Menu
| Uitvoering | Ypsilon 1.1 elefantino |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1997 |
| Jaar van aanschaf | 2004 |
| KM-stand bij aanschaf | 45.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Als student die juist zijn rijbewijs heeft met een klein budget, heb ik deze auto overgenomen van mijn moeder. Zij heeft al die 7 jaren geen enkel probleem met de wagen gehad. Zij kwam ook niet verder met de wagen dan boodschappen doen of naar familie rijden. Ik als autoliefhebber en vrienden die nogal ver gespreid wonen, doe heel wat meer kilometers.
Ik ben sowieso al een fan van Italiaanse wagens. Alleen al door het design geraak ik hierdoor verkocht. De auto ziet er helemaal niet uit als één van 9 jaar oud. Het oogt nog als een wagen van nog amper een jaar of 5 oud. Je beschikt over veel opbergvakken, zoals over de gehele lengte van de wagen op het dashboard. Daar vindt je ook het instrumentenpaneel in het midden. Dat laatste is misschien wat minder praktisch, maar het went wel. Het grote gebrek is stuurbekrachtiging. Verder beschikt het over elektrische ruiten, startonderbreker en een geheugenfunctie bij het terugklappen van de passagiersstoel voor de toegang naar de achterste zitplaatsen.
Als je vergelijkt met een Citroën Saxo is er qua afwerking en materiaalkeuze een wereld van verschil. De Italiaan heeft op het dashboard stukken van stoffe bekleding en is overal goed afgewerkt. Het geeft een heel deftige en degelijke indruk. En na 9 jaar is zowel de carroserie als het interieur als nieuw.
De auto heeft het voorbeeldig gedaan. Ook langere afstanden (zoals naar de Belgische kust) gaat moeiteloos. Maar toen ik zwaar beladen op verlof ging naar de Belgische Ardennen is de brandstofpomp lek geslagen. De eerste kost voor mij sinds ik de wagen heb. Ook werkte de elektrische bediende ruit aan de passagierskant plotseling niet meer. Afgelopen najaar ging ik op verlof in Zuid-Frankrijk. Volgeladen met 4 personen en bagage in de hitte. Dit heeft geen enkel probleem opgeleverd. Maar toen ik terug in mijn thuisland was, begonnen de problemen. Er was sowieso al een dure kost die eraan kwam (de distributieriem), maar enkele weken later reed ik een defecte cilinderkoppakking. Dit jaar in januari reed ik met momenten op 3 cilinders en zijn de bougiekabels en bougies vervangen. En enkele weken geleden stond ik naast de weg met een kapotte versnellingsbak.
Ik heb toen maar besloten deze weg te doen en ondertussen een Fiat Grande Punto besteld.
Mijn conclusie. Ideale wagen voor kortere afstanden, maar voor langere afstanden is een meer aangepastere auto nodig. Het 1100’tje (55 pk) heeft zeker pit als je er alleen als bestuuder mee rijdt, maar meerdere personen vertragen de auto aanzienlijk. Het verbruik met een vlotte rijstijl zit rond de 7l/100 km.
Ik ga de wagen in ieder geval missen, want het heeft me veel rijplezier bezorgd en mooie herinneringen opgeleverd.
- het mechanisme van de elektrisch bediende ruit van de passagiersdeur
- defecte cilinderkoppakking
- bougiekabels
- versnellingsbak
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
