Fiat Punto Evo 1.4 Multiair 16v Turbo Sport (2011)
autoreview
Signalement
Uitvoering | Punto Evo 1.4 Multiair 16v Turbo Sport |
---|---|
Versnellingen | 6, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2011 |
Jaar van aanschaf | 2023 |
KM-stand bij aanschaf | 105.450 km |
KM-stand laatst | 118.400 km |
Plekje in mijn hart
- 109.130 km
Mijn vrij kale VW Polo uit 2005 liep op zijn laatste benen vanwege diverse gebreken. Even heb ik nagedacht over een deelauto, maar kom op, ik ben een liefhebber! Dus ging ik op zoek naar een occasion, en al gauw kwam ik uit bij Rafaela, zoals ik mijn Punto Evo liefkozend noem.
Dit was de eerste auto die ik zelf kocht, dus enige voorzichtigheid was geboden. Maar ik was al verliefd voordat ik de auto in het echt had gezien. Eerder had ik de 1.4 Multiair zonder turbo proefgereden, maar dat was het net niet. Bovendien had dat exemplaar erg veel speling op de stuurkolom. Toen kwam deze 1.4 Multiair Turbo Sport om de hoek kijken. Geïmporteerd vanuit Duitsland. In de zomerstorm van 5 juli 2023 ben ik vanuit Den Haag de A12 afgereden naar Arnhem. Want er was veel interesse en ik wilde deze auto niet door mijn vingers laten glippen. Op mijn 29e verjaardag, op 29 juli, heb ik de auto opgehaald. Alsof het zo moest zijn.
Nu een half jaar verder ben ik nog steeds blij met mijn aankoop, hoewel Rafaela wel wat Italiaans temperament vertoont. Een aantal bekende gebreken: defect raammechaniek, gebroken deurgrepen, verweerde emblemen, condens in de achterlichten. Ook de verf van de zwarte sierlijst op de neus begint af te bladderen. Omdat ik online geen zwarte kon vinden, heb ik een nieuwe verchroomde besteld. Rafaela is een project, daar mag best wat geld in gaan zitten.
Inmiddels zitten er nieuwe Pirelli Cinturato All Season SF2's onder. Die kwamen goed uit de test, en Italiaanse banden onder een Italiaanse auto, dat klopt. Met de gebruikte Bridgestone Potenza's de winter ingaan vond ik iets te riskant. Op de Bridgestones in combinatie met de 17 inch velgen vond ik de demping bovendien wel erg straf. Misschien vergt het slechts gewenning. Het zachtere, nieuwe rubber van de Pirelli's is alvast een vooruitgang.
Dan is er de automatische airco. Die deed het in het begin prima, maar daarna werd het wisselvalliger. Inmiddels heb ik zelfs een paar keer gehad dat de kachelventilator helemaal uitviel, en er dus geen lucht de cabine in kwam. Dit was twee keer nadat ik bij regen al met de auto had gereden, en een keer nadat ik wegreed bij de wasbox. Toen was de auto helemaal over de zeik en deed zogenaamd niks het meer: ESP, ABS, hill holder, stuurbekrachtiging. Gevoelig voor water dus. Ik ben wel gewoon thuisgekomen en de volgende dag deed alles het weer.
Verder ben ik uitermate tevreden met deze volwassen, sportieve B-segmenter. Het is oprecht een ruime auto, het interieur met rode dashboardbekleding oogt hoogwaardig, en ze hangt lekker aan het gas. Op de snelweg in vijfde versnelling, rond de 2800 toeren, wordt de turbo net wakker. Even inhalen gaat met gemak. Helaas is de auto niet zo zuinig als wordt geclaimd: ik rijd er gemiddeld 1 op 15 mee. Met de nieuwe banden is in dat opzicht niks veranderd.
Ik denk dat ik het nog wel even volhoud met Rafaela. De Grande Punto en Punto Evo vind ik zo'n mooie auto om te zien. Als ik er één tegenkom, maakt mijn hart een sprongetje. Dat die van mij de dikste is die je kon krijgen - op de Abarth na - doet me stiekem wel goed. Bijna alles zit erop en eraan, zelfs Bluetooth met spraakbesturing. En dat voor een B-segmenter uit 2011! Er zijn nog wel wat dingetjes, waaronder de airco, om de auto weer helemaal gezond te maken. Ook wordt ze binnenkort gepolijst door een maat van me die dit erbij doet als hobby. Hopelijk kan ik er daarna nog een jaar of vijf mee vooruit. Alleen misschien een keer chiptunen?
Schone slaapster
- 115.300 km
Raf en ik zijn nu een kleine 1,5 jaar en 10.000 km samen. In die tijd heb ik er veel onderdelen (en centjes!) tegenaan gegooid. Niet per se omdat alles nodig was, maar omdat ik er een smetteloze auto van wilde maken. We noteren: Pirelli's, raammechaniek rechtsachter, oliepeilstok, diverse lampjes en filters, Fiat-embleem voor en achter, sierlijst op de neus, tankdop, zijspiegel rechts, handremkabels, aircocondensor en vloeistof, NGK-bougies, klapsleutelbehuizing. En als kers op de taart een stage 1 tuning door H&S Corse in Almere plus een aluminium Forge air intake.
Met die laatste upgrade is het wel een scheurijzertje geworden. Een sleeper, zo je wil. Zeker in de sportstand die onder de City Drive knop is ingesteld. Die gebruikte ik toch nooit. Onder de motorkap sist, zuigt en blaast het dat het een lieve lust is. Het blok kan het makkelijk hebben. Als het goed is, zitten we nu rond de 160 pk en 290 Nm. Zo kom je wel mee in het verkeer. Bovendien is het koppel al eerder beschikbaar, waardoor het haast voelt alsof het een natuurlijk ademende auto is geworden. De oude kunststof airbox en kunststof buizen zal ik netjes bewaren, mocht een toekomstige koper het wat veel van het goede vinden.
Qua betrouwbaarheid valt er minder op aan te merken dan ik dacht. Ja, de kachelventilator is nog altijd wat nukkig bij koud weer en de remmen voelen soms wat onwelwillend, maar Raf heeft me nog nooit laten staan. Anders zou ik er ook niet zo veel geld in stoppen. Op naar de volgende 10.000 km!
Afscheid nemen bestaat niet
- 118.400 km
Ik had niet gedacht dat deze dag zo snel zou komen, maar er is een nieuwe liefde in mijn leven. Binnenkort stap ik over op een Lexus IS 300h Luxury Line. Een krappe 2 jaar ben ik nu samen met deze mooie Punto. Inmiddels begon ik toch wat meer klasse en comfort te verlangen. Bovendien pas ik er met mijn 1,97 m maar net in. Iets wat ik tot nu toe altijd voor lief heb genomen, maar wat langzaam toch ook een dingetje werd.
Het gaat me enorm aan het hart om Raf weg te moeten doen. Het project was eigenlijk nog helemaal niet af. Zo heb ik nog een nieuw achteruitrijlicht in de kofferbak liggen, wachtend om te worden gemonteerd. Was het geen Punto maar een Bravo geweest - een slagje groter en eleganter - dan had ik er misschien wat langer aan vastgehouden. Hoewel, de wulpse lijnen van de Punto spreken me toch nog steeds het meeste aan.
Wat nu? Ik ga de tijd nemen om een goed baasje voor d'r te vinden, een andere liefhebber bij voorkeur. Ik laat Raf niet zomaar in de handen van de eerste de beste autohandelaar vallen. Deze auto is/was mijn dierbaarste bezit en dat wil ik graag overdragen aan iemand die er net zo goed voor zal zorgen. Als het zover is, zal ik toch een traantje laten. Ciao bella!
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.