Daihatsu Cuore 1.0 12V Osaka (2006)

autoreview

17 april 2014 om 20:33

Uitvoering	Cuore 1.0 12V Osaka
Versnellingen	5, Handgeschakeld
Bouwjaar	2006
Jaar van aanschaf	2014
KM-stand bij aanschaf	69.000 km
KM-stand laatst	115.000 km

Van groot naar klein

69.000 km
17 april 2014

Na een veel ellende met een Saab 9-3 een Nissan Primera gekocht. Bij een dealer, boekjes er bij, u kent het wel. Dat kon niet fout gaan. Helaas kan dit dus wel en de dealer waar ik hem gekocht had gaf niet thuis. Ik was het inmiddels behoorlijk zat dat dat autorijden zo veel geld kostte. Tijd om het eens op een andere manier te proberen. De eisen waren: 1.betrouwbaar 2.Zuinig 3.goedkoop in onderhoud. Na enig speurwerk kwam ik een rode Daihatsu Cuore zonder opties tegen. Wat er niet op zit kan ook mooit niet kapot.

Van een auto van 1350 kg met 140 pk naar een van 700 kg met 58 pk is natuurlijk een wereld van verschil, maar nu 1000 km in net een week verder kan ik vertellen dat het me enorm mee valt. Zo lang je niet veel harder als 110 rijdt is het allemaal goed te doen in de Cuore. De prestaties zijn voldoende en het geluidsniveau op de snelweg is meer dan prima. De eerste paar dagen miste ik de stuurbekrachtiging wel, maar dat went erg snel. De ruimte binnenin is ook erg goed te noemen. Je kunt er prima met 4 man in. Dan zijn de prestaties wel onder de maat, maar ik rij toch 95% van de tijd alleen dus daar kan ik mee leven.

verder valt er niet veel over zo'n Cuore te vertellen. Er zit niets op wat je kan missen. Misschien de achterruit wisser dan.. Heel erg basic dus. Er zat niet eens een radio in toen ik hem op haalde bij Nassau te Delft. Had er nooit ingezeten ook. Die zit er inmiddels wel in. Een muziekje is toch wel fijn onderweg.

De eerste tankbeurt leverde een verbruik op van 1 op 20,6. En daar heb ik niets eens mijn best voor hoeven doen! Een band koop je voor 35 euro (135/80/12 banden) en een uitlaat voor 150 heb ik mij laten vertellen. Zo is auto rijden een stuk leuker. Het is geen scheurijzer, zeker niet in de bochten. Zodra het wat harder gaat gaat het sturen in de bocht zwaar en heb je enorm veel onderstuur. Maar goed, als ik hard bochtjes wilde pakken had ik geen Cuore moeten kopen. rechtdoor gaat het allemaal best wel comfortabel en tot 120 zijn de prestaties prima. Het lage gewicht helpt natuurlijk ook wel mee.

Hij doet het nog!

73.000 km
21 mei 2014

Inmiddels een goede 4500km gereden met mijn rode drie cilinder. En al die kilometers zijn erg goed bevallen. Het verbruik zit alijd net boven of onder de 1:20. Het comfort is prima en zoals eerder gezegd de prestaties zijn ook goed te doen. Soms heeft de daihatsu zelfs zo veel vermogen dat hij in de derde versnelling nog wielspin heeft! Dit wel met nat wegdek. De grip is dan echt dramatisch. Soms is met het verkeer meekomen al te veel voor de smalle bandjes. Er zitten gewoon A merk banden met ruim voldoende profiel op, daar zal het niet aan liggen. Als deze versleten zijn ga ik er denk ik gelijk 13 of 14 inch wielen onder zetten.

Verder heb ik niets te melden en dat vind ik heel erg fijn na 2 jaar ellende.

Kilometervreter

85.000 km
31 juli 2014

In nog geen 4 maanden tijd 16.000km met een Daihatsu cuore rijden. Je zou verwachtten dan je dan wel toe bent aan fysiotherapie. Zeker als je weet dat ik 5800 km daarvan in 19 dagen heb gereden. Ik ben er mee naar Corfu gereden een aantal weken terug. De heenreis binnendoor, door Zwitserland en Italië om in Bari op de boot te gaan naar Griekenland. Fysio is niet nodig, ik zou het zo nog een keer doen.

Het kleine Japannertje had soms moeite met de bergpassen waar ik hem overheen stuurde, maar hij heeft het allemaal zonder mopperen gedaan. Soms met 5 volwassenen er in. Met 5 man er in was gelukkig alleen op Corfu. De rest van de reis heb ik alleen gereden en dat ging perfect. Altijd tussen de 1 op 20 en 1 op 25. Daar hoede ik echt mijn best niet voor te doen.

Zelfs zonder vakantie km's rij ik ongeveer 35.000 km per jaar en dat bevalt me prima in een cuore. het verbruik is laag, de betrouwbaarheid hoog en het comfort prima. Alleen mis ik de airco soms. Ik heb laatst de 12 inch wielen vervangen voor een setje 14 inch. Dit is echt aan te raden! Zeker op de snelweg is dit een enorme stap vooruit. Er is veel meer rust in de auto. Het voelt allemaal veel volwassener aan. Je kunt ook nog eens een stuk harder de bocht om en oneffenheden worden minder doorgegeven. Ik heb er nog niet mee in de regen gereden, maar veel minder grip als de oude bandjes kon niet dus ook daar verwacht ik vooruitgang.

Het kan echt!

87.500 km
31 augustus 2014

Weer een kort bericht. De Daihatsu is voor onderhoud naar de garage geweest en verder niets! helemaal geen opmerkingen van de monteur. Dat is voor mij erg lang geleden. Voor 87 euro reed ik weer weg. Erg fijn.

Als het niet kapot gaat dan sloop ik het wel

98.500 km
25 januari 2015

Even een korte update. De kilometers vliegen probleemloos onder de cuore door. Het gebrek aan vermogen is soms wat frustrerend op de snelweg, maar dat maakt hij weer goed aan de pomp. Zelfs met een zeer stevige rijstijl 1 op 17. Dat kan veel beter, maar daar heb ik geen zin in. Als het warmer wordt zal het verbruik wel weer dalen.

Dat was het goede nieuws. Nu het slechte.. Afgelopen zaterdag op weg naar mijn werk ben ik met de cuore tegen een lantaarnpaal geklapt. Het ging niet hard, maar toch zeer vervelend. Had gewoon een uurtje later moeten gaan met die ijzel. Schade: koplamp, bumper, zijscherm, ruitensproeivloeistoftank, stuk plastic wat in de wielkast zit en misschien nog wel meer. Ik kan gelukkig na het vrijmaken van het wiel nog wel rijden. Het stuur staat iets naar links, maar de auto spoort nog wel goed.

Morgen maar een ronde schadeherstelbedrijven en zien hoe erg de schade in mijn portemonnee is.

Een jaar verder en verse APK

104.500 km
3 april 2015

Na een jaar Daihatsu rijden is het tijd om de balans op te maken. Na in een jaar 36.000 km gereden te hebben kan ik zeggen dat het een top auto is. Ondanks de tekortkomingen bevalt hij prima. Gisteren in de kleine japanner weer APK gekeurd. Zonder aandachtspunten natuurlijk ;)

Wat bevalt:
- Het verbrijk met uitschieters naar 1 op 16,5 en 1 op 25 met een gemiddelde van ongeveer 1 op 19.
- De betrouwbaarheid, na 36.000 km geen kosten buiten het onderhoud om.
- De praktische bruikbaarheid. Er is voldoende ruimte voor 4 personen en de kofferbak is ook lang niet slecht. Zeker niet als het het vergelijkt met een 107/c1/aygo.

Wat bevalt minder:
- De zitpositie. Deze is te hoog en kan niet worden versteld.
- Het totale gebrek aan vermogen. Tot 100 is hier mee te leven, daar boven moet je geduldig zijn of de hoop maar opgeven.
- Windgevoeligheid. Maar wat verwacht je van zo'n hoog en licht gebakje?

Als auto gek begon mijn autohart wel te bloeden, het is een auto waar weinig emotie bij komt kijken. Om het bloeden te stoppen het ik een Saab 99 uit '83 gekocht. Daar kan ik dan mijn auto liefde in kwijt.

113.000 km
21 augustus 2015

De kilometers blijven gestaag onder de Daihatsu door rollen. Maar sinds kort met een beetje meer power. Een aantal weken terug heb ik de auto laten chiptunen. Hier Lang op gezocht, want ik wilde geen powerbox. Uit eindelijk een bedrijf in Apeldoorn gevonden die er 10 pk en 15 nm bij hebben geknutseld. Dit klinkt misschien niet als veel, maar op 58pk en 91nm standaard is dit heel erg goed merkbaar. Hiermee is het grootste irritatiepunt van de Daihatsu weggenomen. Voor en na de tuning een 80-120 test gedaan. voor: 30,4 seconden... Na: 23,8! Nog steeds niet snel, maar een stuk beter te doen. Na 600km lijkt het verbruik ongeveer gelijk. Ik raadt het iedereen aan.

Buiten de tuning zijn er een aantal dingen die opvallen. Door de kwaliteit van het plaatwerk zitten er al veel kleine deukjes in en de motorkap lijkt wel het gezicht van een puber. Er zit zeer veel steenslag op. Ik verwijt dit aan de nieuwprijs van 6995 euro in 2006.

Verkocht

115.000 km
15 oktober 2015

Vorige week de Daihatsu verkocht. Ik kon het niet laten om toch weer Saab te gaan rijden. Het is een 9-3 cabrio uit 1999 geworden. een FSP, dus 200pk. Financieel gezien een van de domste dingen die ik kon doen. Maar de grijs op mijn gezicht is onbetaalbaar.

Om de balans op te maken hier onder een lijstje met tops en flops.

Top:
- Betrouwbaarheid
- Kosten
- Brandstofverbruik
- Interieur ruimte, zowel op de achterbank als in de kofferbak.

Flop:
- Het totale gebrek aan vermogen. (vooral op de snelweg)
- zitpositie, met mijn 193 cm verre van ideaal en in deze uitvoering stuur en stoel niet in hoogte verstelbaar.
- Kwaliteit van de lak. Erg snel veel steenslag.

Ik wens de volgende eigenaar (die de review ook leest) er heel erg veel plezier mee.

4,0