Uitvoering

Bravo 1.9 16v Multijet 150 Sport

Versnellingen

6, Handgeschakeld

Bouwjaar

2008

Jaar van aanschaf

2012

KM-stand bij aanschaf

160.000 km

KM-stand laatst

230.000 km

De eerste Bella voor de deur

160.000 km

1 december 2012

Althans...ik vond de Bravo een Bella. Toen ik deze voor het eerst achterin een Autoweek zag ergens in 2008, schuin van voren wist ik; dit moest hem zijn, ooit.

Na 6.5 jaar Seat Ibiza rijden, was deze versleten. Hij begon een probleemauto te worden en moest er dus uit. Ik wilde altijd nog een diesel rijden omdat ik dat destijds het fijnste vond rijden en wat bleek; qua kilometers die ik destijds maakte kwam dat precies "goed" uit. Een diesel dus, en een Bravo. Appeltje eitje zou je zeggen.

Ik had mijn zinnen dus al eens op de Bravo gezet vanwege zijn mooie vorm en lijnenspel. Edoch; de Alfa Romeo Giulietta was ondertussen uitgekomen. WAT een apparaat, weg met die Bravo; ik wilde die Giulietta!

Destijds waren die echter best aan de prijs en was het niet realistisch om er een te kopen voor mij. Terug naar de Bravo dus.

*BLAUW OF ROOD*
Normaliter heb ik het niet zo op rode auto's. Het voelde zeker destijds als een beetje een pauperkleur, die erg snel lelijk kan zijn. Nee, blauw moest de Bravo zijn; zo had ik hem ook al die jaren terug in de Autoweek gezien.

In Nijmegen stond er een, maar een proefrit bleek niet mogelijk na dit wel uitdrukkelijk te hebben gevraagd. Daarnaast had ie ooit flinke schade gehad, gaf de verkoper toe omdat hij "eerlijk wilde zijn". Ok, dit werd hem dus duidelijk NIET.

In de buurt stond een rode, een 1.9JTD met aardig wat kilometers op de teller. Maar de two-tone wielen waren mooi, hij had leren stoelen en een knap interieur en alles zat erop voor die tijd. Daar maar naartoe doen. De verkoper was eigenlijk een soort boer die het er maar een beetje bijdeed en het allemaal niet zo nauw nam met de verzorgdheid van het ding. Zijn modderpoten stonden nog op de matten en schoon was ie niet. Bijzonder.

Hoe dan ook, rijden ermee. Dat rood was toch eigenlijk best wel mooi en wat waren die lijnen in combinatie met die Maserati-achtige koplampen toch cool. Leer van het stuur was een beetje afgebladderd maar ach.

Gas geven. Dat ding is snel zeg. 150pk en 350nM aan koppel, dat was toch een flinke upgrade ten opzichte van de Seat Ibiza. Hij ging "slechts" in 8.5 seconden naar de honderd, maar voelde veel sneller. Hij had overal koppel en voelde - voor mij - volwassen om te rijden.

Na een beetje heen en weer onderhandel geleuter, kon ik de Bravo meenemen. Wat een mooi apparaat voor de deur!

De voors en tegens van mijn Fiat Bravo

230.000 km

1 april 2016

Na 3.5 jaar en ongeveer 70.000 kilometers moest de Bravo eruit. Ik wilde hem best nog langer doorrijden, maar er kwam een behoorlijk duur issue aan. Daarnaast had ik een Giulietta op het oog, dus werd het time to go voor het kleine broertje van de Giulietta.

Voors
- Snel - voor die tijd - en veel koppel. Altijd vermogen, het reed heerlijk. Mijn vooralsnog laatste handgeschakelde bak, een zeer soepel apparaat. Ik kon hem in zijn 6 gooien vanaf de 80 kilometer per uur, en hij had altijd power. Zelfs meer dan de Giulietta die ik hierna had, in de tussensprints.
- Subjectief, maar looks. Van binnen verrassend volwassen en stevige materialen. Van buiten was ik zeer onder de indruk, achteraf was dat rood toch wel heel mooi. Daarnaast kon je er hints van Maserati in zien, vooral de koplampen, en dat zag er toch wel heel tof uit in mijn optiek.
- Redelijk zuinig, ik rijd aardig door met mijn auto's maar hier haalde ik toch wel een respectabel verbruik van 1 op 18/19 ongeveer. Dit is met regelmatig 160 op de snelweg en een niet verlegen rechtervoet.
- Sturen. De auto stuurde best strak en had city steering; hierdoor kon je met parkeren letterlijk met één vinger parkeren. Best geinige feature die je aan en uit kon zetten.
- Rijkarakter. Een heerlijke auto om mee te cruisen. Wel brengt dit een keerzijde met zich mee.

Tegens
- Comfort. Dit was iets beter dan de Ibiza, maar nog steeds mwah. Harde kuilen en bulten voelde je wel echt goed, met een klap.
- Rijkarakter. Hij ziet er best sportief uit maar is dat absoluut niet. Dit is echt een kilometervreter, als je een beetje wil gooien en smijten en snel door de bocht wil, ben je aan het verkeerde adres. Hij rolt best hard in de bochten en is meer gemaakt om rechtuit te gaan zonder al te veel poespas. Prima natuurlijk, maar ik miste dat weleens.
- Kosten. Best wat mee gehad, niet zo veel als met de Ibiza maar toch. Er brak iets inwendigs van de versnellingspook, waardoor ik in hartje Eindhoven ineens niet meer kon schakelen. Best een dure grap. Daarnaast waren op het eind de homokineten naar zijn grootje waardoor de auto deinsde als een roeiboot. Voelde superlink en dit heeft hem uiteindelijk gekilld; het was te duur voor mijn gevoel om dit er nog in te steken en toen moest de Bravo het veld ruimen.

Al met al vond ik de Fiat Bravo 1.9JTD en hele fijne auto. Genoeg vermogen, karrenvrachten aan koppel en leuke en toch wel vrij unieke looks. Nog steeds zie ik er eentje - wel heel zelden ondertussen - rijden en dan draai ik toch altijd mijn hoofd.

Ik had hem best langer wilde rijden, maar de kosten lieten dat niet toe. Het kenteken heb ik helaas niet gevonden...heb hem ooit nog teruggevonden bij een dealer online, maar geen idee wat er van de auto is geworden.

6,5