Kia Niro 1.6 GDi Hybrid ExecutiveLine (2017) #7

autoreview

Gebruikersreview

Uitvoering	Niro 1.6 GDi Hybrid ExecutiveLine
Versnellingen	6, Automaat met dubbele koppeling
Bouwjaar	2017
Jaar van aanschaf	2021
KM-stand bij aanschaf	116.125 km
KM-stand laatst	133.161 km

De eerste weken

117.650 km
20 november 2021

Kia was niet echt een merk dat standaard op “mijn lijstje” verscheen wanneer ik op zoek ging naar een andere auto; het merk is kwalitatief flink opgeklommen in de loop der jaren maar zat eigenlijk altijd in mijn blinde vlek. Van de Niro wist ik eigenlijk helemaal niets. Toch kwam ik deze Kia ineens in mijn zoektocht tegen. Had ook gekeken naar de Mitsubishi ASX (relatief oud model, erg prijzig, niet zo zuinig en reed niet echt lekker), de Mazda CX-5 (duur en krap) en de Nissan Qasqai (mooi model, maar betrouwbaarheid en zuinigheid zijn twijfelachtig). De Niro is een interessant en aantrekkelijk model met positieve reviews. Maar eens gaan passen en proefrijden. Tot mijn verbazing zat ik ruim en kon ik met mijn 2 meter lengte met een beetje moeite zelfs achter mezelf zitten. Dat heb ik nog niet vaak meegemaakt.

De Niro van de eerste proefrit beviel best goed, maar was wat kaal. Een sleutel die in het contact moet heb ik al een poosje niet meer hoeven gebruiken. Verwend, inderdaad. Maar waarom ook niet?

Het verdiepen in de uitvoeringen van de eerste bouwjaren was een leerzaam proces. Vanaf een bepaalde uitvoering is keyless entry & start inbegrepen, DAB+ is alleen standaard op de meest luxe uitvoeringen (of als optie te bestellen, wat blijkbaar weinig gedaan werd). En zo nog wat zaken. Uiteindelijk op zoek gegaan naar een Executiveline, de meest luxe uitvoering. Liefst van ná de verandering van de locatie van de 12V accu – van de kofferbak naar onder de achterbank (naast de hybride accu) - waarbij linksonder op het dashboard een handige schakelaar is toegevoegd om de 12V accu bij te kunnen laden met de hybride accu, in geval van nood. Daar waren blijkbaar wat problemen mee bij mensen die veel korte ritjes maken. Dat doe ik zelf eigenlijk niet, maar toch leek het me een verstandige optie om mee te nemen.

De Niro is populair en betrouwbaar en dat is te merken aan de vraagprijzen. Na het digitaal bekijken en beoordelen van alle aangeboden Niro’s bleven er 3 over om uit te kiezen. Degene die het geworden is stond ver weg bij een Kia dealer en had voor mij als minpunten dat deze geïmporteerd was (uit België, in 2019), een schuif/kanteldak heeft en niet de gewenste accu optie. Aan de positieve kant heeft de Belgische meest luxe uitvoering (“Sense”) dezelfde opties als de Executiveline, plus parkeersensoren vóór. Die zijn schaars bij de Niro en vaak achteraf geplaatst (met een extra schakelaar op het dashboard), maar daar lees je qua functioneren weinig positiefs over. Daarnaast was er nog een 220V aansluiting op de achterkant van de armsteun bijbesteld en een dashcam ingebouwd. Mooie kleur (“Smoky Granite” / net niet té donker grijs) en een kilometerstand van 116K. De prettige verkoper deed een realistisch inruilvoorstel en we waren er eigenlijk snel uit.

Na anderhalve week de auto opgehaald en dan is het altijd even afwachten of de keuze goed was. De binnenruimte van de Niro vind ik nog steeds indrukwekkend. Zoveel ruimte om de bestuurder heb ik nog niet eerder gehad en dan kunnen de pubers op de achterbank nog gewoon achter mij zitten. De kofferbak is klein lees ik in de meeste tests. Voor mij meer dan voldoende en groter dan die van mijn vorige auto (Toyota Auris 1.2T 2017). Het opbergsysteem in de kofferruimte onder de afdekplaat ontbreekt bij mijn Niro, daar ligt een echt reservewiel (225/45/18). Bij de versies met thuiskomer (en bij die met reparatieset) kan je in dat opbergsysteem nog een boel spullen kwijt, netjes uit het zicht.

Rijden doet de Niro lekker. De motor klinkt zwaar, je zou op basis van het geluid niet zeggen dat dit gewoon een atmosferische 1.6 is van 105 pk (waar de elektromotor dan nog bij komt). Snel is de auto niet, maar ik heb ook niet het gevoel wat tekort te komen. De automaat schakelt snel terug zodra de weg maar iets omhoog loopt, ik lees daar veel negatieve reacties op. Vind het zelf niet storend, gaat heel vloeiend. Bij ineens plankgas moet het systeem even nadenken, gaat de motor alvast toeren maken en komt dan het inschakelen van de versnelling erbij. Het schakelen van de DCT gaat goed en mooi soepel, alleen met koude motor voelt het de eerste paar keer wat rauw. Bochten worden door de auto goed en zonder overhellen genomen, met dank aan de 18” wielen en het sportievere onderstel. Drempels moeten met beleid, ook daar zullen de platte banden invloed hebben. De vering is sowieso stug, je voelt echt alles. Het stoort me niet, het is ook een beetje aanpassen van de rijstijl.

De grote hoeveelheid opties van deze uitvoering vind ik erg prettig (stoelverwarming voor en achter, stuurverwarming, DAB+, JBL subwoofer, elektrisch bedienbare bestuurdersstoel met geheugen, adaptieve cruise control, stoelventilatie voor, dodehoekdetectie inclusief kruisend verkeer achter, draadloze smartphone lader, Carplay - Android Auto en mirror tilt). En dan vergeet ik vast nog van alles. Noemenswaardig is nog het automatisch ontwasemingssysteem waarbij een sensor op de binnenkant van de voorruit de hoeveelheid vocht meet en de ventilatie daarop aanpast – de eigen instellingen worden tijdelijk overruled - om te zorgen dat de voorruit niet beslaat of snel weer zicht geeft. Staat standaard aan en werkt erg goed. De dodehoekdetectie is een interessante optie, maar geeft naar mijn zin te vaak meldingen. Naar rechts na inhalen doe ik blijkbaar net te vlot, of beter gezegd wil het systeem dat ik dat wat later doe. Wanneer ik dat negeer dan volgen meldingsgeluiden en die hoor je ook wanneer je relatief kort nadat je ingehaald bent naar links gaat, wat soms in druk verkeer nu eenmaal nodig is. De melding voor kruisend verkeer achter werkt fijn, die heeft zicht wanneer ik het zelf niet heb.

De zit is wat hoger maar niet overdreven. Vóór de Auris had ik een BMW 2-serie Active Tourer en die zat nog wat hoger, maar daarvan was de instap niet prettig; hoger, maar tegelijkertijd een lagere daklijn waardoor ik met mijn lengte onprettig opgevouwen de auto in moest stappen. In de Niro alle ruimte. Wanneer de deur helemaal open staat kan ik er zittend op de stoel met mijn toch echt lange armen nauwelijks bij om ‘m dicht te trekken.

De handrem is bij de Niro een voetrem; pedaaltje boven de gewone rem en het rustpaneel voor de linkervoet. Had liever een ouderwetse handrem of nog liever een moderne schakelaar gehad, maar de voetrem werkt prima en zit verder niet in de weg.

De automaathendel is groot en toont volgens sommigen wat ouderwets. Na de joystick in de hybride Auris en de lange stengels in de Yaris en de benzine Auris vind ik deze erg prettig; voelt enorm degelijk aan. Handmatig schakelen kan, in de sportstand. Daarvoor moet de hendel naar links en dan zit deze ineens tegen mijn rechterbeen aan. Gebruik het maar zelden, de Niro is in die stand wel een heel stuk feller.

De meeste instellingen werken vrij intuïtief, bij sommige zaken is het even wennen. Bijvoorbeeld de dagrijverlichting, die doet het niet in het donker. Wanneer de schakelaar op “uit” staat dan brandt er helemaal niets. Wanneer de schakelaar op “auto” staat dan brandt het dimlicht. Overdag brandt de DRV zowel bij schakelaar op “uit” als op “auto”. Andere logica.
Wat ook anders is dan ik gewend ben, is de werking van de parkeersensoren aan de voorzijde. Deze gaan pas aan wanneer de automaat in “R” heeft gestaan, óf wanneer ze met de schakelaar naast de automaathendel worden geactiveerd. In eerste instantie vond ik dat wat raar, maar aan de andere kant ben ik ook wel wat piepconcerten gewend in het verleden, wanneer er bijvoorbeeld motorrijders tussen de auto’s in de file doorrijden. In die situaties is het nu lekker stil.

Het verbruik is na de eerste paar keer tanken 1 op 19,6. Nog niet in de zomerperiode gereden, dus dat zal mogelijk nog wat beter kunnen. Ik vind het niet slecht voor een auto van 1421 kilo. De versies met de 16” wielen verbruiken een stuk minder, maar die velgen vind ik minder fraai staan. Bijzonder is wel dat de boordcomputer een minder goed verbruik aangeeft dan ik zelf uitreken, meestal is dat andersom.

Het hybride systeem werkt goed. Ik heb 2 Toyota hybrides gehad (een Auris TS 2013 en een Yaris 2015) en die proberen je met systemen en mogelijkheden wat meer te betrekken bij het hybride rijden, waar de Niro het allemaal zelf regelt. Groot verschil zit uiteraard in de automaat, waar Toyota een (e-)CVT gebruikt en Kia een DCT. Wat ik mis is een knop om kort volledig elektrisch te kunnen rijden, met name handig om de auto even te verzetten. Bij de Kia start de benzinemotor dan bijna direct, wat ik eigenlijk niet wil. Het rijden is verder vergelijkbaar met de Toyota’s. Bij bepaalde snelheden wat schokkend / inhouden en voelbare momenten van het in- of uitschakelen van de benzinemotor.

De banden van de auto (Michelin Pilot Sport) zijn ontzettend gecupt wat veel herrie veroorzaakt. Daar moet ik nog wat mee, al zijn ze qua profiel nog niet aan vervanging toe. Het cuppen is een veel voorkomend probleem bij de Niro. Uitlijnen wordt vaak geadviseerd, dus daar wil ik ook wel naar laten kijken. Als ik het goed begrijp dan verlaten deze auto’s niet allemaal netjes uitgelijnd de fabriek. Bijzonder.

Adaptieve Cruise Control is nieuw voor mij. Had er al veel over gelezen en kon het nu eens zelf uitproberen. Werkt prettig, maar is ook behoorlijk wennen. Wat me het meest opvalt is dat de motor constant een beetje in lijkt te houden wanneer de (A)CC is geactiveerd. Vreemde keuze van Kia overigens om iets als de ingestelde Cruise Control snelheid alleen te laten zien bij de luxere uitvoeringen. Daar zie ik de logica echt niet van in. Deze heeft het gelukkig wel.

De buitenspiegels kantelen – indien je dat wenst – bij het inschakelen van de achteruit om het beeld omlaag te draaien. Handig. Het automatisch inklappen van de buitenspiegels kan op verschillende manieren. Beide zaken worden ingesteld door de stand van de schakelaars op de armleuning van de bestuurdersdeur en zijn dus vlot aan te passen.

Zittend op de bestuurdersstoel zorgt het leunen met je been tegen de deurgreep voor wat licht gekraak, alsof daarachter een steuntje had gemoeten. Het enige kraakje wat ik tot nog toe heb kunnen ontdekken, alles aan de auto komt erg degelijk over.

Dat de spiegels automatisch uit kunnen klappen wanneer ik aan kom lopen is fijn, maar dat de deur pas geopend kan worden door een knopje op de handgreep in te drukken vind ik jammer. Het systeem van Toyota (handgreep pakken om de deuren te openen) werkt sowieso prettiger en logischer vind ik. Het is niet anders. De handgrepen zijn op de meeste uitvoeringen verchroomd en dat staat iets te kitscherig naar mijn zin, had ze liever in carrosseriekleur gehad. Qua model vind ik de Niro een stoere uitstraling hebben. De Nissan Qashqai scoort in mijn ogen – in de juiste kleur / uitvoering - aan de buitenkant iets hoger, maar qua rijden, binnenruimte, verbruik en betrouwbaarheid een stuk lager.

In het interieur mis ik wat bergruimte, bijvoorbeeld een vakje links onder het stuur. Zou je niet verwachten in zo’n auto. De draadloze Qi lader zit voor de automaathendel. Geen ideale plek, zeker omdat voor het gebruik van Carplay de usb kabel aangesloten moet zijn op de usb poort die daar net boven zit, dat maakt het neerleggen van de smartphone onhandig (onder een rare hoek en het stekkertje in de usb poort zit wat in de weg). Carplay kan niet draadloos, ondanks de draadloze lader. Dat hebben de meeste merken helaas. Ik heb een apparaatje (Cplay2air) gekocht dat dat probleem oplost, waardoor je de telefoon in je zak kunt houden en toch Carplay kunt gebruiken. Met name fijn bij korte ritten. Bij langere ritten gaat de telefoon uiteraard op de Qi lader. Voor de grote bak onder de armsteun heb ik een organizer gekocht, maakt het wat makkelijker om spulletjes een plekje te kunnen geven.

Het scherm van de media-unit had nog wel wat groter gemogen (en is in de Executiveline al 8” ten opzichte van 7” in de andere uitvoeringen). Bediening gaat goed, moet wel opvallend ver reiken met de stoel op mijn stand. Van de vorige eigenaar stonden nog wat favoriete (DAB) zenders in het systeem. Die wilde ik er uit hebben, maar dat kan helaas alleen op het moment dat je de zender daadwerkelijk kunt ontvangen. Hij woonde blijkbaar in een heel andere regio, dus de enige manier om die zenders kwijt te raken uit de Favorieten was het terugzetten naar fabrieksinstellingen van het hele mediasysteem.

Alles bij elkaar een fijne auto. Had niet verwacht dat ik nog terug zou willen na een CVT, maar dit bevalt nu toch echt beter, meer dynamiek in het rijden. Een DCT heb ik lang niet gewild, vooral door de verhalen over de dubbele koppelingen van Volkswagen, Ford etc en wat ervaringen in diverse auto’s die ik niet allemaal even prettig vond, met name bij het wegrijden uit stilstand. Bij de Niro lijkt dat geen probleem. Wel benieuwd hoe lang het duurt voor de koppeling(en) vervangen moeten worden. De verkopende dealer gaf aan dat daar in het normale onderhoud geen gevallen van bekend zijn bij kilometerstanden tot 2 ton.

Kort na de aflevering is de accu op kosten van de verkopende dealer vervangen. Gezien de afstand tot de verkopende partij is dit door de lokale Kia dealer gedaan, de doorgestuurde rekening werd dezelfde dag aan mij terugbetaald. Netjes.

Update voorjaar 2022

120.740 km
3 mei 2022

Wat me opvalt is dat de schakelmomenten van de DCT bak goed gekozen zijn. Veel moderne automaten schakelen vervelend vroeg door, de Niro schakelt eigenlijk precies wanneer je dat wil. De BMW Active Tourer waar ik het eerder over had deed dat op manier die ik onprettig vond en altijd op het verkeerde moment.

Begin december begon de airco een sisgeluid te maken. Het uitzetten van de aircoknop maakte geen verschil, ik heb ondertussen begrepen dat in veel moderne auto’s de airco eigenlijk nooit volledig uit gaat. Bij het helemaal uitzetten van de verwarmingsunit gaat de airco wel echt uit en verdwijnt het geluid. Naar de lokale dealer, want de Niro valt nog onder de 7 jaar fabrieksgarantie. Met een onderhoudshistorie verdeeld over 3 landen ben ik benieuwd, maar tot mijn verbazing gaat dit in 1 keer goed. De verdamper blijkt lek en deze moet vervangen worden wat uiteindelijk half januari gedaan is. Is een behoorlijke klus.

Stuurverwarming. Een onzinoptie vond ik het. Maar wat is dat lekker als het koud is. Nadeeltje is dat het stuur steeds verder op blijft warmen tot het (voor mij) onprettig wordt. Zou het fijner vinden als de temperatuur op een bepaald niveau stabiel blijft, al kan ik me voorstellen dat dat niveau voor iedereen anders is. Voor de verwarming van de voorstoelen geldt eigenlijk hetzelfde; de laagste stand is 2 kilometer prettig en wordt dan voor mij al te warm.

Het gemiddelde verbruik is in de winterperiode wat gestegen, naar 1 op 18,8 over de gereden 4.600 km. Dat komt niet alleen door de lagere buitentemperaturen, maar ook door Corona (ander soort ritten / geen woon-werkverkeer) en omdat ik er minder mee bezig ben. Bij de hybride Toyota’s was er een soort drang om zo zuinig mogelijk te rijden, bij de Kia heb ik dat veel minder. Het rijdt lekker en je merkt veel minder dat het “afwijkend” is. Wat mij betreft is dat een pluspunt.

Het dodehoeksysteem kan handig zijn, maar werkt vaak ook niet. Regelmatig haal ik een auto in waarbij er geen lampjes gaan branden in de buitenspiegel. Ben natuurlijk niet afhankelijk van het systeem, maar het hoort wel goed te werken. Wanneer je voor een verkeerslicht staat met (bijvoorbeeld) meerdere banen voor linksaf waar ik op de meest rechtse sta, dan blijft het systeem piepen in verband met de combinatie richtingaanwijzer en auto’s naast je. Dat is soms best irritant.

Heb rondom de reparatie van de verdamper enkele keren in de showroom van de Kia dealer rondgelopen en uiteraard ook nog even naar het huidige model gekeken (niet de nieuwe Niro). Zie eigenlijk niet veel wat het de moeite waard maakt om naar een nieuwere versie te gaan kijken; de eerder genoemde Battery reset lijkt me rustgevend om te hebben (al heb ik nog geen probleem gehad op dat gebied), een groter scherm is fijn en de belangrijkste is misschien wel de schakelaar voor de handrem, waar mijn Niro nog een voetpedaal heeft. De e-Niro vind ik eigenlijk interessanter, maar die is voorlopig nog buiten bereik.

Achteruitrijden in het donker is geen feestje in de Niro. Het zicht is simpelweg beroerd rondom, wat deels veroorzaakt wordt door de getinte ramen. Ik heb meer auto’s gehad met getint glas, maar bij deze levert het echt problemen op. Achteruit inparkeren kan eigenlijk alleen op de camera, die overigens wel een behoorlijk goed beeld geeft in het donker. Ook de zijspiegels geven weinig zicht in het donker.

Bij de lichte sneeuwbui in Maart gaf de adaptieve cruise control meldingen dat de radar niet meer werkte. Kan ik begrijpen. Maar dat de normale cruise control het ook niet meer deed vond ik wel bijzonder, dat was niet nodig geweest.

Onderhoud

127.195 km
4 november 2022

In oktober de Niro uit laten lijnen. De banden (zowel voor als achter) zijn flink gecupt en dat maakt best herrie. Nu de voorbanden ook aan het eind van het profiel zijn een goed moment om dat aan te pakken. De Pilot Sports aan de voorzijde vervangen door Primacy's. Passen iets beter bij dit type auto vind ik. Stuk stiller nu, al zijn de achterbanden nog steeds gecupt uiteraard.

Afgelopen vrijdag de eerste onderhoudsbeurt voor de Niro sinds deze in mijn bezit is. Dat betekent ook dat ik de auto een jaar heb, dat gebeurt niet vaak. De beurt betrof in dit geval een "oliebeurt". Vooraf een offerte gehad, ook dat was voor het eerst.
Meegegeven aandachtspunten betroffen de buitenspiegels die soms piepen bij het inklappen en de versnellingsbak die na de koude start de eerste paar keer wat bonkig schakelt.

Eind van de middag auto weer opgehaald en het offertebedrag afgerekend. Spiegels zijn gesmeerd en de versnellingsbak is gereset. Het schakelen gaat inderdaad anders, moet wel weer een beetje aan de auto wennen (of de auto aan mij in dit geval).

De Niro bevalt erg goed. De minpunten zijn hierboven beschreven en gelden nog steeds. Alles bij elkaar een fijne auto. In het jaar bezit heb ik net geen 11.000 km gereden en daarbij een gemiddeld verbruik gehaald van 1 op 19,5. Tot juli tankte ik uitsluitend 98 (Ultimate van BP), daarna overgestapt op de 95 van BP. Qua verbruik geen merkbaar verschil, maar de motor liep voor de beurt wel wat minder mooi rond. Bij de beurt gaat er standaard een reiniger in, nu loopt de motor weer netjes. De dealer gaf wel het advies om 98 te tanken. Dat ga ik met het huidige prijsverschil niet elke keer doen, maar waarschijnlijk wel af en toe.

Afscheid

133.161 km
13 april 2023

Vandaag de opvolger van de Kia gekocht, een Hyundai Ioniq EV uit 2018. In veel opzichten dezelfde auto, met een heel ander design en volledig elektrisch. Kijken of deze de Niro kan overtreffen.

9,5