Daihatsu Cuore 1.0 Comfort Plus S (2011)
autoreview

Signalement
Uitvoering | Cuore 1.0 Comfort Plus S |
---|---|
Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
Bouwjaar | 2011 |
Jaar van aanschaf | 2018 |
KM-stand bij aanschaf | 50.000 km |
KM-stand laatst | 75.000 km |
Ruimtewondertje
- 75.000 km
Onze kinderen kwamen in de rijbewijsleeftijd en we hadden twee 'automaten', om het schakelen aan te leren / niet te verleren hebben we in 2018 besloten de Aygo met robotautomaatbak in te ruilen voor een handgeschakeld equivalent, waarbij we meteen voor iets meer praktische ruimte gingen: de Aygo - hoe goed deze ook beviel - was achterin en in de bagageruimte wel heel klein en heel onpraktisch (laaddrempel, heel ondiep en klein gebogen achterklepje, dat soort dingen). Verder beviel de Aygo prima, zie review.
Na wat rondkijken bij de Daihatsu Cuore uitgekomen, lijkt technisch veel op de Aygo, maar verder totaal niet. Is een beetje vreemd koekblikje, hoog en smal ogend maar zo veel praktischer en ruimer:
- verschuifbare achterbank (let op: hebben lang niet alle versies!). Op de achterste standen kun je met 1.90+ nog royaal achterin zitten, naar voren levert veel extra bagageruimte op
- rugleuningen achterbank in verschillende posities te plaatsen, comforabeler zitten of even snel wat extra laadruimte maken, heel eenvoudig
- grote achterklep, nagenoeg vierkant en geen tildrempel: dus bagageruimte optimaal toegankelijk
- alle portieren kunnen helemaal haaks open (90 graden), vooral handig als je iets groots op de achterbank wil schuiven.
Dat zijn voordelen die je pas gaat waarderen na enige tijd ervaring met de auto. Heeft ons wel geleerd waar bij toekomstige auto's extra op te letten!
Verder is het gewoon een simpel wagentje, je moet de lat niet te hoog leggen. Heb ook zeker een aantal minpunten: windgeruis rond de portieren is veel te hoog. Heb al op diverse plekken met tochtband geexperimenteerd, kom steeds dichter bij de bron: ik vermoed de kier tussen voor- en achterportieren. Verder is het koppelen/schakelen niet super, vaag en hakerig. Ken diverse andere kleine auto's waar dat veel beter is. En de uitrusting roept ook vraagtekens op: geen elektrische ramen gaat nog, maar geen van binnenuit verstelbare buitenspiegels (zelfs niet handmatig)??? Wat is dat voor verkeerde zuinigheid? Tot slot de verwarming/ventilatie: de voorruit ontwasemt eerst rechts en dan pas links, zijn ze in Japan vergeten toen ze linksgestuurde versies gingen maken denk ik. Dus bij vochtig weer de airco maar laten bijspringen.
Gelukkig ook genoeg pluspunten:
- heel zuinig, onder de 1 op 20 is bij redelijk gebruik onmogelijk. En veel zuiniger is geen probleeem als je beetje anticipeert.
- onderhoudskosten: lachertje. Tot nog toe ook niets gehad buiten het reguliere onderhoud.
- Wegenbelasting met 750 kg wagengewicht in de laagste categorieën
- Nog best snel door het lage gewicht
- Wegligging niet sportief of zo, maar veel beter dan de Aygo die gemeen onderstuur kon hebben en door dat onderstuur ook snel de voorbanden versleet.
- Materiaalgebruik en afwerking: heel behoorlijk voor deze klasse, ook rekening houdend dat het al weer een wat ouder model is
- en alle praktische punten die ik eerder al noemde v.w.b. interieur- en bagageruimte.
Kortom: voor weinig kosten gewoon een praktische auto, niets meer - niets minder.
- Betrouwbaarheid5
- Prestaties4
- Comfort3
- Kosten5
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? misschien
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
Uitgelicht aanbod
Lees ook

Test: Citroën C1 - Daihatsu Cuore - Fiat Panda - Ford Ka - Hyundai i10 - Kia Picanto - Renault Twingo - Opel Agila - Suzuki Alto - Nissan Pixo

Test: Chevrolet Spark - Daihatsu Cuore - Fiat Panda - Hyundai i10 - Opel Agila - Peugeot 107

Daihatsu Cuore 1.0 Premium (2009)

Test: Suzuki Alto - Citroën C1 - Renault Twingo - Daihatsu Cuore - Ford Ka - Hyundai i10

Daihatsu Cuore 1.0 12V Premium (2007)
