Menu
| Uitvoering | Xsara 1.9 TD |
|---|---|
| Versnellingen | 5, Handgeschakeld |
| Bouwjaar | 1998 |
| Jaar van aanschaf | 2007 |
| KM-stand bij aanschaf | 165.000 km |
| KM-stand laatst | 0 km |
Waarom een Xsara?
Ik heb in 2007 mijn Twingo ingeruild voor een Citroen Xsara. Ik reed 40.000 kilometer per jaar. Ik merkte dat een Twingo daar toch niet echt op was gebouwd. Ik ben op zoek gegaan naar een auto die comfortabel, stil, zuinig en voldoende krachtig was voor de snelwegen: een echte reiswagen. Gezien de lage waardering van tweedehands Citroens, de (hearsay) betrouwbare dieselmotoren van de PSA groep en de lage brandstofkosten en wegenbelasting van Xsara’s kwam ik al snel op een Citroen Xsara diesel. Ik had misschien liever een Hdi gehad (zeker een 110pk versie), maar de prijs/gereden kilometers verhouding van mijn uiteindelijke wagen bleek te goed om de wagen te laten staan.
Wat bevalt:
De Citroen Xsara is een comfortabele reiswagen. Alhoewel Citroen er niet hydropneumatische vering heeft ondergelegd zoals de Xantia of C5 hebben, is het een heerlijk comfortabel afgeveerde wagen. Veel oneffenheden worden afgevlakt. Daarbij blijft de koets in bochten toch erg vlak op de weg liggen. Erg windgevoelig is de auto niet (in ieder geval vergeleken met een Twingo). De Xsara is ook een erg stille auto: er komt weinig motorgeluid of windgeruis het interieur binnen.
De 1.9TD is door een Belgische review site beschreven als een beul. Dat is misschien wat overdreven, maar potent is de motor zeker. Het blok moet nog ouderwets worden voorgegloeid, heeft een flink turbogat, maar van 2400 - 3200 toeren voelt optrekken als een lancering. Tussensprintjes op de snelweg zijn een feest. Het blok blijft aan de auto sleuren tot 160 km/u, daarna is de fut er uit. Ruim voldoende voor mij. De auto is redelijk zuinig: ik haal een gemiddeld verbruik van 1:18,5 (veel snelweg en buiten de kom). Volgens Citroen zijn de 2.0 Hdi blokken overigens een stuk zuiniger, en iets krachtiger.
De auto heeft een paar handige extraatjes (elektrische verstelling van de rechterbuiten spiegel, een dodehoek-hoekje in de linkerspiegel, cylinders die de motorkap omhoog houden) en er zit (met dank aan de hoge kont) een hoop ruimte in de kofferbak.
Wat minder bevalt:
De auto heeft naar achteren toe geen geweldig zicht. Er zou met gemak een kind onder de achterruit kunnen staan. De dode hoek aan de rechterkant is groot. Dit zijn dingen die ik voor lief neem: ik probeer tijdens het rijden wel rekening te houden met het slechte zicht aan die kant.
De Xsara is (en volgens mij is dit Citroens eigen) niet de strakst sturende auto. Er zit een soort vertraging in het sturen, waardoor je voor het scherp aansnijden van bochten vrij vroeg in moet sturen. In langere bochten is het vrij lastig een lijn aan te houden. Mij maakt dit niet uit: op lange snelwegritten heb je weinig last van het mindere bochtengedrag. Voor iemand met Schumacher-aspiraties is een Xsara misschien niet de beste keus.
Al vaker is geschreven dat Xsaras (en zeker mijn model, van voor de facelift) heel listig in overstuur kunnen raken. Dit heeft voor zover ik begrijp te maken met de meesturende achteras van de Xsara: die zorgt dat de achterkant zonder veel frictie weg kan lopen als je het gas los laat in een bocht. Ik heb dit een keer met mijn Citroen meegemaakt.
An sich is het overstuur niet heel heftig (dat kan ook haast niet met een auto waar zoveel gewicht voorin ligt); Het verbazingwekkende van de ervaring was vooral dat de auto voor het in overstuur raken niet het gevoel gaf dat er overstuur aan zat te komen. Daarvoor is het stuurgevoel, en het geluid van buiten te ver weggefilterd in de auto. Voor mij is het overstuur niet echt een probleem: met een dot gas en in de goede richting sturen is de auto weer in het spoor te krijgen.
Ook belangrijk: de 1.9 TD heeft een onderhoudsinterval van 10.000 km! Dat betekend dat je, als je 40.000 km per jaar rijdt, elk kwartaal een afspraak met de garagist mag maken. Dat maakt gebruik van de Xsara duurder dan gebruik van auto’s met een wat lagere onderhoudsfrequentie.
Bij de aankoop heb ik met mijn zwager (die wèl verstand heeft van autotechniek) vooral gekeken naar de staat van de motor, de aandrijvingslijn en de carrosserie. Daar is ook weinig mis mee.
Na aanschaf bleek wel dat de vorige eigenaar de auto nogal heeft verslonsd, en waarschijnlijk de auto heeft weggedaan omdat urgent en duur onderhoud nodig was. Inmiddels ben ik 1500,- euro aan onderhoud verder (aan secundaire dingen als een middendemper, remschijven, uitgedroogde banden en tal van leiding afsluitingen ed.); De auto is nu wel weer helemaal bij.
Bij 184000 kilometers, een maand en een paar honderd kilometer na de laatste onderhoudsbeurt, besloot de verlichting van het instrumentenpaneel er mee op te houden. Waarschijnlijk is iets bij de laatste beurt niet goed vastgezet. Dan blijkt een probleem met de Citroen: het instrumentenpaneel uit de auto halen om te kijken wat er achter gebeurd is niet iets wat je even in een uurtje doet. Om bij een onderdeel te komen zal je eerst tig andere onderdelen moeten verwijderen. Demotiverend is het zeker.
De auto heeft mij nog nooit laten staan, en komt verder technisch heel stabiel over; daarom krijgt de auto van mij voor betrouwbaarheid 4 sterren. Wegens de behoorlijk prijzige onderhoudskosten krijgt de auto voor mij in gebruikskosten 3 sterren.
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
