Citroën XM 2.1 Turbo D (2000)
autoreview
Signalement
| Uitvoering | XM 2.1 Turbo D |
|---|---|
| Versnellingen | 4, Automaat |
| Bouwjaar | 2000 |
| Jaar van aanschaf | 2008 |
| KM-stand bij aanschaf | 322.139 km |
| KM-stand laatst | 350.000 km |
De grijze gravin
Een indruk na twee maanden:
Nadat ik lease-auto-land verliet en de Avensis uit 2006 op het parkeerterrein van mijn werkgever achterliet, was het tijd om bij mezelf te rade te gaan... nu ik geheel de vrije keuze had, wat voor auto zou ik dan willen? Na de Octavia en daarna de Avensis werd het tijd om weer eens met het hart te kiezen.
Dat bleek niet heel moeilijk. Van alle auto's die ik gereden heb, stonden drie niet-leasebakken in de top drie van fijnste auto's: de CX (een 2200 Pallas), de DS (23 Pallas) en de GSA op de eerste drie plaatsen... en de CX bovenaan omdat het de meest betrouwbare was. Mijn hart wilde een CX.
Maar dat kon ik mijn vrouw niet aandoen... een CX is een auto met heel bijzondere rijeigenschappen, waar je beslist aan moet wennen (de DIRAVI-stuurbekrachtiging, de verschrikkelijk goede, maar erg acuut aangrijpende remmen), en daarnaast wilde ik een automaat, en de CX-automaat was niet geweldig.
Kwam nog bij dat ik een XM altijd erg mooi heb gevonden, maar toen de XM uitkwam, zat ik al in lease-auto-land, en die paste niet in het budget. En toen 'ie wel paste, was 'ie er niet meer...
Okee, een XM dus. En wel een diesel. En dan liever de 2.1 TD dan de 2.5 TD, omdat die laatste nog weleens te maken heeft met scheurende cylinderkoppen.
Ik wilde het liefst een zo nieuw mogelijke, ook al omdat in 1998 de laatste wijzigingen werden doorgevoerd, die van de XM diesel (met het onverwoestbare 2.1 Turbo-blok van Peugeot) een zeer betrouwbare en toch wel erg zuinige auto maakten. En het liefst een Berline, omdat ik die toch het mooiste vind (en omdat de Break toch 25 centimeter of daaromtrent langer is, en dat vindt mijn vrouw weer wat minder).
Begin november vond ik er eentje: een zilvergrijze 2.1 TD automaat uit 2000, die er nagenoeg perfect uitzag, en die ook nog eens een fraaie onderhoudshistorie had. En de prijs was erg prettig, dus ik had ook nog eens een behoorlijk budget om eventuele mankementjes in orde te laten maken. De vering behoefde inderdaad enige aandacht, hij was wat harder dan nodig. Na een bezoek aan Renard, de diesel-en hydrauliek-expert in Beneden-Leeuwen was dat probleem ook opgelost, en zweefde de grijze gravin weer zoals het hoorde... en na het inbouwen van parkeersensoren ;-) wil ook mijn vrouw er graag in rijden.
Na een paar maanden en iets van vierduizend kilometer heb ik wat eerste indrukken:
Het comfort is in deze klasse ongeëvenaard. Natuurlijk de fabelachtige vering, maar ook de stoelen zijn voortreffelijk. De diesel is alleen rumoerig bij stationair, en loopt, als de motor een klein beetje is opgewarmd, mooi rond en zonder dat je het idee hebt dat er een handvol knikkers in het carter rondstuitert, en voor het geluid in het interieur maakt het niet zoveel verschil of je nou 120 of 160 rijdt.
Bandenrumoer dringt niet tot in de koets door (da's een zwak punt van de Avensis). Windgeruis is wel aanwezig, maar niet hinderlijk.
Wat PSA gedaan heeft weet ik niet, maar van alle diesels die ik gereden heb, is dit degene die het snelst op bedrijfstemperatuur komt! Zelfs in de vrieskou van een paar weken terug staat de koelvloeistof-temperatuurnaald na 3 kilometer al op de stand waar 'ie dan de rest van de dag niet meer af komt, wat voor een diesel best bijzonder is (en goed voor de motorische gezondheid). Bijkomend gevolg is dat het interieur ook lekker snel op temperatuur is.
Vanuit stilstand is het geen heel rappe auto, maar snel genoeg, en de tussenacceleratie is zonder meer goed.
De viertraps automaat is prima, lekker soepel zonder schokken, en de kickdown werkt heel vlot. Alleen schakelt 'ie wat later op dan ik zou willen (van twee naar drie mag bij mij best op 50 km/u ipv dicht tegen de 60 aan).
En het verbruik? Gemiddeld rijd ik met deze auto veeeeeel zuiniger dan de fabrieksopgave: 1 op 16 (zes en een beetje op honderd kilometer) is niks bijzonders, en ik heb al een keer tussen tankbeurten (met hoofdzakelijk snelweg) op 1 op 17,5 gezeten. Met de bizar grote tank (bijna 90 liter!) was ik de auto vaker dan ik 'm volgooi.
Het zicht rondom is fabelachtig (de XM heeft echt heel veel glas rondom!). De ruimte in het interieur is beslist genereus; zeker achterin hebben lange volwassenen ruim voldoende been- en hoofdruimte.
Alleen onze schoonzoon, die met 2.03 meter wel heel ver boven het gemiddelde zit, kan achter het stuur geen goede zit vinden - ik vermoed dat 'ie achterin beter zit dan voorin. ;-)
Kofferruimte is gemiddeld voor deze klasse. Ik heb niet zoveel ruimte als in de Avensis Wagon, maar da's logisch.
Hoewel je de auto best snel over dijkweggetjes kan slingeren (HydrActive 2, dus nauwelijks overhangen in bochten en nauwelijks duiken met remmen), is het zeker geen stuurmans-auto, omdat je niet direct aan het onderstel en in het stuur 'voelt' wat 'ie doet, dus je bent geheel aangewezen op visuele aanwijzingen. Maar daar is de auto ook niet voor gemaakt, het is absoluut een anti-sportieve, ongeëvenaard comfortabele reisauto, die z'n bestuurder in de watten legt. Grote oneffenheden en verkeersdrempels worden met onwaarschijnlijk gemak 'opgevreten'. Het is altijd weer leuk om te zien hoe, op een slecht stuk snelweg, de Passat's en Mondeo's en A4's (en hun inzittenden) aan het stuiteren zijn, terwijl je zelf slechts door een lichte deining gewaar wordt wat er onder je allemaal door het veersysteem wordt weggemoffeld.
Alleen de drempel die vlak bij ons huis in een bocht ligt voel je iets meer dan je zou verwachten, omdat het veersysteem in de bocht de vering aan de buitenkant iets harder maakt om overhellen in de bocht tegen te gaan.
Kritiekpuntjes? Ja:
De carosserie is niet heel overzichtelijk, en door de grote overhang aan de voorkant, en het feit dat de auto nogal scherp gelijnd is, ook aan de voorzijde, kan het zomaar zijn dat je, bijvoorbeeld bij het verlaten van een parkeerplek, met een hoekje aan de voorkant iets raakt wat je bij een moderne, 'ronde' auto gemist zou hebben. Ook achteruit inparkeren is even wennen (mijn vrouw kon het echt niet inschatten), maar dat is opgelost met het piepertje.
De temperatuur-sensor van de climate control zit helemaal bovenin, in de hemel. Omdat warme lucht opstijgt, is het, als je de climate control op 20 graden zet, onderin de auto een stukkie koeler. Als je het weet is het niet zo'n probleem, dan zet je 'm gewoon op 22 graden.
Al met al:
Ik ben benieuwd wat ik er over een half jaar van vind, maar na een paar maanden durf ik best te zeggen dat dit de fijnste auto is die ik sinds 1990 (toen de CX moest wijken voor een lease-BX) gereden heb.
APK: met vlag en wimpel.
Ze was nog net niet beledigd, maar ze haalde wel haar schouders op over die keuring. Niks aan de hand, zelfs geen aandachtspunten.
En de grote beurt was ook alleen maar de standaard-consumables. Alleen het deurpaneel van de passagiersdeur moest even opnieuw worden vastgezet.
Afscheid wegens total-loss
Twee weken na een kleine beurt zonder verdere problemen of kosten en een update met comfortbollen, waarna het veergedrag leek op dat van mijn CX van jaren terug, werd mijn XM, stilstaand voor een rotonde, van achteren genomen door een Renault Mégane.
De klap was zo hard dat de auto's - letterlijk - aan elkaar vastzitten. Er kwam een berger aan te pas om de auto's van elkaar te scheiden.
De Mégane kon direct worden afgevoerd, de XM heeft nog twee en een halve week gereden. Maar het was wel haar economische einde: de bodem stond krom, en de trekhaak zat ook scheef.
Afgelopen dinsdag is ze afgevoerd naar een onderdelenbedrijf dat 950 euro over had voor het wrak.
In de 25.000 km die ik met haar heb afgelegd, heeft ze geen klap verkeerd gegeven.
Intussen heb ik alweer een andere XM. Weer een 2.1 TD automaat. Ik hoop dat ik met die auto net zo tevreden ben als met deze.
en ook afscheid van de tweede
Toen in september de zilvergrijze total-loss gereden werd, kwam er al snel een andere. Ook weer een 2.1 TD automaat, deze keer een blauwe, met leer en in Exclusive-trim (waarbij ik overigens met genoegen de Exclusive-velgen ruilde tegen een setje Etoile-velgen).
Met die XM hebben we wat minder geluk gehad. Het begon met een kapotte ruitemwissermotor, gevolgd door een gebroken multiriem (die net vervangen was!) en wat spanrollen die vervangen moesten worden, en eind Januari mikte mevrouw alle LHM er aan de achterkant uit.
Van een Citroën-dealer kreeg ik te horen dat ook de draagarmlagers verrot waren, en de uitlaat er ook aan zat te komen... al met al moest er volgens hem voor 1800 euro aan de auto versleuteld worden.
Ik heb vervolgens de auto naar Renard laten brengen. Renard repareerde de LHM-leiding voor 250 euro, en stelde vast dat er met de draagarmlagers niks mis was, en dat ook de uitlaat nog zat leven in zich heeft.
Dealers... zucht.
Evengoed gaat de XM, omdat ik nu weer in autovandezaak-land ben beland, op Marktplaats. Mijn vrouw was gecharmeerd van de zilvergrijze, maar wordt geen vriendjes meer met deze blauwe zweefmobiel, omdat ze ons in vier maanden tijd toch een paar keer lelijk in de steek heeft gelaten. En ik ben best dol op deze auto, maar ik hou toch meer van mijn vrouw.
Wat deze auto zo bijzonder maakt...
... is dit.
Ik rijd nu alweer een week of zes in een Laguna III 150pk dCI. Ik moet zeggen dat dat een uitstekende auto is, met een prachtig, stil en zeer beschaafd dieselblok, met (voor een tweeliter) een bak vermogen en vooral een prachtige koppelkromme.
Die Laguna doet bijna alles beter dan de XM. Wat niet zo gek is; het ontwerp is 18 jaar recenter, en de auto is tien jaar en 270.000 km jonger.
Maar toch.
De 'ride quality' en de zetels van deze oude XM zijn meer dan één klasse hoger dan die van de Laguna. En die ride quality is waar je op het Europese wegennet 99% van de tijd profijt van hebt. De Laguna brengt je uitzonderlijk adequaat van A naar B... maar de XM legt je in de watten, en laat je ervan genieten.
De Laguna heeft een dikke diesel en veel toeters en bellen... maar de XM doet je pas werkelijk beseffen wat echte luxe inhoudt.
Afgelopen zondag zag ik, na een paar weken Laguna weer in de XM, op de A15 tussen Tiel en de aansluiting op de A27, een bord 'slecht wegdek'. Ik schoot in de lach.
Ik heb er inderdaad niks van gemerkt, en dat terwijl er om me heen mensen in VAG-bakken een hernia opgediend kregen. Die XM rijdt zo bizar ontspannen, je hebt meer stress als je in bad ligt.
Waarom kom ik daar nu pas mee?
Soms, beste mede-zwevers, soms moet je gewoon eens een tijdje in een "gewone auto" (met schroefveren en traditionele dempers) rijden om je hydractieve Citroën weer te leren waarderen.
En als je nog nooit in een hydractief geveerde Citroën hebt gereden... tsja, dan heb je Geen Idee(TM) waar ik het over heb. Dat is niet anders. Neem van mij aan dat, vergeleken bij het rijden in mijn XM, elke Audi weliswaar meestal adequaat aan de weg blijft hangen, maar tegelijkertijd het comfort heeft van een Amish buggy. Het is niet anders.
Wat een genot.
- Betrouwbaarheid
- Prestaties
- Comfort
- Kosten
- Zou u weer een auto van dit merk kopen? ja
Beoordeel deze review
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
