Jaguar XF 3.0D V6 S (2013)

autoreview

17 maart 2023 om 16:00

Uitvoering	XF 3.0D V6 S
Versnellingen	8, Sequentiële Automaat
Bouwjaar	2013
Jaar van aanschaf	2023
KM-stand bij aanschaf	155.900 km
KM-stand laatst	161.655 km

C5, C6 of XF?

155.900 km
23 februari 2023

Na een wat minder geslaagd avontuur met een Lancia Kappa was ik (weer) even klaar met een oude auto als dagelijks vervoermiddel. Het bleek dat ik na twee dikke diesels (een heerlijke Land Rover Freelander en een BMW 120d Cabrio die me iets minder goed paste) mijn hoeveelheid zakelijke kilometers toch wat krap had ingeschat. Elke week ging er voor zo’n anderhalve meier Euro98 de Kappa in, die redelijk dorstig bleek en ook meer dan gemiddeld hield van een slokje motorolie. Om hem technisch goed en optisch representatief te krijgen zou ik er een paar duizend euro in moeten investeren, en om eerlijk te zijn vond ik ‘m daarvoor niet leuk genoeg. Been there, done that. Exit Kappa.

Maar wat dan? De conclusie was dat het toch weer iets moderns moest worden. Diesel, en het liefst een automaat. De LaRo mis ik nog wel eens, waardoor ik de angst voor hoge motorrijtuigenbelasting en een stevig verbruik gevoelsmatig makkelijk weg kan wuiven. Je krijgt er immers ook veel voor terug, niet?

C5
Ik speelde even met de gedachte een Citroën C5 te kopen, maar na een proefrit met een fijne 2.0 HDi kwam ik ervan terug. Rijdt goed, zit lekker maar op het eigenwijze stuur na eigenlijk maar een saai ding. Er was geen klik. Een C6 dan? Met de aanschaf kun je letterlijk alle kanten op, want binnen elk budget is er een te vinden. Hou je van risico? Voor twee mille koop je er een met een paar ton op de teller en een gat in de onderhoudshistorie, terwijl je ook twintig mille kunt uitgeven voor een perfect ogend en onderhouden exemplaar. En alles wat daar tussenin valt… Ook maar eens naar kijken.

C6 2.2
Mijn eerste proefrit maakte ik met een C6 in de goedkope prijsklasse. Een particulier bood een handgeschakelde 2.2 HDi aan met flinke kilometerstand voor iets meer dan tweeduizend euro. Met het idee dat er voor dat geld best wat aan mag mankeren stapte ik in voor een proefrit. De auto stond er netjes bij, zowel vanbinnen als vanbuiten, en in het dashboardkastje lag een stapel garagerekeningen. En warempel, de eerste kilometers vielen heel niet tegen. De koppeling voelt wat zwaar, maar verder reed het eigenlijk best goed. Lekker comfortabel, stil, niet eens té week en de 2.2-liter diesel deed ook wat ie moest doen. Tot ik een kwartiertje onderweg was. Vanuit het niets begon de C6 te bokken, in te houden en liep de motor alles behalve lekker. De verkoper, die op de bijrijdersstoel zat, was duidelijk minder verrast dan ik. ‘Het roetfilter is aan het regenereren. Kan wel een kwartiertje duren.’ Jaja, maak dat de kat maar wijs. Hier klopt iets niet.

Door de mand
In de onderhoudshistorie van de bokkende C6 kwam ik de naam van een Citroën-specialist in de buurt tegen. Omdat ik de C6 op een of andere manier toch een kans wilde geven reed ik na de preofrit direct bij de specialist langs en noemde aan de balie het kenteken. ‘Niet kopen’, was het korte, maar duidelijke advies. De vorige eigenaar bleek een echte knakenrijder te zijn die een probleem met de EGR-klep creatief heeft opgelost door vanalles uit te programmeren. ‘Bij de eerstvolgende apk met deeltjesmeting valt ie door de mand’ meldt de monteur.

Astronomisch
Mijn ervaring wegspoelend met een bekertje koffie kijk ik rond in de showroom van de specialist. Er staat een C6. Toch maar even kijken. Een 3.0 V6 HDi, laatste serie, antracietgrijs van kleur en met een zwart interieur. Beetje saai, maar wel netjes. De kilometerstand is astronomisch, de prijs fors, het verhaal erbij goed en als ik instap voor de proefrit wordt me verteld dat ik niet binnen een uur terug mag zijn. Dat lukt, maar lang verhaal kort: een C6 is niet mijn auto. Ik wil iets anders.

De eerste proefrit

155.900 km
25 februari 2023

Een paar dagen later valt mijn oog toevallig op de advertentie van een Jaguar XF. Ik heb het altijd al een mooie auto gevonden, maar me nooit echt verdiept in de techniek en de vraag welke je dan moet hebben. En ze waren altijd te duur. Echter, met dank aan de demonisering van de diesel is er de afgelopen tijd behoorlijk de klad gekomen in de restwaarde van grote oliestokers. Zo ook de Britse adel. Eerst maar eens kijken wat je koopt voor je geld.

Kikkerogen
En dat valt heel niet tegen! Ruim onder de tien mille staan er al XF’s te koop. Dat is dan de eerste generatie, met die kikkerogen (ik vind het wel wat hebben, maar de meningen erover zijn verdeeld) en onder de kap de 2.7 V6 diesel. Gelukkig is dat de motor die je niet moet hebben, dus de goedkoopste XF’s kun je meteen overslaan. Door naar de drieliter, die vanaf 2009 de matige 2.7 verving.

Laufkultur
Ook die drieliter vind je al onder de tien mille. Motorisch is het de betere keus, want de PSA-diesel (jazeker, die zat ook in de Citroën C6!) is een goed doorontwikkeld blok en heeft eigenlijk geen heel heftige zwakke plekken. Het blok houdt van verse motorolie en is minder dol op korte afstanden, maar geldt dat niet voor elke diesel? Het vermogen, trekkracht, laufkultur en verbruik worden geroemd. Standaard had de 3.0d V6 in de Jaguar XF 241 pk, er was ook een soort geknepen versie met 211 pk en de 3.0d V6 S had zelfs 275 pk en 600 Nm op z’n paspoort staan. Lekkerrr…
Op zoek naar een XF met zescilinder diesel dus. Ja, er is ook een 2.2 diesel met vier cilinders, maar als je eenmaal aan een Jag hebt geroken met zes potten dan ga je natuurlijk niet met zo’n spaardieseltje rijden. Ik pieker er in elk geval niet over.

Caviar
Vlakbij huis staat bij een handelaar een XF 3.0d V6 te koop in de gave kleur Caviar, een soort diep donkerbruin, tegen paars aan. Mooi licht lederen interieur, keurige kilometerstand, goeie foto’s op het net. Hier ga ik eens even op bezoek. En rijden.
Het blijkt de 211 pk-versie te zijn. En een basisuitvoering met zonder opties. Hoewel, dat is bij een XF relatief: je ziet het van buiten totaal niet. Maar zit je erin dan valt toch wel op dat er een aantal zaken ontbreekt, zoals Xenon-lampen, stoelkoeling, voorruitverwarming en geheugen voor de stoelverstelling. Rijden deed de basis-XF overigens prima, maar de prijs en uitvoering konden me ondanks de mooie kleur niet helemaal overtuigen. Verder kijken dus.

Nog een proefrit

155.900 km
27 februari 2023

Waar ik na dat proefritje zeker van ben: ik wil een XF! De auto past me. En mijn XF moet een kleurtje hebben. Zwart, zilver en grijs zijn bij voorbaat uitgesloten. Het interieur moet ook smaakvol zijn, dus ook hier geen zwart. Mooi is het matte, lichtbruine hout op het dashboard als alternatief voor het (standaard) hoogglans gelakte donkerbruin. En er zijn zoveel leuke opties leverbaar, dan het natuurlijk dom is een kale perenkist te kiezen. Nog zo’n eis: ik wil een trekhaak. Kom je ook zelden tegen op een XF. Maar die kan altijd achteraf gemonteerd worden. Kost wel een flinke duit, maar liefst meer dan duizend euro. In gedachten configureer ik mijn ideale XF.

Carbon
De spoeling wordt dun. Sterker nog, er blijven in Nederland maar een paar aantrekkelijke XF’s over. Mijn tweede XF-proefrit is met een 3.0d V6 S in een mooie, lichtblauwe kleur en een bruin interieur. Beetje smaakgevoelig, zeker omdat de dashboardafwerking in carbon is uitgevoerd. Brrr… Gelukkig kan dat er vrij makkelijk uit en zijn er via eBay complete sets hout te vinden. Niet goedkooop, maar dat carbon kan dan weer verkocht worden. Overkomelijk.

Over de grens
De proefrit met de 275 pk sterke S had ik natuurlijk niet moeten maken, want dan wil je niets anders meer. Holy moly, wat een vermogen! Onvergelijkbaar met de 211 pk-versie. Ook qua opties zit deze XF wel goed. Maar er is wel iets. De kilometerstand. Die is fors. En dat zie ik niet terug in de prijs, hoewel de verkoper belooft de auto piekfijn af te leveren. Hmmm… ik laat het even een paar dagen op me inwerken, maar ook omdat buitenkleur en interieur me niet helemaal kunnen overtuigen besluit ik dat ook deze het niet wordt. Ik zoek verder. Ook over de grens.

Toch een S!

155.900 km
28 februari 2023

Niet al te ver in Duitsland adverteert een autobedrijf een donkergroene XF uit 2013. Op de foto’s lijkt het een heel net en fris exemplaar en hij heeft de juiste kleur: British Racing Green, een peperdure, optionele kleur uit de ‘Racing Heritage’-serie van Jaguar. Het interieur is uitgevoerd in Barley met Truffle zachtgelooid leer en de afwerking met Satin American Oak is helemaal goed. Mooie 19 inch wielen, een afneembare trekhaak, Meridian-audio, chroomkleurige side-vents en nog wat opties maken ook de uitvoering begerenswaardig. Deze auto is goed geconfigureerd! Vreemd: hij wordt geadverteerd als 241 pk-versie maar heeft wel de S-badge op het kofferdeksel. Nou ja, zo’n logootje kost vijf euro op AliExpress, dus de vorige eigenaar zal wel grootheidswaanzin gehad hebben.

Fris
Ik bel met het autobedrijf en krijg al snel foto’s van het onderhoudsboekje toegestuurd. Ziet er goed uit. De verkoper nodigt me uit voor een probefahrt en ik zie geen enkele reden om niet op die uitnodiging in te gaan.
Met vriend Bas rij ik een paar dagen later richting het Ruhrgebied. Bij het autobedrijf aangekomen staat de Jag al klaar. En los van elkaar, maar met samen tientallen jaren auto(koop)ervaring is het duidelijk als we op de groene roofkat afstappen: dit is een frisse. Ook van dichtbij valt het allemaal niet tegen. Sterker nog, zeker vanbinnen is de Jag gewoon als nieuw. En vanbuiten zijn het minimale gebruikssporen die verraden dat de auto tien jaar oud is. Het ruikt zelfs lekker in het warme interieur...
In het dashboardkastje een stapel boekjes en papieren. ‘Bas, kijk eens op het CVO? Wat staat erop als vermogen?’ En jawel, het is bijna te mooi om waar te zijn. Tweehonderdtwee kilowatt, tweehonderdvijfenzeventig pk. Het is een S! Een echte.

We maken voor de formaliteit nog een proefrit. Checken wat zaken die ik vooraf uitgezocht had. Mooi, de optionele bluetoothfunctie kan ook audio streamen. En wat een geluid zit erin! Zowel in de motor bij flink accelereren als in de speakers van het Meridian-systeem.

Winterwielen
Terug bij het autobedrijf moet er natuurlijk nog wat onderhandeld worden. Voor Duitsers is dat minder vanzelfsprekend van voor ons Nederlanders, maar het voordeel voor Duitsers om een auto voor export te verkopen is dat de vrij strenge garantieregels niet van toepassing zijn. Het maakt dat ik nog wat korting weet te bedingen (het verhaal dat ik in Nederland nog 1100 euro bpm moet aftikken voor ik de auto op kenteken heb maakt indruk) en ik krijg de optioneel geadverteerde set winterwielen erbij zonder ervoor te betalen. Da’s mooi, want het is een set originele lichtmetalen wielen met vrijwel nieuwe A-merkbanden.

Even wachten...
De XF kan niet meteen mee: enerzijds moet ik het geld nog even regelen, anderzijds is het Strassenverkehrsamt al gesloten en als we de auto naar huis hadden willen rijden, zouden we daar eerst een kenteken moeten regelen. Dan maar een paar dagen later ophalen. De winterset en de papieren neem ik wel alvast mee naar huis.

Ophalen!

155.900 km
1 maart 2023

Het geeft mij de gelegenheid de afweging te maken of ik de Jag ‘over de weg’ ophaal of op een trailer. Beide mogelijkheden hebben voor- en nadelen. De verkoper kan voor 150 euro een Kurzzeitkennzeichen regelen, waarmee je (in Duitsland) vijf dagen mag rijden. Het punt is alleen dat het Kurzzeitkennzeichen in Nederland officieel niet erkend wordt en je dus het riusico loopt op een boete en zelfs een naheffing van de Belastingdienst. Er zijn verhalen van mensen die inderdaad werden aangehouden met zo’n kenteken en de volle mep aan boete, naheffing en ellende kregen, maar ook van agenten die zelf eigenlijk ook niet weten hoe het zit en je met een waarschuwing verder laten rijden. Met name het idee dat de WA-verzekering, die standaard aan het Kurzzeitkennzeichen gekoppeld is, waarschijnlijk ook alleen het rijden in Duitsland dekt maakt dat ik het geen goede optie vind.

Legaal
Dan is er het Duitse uitvoerkenteken. Dat kost wat meer moeite, want je moet het als koper van de auto in eigen persoon aanschaffen bij het Strassenverkehrsamt. En het is duurder dan het Kurzzeitkennzeichen. Met deze platen mag je in Nederland rijden, mits je van tevoren een ontheffing aanvraagt bij de Belastingdienst om als Nederlands ingezetene in een auto met buitenlands kenteken te rijden. Als je dan ook je Nederlandse verzekering inlicht over je plannen, ben je legaal bezig.

Schlagerzender
Ik laat de witte platen voor wat ze zijn en kies de in mijn ogen meest veilige optie. Bij de dorpsgarage om de hoek huur ik hun servicebus die een flink trekvermogen heeft. Had ik nu de Land Rover nog maar, hoewel, die bus is op zich ook geen straf. Een dorp verderop huur ik een grote autotrailer en met die combinatie haal ik de Jag op in Duitsland. Waar het vandaan komt weet ik niet, maar ik vind het fantastisch om met zo’n grote combinatie op pad te zijn en het geeft een heerlijk gevoel om met je nieuwe aanwinst veilig ‘vierkant vastgezet’ op de kar naar huis te tuffen, cruise control op 95 km/u en de radio afgestemd op een Duitse schlagerzender. Het is bijna jammer dat de rit amper drie uur duurt…

RDW
De afspraak bij de RDW heb ik dan al gemaakt. Die volgt twee dagen nadat ik de XF thuis van de trailer heb gereden. Met een eendagskenteken rij ik naar het keuringsstation en een half uur later rij ik weer terug. Met een omweg, dat wel. Wat is dat genieten!

Kenteken

156.040 km
3 maart 2023

Thuisgekomen kan ik meteen online bpm-aangifte doen. Het is dan woensdagmiddag een uur of vier. Aangifte via de tabel is de meest gunstige variant voor deze auto, want met de koerslijst of een taxatierapport valt er niet of nauwelijks een lager rest-bpm-bedrag te calculeren. Dus dat is makkelijk.

Beetje jammer
Direct na de bpm-aangifte landt het betaalbericht van de Belastingdienst in mijn e-mailbox. Direct betaald natuurlijk, in de hoop dat er snel een fiscaal akkoord gegeven wordt zodat de RDW het kenteken aanmaakt. En het pasje verstuurt. Het zou natuurlijk fantastisch zijn als ik voor het weekend kan rijden... Dat blijkt helaas ijdele hoop. Door in te loggen op de RDW-website en te kijken bij 'mijn voertuigen' zie ik dat er vrijdagmiddag om 17.01 uur een kenteken voor de Jag is afgegeven. Het pasje moet dan nog gedrukt worden en verstuurd, nou, dat zal vrijdagavond niet meer lukken. En inderdaad, pas op dinsdagmiddag ligt het pasje op de mat en kan ik naar de platenboer om een set luxe platen te laten drukken. Gek eigenlijk: sinds die vrijdag betaal ik mrb en is mijn Jag apk- en verzekeringsplichtig, terwijl ik er niet mee kan en mag rijden tot de platen er zijn, een paar dagen later.

Goed, platen erop en rijden maar...

Wittebroodsweken

157.300 km
21 maart 2023

De eerste twee weken en 1.300 kilometer rijden met de Jag zitten erop, tijd voor een korte beschouwing. Uiteraard kan ik nog niks zeggen over betrouwbaarheid en kosten, anders dan het verbruik over de afgelopen periode (6,4 l/100km, 1 op 15,5). Maar al wel dus een eerste indruk, en die is positief!
Wat ik tijdens de proefrit in Duitsland al had geconstateerd: hij rijdt heerlijk. De (optionele) adaptieve dempers geven de auto een heerlijk weggedrag. Niet overdreven comfortabel, niet té sportief, maar een heel fijne balans met voldoende gevoel in het stuur, een lekkere, adequate demping en gewoon een heel mooi uitgebalanceerde onderstelafstemming. Je kunt heerlijk comfortabel over de snelweg cruisen, maar een lekker stukje sturen is ook niet vervelend. De motor is daarbij ook zo'n hoogtepunt. Mooi stil, trekkracht bij elk toerental en als je 'm op z'n staart trapt komt er nog een lekker geluid uit ook. De achttraps automaat doet z'n werk onmerkbaar, maar heeft gelukkig niet de nare eigenschap die sommige automaten hebben om veel te vroeg door te schakelen.
Kortom, tevreden. Wat is me verder opgevallen? Tijdens de eerste keer rijden in de regen kwam ik er achter dat de regensensor niet goed werkt. De voorruit is al eens vervangen en zo te zien is de regensensor toen niet juist, of niet met de juiste kit of gel, teruggelijmd. Ik moet eens uitzoeken of dit te herstellen is. Verder heb ik een afspraak gemaakt bij een Jaguar-specialist voor het vervangen van de distributieriem. Die moet na 10 jaar of 180.000 kilometer vervangen worden, dus gezien de leeftijd is dat nu noodzakelijk bij mijn auto. Ik wist het bij aankoop, dus was een onderhandelpunt. De specialist loopt de Jag meteen even helemaal langs, gewoon voor de zekerheid.
Morgen staat een lange rit op de planning, en daar heb ik natuurlijk zin in! Ik meld me weer hier over een paar duizend kilometer...

Onthaasten

161.655 km
5 mei 2023

'Onthaasten'. Dat is eigenlijk een gekke titel om te koppelen aan een bovengemiddeld snelle auto met stiekem best wel wat sportieve aspiraties. Maar toch is dat het gevoel na ruim 5.000 kilometer rijden met de XF. De auto is heerlijk stil, comfortabel, zuinig (check de verbruiksmonitor!) enik geniet er dagelijks van. Het is zalig om rustig te cruisen met in je achterhoofd de wetenschap dat als het even hard moet gaan, dat zondermeer kan. Even inhalen, een snelle rit op een lege snelweg 's avonds... het kan gewoon. Op die momenten merk ik dat hoe harder het gaat, hoe lekkerder de Jag rijdt. Gelukkig maak ik tachtig procent van mijn kilometers overdag op tweebaanswegen in de provincie, dus de verleiding blijft beperkt.

De XF heeft inmiddels een beurt en nieuwe distributie gehad van de specialist en die bevestigde gelukkig wat ik al dacht: het is een prima exemplaar. Verder nog geen problemen gehad. Wel heb ik het kapje boven de binnenspiegel losgemaakt en inderdaad lag de stekker van de regensensor los. Die zit nu weer vast en de automatische verlichting, die het eerst ook niet deed, werkt nu wel. De regensensor helaas (nog) niet, maar de specialist verwacht dat hij die met de uitleesapparatuur weer aan kan melden. Ik moet er nog even langs dus.

Weinig spannends te melden dus voor nu, behalve dat het dik genieten is. Zal gauw eens wat goede foto's maken na een wasbeurtje.

4,5