Hyundai i30 Wagon 1.4 T-GDI Comfort (2019)

autoreview

7 april 2021 om 11:09

Uitvoering	i30 Wagon 1.4 T-GDI Comfort
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2019
Jaar van aanschaf	2021
KM-stand bij aanschaf	16.500 km
KM-stand laatst	30.033 km

Waardige opvolging

19.800 km
7 april 2021

Ik denk dat het handig is om allereerst te vermelden dat mijn vorige auto een Hyundai GD 1.4 wagon was, bouwjaar 2012. En ook in de nieuwe zit, ondanks dat qua optiek het een totaal ander model is, toch genoeg "I30 gen". De bediening wijst zich, als vanouds, vanzelf uit: een duidelijk afleesbaar dashboard, knoppen zitten weer grotendeels op dezelfde plaats, alleen de bediening van de climate control is wennen. Ik ben van mening dat het gemak de mens dient. Geef mij maar simpele draaiknoppen of schuiven met een rode en blauwe schaalverdeling en symbooltjes waar de warme lucht op moet blazen in plaats van toetsen en displays. Maar dat is persoonlijk. Ik zorg van tevoren dat alles ingesteld staat naar mijn wens en blijf er dan ook verder vanaf. Maar voor een digibeet als ik moet ik toegeven dat de bediening van het scherm / radio / navigatie en andere media "idiotproof"is: zelfs ik kan er goed mee overweg!
Deze keer standaard een middenarmsteun en dat is fijn. Ik mis wel de mogelijkheid om de bovenkant van de steun naar voren te kunnen schuiven en zeker met deze naar achter geplaatste steun is dat wel een gemis. Maar niet zodanig dat ik erover wil zeuren. De stoelen zitten goed en zijn fijn instelbaar (net als de bijrijdersstoel). De verstelbare steun in de leuning voor de onderrrug vind ik wel écht een meerwaarde! Zeker voor de langere stukken is dit echt een weldaad. De zitting had iets dieper en iets breder gekund (of misschien moet ik gewoon eens goed afvallen). In deze I30 is een "hangend" gaspedaal i.p.v. een staand gaspedaal gemonteerd maar qua bediening is er nauwelijks tot geen verschil. Door de brede middentunnel, de meer naar achteren getrokken voorruit en dito dashboard heb je wel in dit model meer dan in de voorganger het idee dat je in een cockpit zit. Maar net als het design aan de buitenkant zullen dat duidelijk invloeden zijn doordat in Hyundai's ontwikkelcentrum in het Duitse Rüsselsheim de van BMW afkomstige Peter Schreyer de scepter zwaait. Storend is het niet; je hebt als chauffeur (ik ben 1,8 m lang en heb een stevig postuur) voldoende plek. Dat geldt zeker ook voor de bijrijder en de passagiers achterin. Ook legio bagageruimte, zowel met neergeklapte achterbank als met de achterbank in normale positie. Het gezeur van de zogenaamde autocritici over het feit dat de rugleuning niet van achteren te bedienen is, vind ik overigens muggenzifterij van de bovenste plank. De kofferbak is namelijk dusdanig groot dat je dan er half in moet kruipen om de achterbank om te klappen en dan loop ik liever die paar extra stappen om dat vanaf de zijkant te doen. De tildrempel is niet te hoog dus zwaardere ladingen zet je met het grootste gemak achterin. Alleen de materiaalkeuze van de bodembedekking is twijfelachtig; net als in de vorige I30 is de bodem gemaakt van een soort hardschuim met een plastic buitenkant en die is kwetsbaar voor puntbelasting; deuken komen er snel in als je niet oppast. De organizer onder de bodem en alle separate vakken zijn praktisch, maar zeker als hondeneigenaar vond ik het standaard bij de comfort uitvoering meegeleverde net erg fijn en veel subtieler dan een after-market stalen hondenrek waardoor je soms de indruk hebt met een wagen van de Dienst Penitentiaire Inrichtingen onderweg te zijn! Het laat zich in ieder geval makkelijk, snel en stevig monteren. Het meegeleverde bandenreparatiesetje heb ik meteen eruit gehaald en vervangen voor een degelijke thuiskomer. Ik heb het niet zo met die reparatiesetjes. Het kost je altijd een nieuwe band en als je pech hebt en het type is niet meer leverbaar twee nieuwe banden. Het is een trend in autoland waar ik in ieder geval niet achter sta. Het zal wel kostenbesparend zijn.
Goed, laten we het hebben over het rijden met deze I30. In tegenstelling tot de vorige is deze 1.4 voorzien van een turbo. En turbo's staan er om bekend dat er sprake is van een turbo-gat: het gegeven dat een turbo even nodig heeft om mee te doen. In de reviews van de heren critici wordt het turbo-gat bij deze I30 hard veroordeeld: het zou te lang duren eer het extra vermogen aangesproken wordt. Tevens klaagde men steen en been over het verbruik dat men voor deze wagen veel te hoog vond.
Nu ben ik van nature een rustige en zuinige rijder en dat leidt in het woon-werkverkeer ertoe dat ik nauwelijks de turbo nodig heb en bijna altijd qua toerental in het turbo-gat zit. En dan zijn de motorprestaties gevoelsmatig identiek aan de ongeblazen voorganger. De wagen, mits voorzien van zomerbanden en bij niet-winterse omstandigheden tikt daardoor een gemiddeld verbruik aan van 6,1 liter op de honderd. Dat vind ik heel netjes. Maar als je voortdurend de turbo-kick wil hebben, zal je het gaspedaal flink dieper moeten intrappen en dan neemt het gebruik aanzienlijk toe. Maar heren critici: een groot deel van de Hyundai rijders is geen Verstappen in spé. (En dat deel dat die neiging wel heeft, koopt een I30N en geen gezinswagen.) Maar voor de snelheidsadepten onder u vind ik het toch het vermelden waard: laatst op de Duitse Autobahn even een stukje 185 km/h gereden (de top zou rond de 205 liggen). En dan merk je nog meer BMW gen: bij een nauwelijks hoorbare motor schiet de wagen comfortabel maar ook stabiel over het asfalt.
De motor is stil als hij warm is en soms hoor je bij het wat meer gas geven een dreigende roffel in het vooronder. In ieder geval niet storend. De koppeling is ook bij dit type I30 vanwege de lange slag weer even wennen. De schakelslagen van de versnellingspook zijn relatief kort en soepel. De wegligging is erg goed, ook bij een wat pittiger bochtenwerk. Dat merk je trouwens wel aan het comfort want in tegenstelling tot de oude I30 is de vering wat stugger geworden, maar niet dat het storend wordt. En de verhoudingsgewijs lange stationwagen compenseert zijn lengte met park distance control en achteruitrij camera: een waar genot overigens!
Met een caravan van rond de 1100 kg en 6.5 meter totale lengte heeft hij geen enkele moeite, mits je de motor in de juiste versnelling houdt zodat deze goed zijn werk kan doen. En als je dan op de oprit van de snelweg moet accelereren, is de turbo toch écht te merken! En zeker in het stadsverkeer merk je met de caravan erachter pas echt het verhoudingsgewijs goede koppel dat de wagen heeft; in tegenstelling tot de vorige I30 hoef ik veel minder gas te geven bij het optrekken. De hill assist is overigens ook een echte rijondersteuning als je met een caravan onderweg bent; ik ben er zeer enthousiast over nu ik merk dat de hellingproef in een klap een eitje is geworden! In ons vlakke kikkerlandje waar we overigens weinig hellingen hebben zit de combinatie met caravan, vrouw, hond en mijzelf (willekeurige volgorde) rond de 9,5 liter op de honderd en dat is zeker niet verkeerd.
Zijn er überhaupt nadelen? Misschien wel, al zijn het in mijn opinie futiliteiten: bij het poetsen kan je de ruitenwissers voren niet omhoog klappen omdat de ver naar achteren getrokken motorkap dat niet toelaat, de laadvloer is pas echt redelijk vlak als je telkens de hoofdsteunen van de achterbank ietsjes uittrekt, de langere neus leidt tot grotere voorzichtigheid bij het inparkeren, de deur- en raamrubbers leiden op de snelweg tot bijgeluiden, start-stop systemen vind ik een gruwel en de wagen is wat enthousiast met afsluiten bij draaiende motor: alleen de chauffeursdeur is in dat geval toegankelijk. En dat was het zo ongeveer wel.
Tot slot: het ontwerp van deze I30 vind ik persoonlijk wat meer timide en minder avontuurlijk dan de vorige I30, maar na een tweetal weken begon ik de lijnstelling toch op prijs te stellen. Deze I30 voelt in het algemeen wel wat "Duitser" aan dan de vorige, maar daar is niets mis mee. Als het maar een gevoel is en niet leidt tot de inherente torenhoge onderhoudskosten dan kan ik er goed mee leven! Ik denk wel dat ik kan concluderen dat Hyundai weer wat steviger in de Europese automarkt staat. Ik las dat de aanschafkosten voor een nieuwe I30 wel niet meer "des Hyundai" zijn, maar als je zoals ik een occasion koopt waar de kop al vanaf is, dan valt dat reuze mee en heb je achterom een fijne wagen staan waar je graag in rijdt. Ik verheug mij al op de (hopelijk wat meer Coronavrije) zomervakantie!

Oefening baart kunst

30.033 km
13 oktober 2021

Inmiddels bijna 15.000 km verder. In de afgelopen tijd heb ik mogen ervaren hoe sterk de 1.4 T-GDI motor is. We hebben de auto gekocht om een Bürstner caravan te trekken en afgelopen zomervakantie zijn we met de combinatie op vakantie geweest. Trekkracht heeft de I30 genoeg; op de heenweg slechts één keer terug moeten schakelen naar de 3e versnelling, maar doorgaans is de 5e versnelling sterk zat. De 6e versnelling zou op vlakke weg ook nog een optie zijn, maar dat vertrouw ik niet omdat bijvoorbeeld vals plat dan de hoogste versnelling en diverse onderdelen te zwaar zou kunnen belasten. De Bürstner weegt inclusief alles rond de 950 - 1000 kg maar daar merkten we niks van. Het verbruik schommelde rond de 10 liter op 100 km en dat is ook geen reden om te klagen!
Sterker nog: na de vakantie heb ik een autotrailer gekocht waardoor ik mijn Willys jeep mee kan nemen naar evenementen in het midden des landes. En met de hele combinatie van 1390 kg achter de wagen - ik mag 1410 kg trekken, dus trailer en jeep - weet de I30 heel goed uit de voeten te komen met een gemiddeld verbruik (voornamelijk snelweg bij 95 km/h) van rond de 6 liter op de 100 km! Ik sta oprecht te kijken van de prestaties! Niks kraakt, niks piept, geen olieverbruik. Alleen bijna 15.000 stille en comfortabele kilometers. Ik nam met spijt afscheid van de vorige I30 (tevens vorig model), maar ik merk dat het vertrouwen en tevredenheid weer precies hetzelfde zijn, misschien zelfs nog wat beter...

10,0