Daihatsu Cuore 1.0 Premium (2008) #2
autoreview
Signalement
Uitvoering | Cuore 1.0 Premium |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2008 |
Jaar van aanschaf | 2017 |
KM-stand bij aanschaf | 51.000 km |
KM-stand laatst | 74.000 km |
De ideale tweede auto
- 67.500 km
Enkele jaren met veel genoegen in een driedeurs Cuore van de vijfde generatie (2001) te hebben gereden, werd het tijd voor een meer praktische 5 deurs versie, i.v.m. twee kleine kinderen. Op zoek naar een praktische, goedkope, zuinige en ruime A-segmenter. Ben zelf 1,95 m, dus ruimte is essentieel.
De Aygo/C1/108 drieling bekeken, alsook de Alto. Dankzij de verschuifbare achterbank wint de Cuore (zevende generatie, 2008, premium uitvoering) het op binnenruimte ruimschoots van alle andere opties. De drieling zien er stuk voor stuk fraaier uit maar toch krap en niet bepaald goedkoop. Ook de reputatie van en eigen ervaring met Daihatsu als uber betrouwbaar merk hielp met de keuze voor de zevende generatie Cuore, en durfde ik het wel aan om van een particulier te kopen.
Rijden
De motor is ondanks het wat rauwe driecilinder geluid heel soepel. Je zit niet zo gauw in de verkeerde versnelling. Met 11,2 seconden van 0 – 100 km/uur is de Cuore sneller dan je op het uiterlijk zou beoordelen. Dit is mede te danken aan het lage gewicht. Geen turbo, dus ook geen turbogat. Boven de 100 km/uur gaat de fut er langzaamaan wel uit. Dan merk je ook dat de auto wat zijwindgevoelig is. De auto is niet geschikt voor snel bochtenwerk, tenminste, dat is redelijk spannend met overhellende koets. Met 4 volwassenen aan boord met hogere snelheden wordt het serieus opletten met sturen. Maar goed, voor het dagelijkse stadsverkeer is de auto echt ideaal. Korte draaicirkel, smalle auto, dus gemakkelijk inparkeren.
Comfort
Met airco, 2 elektrische ramen, een redelijke radio/cd speler kom je op zich niets tekort. Alle deuren kunnen bijna 90 graden open, dus instappen en kinderen in de gordel helpen gaat heel gemakkelijk. De verschuifbare achterbank is een must have, vind ik. Deze zit op de premium en meestal niet op de trend. Met de achterbank helemaal naar achteren geeft dit zoveel binnenruimte. Dus bijna geen trappelende beentjes in je rug.
De stoel vind ik het grootste nadeel. Deze zit op ritten langer dan zeg een half uur niet lekker. Net iets te zacht, waardoor ik te ver doorzak voor m’n gevoel. Eigenlijk zou ik de zitting moeten laten aanpassen. M’n vrouw heeft daar overigens helemaal geen last van, dus dit kan per persoon verschillen.
Uiterlijk
Het is een smal hoog wagentje, dus verwacht weinig complimenten. Geen statusverhoger. Meer een auto voor verstandige mensen...
Betrouwbaarheid/onderhoud
Ik heb de auto nu twee jaar en heb er ruim 14.000 km mee gereden, vooral stadsverkeer. De auto is zeer betrouwbaar. Eén keer lekkage vanuit het achterlicht naar de kofferbak gehad, maar dit was voor 4 tientjes verholpen. Ook – net op tijd – airco laten bijvullen. Verder APK + oliewissels gehad. Voor januari maar eens een grote beurt uitvoeren. Helemaal niets bijzonders, en dat is heel fijn. Ik weet uit ervaring dat dit ook anders kan zijn.
Verbruik/kosten
Met vooral stadsverkeer haal ik 1:17,5 (half jaar met tankbonnen bijgehouden). Met binnenwegen haal je waarschijnlijk gemakkelijk 1:20; op de snelweg tussen 120 – 130 km/uur zakt het verbruik naar vermoedelijk iets rond de 1:16. De onderhoudskosten liggen tot dusver heel laag. In 2 jaar 350 euro uitgegeven, zonder te beknibbelen. Verzekering: 14 euro/maand; belasting: 15 euro/maand. All-in zit ik op 18 cent/km bij 7000 km/jaar!
Lekker doorrijden
- 69.500 km
Even ruitenwisserbladen vervangen, grote beurt incl. vervangen bougies, APK en rijden maar weer. Volgend jaar de banden. Heel prettig die Japanse degelijkheid (ook in vergelijking met onze eerste auto, de C-max). En dat terwijl er vrijwel alleen stadsverkeer op het menu staat.
Comfort verhogen
- 74.000 km
Inmiddels weer een jaar verder, en qua noodzakelijk onderhoud alleen een kleine beurt verder.
Ook nieuwe banden, Vredestein Quatrac All Season banden eronder gezet. Dat rijdt beter in de bochten, en ook geen wielspin bij het snel optrekken meer. En belangrijker, hierdoor werd het rijden in de sneeuw een waar genoegen. Wel even lachen als een Audi met 300 pk plus met zomerbandjes niet van de parkeerplaats komt, en de Cuore met die smalle 13 inch wieltjes wel.
Ook de bestuurdersstoel laten upgraden door een gerenommeerd bedrijf in Almelo. De zitting zakte achterin erg door, maar dat is opgelost. dit zit een echt een stuk beter! Ook wat hoger, dat gaat net goed.
Gisteren ging de elektrisch bediende rechter voorruit niet meer open. Toch een beetje balen, en viel me toch tegen, al mag een auto na 12 jaar wel eens een klein kwaaltje hebben. Maar na het bellen met de Daihatsu specialist, werd me gevraagd het "raamblokkeerknopje" te checken. Dat was inderdaad per ongeluk ingedrukt, dus probleem opgelost en de ijzersterke reputatie van Daihatsu weer gered. (Wel een vrij nutteloos knopje verder).
- Betrouwbaarheid5
- Prestaties5
- Comfort4
- Kosten5
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Uitgelicht aanbod
Lees ook

Test: Citroën C1 - Daihatsu Cuore - Fiat Panda - Ford Ka - Hyundai i10 - Kia Picanto - Renault Twingo - Opel Agila - Suzuki Alto - Nissan Pixo

Test: Chevrolet Spark - Daihatsu Cuore - Fiat Panda - Hyundai i10 - Opel Agila - Peugeot 107

Daihatsu Cuore 1.0 Premium (2009)

Test: Suzuki Alto - Citroën C1 - Renault Twingo - Daihatsu Cuore - Ford Ka - Hyundai i10

Daihatsu Cuore 1.0 12V Premium (2007)
