Menu
| Uitvoering | Grand C4 Picasso 1.6 THP Ligne Business |
|---|---|
| Versnellingen | 6, Semi Automaat |
| Bouwjaar | 2009 |
| Jaar van aanschaf | 2009 |
| KM-stand laatst | 160.000 km |
Op 1 augustus 2009, vlak voor onze vakantie, heb ik mijn nieuwe auto mogen ophalen, voluit een Citroen Grand C4 Picasso 1.6THP EB6V Ligne Business. Korter hebben ze het niet kunnen maken, maar het staat vooralsnog synoniem voor een heerlijk comfortabele auto die precies datgene doet wat ik in de nieuwe auto zocht.
Zoektocht
In de zoektocht naar een vervanger van de vorige auto (een Xsara Picasso 1.8 uit 2005, zie review elders op deze site) werden steekwoorden “ruimte, hoge mate van (veer)comfort, automaat, meer vermogen en een geintegreerd navigatiesysteem”.
Mijn liefde voor het franse merk zit diep en mijn visie is derhalve ook gekleurd, maar de nieuwe Picasso vind ik (in zijn soort) een plaat van een auto. De nieuwe Scenic bijvoorbeeld kan me niet bekoren, het lijkt wel een oude hondenkoptrein aan de voorkant. Ik heb echter toch nog een aantal opties bekeken, te weten een Volvo V50 (vooral omdat ik die erg mooi vind), een VW Tiguan en een Skoda Octavia Combi met DSG automaat. Een gemêleerd rijtje inderdaad en niet helemaal homogeen, dat geef ik toe.
De Volvo viel af, want met automaat, een beetje vermogen en navigatie is dat opeens een erg dure auto en bovendien bepaald niet heel erg ruim. Wel fantastisch afgewerkt. De Tiguan is prachtig, maar verveelt toch sneller dan ik dacht en bovendien gewoon een dure auto. De Skoda is hoog op het lijstje blijven staan, totdat ik mijn echtgenote tegen onze vaste citroendealer hoorde verzuchten of-ie toch een heel goede aanbieding wilde doen, anders moest ze Skoda gaan rijden. De liefde voor Citroen zit bij haar ook diep (ja, echt ze bestaan, echtgenotes met benzine in het bloed!) en dus werd als snel de keuze gemaakt voor de Grand Picasso. Niet dat we 7 stoelen nodig hebben, maar de 7-zitter vinden we simpelweg mooier.
Welke Picasso
In eerste instantie gingen we voor de 2.0-16v met EB6V versnellingsbak. Van de dealer een keer een weekend lang met die samenstelling gereden en dat beviel prima, zelfs de veel bekritiseerde versnellingsbak kan me bekoren.
Echter, de 2.0-16v werd vervangen door een 1.6turbo. Meer vermogen en vooral veel meer koppel bij lagere toeren. Dat spreekt aan, zeker met de caravan in het achterhoofd. De business uitvoering heeft daarbij alles wat mijn hartje begeert: elektrische ramen en spiegels, lichtmetaal, licht- en regensensor, geïntegreerd navigatie en telefoon (BT), automatisch inklappende spiegels, L/R gescheiden airco, noem het maar op.
Eerste ervaringen
De Picasso mocht direct aan de bak: op vakantie naar Frankrijk met caravan. Wat een genot is dat geweest. Dat motortje (i.s.m. BMW ontwikkeld) is stil, alert en bijzonder krachtig. De steilste heuvels op de autoroute geen enkel bezwaar in de 6e of 5e versnelling, op de cruise control, waarbij de EB6V alles lekker zelf regelt. De enorme voorruit levert spectaculair zicht en dode hoeken voor (zoals die massieve in de Xsara Picasso) zijn er in het geheel niet, de voorruitstijlen zijn bijzonder dun.
Inmiddels staat de teller op 5.100 kilometer en ik begin de EB6V meer en meer te waarderen, zoals die bak zelf zich meer en meer aanpast aan mijn rijstijl. Bij deze auto past overigens een lekker rustige, beheerste rijstijl en door het grote veercomfort (heel soepel met lange veerwegen, een beetje zoals vroegere Citroens) ga je als vanzelf ook rustiger rijden en onthaast je haast, terwijl vlotte inhaalacties door de kracht van de motor geen enkel bezwaar zijn. Af en toe grijp ik naar de flippers om handmatig te schakelen en dat vooral als je bepaalde (vaak lagere) versnellingen wat langer wilt vasthouden. De bak zelf schakelt vrij snel op en soms is dat nou even net niet handig. Het schakelen zelf voel je vooral bij opschakelen in lagere versnellingen, maar ook daar merk ik nu al dat het steeds soepeler gaat. Voor mij een prima bak!
Sportief is de auto dus allerminst, maar dat boeit mij totaal niet. De heren van de journalistiek vinden een auto pas goed, als-ie sportief stuurt, maar waarom zou een MPV sportief moeten zijn? Ik zit daar ook niet op te wachten. Met 40.000 kilometers per jaar in file en randstad wil ik vooral een stille, rustige en erg comfortabele auto en niet eentje die je zo leuk om de rotonde heen knalt. Dan huur ik wel een keer een leuk sportwagentje. Citroen heeft mijn inziens terecht de keuze gemaakt om een familie auto vooral een comfort karakter te geven, helemaal passend bij haar oude merkwaarden. In een tijd waarin alles geforceerd sportief moet zijn, kan ik dat bijzonder waarderen.
Nadere positieve zaken:
- Ten opzichte van de Xsara Picasso véél minder zijwind gevoelig. Niet helemaal vrij van gevoeligheid overigens, maar het verschil is enorm;
- De audio-installatie is uitstekend. In de Xsara Picasso was dat bedroevend, neen beschamend slecht, maar dit is een prima installatie met goede, diepe klanken;
- De navigatie (MyWay) is simpel, maar doeltreffend en werkt prima.
Niks te zeuren dan? Toch wel:
- De claxon is wederom een lachertje. De Ligne Business vormt “het hart van het gamma” en is de op de exclusive na duurste uitvoering. Daar hoort simpelweg geen enkeltonig toetertje bij. Als je claxoneert schieten de omstanders enkel in de lach.
- Die neus he, die is niet in te schatten. Parkeersensoren voor waren best handig geweest. Aan de andere kant: van de Xsara Picasso zag ik de neus ook niet en na 4 jaar wist ik die tot op de cm in te schatten. Kwestie van wennen en proberen en stoppen voor het “boem is ho” moment.
- De navigatie en audio is weliswaar prima, het bijgeleverde instructieboekje heel erg summier. Diverse fora hebben al meer detailinformatie verschaft, maar dat moet toch anders kunnen?
Tot slot: over het verbruik kan ik nog weinig zeggen. De eerste 3000 kilometers zijn grotendeels met een caravan erachter afgelegd, maar de eerste “normale” tank met heel veel kort stadsverkeer liet vlotjes een verbruik van 1 op 11,6 zien en de tweede tank met langere en rustige stukken tikte bijna 1 op 14 aan. Dat geeft de burger moed.
Problemen
Nihil, natuurlijk! Al was bij aflevering een verkeerde stekker gemonteerd op de trekhaak, was de constant plus niet geschakeld en deden de remlichten op de caravan het niet. Dat ligt echter aan de dealer, niet aan de auto.
Sinds het vorige verslag van 1,5 jaar terug zijn de kilometers lekker onder de wagen doorgevlogen en is het tijd om de ervaringen weer eens te delen.
Hoewel inmiddels meer dan genoeg nieuwe concurrenten zich gemeld hebben, blijft de Picasso in mijn ogen een fraaie verschijning op de weg en, wederom in mijn ogen, beslist 't mooiste "bussie" in z'n klasse. Het enorm ruime interieur bevalt uitstekend en ook de stoelen 6 en 7 worden frequent gebruikt en voldoen prima voor kinderen. Ook alle 5 de stoelen neerklappen is een fluitje van een cent, met een verhuiswagenruimte tot gevolg. Daar hebben we al meermaals profijt van gehad! Ook de grote voorruit blijft heerlijk, vooral bij stoplichten. Ik lees wel eens opmerkingen dat die voorruit de auto flink zou doen opwarmen, maar da's onzin. Het wordt niet warmer dan met een normale voorruit en de airco heeft geen enkele moeite de auto tot koelkast te maken.
Inmiddels zijn de 30k en 60k beurt ook al uitgevoerd en daaruit zijn eigenlijk niet veel bijzonderheden voorgevallen. Wel merk ik dat de auto inmiddels een beetje olie verbruikt, maar alles nog binnen de normen. Volgens de garage nix bijzonders. Vreemder vind ik dat-ie af en toe ook een slokje koelvloeistof lust. Ook dat schijnt bij de THP motor vaker voor te komen. Die motor blijft een juweel. Stil, sterk en zeer soepel, met een acceptabel verbruik zo rond de 1:13. Vind ik netjes voor een 1500 kg zware auto die vooral in file en stedelijk verkeer rijdt. Langere stukken op de cruise en het verbruik zakt tot 1:14.
Geen klagen dan? Toch wel: hoewel ik prima kan leven met de EB6V, is de auto toch al twee keer terug geweest voor klachten. De eerste keer is de software gereset, de tweede keer is de drukgroep vervangen. De bak ging steeds slechter schakelen, leek bij opschakelen soms slecht te koppelen (voelde als twee aangrijpmomenten) en file rijden in automaatstand leek op je eerste rijles. Geen pretje. Na vervanging van de drukgroep is dat euvel verholpen en schakelt de auto weer zoals het hoort. Het blijft een bak waar mee je moet leren rijden. Rustig cruisen zonder haast gaat prima in de auto stand, ben je de haastige vertegenwoordiger die snel en veel van baan wisselt, dan gebruik je de handmatige stand. Laatst gereden met nieuwe c4 en de verbeterde EGS-bak, die ook in de Peugeot 508 ligt. Die schakelt sneller en wat soepeler, maar het karakter blijft gelijk. Wel opvallend dat de heren journalisten de bak in de Peugeot omschrijven als "je kunt er prima mee leven", terwijl dezelfde bak in elke Citroen als drama wordt omschreven. Hoezo objectief? Mijn conclusie: je kunt er prima mee leven, zeker als je voorheen handgeschakeld reed, doch een volgende keer zou een volautomaat mijn voorkeur hebben. Tijd dat PSA met een DSG-oplossing komt... Ik heb overigens ooit een test gelezen van een prototype van Peugeot, waarin de EB6V was gecombineerd met een elektromotor, die vermogen leverde op het moment dat de EB6V schakelde, waardoor er geen onderbreking in vermogen was en de versnelling volledig naadloos ging. Waar blijft de productieversie, want dat zou veel kritiek op de bak wegnemen.....
Wat verder tegenvalt is de krasgevoeligheid van de kunststoffen aan de onderzijde van de deuren en in de kofferbak. Het zit prima in elkaar en kraakt noch rammelt, maar er zitten in no-time krassen en schrammen op. Zonde en niet meer van deze tijd. Dat moet echt beter kunnen, heren van Citroen. Zeker als je met de C5, DS3 en nieuwe C4 laat zien hoe het wel moet. De vernieuwde Picasso profiteert daar nog niet van, zo zag ik. Gemiste kans. Voor de rest van het interieur (dashboard, zitcomfort stoelen, kwaliteit stof) overigens helemaal geen klachten, da's gewoon prima in orde.
Dan nog even over het rijden: ik hou van dat ouderwets franse comfort en kan het veergedrag dus waarderen. Ben je Duitse hardheid gewend (en da's echt wat anders dan "sportief"...), dan zul je het weggedrag van de Picasso eerder als deinerig betitelen. Of als een dweil, dat kan ook. :-)
Ergo: ook nog 60.000 km blijft het een enorm ruime, comfortabele fijne dame om mee te rijden, doch ze heeft haar nukken. Een echte Française dus. Ze mag nog wel even blijven (neen, geen leasecontract hier, doch een door de werkgever gekochte auto).
Over 30k km's meld ik me weer, tenzij zich bijzonderheden voordoen!
Ze is inmiddels een jaar weg en ik mis haar niet. Na de 60.000 km beurt begon de ellende. Een kleine opsomming:
- cilinderkop vervangen door zware vervuiling, waardoor regelmatig vermogensverlies ('emissiestoring'). Na die dure reparatie (onder garantie weliswaar) ging het even goed;
- hoog olieverbruik (1,5 liter per 3 a 4.000 km);
- rampenvakantie in 2013, waarbij onderweg weer emissiestoring kwam en de auto uiteindelijk twee weken in de garage bivakkeerde en turboslang, EGR-klep en brandstofpomp zijn vervangen en wij ons moesten voortbewegen in een kale c3 (leuk met 2 kinderen en een hond) en die reparaties uiteindelijk niet hielpen en we zonder caravan huiswaarts keerden omdat de duitse dealer het euvel niet kon vinden en aanraadde dit in NL uit te laten zoeken, auto deed het wel met rustig gasgeven, zware caravan erachter zou weer noodloop geven. Uiteindelijk is in Nederland de gehele turbo vervangen. et toch al geslonken vertrouwen was daarna tot een dieptepunt gedaald;
Vlak voor de vakantie in 2014 weer een storing, die nu mogelijk van het gasklephuis zou kunnen komen. Ik heb de auto laten staan en ben per geleende Espace zonder een centje pijn naar Frankrijk gegaan.
Kortom, na de laatste update een voortdurende brok van motorische ellende. En dat voor een met BMW ontwikkelde motor. Wat een tegenvaller.
Daarnaast is de EB6V een versnellingsbak gebleken die in het begin lijkt te leren, maar uiteindelijk een frans kreng blijkt te zijn qua gedrag. Vanaf de 3e versnelling en hoger poeslief en soepel, maar 1,2 en 3 zijn drama, vooral file rijden ziet er soms uit alsof je voor het eerst zonder je instructeur op pad mag. Het went, maar met touwen onder je oksels opgehangen worden went ook, zonder dat het prettig is. Dat idee. Geen wonder dat PSA inmiddels toch maar weer inzet op volautomaten.
Conclusie dan, na dik 160.000 km:
- ruim, heel ruim! Variabel interieur, prima stoelen voorin, grote, vierkante kofferbak;
- werkelijk waar uitstekend zicht door die enorme voorruit, heerlijk!
- halfautomaat. Tja.
- THP motor. Als-ie het doet een juweel, alleen deed-ie het bij mij vanaf 60.000 vooral slecht met meer dan regelmatig garagebezoek. Wil je een goede, dan ben je als het goed is aangewezen op productie na 2012, heb ik me laten vertellen....
- vooral theoretisch zuinig, in de praktijk nog geen 1:11....
- elektronisch OK! Sterker nog, storingsvrij, de emissiestoringen en motorproblemen waren geen software zaken. Slimme zaken als kantelende spiegels bij achteruit inparkeren, een lichtsensor die snapt dat er licht moet gaan branden, maar dat dit niet per se voor je navigatiescherm betekent dat dit ook op de nachtstand moet, automatisch sluitende deuren;
- slim stuur. Volgens de journalistiek met veel te veel knoppen op het stuur, maar die kleuters zijn verwend. Zelden zo makkelijk al die knoppen, want altijd op dezelfde plek door de vaste kern. Jammer dat ze dat niet meer gebruiken, had prima in de Cactus thuisgehoord!
En sinds oktober 2014 dan? Weer een Citroen? Ondanks alles zou ik dat wel weer willen, maar ik wilde geen MPV weer en de C5 werd in de gewenste uitvoering boven budget geacht.
Uiteindelijk is het een Mazda CX-5 geworden. Nooit gedacht in een japanner te gaan rijden, een heerlijke auto. Maar da's voor een andere review....
Geef uw mening over schrijfstijl en bruikbaarheid. Bij tenminste vijf binnengekomen waarderingen zal de gemiddelde beoordeling getoond worden.
