Fiat 500L Living TwinAir Turbo 105 Easy (2014)

autoreview

Gebruikersreview

24 januari 2014 om 17:36

Uitvoering	500L Living TwinAir Turbo 105 Easy
Versnellingen	6, Handgeschakeld
Bouwjaar	2014
Jaar van aanschaf	2014
KM-stand bij aanschaf	19 km
KM-stand laatst	72.000 km

geen vanzelfsprekende keuze...

700 km
24 januari 2014

De Fiat 500L Living, 0.9 Twinair

De keuze voor deze auto is niet zo alledaags, net zoals het model en zijn motor dat is. Daarom in deze eerste review wat voorgeschiedenis die onze keuze bepaalde.

We kozen dit model vooral uit rationele overwegingen:
- Met ca. 17.000 km per jaar beter een benzine dan een diesel.
- Met 2 basisschoolkinderen met veel activiteiten en vriendjes, het geschikte moment voor een 7-zitter. Dan kunnen ook de grootouders eens mee.
- Zoeken naar de meest eco-vriendelijke benzine-auto’s: Het maken van ecologische keuzes doe ik ook professioneel – een mens moet wat consequent zijn, nietwaar…

De zuinigste benzine in zijn categorie, de Prius Wagon (4,3 l/100 km), viel aardig boven het budget dat we er voor over hadden, die viel dus af (In België kennen we geen bijtelling en nauwelijks fiscale stimuli voor ecologische auto’s). Dan volgde de 500L Living, 0,9 Twinair (4,8 l/100 km): origineel en verrassend met 2-cilinder, zou ik dat wel durven ? Als 3e in het rijtje stond de Ford Grand C-max, 1.0 Ecoboost (5,2 l/100 km): als 3-cilinder iets minder zuinig, maar met schuifdeuren die wel handig lijken. Maar ook de Ford viel af, wegens zijn o zo lelijke achterpartij, ontworpen op een dag dat de designers collectief met vakantie waren…

En zo zei het hart “Fiat 500L Living”, terwijl het verstand zich vragen bleef stellen bij dat motortje: “Kan je daarmee nog vooruit als hij vol kinderen zit, of vol bagage ?”.
Daarom heb ik een proefrit aangevraagd bij de Fiat-dealer. Enkele weken later had hij een Twinair Trekking ter beschikking, maar nog geen Living. Omdat het gewichtsverschil maar 30 kg bleek, heb ik toegezegd: Een rit van een half uurtje, door het dorp, over een hoofdbaan en een stukje over de snelweg. Heel krachtig en temperamentvol met zijn 105 PK, zeker vergeleken met mijn oude Opel Astra Break 1.3 CDTI (90 PK), die naar mijn gevoel al voldoende vermogen had. Leuk ronkend bij het op snelheid komen, maar ook verrassend stil bij constante snelheden. Mijn conclusie was onmiddellijk gemaakt: Die Living zal meer dan voldoende overhouden, het wordt de Fiat !

En nu hebben we hem 2 weken, na 3 maanden wachten na de bestelling:
Uitrustingsniveau: Easy/Pop Star (voor ons voldoende, dashboard in lakkleur mooier dan in de Lounge !), kleur: zilvergrijs met zwart dak en donkere ruiten (maakt hem wat zakelijker/mannelijker), bekleding rood-donkergrijs (brengt een beetje kleur in al het grijs/zwart).

Eerste indrukken ?
Ook al vinden we de 500L Living geen vanzelfsprekende schoonheid, we vinden hem best fraai in de kleuren die we besteld hadden. We hadden de combinatie nog nooit in het echt gezien.
Rijkelijk uitgerust voor een beperkte prijs: cruise-control, speed-limiter, start & stopsysteem, U-connect met Eco:Drive en bluetooth-verbinding voor telefoon (werkt prima !), USB-stekker, verschuifbare midden-bank, 16V-aansluiting in de koffer, … Allemaal zaken die we niet hadden in onze Opel Astra, ondanks dat we 8 jaar geleden identiek dezelfde prijs betaalden ! Zit daar de crisis in de auto-sector voor iets tussen ?
Hij rijdt echt prima, komt vlot in beweging, stuurt lekker over rotondes en is dan weer verrassend stil bij constante snelheden. Heerlijk dik stuurtje in de hand. De U-connect linkt prima met mijn telefoon (ondanks Windows Phone), het is allemaal heel duidelijk.
De verstel-mogelijkheden van de zetels zijn heel ruim en zeer handig te bedienen: Verschuiven van voor- en middenzetels, aanpassen van de hellingsgraad van de rugleuning, ook achteraan. Werkt echt allemaal heel vlot ! De kinderen willen alleen maar helemaal achteraan zitten…
Ook een fijne vaststelling: Met mijn kleine 1.66 m lengte, kan ik nog netjes met de knieën vooruit zitten op de achterste klapzitjes, als de middelste zitrij in de voorste positie staat. Met 1.70 m moet dat ook nog net lukken. Niet voor een dagreis, wel voor een uurtje, want de voetruimte is beperkt, vooral omwille van de verankeringen van de middenrij; het meest hinderlijk achter het 1/3-deel aan de linkse zijde.

Wat is wennen ?
De Twinair: het geluid en de schakelmomenten die de schakel-indicator aangeeft. Wil je zuinig rijden, dan moet je echt opnieuw leren schakelen, want op het gehoor lukt dat voorlopig niet. Je moet er dus actief aan (willen) werken. Geen probleem vind ik, we hebben de 500L tenslotte gekozen uit ecologische overwegingen. Over het verbruik kan ik met 700 km nog niet veel zeggen, al geeft de trip-info over de laatste 300 km op dit ogenblik 6,3 l/100 km aan (1 op 15,9). Voor een dergelijk hoge koets, met beperkte ingereden kilometers, vind ik dat alvast heel hoopgevend. Op termijn wil ik onder de 6l geraken en heb het gevoel dat dat moet kunnen. Het verantwoordt onze keuze voor een ongebruikelijke 2-cilinder; 6l is het gemiddeld normverbruik van de zuinigste 7-zitter met gewone benzine/4-cilinder, de Renault Grand Scénic.

Wat viel (een beetje) tegen ?
Het was wat zoeken naar de juiste zithouding, de voorzetels zijn nogal kort… maar na enkele dagen zoekwerk zit het toch voortreffelijk.
De pook gaat soms wat moeilijk in de 6e versnelling, vreemd genoeg is dat geen constante.
Ik mis de interval-regeling voor de ruitenwissers.

Alles bij elkaar genomen, ben ik op dit ogenblik dus zeer opgetogen over onze nieuwe aankoop ! De Twinair komt zelfs zo vlot vooruit dat ik me heb voorgenomen om de Eco-knop (105 PK wordt 98 PK) actief te laten, vóór ik gewend ben aan de volle 105 PK. Dat de Twinair ondanks zijn extreme downsizing in de praktijk een dronkaard is, kan ik alvast tegenspreken. Al wil ik er ook aan toevoegen: zuinig is hij niet per definitie, maar als het mannetje of vrouwtje het WIL, dan KAN het.
De verdere ervaring zal het uitwijzen…

Meer ervaring, blijvende tevredenheid

7.000 km
20 mei 2014

Ondertussen zijn we ruim 6300 km verder. De eerste indrukken van verwondering (en blinde liefde), maakten plaats voor ervaring. Naast 4 maanden van dagelijks gebruik deden we ook de eerste gezinsvakantie: vanuit het vlakke Vlaanderen reisden we naar het heuvelachtige Denemarken, en hierbij kwamen nieuwe aspecten aan het licht…

INTERIEUR

Voorafgaand deden we de eerste poetsbeurt: Ook al kan je kritiek hebben op de grote plastic-delen in het interieur, het reinigen is eens zo handig. De vuile kinderschoentjes tegen de achterzijde van de voorzetels wassen vlot weg met een vochtig doek.

Voor het eerst monteerden we het afdekscherm op de kofferruimte om de bagage aan het zicht te kunnen onttrekken. De ‘balk’ is vlot te plaatsen en fijn bedacht: ook naar voor toe voorzien van een (1/3 + 2/3) uitrolmechanisme, zodat de lengte van het scherm aanpasbaar is aan de positie van de verschuifbare 2e zitrij.
Al ben ik niet helemaal gelukkig: Er is in het interieur nergens ruimte voorzien die breed genoeg is om ‘de balk’ weg te bergen. Ben je dus maar enigszins van plan om de achterste zitplaatsen in gebruik te nemen, dan moet je het systeem op voorhand thuis laten… dat had iets beter gekund. Ook het inhaken van het scherm aan de achterzijde als de koffer is dichtgetrokken, is geen sinecure: Er zijn zijdelings geen doorlopende geleiders voorzien omdat de afdekbreedte naar achter toe versmalt. Dat is dus mikken… Allemaal redenen om dat afdekscherm zo veel mogelijk thuis te laten.

Vermoeden bevestigd: Ook op reis blijft de Living bijzonder ruim en praktisch. Het koffervolume is enorm. Onze 2 reiskoffers kunnen liggend naast elkaar, maar ook rechtstaand wegens de grotere hoogte van de ruimte, dan we kenden uit de Astra Break.
Bij het openen van de mega-kofferruimte springt tegen de wand een minimaal klein lampje aan, dat vooral veel duisternis achterlaat. Maar geen nood: midden op het plafond wordt dit goed gemaakt met een grote lichtspot die de ruimte (of de achterste passagiers, als de zitjes uitgeklapt zijn) helder in het licht zet. Wel jammer dat die enkel aangaat samen met de zijportieren, en niet met de kofferklep. Gelukkig staat het lichtpunt, tegelijk schakelaar, vanaf de achterzijde bereikbaar. Maar bijna elke keer als je daarna terug achter het stuur zit, besef je: ‘weer vergeten uit te doen…’. Eens vragen of mijn garagehouder dat kan aanpassen… en het door vertelt aan de bouwers in Kragujevac.

En waar ik wel blij van werd: In de opbergvakken van de voorste portieren past een wegenatlas in A4-formaat, netjes onder de verbreding van de armsteun. En het bovenste dashboardkastje (dat ook kan koelen met de airco) is perfect geschikt voor 6 kinder-CD’s, onderweg zingen tegen de verveling: goed gedaan Fiat !

Ondanks dat ze erg kort zijn, zaten de voorste zetels ook erg comfortabel op lange afstand. De gebruikelijk bij me opkomende lage rugpijn kreeg geen kans. Dat is wellicht het gevolg van de erg prominent aanwezige lendensteun (op mijn versie niet verstelbaar), al vind mijn vrouw het net iets ‘té’. Erg persoonlijke beoordeling dus.

HET RIJDEN

Zoals in mijn eerste review (van 700 km) vermeld, ging de versnellingspook vaak moeilijk in de 6e versnelling. Dat bleef en de ergernis groeide. Daarom ging ik rond de 1500 km terug langs bij de garage. Hierbij werden blijkbaar stangen voor de overbrenging bijgesteld, en sindsdien is het probleem geheel verholpen !

Verbruik:
Ook hier kan ik – tegen veel rijtesten in – heel positief zijn, al werk ik er wel bewust aan. Gebruik makend van de eco-knop pas ik de principes van eco-driving toe. Geheel volgens de schakelindicator kunnen we al opschakelen naar de 6e versnelling aan 70 km/h (= maximumsnelheid op veel Belgische hoofdwegen), gecombineerd met de cruise-constrol om de snelheid constant te houden. Dan geeft de actuele verbruiksmeter 3 tot 4 L/100km aan. Op snelwegen wordt dat dan 5 tot 6 L. En jawel, sinds de laatste 2 tankbeurten is het gemiddeld verbruik onder de 6 L gezakt: De auto geeft 5,8 L aan, uitgerekend volgens getankt volume en gereden afstand kom ik aan 5,9 L/100km (= 1 op 17). Mijn objectief is gehaald ! Leve de verguisde Twinair !

Rij-eigenschappen:
En dat is de keerzijde van de Twinair: Vloeiend en soepel rijden is niet altijd eenvoudig, vooral bij file-rijden is het soms horten en stoten. En dan valt het start-stopsysteem soms in, op een ogenblik dat je het niet verwacht… Het blijft een eigenzinnig ding, die Twinair.
Kracht genoeg, dat wel, want ook volgeladen met gezin en vakantiebagage gaat hij vlot de heuvels over. Benieuwd wat het wordt in de bergen aanstaande zomervakantie… dan mag ik hem met dat lekker dikke stuurtje de bergpassen in zwieren. En op de snelwegen heerlijk, rustig cruisen.

Niet perfect, maar meer dan we nodig hebben

17.000 km
6 november 2014

We rijden ondertussen 10 maanden rond met onze 500L Living. Op de weg blijft het model eerder zeldzaam: af en toe komen we er eentje tegen, en sporadisch eentje met – in naam en in koetswerk – het achtervoegsel ‘Living’. Maar stilaan ook meer en meer, en dat pleziert me omdat het bakje het verdient.

Zoals aangekondigd hebben we er sinds deze zomer een reis naar Zuid-Frankrijk op zitten. Uit praktische overwegingen (we weten ondertussen waarom) lieten we de afdekhoes van de koffer thuis, maar niet omdat onze bagage zo hoog reikte: ruimte te over!
Snelweg rijden ging vlot en ontspannen, maar… Op de Pas de l'Escalette, de A75 ten zuiden van Clermont-Ferrand, op de stijl klimmende snelweg-stukken met een auto vol bagage en passagiers, werd ik voor het eerst echt geconfronteerd met het feit: "Er zitten maar 2 cilindertjes in deze motor en ze hebben het zwaar!". De cruise control kon het niet trekken, 130 werd 120, 110...: terugschakelen en me voegen tussen de kruipende vrachtwagens. Er was geen keuze…
En is dat erg ? Dat valt te bezien: Het jaar rond (350 dagen) leven in een vlak land en maar 5 minuten per jaar tijdens de vakantie moeten vertragen van 130 naar 110 km/u…, ik kan er gerust mee leven. Al zal dat niet voor iedereen gelden. Kwestie van het te weten bij de aankoop. Het is maar wat je belangrijk vind: Ik rij liever een jaar lang zuinig rond! Om misverstanden te vermijden: Op kronkelende bergpassen ‘gewone weg’ ging het overigens meer dan vlot genoeg, de zwakte zit dus in de combinatie ‘zwaar geladen’ en ‘grote snelheid’.

En over zuinigheid gesproken: 5,8 l/100 km op de tripteller (17,25 km per liter) is een constante geworden. Zelf gerekend naar getankte inhoud en verreden kilometers komt het nog wel eens net boven de 6 l uit.

We hadden ondertussen ook de eerste onderhoudsbeurt: olie en filtertjes vervangen en wat daar nog bij hoort. En dat gebeurde eerder onverwacht… omdat ik de auto had binnen gedaan voor het niet-functioneren van de airco: knopje aan, maar geen koele lucht. Volgens de garagehouder is er een darmpje vervangen om het euvel op te lossen; een vervanging die blijkbaar door Fiat systematisch opgelegd wordt als een 500L zich voor onderhoud aandient. Garantie dus.

Verder gaan we het jaar rond maken. Genietend van alle ruimte en comfort, zonder dat we er te veel voor betaalden. De pas onthulde 500X zal wellicht op meer publieke bijval kunnen rekenen dan de 500L. En dat ondanks (vermoedelijk) hogere prijs, minder ruimte en hoger verbruik (geen Twinair). Ik begrijp de mensen niet altijd… Pwriemi-jum, retro: ik laat het lekker aan me voorbij gaan. Ons bakje had logischer ‘Panda L’ geheten, naast de 500X.

anderhalf jaar

30.000 km
25 augustus 2015

Ondertussen zijn we anderhalf jaar en 30.000 km verder na de aankoop van de 500L Living.
Er zijn geen grootse dingen te melden, geen wauw-ervaringen, geen ontgoochelingen, maar de ervaringen van een tevreden rijder. En ik wil er aan houden om af en toe een update toe te voegen, want dat een nieuwe auto prima is, dat zou vanzelfsprekend moeten zijn, maar ook na lagere termijn... ?

In de voorbije winterperiode heb ik ervaren dat het verbruik wat toenam, in de zomer werd het dan weer geleidelijk minder: misschien een herkenbaar seizoenseffect? Alles bij elkaar geteld, over het voorbije anderhalf jaar zit het verbruik op 6,2 L/100 km (16 km/L). Niet mega-zuinig, maar best OK vind ik voor dergelijk grote auto.

Sinds een maand of 4 heb ik overigens beslist om bij wijze van experiment de ECO-knop niet langer te gebruiken. Ik stelde me de vraag of de ECO-knop werkelijk veel bijbrengt aan de zuinigheid en of het de moeite waard is om nooit het volle vermogen beschikbaar te hebben, alhoewel dat in sommige verkeerssituaties nuttig kan zijn. Ik heb tenslotte betaald voor het volle vermogen... De praktijk wijst uit dat het nut van de ECO-knop zich enkel bewijst bij het optrekken vanaf stilstand. Het verhindert je om vol vermogen weg te scheuren, maar eenmaal op toeren maakt het echt niet uit. Aangezien ik mezelf van in het begin de gewoonte heb aangeleerd om te vertrekken met een ei onder mijn voet, maakt het helemaal geen verschil. Ik ben nu blij te weten dat ik onmiddellijk extra vermogen beschikbaar heb, als daar nood aan zou zijn in het verkeer...

Geen nieuws - goed nieuws

72.000 km
23 januari 2018

Mijn vorige toevoeging dateert weeral van tweeënhalf jaar geleden... hoog tijd voor een update!
Onze 500 L Living rijdt ondertussen 4 jaar rond, de kilometerstand is - vergeleken met de vorige tekstupdate - meer dan verdubbeld: 72.000 km.
En wat heb ik aan bijzondere ervaringen of probleemsituaties toe te voegen? Simpel: Heel weinig.
Buiten de normale onderhoudsbeurten ben ik nog niet in de garage langs geweest (zoals het hoort). De 500L toont zich nog steeds als een betrouwbare mobiliteitspartner met behoorlijk comfort en uitzonderlijke ruimtebeleving.

Toch even zoeken naar minpuntjes... Het heeft zich in de loop van die 4 jaren een drietal keer voorgedaan dat - kort na vertrek - de turbo niet meewerkte, en ik kan je verzekeren: zuiver atmosferisch is er met die Twinair niet te rijden, echt niet! Even aan de kant van de weg gaan staan, de motor stilleggen en vervolgens terug starten. En dan doet hij het weer. Elektronica-probleempje? In elk geval te sporadisch voor een bezoek aan de garage.
Daarnaast laat de bestuurdersstoel af en toe een kraakje: tijdens één rit en dan lijkt het weer voor maanden voorbij...
Een half jaar geleden reed ik in achteruit tegen een verlichtingspaal: eigen schuld. De gehele achterklep is vervangen, de kier tussen het plaatwerk is er iets groter op geworden, voor 97% goed gemonteerd, niet voor 100%, geen ramp.
Ik blijf me wel storen aan de verlichting van de kofferruimte: Dat ene lampje links onderaan is ruim onvoldoende voor dit ruimtespektakel. Dus schakel ik vaak de plafondverlichting in: Perfect. Totdat ik even later weer achter het stuur zit en moet vaststellen dat het lampje is blijven branden! Hadden ze dat toch maar automatisch geschakeld met het slot van de kofferklep. Hopelijk is dat bij de nieuwere exemplaren aangepast.

Het gemiddeld verbruik (uitgerekend) blijft bij 6,2 l/100 km: In tegenstelling tot mijn intentie bij vorige update, ben ik de eco-knop terug gaan inschakelen. Mijn zachte eitjes-bediening van het gaspedaal blijkt toch agressiever te worden als de Twinair-grom te horen is - geleidelijk bleek het verbruik toch te stijgen, totdat mijn (zuinige) rationele ik terug overnam van mijn onstuimige: de eco-knop terug ingeschakeld.

Een maand geleden moest ik voor het eerst met de 500L naar de auto-keuring: zoals te verwachten is die horde vlekkeloos genomen.
Ondertussen zien we nog in de verste verte geen reden om een afscheid van deze auto maar enigszins te overwegen... Volgende zomer staat een eerste reis naar Italië op het programma: eens kijken hoe ons bakje zich in het thuisland gaat gedragen!

8,5