Honda Jazz 1.2 Cool (2013)
autoreview
13
Signalement
| Uitvoering | Jazz 1.2 Cool |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2013 |
| Jaar van aanschaf | 2017 |
| KM-stand bij aanschaf | 28.832 km |
| KM-stand laatst | 165.988 km |
Honda-en
We zochten een opvolger van onze Renault Twingo I. Na lang nagedacht en rondgekeken te hebben wisten we het: een Honda Jazz. Hoe komen we daar zo op? Want je ziet hem weinig in het dagelijkse verkeer. Ooit, meer dan 10 jaar geleden had ik eens een huurauto nodig. Ik kreeg toen een Jazz 2 (model bouwjaar 2001) mee met CVT automaat. De rij-ervaring in die auto is me altijd bijgebleven. Het is moeilijk met woorden te omschrijven, het gaf een apart gevoel, iets dat ik nog nooit in de vele huurauto's die ik had gereden, gevoeld had (dat waren meestal Fiats en Opels). Rijden zoals rijden moet zijn: fris, direct en comfortabel met een hint van sportiviteit. Ook de geur van een nieuwe Honda droeg daar denk ik aan bij. Onze huidige Jazz is wel handgeschakeld, maar ook die heeft dat rustgevende, glijdende wat de CVT ook had. Maar als het moet kun je er ook lekker vlot een rotonde mee nemen. Het onderstel biedt veel vertrouwen. Men zegt vaak dat een B-segment MPV voor ouderen is. Ze ogen altijd te hoog en te smal voor hun lengte. Bij de Jazz vind ik het wel meevallen. Omdat de neus voor een benzinemotor ontworpen is en nooit zo'n dik dieselblok hoeft te herbergen kon de koets meer in verhouding ontworpen worden en oogt hij lichtvoetig en niet te smal of te hoog. Ook biedt de Jazz veel ruimte in het interieur, mede door de magic seats. De harp van onze dochter kan probleemloos vervoerd worden. Kortom: het is niet voor niets dat dit model 5x de tevredenheidstrofee gewonnen heeft. Ik zou hem aan iedereen aanraden: ruim, comfortabel, én sportief: de Jazz heeft de sterkste atmosferische 1,2 liter benzinemotor die toen verkrijgbaar was (90 pk, de Twingo had met de zelfde cilinderinhoud maar 60 pk).
Sterren
Ik geef het comfort 4 sterren omdat ik ook wel eens een Mercedes C klasse gereden heb, en die biedt meer comfort. De Jazz biedt wel meer comfort dan een Mercedes A Klasse. Prestaties krijgt 4 sterren, omdat het geen heel snel accelererende auto is. Te topsnelheid is wel in orde (180 op de Tomtom). Gebruikskosten zijn laag (de boordcomputer geeft zelf aan wanneer hij naar de garage moet en wat er dan aan gedaan moet worden) en de betrouwbaarheid behoort tot het beste wat er in autoland te krijgen is.
Roest en rammeltjes
Vorige maand gezien dat er zich een beetje roest vormt aan de scharnieren van de 5e deur. Ook treedt er na de koude start een rammeltje op in het dashboard, achter het klokkencluster. Als de zaak goed warm wordt verdwijnt het rammeltje, maar als ik de airco aanzet komt het weer terug. Het is niet dramatisch maar je weet dat het er zit en dat het er niet thuis hoort. Ik ga dus kijken of dit alles voor een redelijke prijs te repareren is, anders moet ik het maar accepteren als iets dat kan gebeuren met een auto van 6 jaar oud. Verder is de Jazz nog steeds een erg fijne auto om mee te rijden en doen we hem er zeker niet om weg.
vakantie Oostenrijk
Deze vakantie eens echt ver weg gegaan en lange autoritten gemaakt door de bergen met onze Jazz. Ervaring: met 90 pk ben je in Nederland prima het heertje, maar in de bergen is het met volle bepakking (2 volwassenen, 2 tienerkinderen, dakkoffer en kofferbak vol) wel een hele kluif voor de motor. In de Taunus (A3 tussen Keulen en Frankfurt) soms in z'n 3 tegen de helling op en dan toch 130 km/uur vasthouden. Veel herrie maar hij doet 't. In Oostenrijk soms haarspeldbocht-bergweggetjes van 15 - 20 %. 15 % haalt 'ie nog in z'n 2, maar steiler moet je in z'n 1. Je haalt dan alsnog 40 km/uur bij 5000 tpm. Terug bergaf kun je de airco als extra rem gebruiken. Dat werkt echt goed, het spaart je remmen. Verder hebben we met de remmen (schijfremmen rondom) geen problemen gehad. Met onze vorige auto hadden nog wel eens oververhitte en kromgetrokken remschijven, maar de Jazz heeft er geen problemen mee. Al met al een prachtige vakantie. In de bergen zou je wat meer motorvermogen willen hebben, en vooral koppel bij lage toerentallen, maar echt problematisch wordt het nooit. Uiteindelijk kan je het zelfde als alle anderen met een grotere auto.
verbruik volgens boordcomputer
Ik houd het werkelijke verbruik goed bij. Elke tankbeurt reken ik het uit (zie verbruiksmonitor). Daarbij blijkt dat het verbruik aan de pomp en dat volgens de boordcomputer behoorlijk van elkaar afwijken. De boordcomputer wijst standaard 0,5 liter te laag aan en soms wel 1 liter te laag. Gek genoeg wordt hij nauwkeuriger naarmate je onzuiniger rijdt. Dus bij hogere verbruikscijfers wijkt het werkelijke verbruik minder af van de boordcomputer. Gemiddeld verbruik volgens de boordcomputer is 5,3 l/100 km en in de praktijk ligt dat dus eerder rond de 5,75. Ter vergelijking: onze vroegere Twingo (bj 2004) met 1,2 liter motor verbruikte 5,85.
E10 benzine
Als bewoner van de grensstreek tankte ik regelmatig in België. Dat scheelde toch wel zo'n 30-50 cent per liter, ofwel voor mij 10 euro op een volle tank. Al jaren hebben ze in België E10 benzine, waar wij die pas sinds oktober vorig jaar hebben. Ik merkte al dat onze Jazz op E10 niet echt lekker liep. Hij kan er officieel tegen - hij gaat er niet stuk van - maar echt lekker vindt de motor het niet. Hij liep iets 'rauwer', maakte iets meer lawaai. Sinds ik erop let en E5 tank is dat rauwe weer weg, en loopt de Honda L12 motor weer zo soepel en trillingsvrij als vanouds. In Nederland is E5 alleen nog maar als dure premium benzine te koop, in België zijn ook de duurdere benzines met een octaangetal van 98 als E5 te koop.
dure bougies
De kosten van de grote beurt vielen hoog uit, bijna 700 euro. Er was een lampje in het dashboard stuk, er moesten diverse filters en vloeistoffen vervangen worden, en de voorwielen waren aan nieuwe remblokken toe. Meteen ook maar de zomerbanden erop laten zetten en laten balanceren (nog steeds de oorspronkelijke set). De grootste kostenpost was echter de nieuwe bougies van 42 euro - per stuk! Iridium bougies zijn high-performance bougies, die tegen hoge temperaturen kunnen. Waarschijnlijk zijn ze in de Jazz nodig om 90 pk uit een atmosferisch 1,2 liter 16V blokje te krijgen. (Oudere modellen van de L12 motor hadden zelfs twee bougies per cilinder). Ik vond dat de bougies toch al vrij snel vervangen moesten worden, want normaal gesproken zouden iridium bougies 100 k mee moeten gaan. Bij mij is de vorige set echter al 45 k vervangen, en nu dus weer. Dat is maar de helft van de beloofde levensduur. Daarom heb ik mijn garagist gevraagd of ik de oude bougies mocht zien. Ik zag dat de elektrodes inderdaad zwart waren, maar aan de loop van de motor was nog niets te merken. Die is prima sinds ik premium benzine tank. Misschien komt het door het 'nieuwe rijden' (ik volg vrij stipt de schakelindicator) waarbij de bougies minder heet worden. Misschien speelt ook een rol dat ik lang op goedkope, Belgische E10 benzine van een vaag merk heb gereden (zie vorige artikel).
banden: het juiste compromis zoeken
Na ruim een ton is de Jazz aan nieuwe banden toe. De originele set Michelins die nieuw op de auto zat, had nog voldoende profiel, maar was 8 jaar oud en het rubber op de wangen van de banden zag er wel heel erg craquelé uit. Ik rijd 's winters op winterbanden, van daar dat de banden eerder 'over datum' gaan dan dat het profiel versleten is. De drie jaar geleden aangeschafte winterbanden (Vredestein Snowtrac) blinken niet uit in comfort op slechte wegen: je voelt echt elke richel en klinker. Dit viel mij met name tegen omdat ik dacht dat winterbanden altijd zachter zouden zijn dan zomerbanden, dus qua comfort altijd beter zouden moeten zijn. Dus nu eens met het nodige vooronderzoek banden uitgezocht om te voorkomen dat ik weer voor een negatieve verrassing zou komen te staan. Ik heb uiteindelijk gekozen voor Bridgestone Touranza's, omdat die in de test naar voren komen als zeer comfortabel en met een lage rolweerstand, wat goed is voor een laag benzineverbruik. Dat banden altijd een compromis zijn van verschillende eigenschappen bleek toen ik ermee de snelweg op reed: de trefzekerheid van de besturing bij hoge snelheid is wel wat minder geworden. Daar staat tegenover dat de auto nu een stuk soepeler over de straatklinkers en dwarsrichels in onze mooie woonomgeving glijdt. Dus eigenlijk waren de originele Michelins wel het beste compromis geweest tussen comfort en stuurkarakter. De komende 100.000 km zal ik het dus met de Bridgestones moeten doen.
Vakantie Schotland
In het Verenigd Koninkrijk links rijden was ook weer een hele nieuwe ervaring. Voordeel van de Jazz is dat de achterruitenwisser voor linksrijdende landen goed om zit. Is de Honda Jazz in Nederland een vrij zeldzame auto, in het VK zie je hem zeer regelmatig. Honda is daar nu eenmaal een groter merk dan hier. De Jazz beviel goed op de Engelse wegen, die vaak wat slechter zijn dan de onze. De nieuwe Bridgestone banden kwamen goed van pas. Waar de auto wel moeite mee had waren de steile hellingen op de britse A-wegen met volle bepakking (twee volwassenen, twee tiener-kinderen en een dakkoffer en kofferbak vol bagage). Het 1,2 liter 90 pk motortje moest dan flink aan de bak. Vaak moest ik van de indicator terugschakelen naar de 3, om dan met 5000 toeren toch de 70 mijl (115 km/u) vast te houden. Wat hielp was dat je in het VK hoog-octanige benzine kunt tanken. V-power heeft daar een octaangetal van 99. Dat helpt de motor aanzienlijk om het rijden met hoge toerentallen soepel en relatief stil te laten verlopen. Eigenlijk ben ik tot de conclusie gekomen dat deze motor pas met super-plus benzine echt goed tot zijn recht komt: hij loopt lekker gretig in alle toerengebieden en is ook iets stiller. Verder was het een geweldige vakantie, die door de lage pond ook nog erg meeviel qua kosten. Schotland is als vakantiebestemming echt aan te raden, vooral als er in Nederland weer eens een hittegolf is. En natuurlijk is het ook leuk om in een land te zijn waar de Honda Jazz gewaardeerd wordt.
heerlijk ongecompliceerd
Na lange tijd - door de pandemie - helaas een wat saaie entry in mijn review deze keer. Het voordeel van een instapmodel auto, zoals onze Jazz, is dat die doorgaans weinig bemoeizuchtig en prettig onopvallend zijn kilometers aflegt. We hadden een keer een Ford Focus als huurauto en we werden gek van de pingetjes en pongetjes na het starten en tijdens het rijden. Bij onze instap-Jazz dus geen gezeur: koest houden en rijden. Alleen de onderhoudscomputer begint bij het naderen van een beurt steeds meldingen door te geven: nog zoveel dagen/km tot de volgende beurt. En dan een code: A = olie verversen, B = algemene check, etc. De code AB gaf recentelijk aanleiding om weer eens een afspraak met de garage te maken. Ook de winterbanden mochten er weer op. (Je vraagt je zo langzamerhand wel af waarom, met de zachte winters van de afgelopen jaren, die bij ons in het Zuiden ook nog eens extra zacht uitvallen.) Om een lang verhaal kort te maken: de belangrijkste kosten waren de bandenwissel en een nieuwe mattenset, omdat de oude op de bestuurdersplaats doorgesleten was. (Een mat voor de bestuurdersplaats was niet los verkrijgbaar.) Een lekker goedkope beurt deze keer!
Total Cost of Ownership
Met het oog op een eventuele investering in een nieuwe elektrische wagen heb ik de TCO van onze Honda Jazz over het afgelopen jaar uitgerekend. Ik wilde onze huidige maandelijkse kosten namelijk wel eens vergelijken met wat het zou kosten om een Nissan Leaf te private-leasen. Bij 15000 - 20000 km per jaar zou ons dit ongeveer 450 euro per maand kosten, en dat nog exclusief stroomkosten. Ik ga ervan uit dat de private-lease kosten een goed beeld geven van de TCO. Die zijn over een autoleven namelijk redelijk constant. bij 15000 km per jaar waren onze totale TCO 330 euro per maand (en 0,25 euro per km). We hadden vorig jaar nota bene een grote en een kleine onderhoudsbeurt en nieuwe banden. De afschrijving schatte ik op 1000 euro per jaar. Dit is een ruwe schatting, gebaseerd op een schriftelijke aanbieding van een Honda dealer die een bepaalde inruilprijs bood als wij onze Jazz zouden inruilen voor een nieuwe. Zo'n aanbieding is natuurlijk te mooi om waar te zijn, dus ik heb er zelf nog wat vanaf gedaan. Conclusie: Er moet dus nog heel wat gebeuren wil het private leasen van een elektrische auto qua kosten aantrekkelijker zijn dan door te rijden met onze huidige Honda Jazz.
NB: excuses aan de genen die gisteren al gereageerd hebben op grond van de toenmalige berekening. Daar zat een rekenfout in: ik had bij de afschrijving een 0 te weinig, van daar de absurd lage TCO. Als iets te mooi lijkt om waar te zijn is het dat natuurlijk ook. Hoewel de kosten nu hoger zijn, blijft mijn conclusie onveranderd.
Zuiniger geworden
Sinds de Jazz een elektrische huisgenoot heeft gekregen (Nissan Leaf 2016) wordt hij alleen nog maar gebruikt voor lange afstanden. Nu blijkt hoe fnuikend korte afstanden zijn voor je brandstofverbruik. Want sinds ons gebruiksprofiel veranderd is, scheelt het 0,45 liter op 100 km. We zakken langzaam van een gemiddelde van 5,75 l. / 100 km naar een gemiddelde dat ongeveer bij 5,3 l. /100 km. gaat uitkomen. Daarmee wordt hij bijna even zuinig als de Peugeot 107 die we hebben gehad.
Vakantie in UK
Vorige maand zijn we met de Jazz op vakantie geweest naar het VK: naar de omgeving Swindon om de plaats te bezoeken waar deze Honda (waarschijnlijk) is gebouwd. De configuratie als in voorgaande jaren: een dakkoffer met de meeste bagage, plus bagage achterin. Alles gaat gemakkelijk mee. Maarrr: de kinderen zijn inmiddels 14 en 16, en wegen evenveel als een volwassene. Ze zitten nog steeds ruim genoeg achterin de Jazz, maar we merken nu wel dat het eigenlijk een B-segmenter is en niet zo zeer gebouwd op deze last. Bij een tankstation, teruglopend naar de auto, zag ik de Jazz onder volle belading staan en dacht: hij staat wel erg ver door zijn achtervering gezakt. Hij hing bijna met z'n trekhaak op de grond! We moesten nu ook uitkijken bij sommige (kleine) verkeersdrempels dat we de grond niet raken - wat ons ook tot twee keer toe overkomen is. Kortom: hoewel de wagen nog steeds ruim genoeg is voor wat we ermee willen, en heel fijn rijdt, leek hij toch tijdens deze vakantie wat overbeladen te zijn. Misschien dat het nu wel tijd wordt om te gaan uitkijken naar een grotere: een Civic of iets SUV-achtigs (wel een Honda). Of heeft iemand ervaring met hulpveren op de achteras? Verder een prima vakantie gehad. De slechte Engelse wegen slikt de Jazz verder zonder problemen. Daar was de belading dan weer geen probleem. De auto was nooit onveilig qua bochten en remmen. Ook de iets comfortabelere (t.o.v. Michelin) Bridgestone banden hebben hun nut bewezen.
Nieuwe banden
Over de Jazz valt zoals gewoonlijk weinig nieuws te melden. Bij de bandenwissel naar winterbanden meldde de garage dat onze winterbanden aan hun eind waren, dus wil ik nu wel eens all-season banden proberen. Dus heb ik een set Continental CrossClimate banden laten monteren. Hoe dat rijdt zal ik later melden. Met steunveren achter wacht ik nog wel even. Waarschijnlijk gaan de kinderen in de toekomst toch niet meer met ons mee op vakantie. De Honda Jazz blijft een uitermate betrouwbare en weinig veeleisende reisgenoot, en dat is toch ook een bewijs van hoge kwaliteit - die je er overigens niet aan afziet: de witte basis-lak begint dof te worden en slijtplekken te vertonen. Maar geen roest. Sorry voor deze weinig opwindende review. Maar: geen nieuws is goed nieuws.
9,0
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
