Land Rover Range Rover 4.4 SDV8 Autobiography (2013)

autoreview

28 augustus 2014 om 08:14

Uitvoering	Range Rover 4.4 SDV8 Autobiography
Versnellingen	8, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand laatst	255.000 km

De Rangerover, vanaf aanschaf

49.500 km
28 augustus 2014

Toen in 2012 de eerste foto's van de nieuwe Rangerover werden gepubliceerd zag ik hem niet zo zitten. Een paar maanden later, in september, kwamen we een prototype tegen op een parkeerplaats in Engeland. De vriendelijke bestuurder (medewerker van LR) liet ons de auto bekijken en erin zitten. Op dat moment waren we verkocht. Wat een verschrikkelijk gaaf ding. In Nederland hebben we vrij snel daarna (volgens mij kon het vanaf november) bij de dealer de nieuwe auto besteld. Uiteindelijk vond ede levering plaats in mei 2013.

Na de vorige (TDV8) RR is dit een evolutie; het is een bekende in een nieuw jasje. De auto is flink in gewicht afgenomen. Dit is met name merkbaar in het verbruik en de de meer soepele handeling. Daarnaast is de auto voorzien van een 4.4 (de vorige was de 3.6) en heeft knap meer vermogen en koppel. Ook de versnellingsbak is nieuw (7 versnellingen) Nog een factor waardoor je beduidend zuiniger rijd.
Wij halen over de eerste 49.500km. ca. 1:9.3. Dat heeft mede te maken met het feit dat wij vaak met een aanhanger rijden, een bekende van me rijdt met exacte zo'n auto 1:10.
Over het comfort zal ik niet teveel vertellen; beetje overbodig. Ik heb nog niets ontdekt wat ik mis en we komen nog steeds verassingen tegen. De meest onverwachtse zaken zijn in te stellen, van regensensor tot lichtsensor, van cabinekleur tot buitencamera (rondom) en van vering tot terreinstand.
In het begin had de auto wat kinderziektes. Zo zat er een rammel in de voorwielophanging en er is een modificatie geweest aan de olievoorziening van de turbo (rookvorming). Ook zat er een strip niet op bij levering. Het blijven Engelsen, ook al zijn het indianen. Deze zaken zijn keurig onder verantwoording van de importeur opgelost.
Het rijden is in vergelijking met de vorige wel wat anders. Ik noemde het toegenomen vermogen en koppel al waardoor de auto rustiger is. Wat vooral scheelt is dat de wegligging veel beter is; de auto is superstrak afgeveerd, maar dit gaat op geen enkele manier ten koste van het rijcomfort.

Wat mij betreft: deze staat nog heeeel lang op de dam.

Het is niet de bedoeling van een review om een auto op te hemelen maar om zo objectief mogelijk de ervaringen weer te geven. Voorgaande verhaal had dan ook misschien achterwege kunnen blijven omdat luxe gecombineerd met vermogen nu eenmaal de essentie van het concept is. Toch wilde ik het kwijt omdat het de beleving van de auto is.
Ook relevant: ik ben bij verschillende dealers geweest inmiddels. De service bij de meeste dealers is uitzonderlijk goed. (en zeg nu niet dat dat bij andere merken ook zo is, dat valt erg tegen is mijn ervaring. Bij Toyota weleens een kwartier aan de balie gestaan terwijl men een broodje in mijn gezichtsveld zat et eten...)
De winnaar is wat mij betreft Breeland in Rotterdam, waar ze snel beleefd en qua prijs zeer redelijk zijn.
Nog even wat dingen over de auto:
-vergelijkingen met andere merken/typen gaan eigenlijk niet op omdat de Rangerover qua prijs en uitrusting niet geheel te vergelijken is. Een GL komt wellicht in de buurt, die rijdt beduidend anders (mijn ervaring), voelt "kleiner" aan (bedoel ik positief) maar is in mijn ogen erg saai vergeleken met de RR. Q7 wordt door totaal ander publiek gereden, zelden iemand gesproken die beide auto's waardeert. Ik vind de Q7 uitstekend rijden maar wel "lomper", helft meer over en uitstraling spreekt mij persoonlijk niet aan. Cayenne: veel sportiever. Als je dat rijgedrag wenst: nooit een RR kopen. Totaal verschillende werelden. Dat gezegd hebbende herhaal ik dat de RR wat mij betreft een keuze voor een klasse is waarin verder geen keuze is.
-De auto is duur in gebruik. Ook het verbruik is beduidend hoger dan het door de fabriek gepretendeerde.
-Uitstraling; hoe gek het misschien ook klinkt, de RR is niet een heel opvallende verschijning. Nog nooit een opmerking over de auto gehad (positief wat mij betreft).

luxe werkpaard

75.000 km
29 september 2015

Inmiddels rijden we ruim twee jaar met de Rangerover.

Het klink saai misschien, maar eigenlijk is er niet veel te melden. Het verbruik is nog steeds ca. 1:9.5/10, onderhoud beperkt zich tot op heden tot de reguliere onderhoudsbeurt. Een beurt die overigens altijd wel serieus duur is, maar die arme Landroverdealers hebben tegenwoordig natuurlijk zo weinig problemen aan "hun" producten te verhelpen, dat ze andere wegen moeten vinden om aan hun omzet te komen.
Begin deze maand had de auto nieuwe banden nodig, maar dat mag gezien het aantal gereden kilometers wel.
Door ons wordt de auto regelmatig ingezet om een zware aanhanger (met paarden erin, of een auto erop) te trekken. Door de achteruitrijcamera kan ieder kaliber automobilist zonder mankeren in een keer de knobbel onder de aanhangerdissel zetten. De auto vraagt wat voor soort last er achter hangt en past daar de vering etc. op aan. Vervolgens is het grootste gevaar de aanhanger te vergeten, want eigenlijk merk je er niets meer van.

Wordt wat mij betreft nog heel lang vervolgd...

115.000 km
19 december 2016

Inmiddels hebben we de Rangerover nu al zo'n 3,5 jaar. Je zult het niet geloven, maar regelmatig ontdekt iemand van ons een functionaliteit waarvan we het bestaan niet kenden. Er zit zoveel op dat je je serieus afvraagt wat de ingenieurs nog moeten verzinnen voor het nieuwe model, over een jaar of wat. Wat dat betreft, wij hebben nog nooit het gevoel gehad dat als er eens een nieuw model kost, we dan naar de winkel rennen. Nee, deze auto is helemaal af.
Wat we inmiddels wel zijn tegengekomen:
-We hebben kinderen en we rijden met de auto vaak in een modderige omgeving (paarden). Leer kan slecht tegen schoenen en zand.
-Airbaglampje gaat weleens branden, is hij al voor nar de dealer geweest maar komt weer terug.
-De auto kan niet vliegen.
Verder kan ik echt niets verzinnen.
De kosten;
We rijden al met al ongeveer 1:9,5. Ik hoor dat dat erg onzuinig is. Zal te maken hebben met het feit dat we de auto wellaten werken (aanhanger). Ook heb ik een zware rechtervoet.
Als je de auto een beurt laat geven merk je dat de dealer je graag het gevoel geeft dat je een bemiddeld mens bent. En dat hij dat zelf ook graag wil worden. Maar goed, we gunnen hem de illusie..:-)

Over het algemeen:
Erg saai, maar geen aanmerkingen. De auto geeft je te allen tijde een goed gevoel. Dit is onze vierde Rangerover, en wat ons betreft hoeven we niets anders meer.

175.000 km
2 september 2018

Het is al weer 6 jaargeleden dat de Rangerover werd voorgesteld, ruim 5 jaar hebben we de auto. Zoals in eerdere reviews gemeld is het een auto die wat ons betreft aan alle verwachtingen voldoet. Dat is nog altijd zo. Inmiddels is er een facelift geweest, waarbij vooral het interieur een aantal wijzigingen heeft ondergaan. Het hele middenconsole is zo'n beetje gedigitaliseerd. Ik moet zeggen dat de behoefte om onze auto in te ruien oid nog altijd niet bestaat.
Toevallig net wel een offerte aangevraagd voor chiptuning; ik wil dat weleens proberen. Mocht ik het laten doen meld ik daarna uiteraard mijn ervaring er mee.

Onderhoud en verbruik; Het gemiddelde is nog steeds zo'n 1:9,5. Lange en korte ritten scheelt wel behoorlijk. Op 't lange eind ruim boven 1:10, korte daarentegen ruim onder de 1:9.

Momenteel hebben we ruzie met een deurslot. Gaat alleen nog van buiten open als je de sleutel er bij houdt. Hebben we al eens eerder gehad, toen is de auto gereset en was alles weer in orde. Verder geen problemen. Naast de reguliere onderhoudsbeurten heeft de auto de garage niet gezien.

still going strong

215.000 km
8 mei 2020

Nog niet eerder had ik een auto zo lang. Ik moet zeggen dat de Rangerover in de praktijk meestal gebruikt wordt door mijn echtgenote, waardoor het voor mij altijd een fijn gevoel is als ik hem meeneem. Zelf wissel ik nog al eens.
De Rangerover is inmiddels van middelbare leeftijd. Hij is nog steeds wonderbaarlijk betrouwbaar. Omdat we enkele jaren geleden verhuisd zijn worden veel minder kilometers met de auto gemaakt dan in de eerste fase van zijn leven. Wat inmiddels wel kapot is gegaan: we hebben afgelopen winter een van de veerbalgen vernieuwd wegens lekkage. In de voorwielophanging zit een licht bijgeluid, de dealer heeft diagnose gesteld en dat wordt een dure reparatie. Omdat het niet gevaarlijk is wachten we nog even tot we er niet onderuit kunnen.
Verder is de auto nog steeds helemaal strak. Ook het gebruik blijft aan de eerder gemelde ervaringen.

Ook een Rangerover kan kapot

255.000 km
30 september 2021

Ik ben niet zo handig. Sommigen noemen het lomp. Soms doe ik zo lomp dat ik mijn kinderen echt enorm op hun kop zou geven als ze het deden. Ik zou hun spaarpot omkeren en al hun zakgeld stelen. Maar goed. Lomp dus.

Zo ging ik met het hele gezin naar het Polen. Onderweg gaf de auto een melding, motorstoring. Daarbij ging hij rechtsachter een beetje bonken. Toen ik stopte zakte hij in een keer op z'n kont, dus: veerbalg.... We zijn zo goed en zo kwaad als het ging doorgereden. We moesten nog een best eind, ik denk wel 300 km. De laatste kilometers waren amper meer te rijden; de auto lag echt op zijn gat. Ondertussen klonken er allemaal geluiden die niet hoorden. Gebonk, alarmtonen, weet ik veel. Al met al: niet goed.

De volgende dag heb ik de auto de dichtstbij zijnde Landroverdealer gebeld. Die zat in Poznan, op ongeveer 200km. afstand. "De veerbalg? Ach mijnheer, dat is ca. €450 diagnose stellen, daarna ongeveer 2 maanden wachten en dan ca. €1.000 voor de reparatie. Kan ook tegenvallen, mijnheer, pin ons er niet op vast. Vervangend vervoer? hahaha mijnheer ".
Dit is geen grapje!!

Ik ben daarom naar de plaatselijke dorpsgarage gereden. Normaal doet die alleen paardenkarren en een verdwaalde Zastava, maar ik had geluk. Hij had direct tijd. Levertijd een paar dagen (balg moest opgestuurd worden vanuit GB.) Kosten: 500 incl. ruilauto. (Nee, geen paard en wagen).
Ik heb daarom een auto geregeld, en met een kennis afgesproken dat deze een week later de auto's zou ruilen. Kwam mij slecht uit en hij had tijd.
En toen... De Rangerover stond er gepoetst bij. Hij had al even geen beurt gehad, maar om dat bij die hoefsmid te doen vond ik geen goed idee.
Ja, achteraf wel, maar toen niet.. Onderweg bleek dat het motorlampje niets te maken had met de veerbalg. Het motorlampje had namelijk te maken met de motor. Het motorlampje brandde omdat een injector niet goed werkte, vervolgens diesel in de olie was gelekt waardoor er niet voldoende smering meer was. Kort samengevat: motor in elkaar. Op een zondagavond met de kar naar Bremen om de auto op te halen. Wat een droevig transport zeg.

Ik heb de auto naar een dieselspecialist gebracht. Die adviseerde mij de RR te verkopen en niet te repareren gezien de kilometerstand. Ik heb de auto dan ook verkocht. Moet zeggen dat er veel belangstelling voor was en de prijs niet tegenviel. Desalniettemin een rot afscheid van een van de heerlijkste auto's die ik gehad heb.

Tijd voor een nieuwe?...