Die bedien je in eerste instantie met je voet. Wil je wegrijden, dan trek je aan een knop op het dashboard. Praktisch is anders, maar het went. Van die dingen.
Doordat het huisje rechthoekig van vorm is, heb je prima uitzicht en kun je bovendien heel goed zien waar de auto ophoudt. Makkelijk bij parkeren.
Wat mag het kosten?
Met oude auto's is het oppassen. Een goedkope is vaak het duurst. Voor €3000 kun je ook een W123 kopen. Moet je alleen doen als je twee rechterhanden en een lasapparaat hebt, anders wordt het een financieel bodemloze put. Altijd goed voor pittige echtelijke ruzies, dan wel echtscheidingen. Hoeveel geld je ook spendeert aan het herstellen van roestschade en achterstallig technisch onderhoud, een strakke bak krijg je nooit.
Ook als je een echt mooie hebt gevonden (reken op minimaal een duizendje of zes), moet je een stevig bedrag achter de hand houden. Bij wagens die weinig zijn gebruikt, is er nogal eens schade door langdurige stilstand (Oma's rijbewijs al jaren verlopen) Ook als dat niet het geval is, blijft het een oude auto en dus zal er wel eens wat mis gaan (Oma zat er wel eens een versnelling naast).
Indien je deze problemen gelijk grondig laat aanpakken, kun je aan een W123 een betrouwbare klassieker voor dagelijks gebruik hebben. Uiteindelijk verdienen de hogere onderhoudskosten zich ook weer terug:geen wegenbelasting (ideaal bij LPG of diesel) en meestal ook geen afschrijving!
En dan nog het plezier van het rijden in een klassieker, echt van een oud vrouwtje geweest!
De probleempjes
Aan een auto van 26 jaar oud mag wel een kleinigheidje mankeren. Zo zijn er ook met de mijne wat probleempjes:
- Dashboardverlichting brandt soms niet. De dimmer is de oorzaak.
- Het kraken bij de stationairloop is opgelost door nieuwe motorsteunen.
- Het gaspedaal gaat te stroef.
- Lekkage in de kofferbak. Bekend probleem van de W123. Water loopt via het rubber van de achterruit naar binnen. Lek is met het inspuiten tectyl voor 90% gedicht. Nog een keerje tectyl bijspuiten, denk ik. Natuurlijk is een nieuw raamrubber een nettere oplossing, maar dat is nogal een klus.
De laatste ronde..
Tijd voor de afsluiting van dit verhaal. Deze Oude Benz is verkocht.
Dat kwam zo: ik werd er zenuwachtig van.
Het oude Zwitserse vrouwtje had er zo goed voor gezorgd dat de staat van deze W123 uniek genoemd kan worden. Nergens roest, nergens beschadigingen. Zoiets durf je niet op straat te parkeren. Dat deed ik dan ook niet, waardoor ik er weinig in reed. Te weinig. En een groot deel van de lol zit nu eenmaal in het rijden.
Daarbij heb ik deze 230E de afgelopen jaren nog verder geperfectioneerd, zodat de wagen in alle opzichten als nieuw was:
- Nieuw rubber achterruit. Nu blijft de kofferbak droog.
- Nieuwe distributie (ketting + spanners)
- Nieuwe geleiding gaskabel
- Nieuw klokje
De eerste twee zaken zijn typisch voor dit model. De motor van dit type, de M102, kan heel erg lang mee, maar er zijn wel opvallende zwakke plekken. Zo is de distributieketting enkelvoudig, ipv dubbel zoals bij de andere Mercedesmotoren en ook bij de later versies van de M102. Door slijtage kunnen ze breken en dan ben je goed de klos (de TSi's van Volkswagen zijn dus niet uniek). Na een ton is preventief vervangen verstandig. De andere zwakke plek is de nokkenas die soms snel afslijt.
Goed, ik was dus eigenlijk te zuinig op dit stuk industrieel erfgoed. Tegelijkertijd miste ik een Mercedes waarmee ik ook 's winters met gerust hart kon rondrijden, zonder luid geknaag van het roestspook. Want dát is de grote kwaal van de W123. De carrosserie is veel te roestgevoelig voor dagelijks gebruik in de winter.
Het erfgoed is ingeruild bij Nijkamp Vaassen, één van de meest bekende en betrouwbare specialisten in oude Mercedessen. Daar kopen echte liefhebbers. Met een verwarmde garage hoop ik.
In plaats daarvan heb ik nu een even goede W201 190D 2.5 automaat uit 1992 aangeschaft. Gelukkig mét een paar kleine parkeerbeschadigingen, zodat ik hem wél buiten durf te parkeren. Daar komt nog bij dat dit type aanzienlijk roestbestendiger is.
Over een paar maanden zal daarvan een review verschijnen.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
