Menu
| Uitvoering | Trajet 2.0i GLS |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2000 |
| Jaar van aanschaf | 2003 |
| KM-stand bij aanschaf | 78.000 km |
| KM-stand laatst | 185.000 km |
Wij zijn een gezin met 3 opgroeiende kinderen. Zo onstond het idee een monovolume te kopen. Vervolgens heb ik vele jaren rondgekeken. Een nieuwe vond ik te duur, en tweedehands bleven de meeste goed bij prijs, zeker de diesels. Uiteindelijk besloten een 3 jaar oude Trajet benzine te kopen. Die kostte nog maar de helft van de nieuwprijs. Vervolgens bij de verkopende Hyundai-dealer LPG laten monteren, AG zoals Hyundai voorschrijft. Dat is achteraf bekeken niet zo’n goede keuze geweest.
De wagen was volledig dealeronderhouden. Voordien heb ik altijd het onderhoud zelf gedaan. Nu dan maar beslist om het onderhoud uit te besteden aan de dealer, ook om tijd te besparen. Dit bleek de 2e verkeerde keuze te zijn.
De eerste 2 jaar geen problemen, behalve dan de dealer, daarover onderaan meer.
De wagen is natuurlijk erg ruim. Er is zelfs nog een beetje kofferruimte bij de 7-zetel configuratie, genoeg voor 7 boekentassen in ieder geval. Voor de vakanties beveelt een grote dakkoffer zich aan.
Bij de kinderen valt de wagen in de smaak omdat ze nu wat meer plaats hebben en bij langere ritten gemakkelijker kunnen slapen.
De wagen is wel comfortabel, maar zeker niet overgemotoriseerd. De 2 l van 136 pk is aan de krappe kant. Geduld is nodig, maar goed voor een gezinswagen valt hiermee te leven.
In het begin weinig problemen, behalve de dealer :
90.OOO km beurt : Men was blijkbaar vergeten een afdekkap terug te monteren en die maakte lawaai. Aangezien ikzelf in het buitenland was, moest mijn vrouw de volgende dag terug naar de garage.
100.000 km : Nieuwe bougies. Bij thuiskomst liep de wagen nog maar op 2 Ã 3 cilinders. Bougies uitgedraaid en bij 2 bougies kwamen de elektrodes tegen elkaar. Elektrodes afgesteld en wagen weer OK.
Het feit dat men een beurt niet foutloos kan uitvoeren, stemt toch wel tot nadenken. Ocharme al die mensen die niets van een auto kennen. Mijn vertrouwen in de dealerwereld was al gevoelig geslonken.
107.000 km : Slippende koppeling, dus nieuwe gemonteerd door de dealer. Een andere dealer en ditmaal foutloos.
Ondertussen is ook het lampje van de airbags gaan branden. Conclusie : Airbag-ecu defekt. Vervanging kost 700 Eur plaatsing. Niet laten repareren, dus nu zonder airbags. Is in België geen vereiste voor technische controle (APK).
118.000 km : Enkele tanden afgebroken van distributieriem. Dus wagen laten staan en nieuwe riem. Een bekend zwak punt van deze motor. Het interval is teruggebracht van 90.000 naar 60.000. Bij de onze was de riem op 60.000 vervangen en moest terug op 120.000, maar dat heeft hij dus niet gehaald. Gelukkig geen gevolgschade. Conclusie : Riem en rollen om de 50.000 vervangen. Wagen heeft wel een week bij de dealer gestaan, want er kwamen steeds de verkeerde onderdelen binnen ??
Ondertusssen begon de wagen steeds slechter te lopen bij koude motor op LPG, dus LPG-nazicht. LPG-injektoren vervangen. Echter na een maand zelfde probleem weer. Onafhankelijke AG-specialist geraadpleegd, conclusie : zwak punt van dit type AG-installatie (SGI type 1). Wel jammer voor een installatie van 3.000 Eur, maar we zullen er moeten mee leren leven. Het gaat beter als je de wagen even laat warmdraaien voor vertrek.
125.000 km : Koelventilatoren blijven permanent draaien, dus voeler watertemperatuur vervangen. Probleem blijft. Er blijkt slechts 1 voeler te zijn. Op basis van deze meting stuurt ECU alles aan (temperatuurmeter, ventilatoren, ...). Dealer raadt daarom aan ECU te vervangen (1.500 Eur). Bij mijn vraag of het niet de thermostaat kon zijn, werd dit ten stelligste ontkend. Niet laten repareren en nadien bij andere dealer zelf een thermostaat gekocht (25 Eur), zelf gemonteerd (half uur werk), probleem opgelost.
Vertrouwen in het dealernetwerk was nu tot dieptepunt gezakt, dus beslist om onderhoud verder zelf uit te voeren.
Eerlijkheidshalve wil ik er wel bij vermelden dat de dealers altijd heel vriendelijk en bereidwillig zijn en ik vermoed ook niet dat men opzettelijk de kosten opdrijft. Het blijkt de mankeren aan creativiteit, technisch inzicht, ik weet niet juist wat. Men schijnt enkel de computer en de procedures te volgen.
In ieder geval vind ik het niet normaal dat ik op de oplossing van een probleem kan komen, en de dealer niet.
140.000 km : Kleine beurt door mezelf uitgevoerd.
144.000 km : Ik heb iemand gevonden die de LPG-installatie opnieuw kan instellen. Dit geprobeerd en inderdaad, voor 100 Eur draait hij weer perfekt op LPG.
Ik heb inmiddels ook iemand gevonden die de airbag-ecu zou kunnen repareren voor 190 Eur, dus als er tijd is, ga ik dat eens proberen.
Ik ben benieuwd hoe de wagen het verder gaat doen. De wagen blijkt ook gevoelig te zijn voor wegslijtende klepzetels bij LPG, dus waarschijnlijk moet er ooit nog een andere cilinderkop op. (Er staat wel Flashlube op).
Ik heb even overwogen de wagen te verkopen, maar ondertussen is de waarde zo laag geworden voor toch zo veel auto dat we hem maar bijhouden.
Ondanks de problemen kan ik niet zeggen dat het echt een dure wagen is, het is vooral vervelend. En wij hebben dan nog het geluk een auto op overschot te hebben, dus als er eens ééntje een week niet rijdt, is het geen ramp.
Conclusie : Toch geen wagen voor iemand die niets van auto’s kent, want dan wordt het wel duur. Ik had van Hyundai eigenlijk meer verwacht.
Sep. 2008, 146.000 km : Op vakantie geweest in Polen. Met 6 in de auto, inclusief bagage en 6 zadels voor paarden. Wel grote dakkoffer erop. Verbruik loopt op als je sneller rijdt dan 140, dus dan maar wat rustiger.
Op vakantie gegaan met de Trajet naar Oostenrijk. Na 500 km, in het midden van Duitsland, ging weer het check engine lampje branden en veel vermogenverlies. Gestopt op de eerstvolgende parking en de Trajet bleek nog maar op 3 cilinders te draaien. Op de overige cilinder geen kompressie meer.
Gelukkig goede reisverzekering, dus kunnen verderrijden met huurwagen. De Trajet wordt terug naar België gebracht, want tussen kerst en nieuwjaar blijkt er in Duitsland niemand te werken.
Na montage van cilinderkop bleek er motorschade te zijn. Uiteindelijk is er voor gekozen een gebruikte motor van een sloopbedrijf te monteren. Deze motor blijkt overigens heel wat pittiger te zijn dan de vorige.
We hebben niet zo veel met de Trajet gereden. We gebruiken hem vooral als de kinderen meerijden. Voor de rest gebruiken we meer een andere wagen aangezien de Trajet nogal groot is en het best rijdt op lange afstanden.
We zijn terug gaan skiën met de wagen en ditmaal hebben we geen problemen gehad.
Nu ik het onderhoud zelf doe en meer kennis heb van de wagen is mijn waardering voor en vertrouwen in de wagen toegenomen. Ik heb dan ook mijn waardering voor de Trajet opgetrokken.
Voor een dergelijke grote auto vallen de kosten eigenlijk ook nogal mee, dit ondanks de andere motor. Dus we houden de Trajet nog wat bij.
Stilaan werd duidelijk dat de auto zijn beste tijd gehad heeft.
Roestvorming aan de onderzijde van de auto + ook inwendig in de balken is duidelijk begonnen. Hier zou moeten ingegrepen worden omdat anders de auto binnenkort afgekeurd zal worden en rijp zou zijn voor de sloop.
Het wordt ook weer tijd de distributieriem te vervangen (na 4 jaar).
Dus heel wat kosten voor een auto die toch al wat ouder is en niet meer zo veel gebruikt wordt.
Daarom beslist de auto te verkopen en er nog een redelijk bedrag voor gekregen. Hij wordt nu geexporteerd naar Afrika.
Als conclusie : Het was geen slechte auto, maar zeker ook niet de beste die we gehad hebben. Hij was goedkoper in aanschaf dan de andere monovolumes van die moment, maar dat boet je toch een beetje in betreffende kwaliteit.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
