Fiat Bravo 1.4 T-Jet 16v 150 Sport (2008)

autoreview

27 mei 2015 om 20:41

Uitvoering	Bravo 1.4 T-Jet 16v 150 Sport
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2008
Jaar van aanschaf	2013
KM-stand bij aanschaf	108.000 km
KM-stand laatst	150.000 km

Bravo Fiat, Bravo.

131.000 km
27 mei 2015

Het stoplicht springt op rood voor me, ik rem rustig af en kom tot stilstand vlak bij mijn huis. Op dat moment zie ik in mijn binnenspiegel een zee aan blauwe lichten aankomen vanuit de verte. Uit ervaring weet ik dat ze nergens meer links of rechtsaf kunnen slaan dus draai ik voorzichtig naar links de vluchtheuvel op om een rijbaan vrij te maken. Op dat moment word ik met een enorme klap in de zijkant geraakt door een grote rode BMW 5 serie. Dit was de reden van die enorme zee aan blauwe lichten achter mij.
Zo kwam er een abrupt einde aan mijn kleine blauwe Fiat Punto. Hij was pas 5 jaar en kon nog jaren mee, maar tegen een BMW Station was hij niet opgewassen, total loss.
Wat nu? Weer een Fiat Punto, of toch iets anders? Na mijn goede ervaringen met de Punto en met mijn voorliefde voor Italianen in het achterhoofd ging ik rondkijken.
Eerst mijn profiel, ik rij niet veel, maar mijn auto is wel een beetje me kindje. In de winter rijd ik naar werk, omdat fietsen te koud is, en doordeweeks naar de supermarkt of naar vrienden en familie. In het weekend pakken we nog wel eens de auto voor een leuk dagje weg of om gewoon lekker te touren. In de zomer komt de auto wel echt tot zijn recht, met de auto op vakantie vind ik nog altijd heerlijk, de vrijheid en de mogelijkheden om overal heen te gaan zijn enorm belangrijk. Enfin, de auto maakt niet veel kilometers, maar moet wel een echte auto zijn. De Punto had 77pk, en was daarmee geen snelheidsduivel, dat moest dus beter. De wegligging was (mede door de velgen en banden) fantastisch! Dat moest dus blijven. Daarnaast moest het groter, meer ruimte en meer comfort hebben.
Er blijven enorm veel opties over, maar vanuit mijn gevoel waren er een aantal opties; de Audi A3, de Fiat Bravo, de Ford Focus en stiekem de Alfa 159. Al dezen vielen binnen mijn financiële eisen waarbij ik onder de €9999,- wilde blijven. Er op achteruit gaan qua bouwjaar en kilometerstand wilde ik niet, helaas viel daarmee de Alfa Romeo 159 af, hier kon ik geen gewenste versie van vinden. Bleven er drie over.
Als eerste de Audi, waarom? Omdat het een Audi is. Gevoelskwestie, maar het is Duits, degelijk en biedt comfort. Wat krijg je voor je geld? Binnen mijn budget kan je genoeg A3's vinden, maar het zijn of standaard edities of je heb niet meer dan 90pk. Dan moest ik inleveren op mijn wens op iets vurigs.
De Ford, het is een Ford, het rijdt lekker, het zit goed in elkaar en heeft een prima wegligging. De binnenkant (het is smaak..) vind ik verschrikkelijk. Ga je rondrijden in een verder goede auto die je altijd lelijk blijft vinden? Het antwoord daarop was nee.
Bleef er een over; de Fiat Bravo. Waarom de Bravo? Nou, het is ten eerste een Fiat, een Italiaan. Je houdt van ze of vervloekt ze, er is geen tussenweg. Ik hou van ze, zeker na mijn goede ervaringen met de Punto. Toen de keus definitief op de Bravo gevallen was werd het zoeken naar de goede auto.

In eerste instantie ging mijn voorkeur uit naar de 120pk versie. Ik wilde er op vooruit gaan ten opzichte van de 77pk van de Punto, maar wilde geen racemonster. Na een testrit in deze versie was ik blij verrast, de Bravo voelde snel aan, trok makkelijk door op de snelweg en ik was definitief verliefd op de Fiat Bravo.
Maar dan ga je doorlezen over de auto, tests lezen en reviews bestuderen en kom je erachter dat de 150pk versie toch iets beter gebouwd is op de kracht van de 1.4 T-Jet dan de 120pk versie, met als hoofdpunt een grotere nokkenas die meer vermogen kan verdragen. Al snel ging mijn zoektocht dus over in een 150 pk. Wellicht een gevalletje ‘rupsje nooit-genoeg’ maar ik wist het zeker. Ik wilde een Fiat Bravo 150pk 1.4 T-Jet Bussines of Sport.

Na goed zoeken vond ik in Alkmaar een model dat mij wel aanstond. Een Rode Fiat Bravo, 150pk Sport. Voor mij waren er geen specifieke opties die ik erop wilde hebben, het gaat tenslotte om het weggedrag en niet om de opties. Na een testrit was ik om, het moest een 150pk versie worden, de snelheid en de wegligging waren fantastisch.
Het werd een ‘Maranello Rode’. Een ton op de teller, de keuze viel op deze omdat er compleet nieuwe banden onder zaten, de remmen helemaal nieuw waren en er 6 maanden garantie op zat.

De opties/extra’s die erop zaten:

- Panoramadak
- Xenon verlichting
- Sportpakket
- Soundpakket
- Alarminstallatie
- Blue&Me

In december mocht ik hem ophalen, en met veel trots reed ik weg bij de dealer. Met een geweldig gevoel dat deze machine eindelijk van mij was reed ik op weg naar huis, maar het zou geen Fiat zijn als er na 10 kilometer geen klepje losliet bij de pedalen, laten we het houden op de charme van een Italiaan.

De eerste kilometers was ik nog voorzichtig, je weet niet wat de auto exact kan, en wil hem nog niet naar de max brengen, maar gaandeweg gingen we samen tot de max.
Al snel merkte ik dat de auto niet maximaal was ingereden, de auto was een beetje lui en dus gingen we hem opvoeden. Ik rij hem tenslotte niet voor de bijtelling, of omdat de motor zo zuinig is.

Eerst even wat ik mis in de auto; parkeersensoren en een aux aansluiting. Ik weet dat ik deze allebei had kunnen hebben als ik misschien iets langer had gewacht met kopen, of een ander type te nemen, maar dat deed ik niet. Spijt? Van de parkeersensoren soms wel, maar achteruit rijden kan je of je kan het niet.

Oke, de rijervaringen. Eerst de slechte dingen dan maar, want ook die zijn er.
- De eerste versnelling is te kort, je moet en wil snel doorschakelen naar de tweede versnelling wil je snel van ze plek komen. Ook in de file wil de motor snel door naar de ‘twee’ dit is jammer, want je moet dus heel hoog de toeren in wil je lekker wegkomen, of snel doorschakelen en je verlies nemen. Als je de eerste versnelling voorbij bent dan is er geen stoppen meer.
- Je kiest er bewust voor maar er rammelt wel degelijk een hoop, letterlijk. In het dashboard zit een rammel, deze word door de dealer weggehaald maar is irritant. Er zit een rammel in de rechter hoofdsteun, en bij lage snelheid in een wat hogere versnelling komt er een piepend geluid uit de linker wielkast, allemaal op te lossen, maar het kan soms irriteren.
Daarnaast de A stijl, die is redelijk onhandig geplaatst, op een rotonde zit hij precies in je zicht, je ziet niet goed en moet soms je hoofd verplaatsen om goed te zien bij het bochtenwerk. Als laatste de kilometerteller, die zit soms ook onhandig geplaatst, je ziet vaak bij lagere snelheden (tot de 50) niet goed door de stand van het stuur waar de wijzer nu zit, het heeft nog geen bekeuringen opgeleverd, maar handig is anders.

Dan over naar de goede dingen want die zijn er nog veel meer. Ten eerste en voor mij het allerbelangrijkste; de wegligging. Hoe beschrijf je deze het beste, eigenlijk geen idee, maar hij kleeft aan het wegdek. Iedere bocht kan je in met het gevoel van onoverwinnelijkheid. Nooit het gevoel hebben dat hij uit kan breken of dat hij van de weg raakt, hobbels voel je, maar hij heeft er geen last van en bij hoge snelheid kan je in alle rust van baan wisselen zonder dat je er iets van merkt.
Het vermogen, 150 pk is tegenwoordig geen grote hoeveelheid meer, een beetje hothatch of dergelijke heeft geen 150-180pk meer maar 250+. Naar mijn mening is de 150 van de Fiat genoeg. Bij het stoplicht ben je altijd snel weg en in het verkeer kom je meer dan makkelijk mee, ook en vooral als je door wil van 80 naar 120 of op de snelweg even door wil trekken. Zonder enige moeite trek je vanuit de zesde versnelling door naar een hoge snelheid en laat je menig weggebruiker achter je. Zet je de sportknop aan dan is het beest los, als ik heel eerlijk ben twijfel ik aan de echte werking, maar voor het gevoel krijg je twee keer zo veel vermogen. Het gaspedaal reageert sneller, veel sneller en daardoor ben je voor je gevoel nog veel sneller weg. De stuurbekrachtiging gaat twee standjes naar beneden en dat voelt heerlijk. Nogmaals, of er echt iets gebeurd, vast wel, maar vooral het gevoel is machtig.
De sportstoelen zitten overigens heerlijk! Ik, 1.82, normaal postuur zit heerlijk in de stoelen, goede steun aan de zijkanten en genoeg steun in de rug en onder de benen, daarnaast heb je op alle plekken, ja ook achterin, genoeg beenruimte voor volwassenen. De alcantara bekleding is een mooi en heerlijke extra feature, maar de functie is voor mij nog niet helemaal bekend, mooi staat het in ieder geval wel.
Wat is er nog meer goed? Nou, een heleboel ik kan ze niet allemaal beschrijven, maar zal toch nog kort een aantal noemen. Het geluid is fantastisch, geen idee wat het merk is van de speakers, maar het doet niet onder voor de grote merken, daar draagt de sub achterin natuurlijk aan mee, maar ook de hoge tonen zijn erg goed. Aflezen vanaf een USB stickje gaat makkelijk, helaas vanaf de Appel geen Bluetooth muziek afspelen, maar daar ben ik overheen gekomen. Bluetooth voor de telefoon werkt uitstekend! De spraakbesturing is geweldig, bijna nooit vergist de computer zich in het contact en zonder dat je veel knoppen moet aanraken heb je de juiste persoon aan de telefoon. Handig; als je de motor uitzet blijft de verbinding bestaan met het toestel totdat je de verbinding verbreekt. Het panoramadak is overigens iets waar ik nooit meer zonder wil, niet alleen staat het mooi het is ook nog functioneel, geeft veel licht en in de zomer is het heerlijk. Als laatste de (kofferbak)ruimte. Alles past erin, enorm verrast geen spullen op de achterbank en genoeg ruimte om 4 weken vakantie mee door te brengen zonder dat iemand ziet dat je op doorreis bent. Ook achterin zit je goed, mijn schoonvader, 1.90 en flink paste makkelijk op de achterbank. Als laatste het handschoenenkastje lijkt wel een zwart gat er blijven spullen inpassen.
Enfin, verbruikskosten. In de anderhalf jaar dat ik de Bravo heb nu hebben we samen ongeveer 28.000km gereden. Waarvan een vakantie in Frankrijk, inclusief vele bergritjes en een wintersport in Tirol. De auto kocht ik met nieuwe remmen voor en achter. Achter zijn ze nu bijna op, voor kan voorlopig nog mee, opvallend, maar geen reuze uitgave. Olie, in anderhalf jaar tijd anderhalve liter erin gestopt, ook netjes. Banden heb je voornamelijk zelf in de hand, hard optrekken werkt niet mee, desondanks zitten achter nog steeds dezelfde banden als waar ik hem mee kocht erop. Voor helaas niet meer omdat van de herfst er een band lek ging, waarschijnlijk een stoeprandje geweest, eigen schuld dus. Verder alleen een keer de ruitenwissers vervangen en een nieuwe logo voor de achterklep gekocht, de oude stond onderwater. Op dit moment is hij toch wel toe aan een grote beurt, het turbofilter zit redelijk verstopt en bij hoge snelheid zit er een trilling in het rechtervoorwiel, (schokbreker?) dus binnenkort maar even naar een Bravo fan om te laten uitzoeken.
Het verbruik dan, dit verschilt enorm. Ten eerste is de computer erg nauwkeurig een verschil is nauwelijks waar te nemen dus heb ik besloten deze ook maar aan te houden. Voor mijn werk rijd ik dus korte stukjes, dat is niet goed voor het verbruik wat dan gemiddeld uitkomt op een gemiddelde van 1 op 11.5. De vakanties daarentegen zijn een stuk beter, de heenweg naar Frankrijk van de zomer, 1400 km naar het zuiden met een gemiddelde snelheid van toch wel richting de 130 zorgde voor een gemiddeld verbruik van 1 op 13.8 heel netjes vond ik dat zeker aangezien ik eigenlijk constant 130 reed. Heel klein beetje file gehad maar dat mocht geen naam hebben. Van de winter naar Oostenrijk was ook prima, niet zo mooi als naar de zon, maar met 1 op 13 prima. De bergen vallen overigens ook mee heel Frankrijk door, inclusief de vele bergritjes en het centrum van Parijs; 1 op 12.4. Natuurlijk kan je veel zuiniger krijgen maar als je deze auto koopt weet je dit van te voren, het is geen auto die je geld gaat besparen.
Los hiervan nog een klein ongelukje gehad pas geleden; een paaltje gemist. Het paaltjes was van beton en gaf niks mee. Spatbord linksvoor en bumper toch wel zwaar beschadigd. Kosten; 675 euro, duur missertje.

Conclusie; de auto is geweldig. Zoals aan het begin beschreven het is niet de meest verstandige keuze maar misschien wel de leukste keuze. Het is en blijft een Fiat, soms rammelt er plots iets en is dat een dag later weer over. Niks ernstigs tot nu toe gelukkig. De wegligging en de snelheid maken heel veel goed en de kleine dingetjes die ik aan te merken heb neem ik dan maar voor lief. Voor wie twijfelt over de auto, kan ik alleen maar zeggen; doen! (Tenzij bijtelling e.d. een rol spelen). Je krijgt er geen spijt van, heb ik tot op de dag van vandaag ook niet.

De review is overigens in twee delen geschreven, het bovenste deel toen ik hem net had en het onderste vandaag de dag, ik was alweer even vergeten dat ik ermee begonnen was.

Betrouwbaarheid...?

141.000 km
11 december 2015

Laten we voorop stellen dat iedere dag dat ik in de Bravo stap ik alles wat ik hierna schrijf weer ben vergeten, zodra je gaat rijden is het een en al plezier. Natuurlijk ben ik niet objectief, maargoed welke review is dat wel.

De afgelopen tijd is de betrouwbaarheid van de Bravo toch iets minder geweest dan de periode ervoor. Wat is er gebeurd? Ten eerste was er een paar maanden geleden opeens een trilling in de auto bij hogere snelheid. Boven de 100 kilometer was het alsof er een wiel los kwam. Aangezien het niet heel veilig voelde snel langs de Fiat, conclusie; aandrijfas rechtsvoor kapot kapot. Toch zij mijn gevoel dat het niet klopte, er was geen trilling bij het gas geven maar alleen bij constante snelheid. Toch maar even een second opinion laten doen...totaal andere en veel goedkopere conclusie namelijk wielen uit balans. Aangezien het sowieso geen kwaad kon om die te laten balanceren maar gelijk laten doen. Rarara; trilling volledig verdwenen. Geen trilling meer bij hoge snelheid! Geen probleem met de aandrijfas, maar gewoon een enorm onbalans in een achterwiel. Of je dit bij kan schrijven aan betrouwbaarheid...hmm..ja en nee...je verwacht toch dat dit soort dingen niet zoveel effect hebben op het rijgedrag en dat het niet zo makkelijk optreedt, maar goed daar ben je zelf ook in zekere zin verantwoordelijk voor.

Dan de zomervakantie, heerlijk twee weken door het oosten van Europa touren, eerst een klein weekje Tsjechië; geen problemen, klein weekje Polen; geen problemen en uiteindelijk Berlijn en ook daar geen problemen. Dan de terugweg, rustige lege snelwegen richting Nederland zodat je mooi kan doorrijden. De laatste twee uur voor de Nederlandse grens zijn een fenomeen, typisch Duitse snelwegen bijna zonder verkeer, dus kan je het gaspedaal goed intrappen. Zo reed ik anderhalf uur aan één stuk tussen de 150 en 170 km. Hoort geen probleem te zijn voor de Bravo lijkt me. De BMW 5 serie die constant voor me zat had er immers ook geen last van. Toen begon het opeens heel hard te regenen dus verminderen we snelheid om niet in de berm terecht te komen en begint vanuit het niets op het dashboard het motor lampje te branden. Niet alleen te branden maar te piepen, te gillen en alles wat er mogelijk was gebeurde. In redelijke zorgen naar de dichtstbijzijnde parkeerplaats gereden en in de stromende regen onder de motorkap gedoken. Niets te vinden, volgens het Fiat boekje was er iets mis met de benzine injectie en moest je een aantal dingen controleren zoals turbodruk, vermogen, bepaalde versnellingen...allemaal helemaal in orde. Dus maar 'gewoon' doorgereden, in de hoop dat alles goed zou komen. Eenmaal thuis geen tijd gehad om snel alles uit te laten lezen..uiteindelijk ging het lampje vanzelf uit en is nooit meer aan gegaan. Vermoeden van de Fiat; (vieze) buitenlandse brandstof.

Tot slot, althans voor deze review, rijdt ik een aantal weken geleden over de A10 in de volle regen en opeens stopt de ruitenwisser ermee. Aangezien het extreem regende was ik nog net in staat om de afslag te bereiken en meteen daarna de auto aan kant van de weg te parkeren. Geen beweging in te krijgen dus maar eens de zekeringen vervangen; geen enkel effect! Wat doe je dan? Nou een wisser kopen bij de Hema en iedere 500 meter stoppen om de ruiten schoon te vegen, niet geheel conventioneel maar wel werkend. Er was tenslotte geen garage meer open. De volgende dag naar de Fiat, conclusie; ruitenwissermotor kapot. Kon de volgende dag terugkomen om die erin te laten bouwen. Na twee uur wachten, bleek niet de ruitenwissermotor kapot, maar bleek de electronica defect in de stuurkolom wat kortsluiting had veroorzaakt, nieuwe electronica dus. Kosten; 450 euro. Helaas bleek de nieuwe electronica niet goed dus moet ik terug om alles te laten vervangen, jammer. Gelijk maar een APK laten doen, remblokken niet door de keuring (was verwacht), zijkant van een band kapot en de uitlaat afgebroken (!), kosten; 250 euro.

In korte tijd dus veel kosten moeten maken aan de Bravo terwijl er optisch en motorisch niets aan de hand is. Veel mensen zullen zeggen 'Fiat' en helaas kan ik het niet ontkennen, heel betrouwbaar is de Bravo tot nu toe niet gebleken. Doe dat af aan het rijplezier? Niet direct, maar het geeft wel een nare nasmaak af en toe. De komende maanden worden doorslaggevend voor het wel of niet aanblijven van de Bravo. Als dit een 'trend' begint te worden gaan e toch echt eens serieus verder kijken, maar voor nu krijgt de Bravo het voordeel van de twijfel.

Het bekende kwaaltje.

150.000 km
11 september 2016

Vorig jaar was ik er al voor gewaarschuwd, de aandrijfas zit een beetje speling in, maargoed waarom zou ik het direct laten vervangen als het allemaal nog werkt? Nou, dat komt zometeen. Zoals al eerder aangegeven ben en blijf ik een groot fan van de auto, maar het word wel langzaam een haat liefde verhouding. Inmiddels is er te veel kapot gegaan en is er teveel geld gaan zitten in onderdelen en onderhoud. Nu dus weer.

Amsterdam - Straatsburg, 600 kilometer en dan vooral over de Duitse Autobahn. Veelal kan je door dit stuk Duitsland enorm doorrijden dat deed ik dus ook. Niemand in de auto behalve ik dus ook niemand die kon zeggen dat ik te hard reed. Direct over de grens met Duitsland getankt en daarna direct vol gas doorgereden. Natuurlijk heb je wat wegwerkzaamheden maar je kan hele stukken vol gas. Dat deed ik dus ook, hele stukken 180 gereden en zeker het laatste uur aan een stuk 180 gereden. Niks aan de hand. Eenmaal aangekomen in Straatsburg was er weinig tot geen parkeerplaats. Ik zet de auto op de stoep maar hoor daarbij de bodemplaat even over de stoeprand schuren, ai, niet slim.

Voor de zekerheid kijk ik de volgende ochtend even onder de auto, ik weet dat die bodemplaat er zit, maar mijn gevoel is niet goed. Mijn gevoel was juist; er licht een klein plasje olie onder de auto. Aangezien niet direct duidelijk is waar het vandaan komt ga ik een klein stukje rijden, we merken niks dus rijden die dag gewoon door. Niks vreemds de rest van de dag gemerkt dus misschien was de olie niet van mij of was het gewoon wat vet met aircowater? Nee, dat was het niet. De volgende dag lag er niks, op weg naar de wijnroute dus zonder de angst voor falen, maar daar kwam snel verandering in. Wijnroutes lopen meestal door de bergen, dus deze ook. Eenmaal een beetje onderweg zit er een rare trilling in de auto het voelt net alsof er een wiel los zit. Stoppen en kijken/voelen dus. Niks aan de hand..althans niet met het wiel. Toch maar richting het hotel, het voelt niet goed. Onderweg terug word de trilling erger en erger en merken we dat het erger word wanneer ik gas geef. Aangezien de snelweg de snelste route naar het hotel is blijf ik rustig 90 rijden op de meest rechtse baan, tot verbazing van alle vrachtauto's.
Een kwartier later is de trilling zo erg dat ik twijfel om de auto langs de snelweg te zetten, je weet niet exact wat het is, het word erger en met 90 kilometer per uur iets af laten breken of verliezen vond ik geen goed idee.
Aangezien ik de auto niet op de vluchtstrook wilde zetten neem ik de eerste afslag een dorpje in. Daar merk ik dat met 40/50 kilometer rijden een stuk prettiger is, althans, er is minder trilling. Door dus via de binnenwegen terug richting de grote stad.
Nu heb ik gewoon pechhulp voor in het buitenland en kan ik daar meteen mee bellen maargoed die vergoeden de reparatie niet dus ga ik op zoek naar een garage die open is. Het is inmiddels zaterdagmiddag 16.00 uur, dus dat is op zich al een hele opgave. Wat blijkt in Frankrijk is de Franse Kwikfit gewoon tot 19.00 uur open, ook op zaterdag. Het lijkt me een goed idee om hier eens naartoe te rijden. Uiteraard is er niemand die Engels, Duits of iets anders dan Frans spreekt. Nu kan ik ze dat niet kwalijk nemen, ik spreek tenslotte net genoeg Frans om mijn eten te bestellen en af te rekenen maar handig is het niet langs de snelweg in een stad die hemelsbreed 1 kilometer van Duitsland ligt. Via Google translate en een hoop gebaren gaat de auto de brug op. Gelukkig is er een oudere man in de werkplaats die wel drie woorden Engels, Duits en zelfs Nederlands spreekt. Hij begint direct of de aandrijfas, deze is helemaal aan gort verteld hij, waarna hij gelijk begint over mijn voorbanden, remmen, airco en nog wat andere verkooppraat. Ik geef hem aan dat die mijn laatste zorg zijn op dit moment en dat ik wil weten wat de mogelijkheden zijn qua vervanging. Na een spoed beraad met chef-werkplaats komt de meneer terug, ze kunnen niks voor mij betekenen en adviseren mij om contact op te nemen met FIAT. Uiteraard dien ik nog wel even 25 euro af te tikken. De FIAT is uiteraard dicht om die tijd du bel ik toch maar met de verzekering. Die begrijpen het verhaal en geven aan dat naar de FIAT gaan op maandag waarschijnlijk het handigste is. Aangezien ik woensdag weer naar huis moet stellen wij vast plan B op; vervangend vervoer.

Maandag, om 08.00 onderweg naar de FIAT, want als ze iets kunnen doen dan moet je er vroeg bij zijn. Gelukkig zit de FIAT dichtbij dus kan ik rustig met een klein gangetje er naartoe rijden. Eenmaal aangekomen via Google Translate mijzelf kenbaar gemaakt. Een gewaarschuwd mens telt voor twee dus had ik zondag alvast hele volzinnen bewaard om het gesprek 'vloeiend' te laten verlopen. in mijn beste Frans leg ik uit wat de urgentie is en vraag ik naar de mogelijkheden. De meneer achter de balie verwacht de auto woensdag klaar te hebben. Dat zou perfect zijn denk ik gelijk. Totdat ik merk dat we niet op één lijn zitten. Woensdag? Ohh, hij bedoelt volgende week woensdag. Jammer maar helaas, maar die tijd heb ik niet. Terug naar de verzekering, zij verifiëren alles en gaan zorgen voor vervangend vervoer een sleepdienst. Woensdagochtend haal ik de vervangende auto op (een Mercedes A180) en laat ik mijn Bravo triest en alleen achter bij het hotel waar hij de komende dagen word opgehaald.

Als de auto eenmaal in Nederland is word hij naar de garage gebracht. Dit is inmiddels 2 weken later, de auto heeft stil gestaan tot die tijd. De garage waar ik altijd kom en waarvan ik ' weet' dat ze mij niet oplichten (ze zijn veel te blij met deze auto) neemt hem in behandeling. Na een halve dag word ik gebeld dat ze niks kunnen vinden, er zit wel wat speling in de auto maar er is niks echt kapot. De eigenaar vraagt toestemming om hem vanavond mee naar huis te nemen over de snelweg zodat hij het zelf kan voelen het trillen, ik geef toestemming en geschied het. De volgende dag word ik weer gebeld; niks kunnen vinden. Ik vraag mijzelf af of ik gek ben of zij...die trilling was er echt. Hij geeft aan de auto de rest van de week zelf te gebruiken om te kijken of het terugkomt. Enfin, je kan het raden, niks aan de hand. Hij geeft aan dat ik het beste de auto kan ophalen omdat iets gaan doen met hagel schieten word. Ik haal de auto dus op en rijd naar huis....niks aan de hand. Ze hadden gelijk, ik voel geen trilling meer. Wat even noemenswaardig is dat ik niets hoef af te rekenen bij de garage. 'We hebben ook niks gedaan' word er als uitleg gegeven, naar mijn inziens erg netjes.

Weken rijd ik rustig heen en weer en doe ik alles weer met de Bravo, mijn gevoel is niet goed, maar wat kan je doen? Dan gaat mijn vriendin met de auto naar Brabant. Ze neemt mijn auto omdat het een 5 deur's is en er 4 vriendinnen mee moeten en haar eigen auto klein maar fijn is. Als zij terug komt zegt dat de trilling heel ligt weer aanwezig is, haar vriendinnen beamen dit. Zou het dan alleen op lange stukken gebeuren?

Het volgende weekend gaan we op pad met de auto, van alles en nog wat doen dus veel korte stukjes rijden. Na 10 minuten voelt de auto weer alsof het wiel loskomt. Aangezien we vlakbij de garage zijn rijd ik direct door. De eigenaar ziet mij aankomen. Hoort mij aan en stapt gelijk in, we rijden een stuk en nu voelt ook hij het euvel. Hij concludeert gelijk; aandrijfas. De auto mag de volgende dag gebracht worden en krijgt een nieuwe; probleem weg.

Weer 425 euro kwijt, al met al, is het een dure hobby geworden. In iets meer dan een jaar ruim 1700 euro aan onderhoud gehad. De betrouwbaarheid is dus achteruit gegaan, jammer want voor de rest rijd ik nog iedere dag met plezier in deze Bravo. Hopelijk blijft het hierbij de komende maanden, maar ik weet ook dat mijn voorbanden langzaam aan vervanging toe zijn. Dit zijn normale periodieke kosten maar toch het zijn weer kosten.

Heb ik getwijfeld om hem weg te doen? Jazeker, maar op dit moment is hij weer goed en is de inruilwaarde al drastisch gezakt. Ik rij dus nog wel even door en spaar dus nog even door. Op naar de volgende kilometers en hem/haar vast de boodschap meegegeven dat als hij zo doorgaat hij/zij vervangen word door een Giulia..