Ford S-MAX 1.6 EcoBoost Titanium (2011)
autoreview
14
Signalement
| Uitvoering | S-MAX 1.6 EcoBoost Titanium |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 2011 |
| Jaar van aanschaf | 2011 |
| KM-stand laatst | 137.000 km |
Review Ford S-MAX 1.6 ecoboost titanium
Review S-MAX 1.6 Ecoboost Titanium
14-11-2011 / 3000 km
Dit jaar werd het weer tijd voor een nieuwe leaseauto, dus uitgebreid de tijd genomen om eens rond te kijken wat er allemaal op de markt is. Dat had ik de afgelopen 4 jaar niet gedaan. Voor wie alleen maar S-max info wil lezen; sla dit hoofdstuk maar over…
Voor iedereen die commentaar wil leveren: alle rijervaringen zijn slechts persoonlijke meningen en die zijn nu eenmaal subjectief. Ik vond het gewoon leuk om op te schrijven hoe mijn keuze tot stand is gekomen.
Kiezen….
Mijn Vectra 2.2 DGI SW automaat heeft mij 4 jaar en 130.000 km trouw en naar volle tevredenheid gediend. Storingen: een lekke condensor van de airco en een kapotte voorruit door steentjes en vlak voor het einde van de termijn nog een kapotte brandstofpomp, verder helemaal niets. Na in totaal 9 jaar prima service bij Opel (Omega + Zafira + Vectra) dus eerst maar naar de Opel dealer. Ik krijg direct een Insignia Sports Tourer 1.6T sport mee voor een dag. Heerlijke auto met een erg prettig stuurgedrag maar ik kon het er na 150 km toch niet helemaal mee vinden. 180 pk is op papier ruim voldoende, maar zo voelt het niet, waarschijnlijk door het forse gewicht van de auto. Auto’s hebben voor mij altijd een “natuurlijke snelheid”; de snelheid die je op een rustige snelweg automatisch gaat rijden wanneer je niet op de meter kijkt. Bij de Insignia bedroeg deze zo’n 140 km/u wat een stuk lager lag dan de 160 km/u van de Vectra. Daarnaast was het vermogen erg onvoorspelbaar; de ene keer is de auto niet van zijn plek te branden, de volgende keer vertrek je met spinnend voorwiel. Zal een kwestie van wennen zijn. Verbruik over deze dag na aftanken; 10,4 l/100 km. Au…. Stoelen vond ik wel heel erg lekker (sportstoelen stof). Ruimteaanbod voldoende (achterin niet overdreven), erg fraai wegklapbare trekhaak, mooie 19” wielen en niet hinderlijk tijdens het rijden. Uiterlijk kan ik wel waarderen, maar het thuisfront had een ander oordeel: “als je maar niet denkt dat ik in die boevenkar ga zitten”…. Kleine ergernisjes; rechterknie ernstig in de knoop met middenconsole, met schakelen wordt steeds knop navigatie ingedrukt, kwaliteit knopjes en plastic delen duidelijk minder als in de Vectra.
Nog even gepraat over een automaat, maar dan moest ik naar een 2.0T. Dat werd wel erg begrotelijk en het verbruik beloofde ook niet veel goeds. Daar kun je als manager in deze “groene tijden” eigenlijk niet mee aankomen in 2011.
Toch maar eens verder kijken.
Dagje proefrijden bij Peugeot in Breukelen. Prima geregeld allemaal en kunnen rijden in een 508 1.6THP, 5008 1.6THP automaat en 508SW 163pk diesel automaat. Ziet er allemaal erg mooi uit maar voelt niet altijd even degelijk aan. De 1.6THP is een erg overtuigende motor, zo kan het dus ook; daar kan Opel nog wat van leren. Maar pas echt overtuigend is de 163pk diesel automaat. Wat een fantastische combinatie is dat! De 508 kan me wel bekoren, al vrees ik dat het uiterlijk al snel “gewoontjes” wordt. Eigenlijk was ik al om voor de Peugeot, tot de tsunami in Japan roet in het eten gooide en de automaat domweg uit het programma geschrapt werd. Levertijd “nobody knows” en dat vond de leasemaatschappij niet zo’n goed idee. De 1.6THP valt af; er doen mij iets te veel verhalen de ronde over technische problemen. De leaseprijs valt ook relatief hoog uit; te veel technische problemen is de verklaring van de leasemaatschappij. Jammer, geen Peugeot dus…
Volgende stop Volvo; de nieuwe V60 of misschien een V70 limited edition? De V60 valt af als veel te klein en als je hem een beetje leuk wilt aankleden al snel veel te duur. Een collega heeft net een V70 R-edition met 240 pk (gechipte 203 pk Ford Ecoboost). Veel met deze ongelooflijk sterke en fijn sturende auto gereden, ook met volle bezetting en dan valt de harde vering, de gevoeligheid voor spoorvorming van de 18” wielen, het tamelijk hoge brandstofverbruik, de beperkte ruimte achterin en wat teveel windgeruis in negatieve zin op. Maar deze uitvoering is niet meer voor een aantrekkelijke prijs te koop; de nu verkrijgbare limited edition is er alleen als T4 (1.6 Ford Ecoboost) of als diesel en dat is wel wat zwakjes naast een collega met zo’n beest…
Met al die Ford motoren kan ik beter bij Ford zelf gaan kijken…Vroeger ook met veel plezier Ford gereden en de dealer ken ik goed. De S-Max stond eigenlijk al jaren op mijn verlanglijstje maar viel al eens eerder boven de begroting. Eigenlijk is een Mondeo groot zat voor mijn behoeftes maar de auto mist wat uitstraling. Het proefrijden wordt een mix. Ik krijg een nieuwe Focus 1.6 Ecoboost mee en vindt het een fantastische ervaring; wat wil een mens eigenlijk nog meer? Waarom stuurt een Ford altijd zoveel beter als andere auto’s? Het één-punt-zesje is zeer overtuigend; muisstil en beresterk onderin, sportief geluidje bovenin. Dan heeft de dealer nog een avondje georganiseerd met een klant die zijn Mondeo 2.0 Ecoboost 203 pk powershift ter beschikking stelt voor een proefrit. Perfect sturende auto, heerlijke motor en de powershift schakelt boterzacht (zeker als je een conventionele automaat gewend bent). Ik kan niet zeggen dat ik het minder vindt dan de dsg’s waarmee ik gereden heb. De powershift heeft wel een sterke voorkeur voor de lage toerenregionen, soms op het brommerige af, waardoor de kracht van de motor niet helemaal tot zijn recht komt. De Focus voelde beduidend vlotter aan of nodigde meer uit tot vlot doorrijden.
Met een S-Max heb ik vroeger al eens gereden. Sinds enige tijd is de S-Max er ook met de 1.6 Ecoboost en dat scheelt maar liefst € 8.400 met de 203 pk die alleen in combinatie met de powershift werd aangeboden (sinds kort ook met handbak). Ermee rijden wil niet lukken op korte termijn en ik twijfel of de 1.6 in de zware S-Max net zo lekker zal zijn als in de Focus. Maar ach, 160 pk moet toch genoeg zijn dus zonder proefrit de S-Max 1.6 Ecoboost besteld. Zo bleef er ook nog wat budget over om de auto leuk aan te kleden.
De auto
Ford S-Max 1.6 Ecoboost Titanium
Kleur Midnight Sky (eigenlijk wilde ik een witte, maar mijn vrouw dus niet…)
LM velgen 5 x 2 spaaks met banden 225/50 R17 (ik wil geen stoterige en dure 18”)
Business pack (navigatie etc.)
Space pack (vliegtuigtafeltjes, zonneschermpjes, lades onder de stoelen etc.)
X-pack II (leer / alcantara stoelen, xenon, panoramadak etc.)
Programmeerbare standkachel (verwennerij!)
Privacy Glass (voor het mooi)
Adaptive Cruise Control (hoe heb ik ooit zonder kunnen leven...)
Elektrische parkeerrem (nergens goed voor maar leuke gadget)
Verwarmbare voorstoelen (ik ben een koukleum)
RS achterspoiler (als S-edition; maakt hem heel veel stoerder)
Bagagenet
Trekhaak
Resultaat: een plaatje al zeg ik het zelf...
Ik zal proberen ook foto’s te plaatsen.
De Aflevering
Auto is begin juli besteld, fabricagedatum 30 september, 10 oktober bij de dealer. Het kenteken laat echter lang op zich wachten, zodat ik uiteindelijk de auto op groene platen meekrijg. 27 oktober is er ook een kenteken en moet de achterspoiler er nog op. Er waren 3 pogingen nodig om de spoiler in de kleur Midnight Sky te krijgen. Dat schijnt een vaker voorkomend probleem te zijn en er moest een busje verf van Ford naar de spuiter gestuurd worden om het goed te krijgen. Ach, de dealer deed zijn best en verder heel tevreden over de gang van zaken.
De eerste 3000 km
Ik ben niet uit de auto te slaan dus in 3 weken staat er 3000 km op de teller. Tot nu toe helemaal gelukkig en alles werkt vlekkeloos. Alle gadgets uitgevogeld en alleen voor het programmeren van de radio moet ik nog eens wat tijd uittrekken. Verder schijnen de buitenspiegels naar beneden te kunnen kantelen bij het inschakelen van de achteruit maar dat heb ik nog niet voor elkaar kunnen krijgen; zoals het in het boekje staat lukt het me niet, toch maar eens vragen.
Motor
De 1.6 is een juweeltje. Bij normaal woon werk verkeer kom je eigenlijk nooit boven de 2500 toeren en bij rustig optrekken kun je bij 2000 toeren opschakelen. Je zit dan wel dicht op de 1500 toeren en als je daar onder komt wordt de motor wat brommerig. De trekkracht bij deze lage toerentallen is ruim voldoende voor normaal gebruik en als het wat sneller moet trek je gewoon wat verder door. De motor vindt het allemaal best en als het echt moet blijkt de dikke S-max verbazingwekkend rap uit de hoek te kunnen komen. Maar altijd heel beschaafd en vooral heel erg stil. Knap stukje techniek. Ik mis de automaat uit mijn Vectra dan ook nauwelijks.
Verbruik
Ik heb mij voorgenomen ook de verbruiksmonitor netjes in te vullen, maar eerst maar even de cijfers van de boordcomputer. Gemiddeld over de 3000 km ca. 7,5 l/100 km. Met 135 over de snelweg 7,7 l/100 km. Even vlot de kinderen ophalen in de stad 9 l/100 km. Met een warme motor op 80 km/uur wegen ergens in de 6 l/100 km. Een ritje met de aanhanger 9,2 l/100 km. Nu het wat kouder wordt loopt het gemiddeld verbruik op naar ca. 7,8 l/100 km.
Dan doe ik wel redelijk mijn best op “het nieuwe rijden” maar ik vind het een hele prestatie voor zo’n grote en zware auto. O ja, een ritje van mijn vrouw die nogal eens vergeet dat er nog meer versnellingen op zitten betekent zomaar een hele liter erbij en een stukje snelweg in z’n 5 in plaats van 6 kostte me zomaar twee liter op het gemiddelde…
Nu moedigt Ford je aan om zuinig te rijden door een soort wietplantjes op het dashboard te tonen waarbij je blaadjes kunt sparen door goed te schakelen, goed te anticiperen en niet te snel te rijden. Die laatste 2 lukken wel maar schakelen kan ik volgens dat apparaat niet; de blaadjes blijven maar vallen…
Comfort
Een echte lange afstand cruiser.
Vooral de stille en sterke motor is heerlijk, al hoor je daardoor wel wat afrolgeluiden en windgeruis. Bij 120 maakt de motor 2750 toeren; lekker laag, maar de motor zit dan midden in zijn optimale koppel dus even inhalen is zo gepiept. Het rustige maar alerte stuurgedrag, de hoge zitpositie met bijbehorend goed uitzicht, de ruimte in de auto, het lichte interieur door het panoramadak en de geweldige adaptieve cruisecontrol (hoe heb ik ooit zonder kunnen leven) maken dat je je de koning op de weg voelt. Wat een tikje tegenvalt, is het veercomfort op een klinkerweg en korte richels, ondanks de niet overdreven grote 17 inch velgen met beschaafde bandenmaat. Ach, het is de prijs die je betaalt voor het perfecte weggedrag. Overigens gaat de auto wel heel soepel over verkeersdrempels heen.
Weggedrag
Een erg prettig weggedrag zoals je dat ook van een Ford verwacht. Het is natuurlijk geen Focus maar het is verbazingwekkend hoe gemakkelijk je om de vele rotondes heen slingert. Opvallend is hoe weinig de auto zich aantrekt van spoorvorming en allerlei andere hobbels in het wegdek. Sneller als 160 heb ik nog niet gereden, maar op die snelheid kun je het in ieder geval uren volhouden.
Interieur
Over de ruimte hoef ik het niet te hebben, die is overweldigend. De diverse opbergvakken zijn zo groot dat ik voor het eerst echt dingen kwijtraak in de auto. De geluidsinstallatie, navigatie en blue tooth telefoon werken allemaal perfect en intuïtief: ik heb het instructieboekje er niet bij nodig gehad (alleen het programmeren van de radiozenders moet ik nog eens opzoeken).
Nu de eerste nachtvorst geweest is blijkt de standkachel een onvoorstelbare luxe te zijn. Wat is het lekker om in een warme en ontdooide auto te stappen. Ook de motor is warm en loopt gelijk als een zonnetje (met schone uitlaatgassen). Je kunt de kachel programmeren of van een paar honderd meter afstand (!) met de afstandbediening aanzetten. Denk wel aan je buren, want de kachel klinkt als een opstijgende straaljager…
Een paar kleine missertjes: in een auto van deze klasse zouden de zittingen van beide voorstoelen in hoogte en kantelhoek instelbaar mogen zijn. Daarvoor moet je nu een duur pakket met elektrische stoelen en memory kopen, en daar had ik geen zin in (je moet een keer van ophouden weten). Nu is alleen de bestuurdersstoel in hoogte instelbaar. Ach, ik zit verder prima. Van de kinderen op de achterbank krijg ik commentaar dat er geen 12V plug zit voor de Nintendo (alleen in de kofferbak). De 12V plug voorin zit in de asbak zodat de asbak altijd open staat om de telefoon van stroom te voorzien. Voor de rokers; de asbak is niet echt een topper maar in ieder geval zit er nog een asbak in. Ach, met dat roken moet ik toch een keer stoppen… De LED binnenverlichting toont erg hi-tech maar om het nu sfeerverlichting te noemen zoals Ford doet; het harde en witte licht is erg koud. Ik mis het kleine lampje onderin de binnenspiegel van de Vectra die het interieur ’s nachts zo’n gezellige rode gloed gaf en zorgde dat je altijd je kleine spulletjes kon terugvinden.
Een nadeeltje van het o-zo-fraaie privacy glass: in het donker achteruit rijden betekent vertrouwen op de parkeersensoren, want je ziet werkelijk helemaal niets…
Tot nu toe een erg tevreden S-Max rijder. De auto is representatief en levert veel positief commentaar op. Tot de volgende update.
Update 16-11-2011 / 3600 km
Vandaag voor het eerst de winterbanden eronder (Michelin 215/60-16”). De auto voelt nu een stuk lekkerder aan op klinkers en richels. In bochtgedrag merk ik nog geen verschil (rustig gereden); de koersstabiliteit lijkt er wel iets onder te lijden. Het brandstofverbruik ontwikkelt zich positief: Friesland – den Haag 6,7 l/100km (ACC 125 km/uur waar je 120 mag) en terugweg 7,0 l/100km (ACC 135 km/uur waar je 130 mag). Netjes!
Een tevreden S-Max rijder
De 20.000 km beurt is gepasseerd zonder iets te melden te hebben. Ook tussendoor geen bezoekjes aan de dealer hoeven brengen. Alle techniek werkt storingsvrij. De euforie van een nieuwe auto is er na 25000 km wel af, het is gewoon weer een vervoermiddel geworden, dus tijd om eens met een nuchtere blik naar de S-Max te kijken.
De rijeigenschappen blijven boven alle kritiek verheven... Maar wel onder de voorwaarde dat de 17" velgen met Michelin zomerbanden er onder zitten. De stalen 16" velgen met Minerva winterbanden vond ik een drama. Of het aan de maat of aan het merk banden ligt weet ik niet, maar er bleef niet zo veel van de geroemde stuureigenschappen over. Constant corrigeren op de snelweg, zijwindgevoelig en minimale grip in bochten met droog wegdek. Misschien perfect in een dikke laag sneeuw, maar dat ligt er nu eenmaal meestal niet.
Buiten knakkende achterportieren (S-Max kwaaltje, maak ik me niet druk over) heb ik over de bouwkwaliteit geen klachten. De aansluitingen tussen het plaatwerk vind ik niet overal even fraai gelukt. Dat komt overigens meer door het ontwerp van de diverse aansluitingen als door de montage. Bij voorbeeld de aansluiting van de motorkap bij de koplampen is een beetje vreemd en het plaatwerk tussen achterportier en achterspatbord "strookt" niet helemaal.
Dat de S-Max een comfortabele kilometervreter is zal niemand verbazen; na 1000 km stap je nog steeds fris uit. Waar het mag / kan is 160 km/uur een heerlijke kruissnelheid. Maar dat het logge beest zich zo gemakkelijk door bochten laat gooien is wel opmerkelijk. Bij iedere mini-rotonde zit ik op de kont van mijn voorganger, gewoon omdat de S-Max zich er zo lekker omheen laat slingeren in zijn 3e versnelling.
De 1.6 Ecoboost gedraagt zich voorbeeldig. Voor het mooie zou je onderin nog iets meer koppel wensen. Nu moet je af en toe toch nog wat verder doortrekken dan je zou willen om het overige verkeer bij te blijven. Bij woon-werk verkeer kom ik eigenlijk nooit boven de 2500 toeren. Als je iets verder doortrekt tot 4000 toeren is de S-Max overigens verrassend vlot. De topsnelheid heb ik niet uitgeprobeerd, maar je zit zomaar boven de 190; hard zat. De 1.6 is dus gewoon genoeg voor deze auto (maar natuurlijk niet zo lekker als de 2.5T waar ik ook eens mee heb mogen rijden). Wat me wel een beetje irriteert is het geluid bij 2500 toeren. Sommigen zouden het misschien een sportieve brom noemen, voor mij voelt het meer als een irriterende vibratie. Het schijnt dat Ford dat er speciaal heeft ingebouwd; van mij mogen ze het laten.
Het verbruik over deze periode is erg netjes. Volgens de boordcomputer zit ik bij iedere tankbeurt rond de 7,1 l/100 km, 1:14 dus. Jammer dat het aan de pomp dan weer een beetje tegenvalt, want de boordcomputer is een beetje optimistisch. Het werkelijk verbruik volgens de verbruiksmonitor zit op 1:13. Zuinigste ritje ooit 1:17 (Héééél erg je best doen), dorstigste ritje 1:11 (160+).
Op naar de volgende 25000 km.
Eindverslag
Alweer 4 jaar onderweg in mijn S-Max en nog steeds tevreden. Maar het leasecontract loopt op zijn eind, dus tijd voor wat anders.
Het vorig verslag is erg lang geleden, maar dat komt omdat er ook niets te melden was. Behalve een gescheurde kachelbak (condens water airco kwam in voetenruimte) en een af en toe haperende cruise control knop totaal niets te melden. Geen enkele storing, geen enkele hapering, geen klap verkeerd.
Mijn ergernis over het weggedrag op de winterbanden is opgelost na de montage van een set Conti Winterbanden. Misschien rijdt de S-Max op de 16" Conti's wel fijner als op de 17" Michelin zomerbanden! Wat een verschil met de Minerva's. Hoe durft een Ford dealer zulke krengen te leveren!
Verder dus alleen maar tevredenheid. De 1.6 ecoboost blijft een heerlijke motor. Als ik dan toch iets te zeuren moet hebben dan is het dat je als je een beetje op wilt schieten eigenlijk wat meer toeren moet maken dan past bij het luxe gevoel van de auto. Maar tekort kom je niet.
Toch komt er geen nieuwe S-Max. Ik wil niet 2 keer achter elkaar dezelfde auto, en het nieuwe model vindt ik te weinig verschillen met het oude. Nee, er komt iets heel anders terug: een Subaru Outback 2.5i Premium.
8,5
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
